Ποντάροντας στη λήθη και τη διαστρέβλωση
 |
Στον Προσυνεδριακό Διάλογο εμφανίστηκαν ορισμένοι αρθρογράφοι, πρώην στελέχη του Κόμματος και της ΚΝΕ, που εναντιώνονται στο ΚΚΕ, στη στρατηγική που έχει χαράξει και επιχειρούν να γίνουν πιστευτοί ποντάροντας στο πέρασμα των χρόνων, στη λήθη. Ανάμεσα στα όσα επικαλούνται ισχυρίζονται ότι «η ΚΝΕ ανασυγκροτήθηκε, μαζικοποιήθηκε και ισχυροποιήθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 90 λόγω του ΑΑΔΜ»!
Λένε ότι «χάρις στο ΑΑΔΜ και τη γραμμή συσπείρωσής του η ΚΝΕ είχε αποτελέσματα στα σχολεία, στα πανεπιστήμια», κι αναπολούν τα... «παλιά καλά χρόνια» της δράσης του ΚΚΕ στον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας και φτάνουν ως το 2006-2007. Εκεί λένε η ιστορία διακόπτεται... Ως φάρμακο για πάσα νόσο επικαλούνται το ΑΑΔΜ αποσπασμένο από βασικές κατευθύνσεις του 15ου και των κατοπινών Συνεδρίων. Εμφανίζουν δε, την ΚΕ ότι δε θέλει την «παλιά συσπειρωτική πλατιά γραμμή» αλλά «έχει στενότητα και διακατέχεται από σεχταρισμό».
Πρόκειται για μια συζήτηση που είναι εξαιρετικά προσφιλής σε όσους η μόνη τους «συνεισφορά» σήμερα στην ενίσχυση του ΚΚΕ στη νεολαία, στην ανάπτυξη της ΚΝΕ, στην οργάνωση της πάλης του νεολαιίστικου κινήματος είναι να... θυμούνται τα παλιά έχοντας μπροστά τους το πληκτρολόγιο του υπολογιστή για να βρει το άρθρο τους φιλόξενη θέση στις ιστοσελίδες του διαδικτυακού φραξιονισμού, που με έκδηλη χαρά οι διάφοροι Λαφαζάνηδες, το «Βήμα» κ.ά. πετούν τη σκούφια τους να τα αναδημοσιεύσουν.
Διαστρεβλώνουν συνειδητά την αλήθεια
ΚΟΥΚΟΣ
|
Αντίθετα, επιχειρούν να απαξιώσουν τη δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ για να αμφισβητήσουν τη στρατηγική και το δρόμο που ακολουθεί και τα περασμένα χρόνια και τώρα, δρόμο σύγκρουσης με την εξουσία του κεφαλαίου. Δρόμο που βασίζεται στην εκτίμηση ότι ο χαρακτήρας της επανάστασης είναι σοσιαλιστικός, ότι στη στρατηγική των κομμουνιστών δεν στοιχειοθετούνται στάδια, ότι ο καθορισμός των κινητήριων δυνάμεων για την επανάσταση γίνεται με την πρωτοπορία της εργατικής τάξης, σε συμμαχία με τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Αυτή είναι η καρδιά του προγράμματος του 15ου Συνεδρίου κι όχι η διαστρέβλωση που παρουσιάζουν οι σημερινοί δήθεν υπερασπιστές του.
Εξυμνώντας το χτες επιχειρούν να το αποσπάσουν από τη διαχρονική αδιαμφισβήτητη συμβολή του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στην ανάπτυξη της πάλης της νεολαίας και ιδιαίτερα αυτής που προέρχεται από την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα.Πίσω από τον υπερτονισμό «των κοινών γνωρισμάτων της νεολαίας όπως δίψα για μάθηση, τάση προσέγγισης επαναστατικών ιδεών, αυθορμητισμός, έλλειψη πολιτικής πείρας ζυμώνουν την αντίληψη ότι πρέπει να μιλάμε γενικώς για νεολαία, αλλιώς «στενεύουμε» και στεναχωρούμε... τη νεολαία της Εκάλης.
Τι τους ενοχλεί;
 |
Στην ουσία ποτέ τους δεν αποδέχτηκαν και πολέμησαν το ότι το ΚΚΕ εδώ και χρόνια έχει αυτοτελή δράση και παρέμβαση στη νεολαία.
