7 Ιαν 2013

Οι δύο Ελλάδες (ή αλλιώς η Κρίση δεν είναι για όλους)


Οι δύο Ελλάδες (ή αλλιώς η Κρίση δεν είναι για όλους)








Οι Έλληνες θαυμάζουν τη σωτηρία της Ελλάδας από την τρικομματική κυβέρνηση. Στο τύμπανο ο Ν. Μιχαλολιάκος

Από το jungle-report
 Όταν ΣΣΕ σημαίνει μόνο Σκόρπιες Σκέψεις Εορτών (τι νομίζατε;)
Μέσα στις γιορτές και ενώ κολυμπούσαμε σε έναν ωκεανό αντιφατικών διαχεόμενων μηνυμάτων, είτε αισιοδοξίας είτε κατήφειας και απελπισίας, έτυχε να διαβάσω κάποια αποτελέσματα και κάποια πεπραγμένα Ελλήνων, τα οποία ήταν εκ διαμέτρου αντιφατικά με την συνολική εμπειρία του ελληνικού λαού τα τελευταία 4 χρόνια. Είναι τόσοι αυτοί που…πλουτίζουν σήμερα στην Ελλάδα της «Κρίσης» και τόσο όμοιοι ως προς τη δραστηριότητα τους  που με έβαλαν πολλές φορές σε υπαρξιακό δίλημμα και σε αμφισβήτηση της ικανότητας μου να κατανοώ τη ζωή. Τελικά όμως το δίλημμα είχε καθαρή απάντηση. Ή είσαι άνθρωπος και το υπερασπίζεσαι καθημερινά ή αποκτηνώνεσαι. Από το τι διαλέγεις τελικά κρίνεσαι και μάλιστα από την ίδια σου τη συνείδηση (αν δεν την έχεις σκοτώσει ήδη)
Είναι λίγο ξινό να ανακαλύπτεις εκ νέου πως ο κοινωνικός ιστός της χώρας (αυτός για τον οποίο όλοι κόπτονται στ’ αλήθεια ή στα ψέματα)  είχε καταρρεύσει εδώ και χρόνια, προετοιμάζοντας την παράσταση για «δύο Ελλάδες» εκείνη με τη βίλα και τα φανταχτερά φορέματα και την άλλη, την εκπορνευόμενη (με προαγωγό τον προσποιούμενο τον  πρωθυπουργό της) τη ρακένδυτη και τη δίχως παρόν και μέλλον. Αυτή που υπάρχει στα δελτία ειδήσεων, στα πρωτοσέλιδα, στις λίστες Λαγκάρντ ή τις λίστες συσσιτίων, αυτή που αυτοκτονεί και αν δεν αυτοκτονεί, κλαίει καθημερινά σκοτώνοντας την ίδια την ψυχή της.
Μου προκαλεί αλλεργία, κνησμό, φτέρνισμα και αηδία, το άκουσμα της λέξης «Κρίση», ειδικά όταν συνοδεύεται από το προσδιοριστικό επίθετο «Οικονομική» μπροστά της. Είχα μάθει –ή με είχαν μάθει- πως όταν μία χώρα και η κοινωνία της διέρχεται κρίση, αυτό ισχύει για όλους τους πολίτες, αλλιώς δε θα μιλούσαμε για γενικευμένη κρίση αλλά για μεμονωμένη. Και όμως. Αυτό που ονομάζουν ελληνική κρίση είναι μόνο μία αναδιανομή πλούτου. Μία βίαιη αναδιανομή πλούτου προς τα πάνω. Από τους φτωχούς στους πλούσιους. Με λίγα λόγια μία κρίση των φτωχών προς όφελος των πλουσίων.
Δυστυχώς πάλι ο λάθος Σαμαράς πήγε στο Βερολίνο

