Τα «παιχνίδια» με τα τρόφιμα...

Τα «παιχνίδια» με τα τρόφιμα...

Η ξηρασία που έπληξε φέτος πολλές περιοχές του πλανήτη δημιουργεί συνθήκες για «καταιγίδα» κερδοσκοπικών παιχνιδιών από τα μονοπώλια τροφίμων και το μεγάλο κεφάλαιο στα χρηματιστήρια εμπορευμάτων. Το υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ ανακοίνωσε εκτίμηση για μείωση της αμερικανικής παραγωγής καλαμποκιού κατά 13%, ενώ επίσης αναθεώρησε προς τα κάτω την πρόβλεψή του για τη σοδειά σιταριού της Ρωσίας κατά 12% και του Καζακστάν κατά 15%. Για τις ΗΠΑ γίνεται λόγος πως είναι η χειρότερη ξηρασία των τελευταίων 56 ετών. Προβλήματα επίσης στην αγροτική παραγωγή από την ξηρασία αναφέρονται σε Ινδία και Ουκρανία.

***

Το πρόβλημα της ξηρασίας η καπιταλιστική αγορά το μετατρέπει σε «πλημμύρα» αύξησης των τιμών, με θύματα τους λαούς του πλανήτη. Ηδη προετοιμάζεται το έδαφος και διαδίδεται ότι έρχεται επισιτιστική κρίση. Μάλιστα, έχει αρχίσει να γράφεται πως στα προβλήματα που προκαλεί η κρίση στην Ευρωζώνη έρχεται να προστεθεί και αυτό των αυξανόμενων τιμών στα είδη διατροφής. Βέβαια, τα μονοπώλια δεν έχουν σε τίποτα να ανησυχούν... Είναι φανερό πως η κυριαρχία των επιχειρηματικών ομίλων - μονοπωλίων στα σιτηρά, όπως και στα τρόφιμα, όπως και παντού, λειτουργεί ληστρικά σε βάρος των εργαζομένων, των μικρών και μεσαίων παραγωγών. Τα μονοπώλια και τα διεθνή χρηματιστηριακά κεφάλαια στο χώρο των προϊόντων διαμορφώνουν επαχθείς συνθήκες και όρους σε βάρος των εργαζομένων και των παραγωγών. Εκτός των άλλων στην ανοδική πορεία των τιμών των τροφίμων συμβάλλει και το γεγονός ότι τα περισσότερα (σιτάρι, καλαμπόκι, ρύζι, σόγια) δεν αγοράζονται ως προϊόντα, αλλά ως μετοχές στα διεθνή χρηματιστήρια τροφίμων. Αυτό επιτρέπει στα λεγόμενα κερδοσκοπικά κεφάλαια να παίζουν με τις τιμές των τροφίμων, όπως παίζουν με τις τιμές του πετρελαίου, ή τις τιμές των ακινήτων. Και τα αποτελέσματα είναι αυτά που είναι...

***

Ολα τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των μονοπωλίων τροφίμων ο λαός της Ελλάδας τα πληρώνει διπλά, επειδή η χώρα έχει καταντήσει να εισάγει πλέον μεγάλες ποσότητες αγροτικών προϊόντων για να καλυφθούν οι ανάγκες. Κι αυτό συμβαίνει ενώ η χώρα μας διαθέτει όλα τα μέσα και τις δυνατότητες να αναπτύξει την πρωτογενή της παραγωγή ώστε να καλύπτει τις ανάγκες του πληθυσμού με προϊόντα ποιότητας. Ομως, κάτι τέτοιο δε γίνεται επειδή κυριαρχούν οι κανόνες της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής της ΕΕ και του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ). Η ακολουθούμενη ευρω-πολιτική οδηγεί την αγροτική παραγωγή στη συρρίκνωση και τους μικρομεσαίους αγροτοκτηνοτρόφους στη φτώχεια και το ξεκλήρισμα. Οσο ακολουθείται η πολιτική της ΕΕ και του ΠΟΕ, που υπηρετεί το κεφάλαιο, τα μονοπώλια, από τις κυβερνήσεις και τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου», τα πράγματα θα γίνονται όλο και χειρότερα. Οι φτωχομεσαίοι αγρότες θα εξαναγκάζονται να πουλάνε σε εξευτελιστικές τιμές ή να βλέπουν την παραγωγή τους να μένει απούλητη και να σαπίζει στις αποθήκες, ενώ ταυτόχρονα θα εισάγονται μαζικά ομοειδή προϊόντα από άλλες χώρες εντός και εκτός ΕΕ, τα οποία τα λαϊκά στρώματα θα αγοράζουν πανάκριβα. Επίσης, όσο συνεχίζεται η κυριαρχία των μονοπωλίων, των χρηματιστηρίων και των μηχανισμών τους οι επισιτιστικές κρίσεις στα πλαίσια και των καπιταλιστικών κρίσεων θα δίνουν και θα παίρνουν.

***

Το ζήτημα της αυτάρκειας της χώρας σε υγιεινά και φτηνά τρόφιμα είναι ζωτικής σημασίας για την αγροτιά, την εργατιά, τους αυτοαπασχολούμενους και όλα τα λαϊκά στρώματα. Ομως, όσο υπάρχουν ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής και οι ανελέητοι νόμοι της «ελεύθερης αγοράς» δεν μπορεί να υπάρχει αυτάρκεια αγροτικών προϊόντων στη χώρα, ούτε φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα. Μπροστά σε αυτή την κατάσταση η σύγκρουση με τα μονοπώλια και η αποδέσμευση από την ΕΕ προβάλλει ως μονόδρομος.