Ομως κρύβουν και κάτι άλλο όλοι οι εν λόγω επιλεκτικοί υπερασπιστές του ΚΚΕ και της ΚΝΕ. Κατά την περίοδο που αυτοί εξιδανικεύουν, τόσο το Κόμμα όσο και η ΚΝΕ δεν... πετούσαν στα σύννεφα. Δεν έλεγαν να μείνουμε στα ίδια... Με συνεδριακές αποφάσεις τους εντόπιζαν νέες δυσκολίες και προβλήματα, νέες απαιτήσεις. Π.χ. από το Δεκέμβρη του 2001 κιόλας στο 8ο Συνέδριο της ΚΝΕ η εισήγηση του ΚΣ διαπιστώνει: «Ενταση της διαπάλης για το κέρδισμα της νέας γενιάς (...)η αντιφατικότητα στη νεολαία δυναμώνει. (...) Συναντάμεανάμεικτες διαθέσεις αμφισβήτησης, αλλά και συμβιβασμού (...) δυναμώνει και έχει αποτελέσματα η πίεση για τον εγκλωβισμό στα λεγόμενα κόμματα εξουσίας, στη βάση της «λογικής του εφικτού (...) Ως συνέπεια, η νεολαία έχει μεγάλες απαιτήσεις από την Οργάνωση και τους νέους κομμουνιστές. Κρινόμαστε ολοένα και πιο αυστηρά και απαιτητικά από τη νεολαία (...)».
Αυτές οι εκτιμήσεις που έβγαλαν όλα τα Συνέδρια του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, η Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΚΚΕ για τη νεολαία και τη στήριξη της ΚΝΕ, καθώς και οι Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο, πήραν σοβαρά υπόψη τους την πείρα από τα πρώτα χρόνια της ανασυγκρότησης και δράσης της ΚΝΕ.
Ποτέ το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δεν έμειναν μόνοι τους: Αυτοί κι η νεολαία... Ο αντίπαλος πάντα παρενέβαινε και παρεμβαίνει, διδάσκεται από τη δράση του ΚΚΕ, για αυτό και σε κάθε στιγμή παίρνει μέτρα για την αναχαίτιση της επίδρασής του στη νεολαία και ιδιαίτερα σε αυτήν που προέρχεται από την εργατική τάξη. Αποσπασμένοι όντες από την πραγματικότητα, από τις ανάγκες της νεολαίας σε συνθήκες κρίσης, του σύγχρονου περιεχόμενου της ιδεολογικοπολιτικής διαπάλης επιδιώκουν να επιβάλλουν καθυστέρηση στη σκέψη του Κόμματος, και προπαγανδίζουν γραμμή για την οποία ο αντίπαλος έχει αντιμετωπίσει και πάρει μέτρα εδώ και χρόνια με τα πιο σύγχρονα ιδεολογικοπολιτικά όπλα του.
Ισχυρίζονται λοιπόν με διάφορους τρόπους ότι χρειάζεται στάδιο στη στρατηγική και την αντίληψη του Κόμματος για να συσπειρώσουμε δυνάμεις και κάποια στιγμή στο αόριστο μέλλον θα ενημερωθούν οι εργάτες, η νεολαία για τον προορισμό της πάλης τους. Ομως η εργατική τάξη και η νεολαία από τα φτωχά λαϊκά στρώματα σήμερα έχει απαίτηση να ξέρει πού βγάζει ο δύσκολος δρόμος που της λέμε να ακολουθήσει. Δεν αρκείται σε μισόλογα και γενικούρες, βλέπει και αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει αντίπαλος, αδίστακτος που δεν υποχωρεί ρούπι από τα σχέδιά του, ούτε καν παραχωρεί όπως πρώτα. Πίστη, μαχητικότητα κι αντοχή στις νέες συνθήκες δεν μπορούν να αποκτήσουν ο λαός κι η νεολαία χωρίς να ξέρουν όλον το δρόμο που του προτείνουμε, ανεξάρτητα από το πόσο τον αποδέχονται πλήρως ή μέχρι ένα σημείο.
Ετσι η νεολαία αποκτά εφόδια σε βάρος της μικρής κοινωνικής και πολιτικής της πείρας. Ο δρόμος αυτός χρειάζεται να τεκμηριώνεται με επάρκεια αλλιώς φουντώνουν στη σκέψη του νέου ο φόβος κι ο αρνητικός συσχετισμός δύναμης. Αλλιώς δεν συσπειρώνεται σε λογικές «μεροδούλι - μεροφάι», στο «πάμε τώρα και αύριο βλέπουμε», που μας προτείνουν οι δήθεν «υπερασπιστές του ΑΑΔΜ» που μας καλούν στο πετσόκομμα του Προγράμματος, στο όνομα μιας συμμετοχής σε αστική κυβέρνηση, για την οποία ξερογλείφονται και η αστική τάξη τους γνέφει καλωσορίζοντάς τους στις αγκάλες της.