Εδώ και 4 σχεδόν χρόνια, η «κρίση» έχει αναδιαμορφώσει τη χώρα, έχει ξεθεμελιώσει κατακτήσεις των τελευταίων 200 σχεδόν ετών, έχει διαλύσει ζωές, έχει καταστρέψει σπίτια και οικογένειες και οι «ιθύνοντες νόες» είτε «κατανοούν» είτε «προσπαθούν» είτε οργανώνουν τη μετάβαση στη «νέα Ελλάδα», μιλώντας και προπαγανδίζοντας πάντα το ψευδώς εθνικό, πρόβλημα και παραβλέποντας σαν εξωγήινοι το ότι βρίσκονται σε μία αν όχι ύποπτη τότε ξεκάθαρα ένοχη,  συμπόρευση με άνομες πολιτικές, εχθρικές προς το λαϊκό και συνεπώς και προς το εθνικό,  συμφέρον. Μάλιστα, δεν ντρέπονται να καμαρώνουν κάθε φορά που τα αφεντικά τους,  τους καλούν στο σαράι τους για να τους δώσουν τις περαιτέρω οδηγίες για την επίτευξη της μεγαλύτερης δυνατής καταστροφής της χώρας που είχε την ατυχία –ή συνάντησε την αδικία- να βρεθεί στα χέρια τους. Μόλις χθες, καμάρωναν τα «ελληνικά ΜΜΕ» για τον προγραμματισμό επίσκεψης Σαμαρά στη Γερμανίασε συνέδριο, οργανωμένο από μεγάλο Γερμανικό εκδοτικό όμιλο, προκειμένου να πείσει τους Γερμανούς επιχειρηματίες, να επενδύσουν στην Ελλάδα. Να επενδύσουν γιατί, όπως θα τους εξηγήσει ο παριστάνων τον πρωθυπουργό, τώρα έχουν συμφέρον αφού έκανε τη χώρα μία εργασιακή κόλαση, πάντα προς όφελος των κεφαλαιούχων. Τώρα, θα τους πει, η εργασία πέθανε. Είναι η ώρα που οι επιχειρήσεις σας θα ανθίσουν. Ούτε μισθούς πληρώνετε, ούτε ασφάλειες, ούτε φόρους. Μόνο κέρδη θα έχετε. Και αν κάτι δεν πάει καλά, εδώ είμαστε. Θα νομοθετήσουμε αναλόγως και θα είστε και πάλι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι, να απολαύσετε τα κέρδη σας, στην Ελβετία, στις Βερμούδες ή στα νησιά Κέυμαν ή σε όποιον άλλο φορολογικό παράδεισο γουστάρετε.
Και τα ΜΜΕ -αυτά τα πατσαβούρια που ατυχώς ονομάζουμε ΜΜΕ στην Ελλάδα- θα καμαρώνουν και θα προβάλλουν στις τέσσερις γωνίες της χώρας το κατόρθωμα του μέγα ηγέτη, αποσκοπώντας –δικαιολογημένα αν κρίνουμε από την κατάσταση- στην εμπέδωση της αλήθειας που βολεύει, στις αποχαυνωμένες λαϊκές μάζες.
Η ίδια Ελλάδα που πουλάει το σώμα της και το μέλλον των παιδιών της, με προαγωγό τον πρωθυπουργό της, σε «σοβαρούς επιχειρηματίες και υποψήφιους επενδυτές» που μοιάζουν πιο πολύ με σεξοτουρίστες, η ίδια εκείνη Ελλάδα διαθέτει μία οικονομική πρωτιοά παγκοσμίως, αλλά μόνο στα χαρτιά και μόνο αναγραφόμενη ως τόπος καταγωγής εκείνων που πράγματι κατέχουν την πρωτιά αυτή. Η πρωτιά αφορά τη ναυτιλία και πιο συγκεκριμένα:
1.    ο στόλος που κατέχουν Έλληνες (αλλά δε σημαίνει πως είναι και ελληνικός) είναι 2η δύναμη παγκοσμίως
2.    ο στόλος που κατέχουν Έλληνες (αλλά δε σημαίνει πως είναι και ελληνικός) είναι 1η δύναμη στην ΕΕ
3.     ο υπό ελληνική σημαία στόλος (αλλά που δε σημαίνει πως είναι και ελληνικός) είναι 6η δύναμη παγκοσμίως
4.    Οι Έλληνες εφοπλιστές διακινούν σημαντικό μέρος των θαλάσσιων μεταφορών εμπορευμάτων και πετρελαίου προς τις ΗΠΑ.
5.    Οι Έλληνες εφοπλιστές και ο στόλος τους ως μέρος του Διεθνούς Κεφαλαίου αποτελούν  το μοναδικό τμήμα του Εγχώριου  Κεφαλαίου που διαπραγματεύεται από θέση ισχύος μέσα στην ΕΕ. (Οι τράπεζες είναι τα «κορίτσια» της ΕΚΤ)
Το ίδιο κομμάτι αυτού του Εγχώριου Κεφαλαίου, λειτουργεί κυρίως ως κομμάτι του Διεθνούς Κεφαλαίου αφού έχει εδώ και χρόνια απεμπολήσει κάθε δεσμό με τη χώρα, αφού είναι γνωστό πως το Κεφάλαιο δεν είχε ούτε θα έχει ποτέ πατρίδα. Και δεν είναι μία θλιβερή  διαπίστωση αυτό, ούτε το βλέπει κανείς σαν μία πλούσια βιτρίνα ζαχαροπλαστείου σε καιρό λοιμού. Είναι ένα αποτέλεσμα που σημειώθηκε και με τη βοήθεια του λαού που σήμερα τιμωρείται γιατί δεν στάθηκε ποτέ στο ύψος του και δεν διεκδίκησε, έστω λίγα ψίχουλα από τον πλούτο που ο ίδιος παρήγαγε δουλεύοντας στα μέσα που αυτοί νόμιμα ή νομότυπα, κατείχαν.
Πηγή πλούτου για “Έλληνες”

Δεν είναι μόνο το προκλητικό αφορολόγητο των εφοπλιστών, με την –ψευδή- δικαιολογία πως αν φορολογηθούν θα κατεβάσουν τις ελληνικές σημαίες και θα φύγουν από τα ελληνικά νηολόγια.  Είναι και μία σειρά από άλλους λόγους που με το ισχύον απάνθρωπο και αντικοινωνικό οικονομικό σύστημα, προκαλούν το κοινό αίσθημα και επιτείνουν την αίσθηση αδικίας, των λίγων προς τους πολλούς.
Ξεκινάμε από τους μισθούς πείνας για τους ναυτεργάτες αλλά και την ανεργία που καλπάζει στον κλάδο. Μοιάζει να είναι απαραίτητα συστατικά για την ανάδειξη της «ελληνικής» ναυτιλίας σε κορυφαία στον κόσμο. Αλλά δεν είναι. Πολύ σημαντικότερο στοιχείο είναι η ικανότητα και η δεξιότητα των Ελλήνων ναυτικών και ναυτεργατών, οι οποίοι κουβαλώντας μία τέχνη και μία παράδοση πολλών αιώνων, είναι αποτελεσματικότατοι την εργασία τους. Και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς
Μετά, μπορούμε να δούμε και τη συμμετοχή του τμήματος αυτού του Διεθνούς αλλά και Εγχώριου Κεφαλαίου, στην οικονομική δραστηριότητα της χώρας. Ενώ το διάστημα Ιανουαρίου – Νοεμβρίου 2012 οι –στο όνομα και μόνο- Έλληνες εφοπλιστές επένδυσαν 7,733 δισεκατομμύρια δολάρια στην αγορά ή την  κατασκευή πλοίων (3,80 δισεκατομμύρια για την κατασκευή και κάπου 3,93 για αγορά) την πρωτοκαθεδρία στις παραγγελίες έχει η Κίνα. Σε περίοδο που η χώρα βασανίζεται από την ανέχεια, το κομμάτι της οικονομίας της εκείνο που έχει στηρίξει ο ελληνικός λαός με το χάρισμα των φόρων που θα του αναλογούσαν, γυρίζει το κεφάλι αλλού και απλά«κάνει αγαθοεργίες» προσφέροντας ελεημοσύνη που και αυτή αμφισβητείται αφού πλήθος διαμεσολαβητών αναλαμβάνουν (προφανώς με το αζημίωτο) τη διανομή της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