Περί «συστημικού ΚΚΕ»
Αλήθεια ας απαντήσουν πώς το ΚΚΕ πρέπει σήμερα να απαντήσει στην επεξεργασμένη και προβοκατόρικη προπαγάνδα του αντιπάλου περί «συστημικού ΚΚΕ», η οποία έχει ειδική ομάδα - στόχο τη νεολαία με την ενσωμάτωση της λογικής του σταδίου στο Πρόγραμμα του ΚΚΕ. Μήπως με την καταγραφή του ΚΚΕ ως διαθέσιμο υπαλληλικό προσωπικό της αστικής τάξης για συμμετοχή σε κυβέρνηση αστικής διαχείρισης ή με την προετοιμασία, της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων σήμερα ώστε σε συνθήκες επαναστατικής κατάστασης να διεκδικήσει, να πάρει την εξουσία.
Ολα τα παραπάνω δεν είναι «επαναστατικές ρητορείες» αποσπασμένες από την καθημερινή πάλη. Ας απαντήσουν όσοι πετσοκόβουν και περιοδολογούν την πορεία του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, από ποιον νεολαιίστικο αγώνα έλειψε το ΚΚΕ και η ΚΝΕ, από ποιο αγωνιστικό σκίρτημα για οποιοδήποτε πρόβλημα της νεολαίας απουσίαζε το ΚΚΕ από την πρώτη γραμμή της πάλης και γιατί όλοι αυτοί σήμερα αποκρύπτουν τη δράση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη νεολαία;
Υποκριτικά ορισμένοι θέλουν να μας πείσουν ότι η ΚΝΕ έλειπε σε... διακοπές στις πάνω από 30 απεργίες, στις σκληρές ταξικές αναμετρήσεις που έδωσε και δίνει το Κόμμα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Η σκόπιμη αποσιώπησή τους αποτελεί προσβολή για τα αναρίθμητα νέα μέλη και στελέχη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ που απολύθηκαν, συγκρούστηκαν με την εργοδοσία εκεί που κρίνεται η πρόοδος της ταξικής πάλης, στους χώρους δουλειάς.
Προσπερνούν σκόπιμα όσους πολεμούν το ΚΚΕ και τη στρατηγική του ότι η ενίσχυση των δυνάμεων και του κύρους του ΠΑΜΕ - κι όχι αποδυνάμωσή του όπως αυτοί ισχυρίζονται -, έχει συντελεστεί σε δυναμικούς κλάδους της οικονομίας που κυριαρχούνται από νεολαία (τρόφιμα, μέταλλο, φάρμακο, επισιτισμός, τουρισμός) την ώρα που παραδοσιακοί κλάδοι που το Κόμμα είχε παραδοσιακά επιρροή είναι σε δραματική πτώση οικονομικής δραστηριότητας (κατασκευές - κλωστοϋφαντουργία - δέρμα).
Οσο για τα ΤΕΙ και τα πανεπιστήμια, άραγε ποια είναι η «στενή» και ποια η πλατιά γραμμή; Αυτή που συσπειρώνει στη βάση μιας παράταξης ή αυτή η κατεύθυνση που επεξεργαστήκαμε τα τελευταία χρόνια με το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών που συσπειρώνει επιτροπές Αγώνα, φοιτητικούς - σπουδαστικούς συλλόγους, Συλλόγους εστιών, επιτροπές ετών, συνδικαλιστές μέλη Διοικητικών Συμβουλίων Φοιτητικών και Σπουδαστικών Συλλόγων, ανοίγοντας μέτωπο με την εκφυλιστική κατάσταση στο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα. Γιατί όμως κάνουν πως δε βλέπουν ενώ ξέρουν καλά π.χ. το ρόλο του ΜΑΣ στις μεγάλες κινητοποιήσεις αυτής της περιόδου ενάντια στο σχέδιο «Αθηνά», ή το πρόσφατο μεγάλο πανελλαδικό συλλαλητήριο των σπουδαστών των ΤΕΙ με πρωτοβουλία του ΜΑΣ;
Ξέρουν επίσης καλά τον πρωτοπόρο ρόλο του ΣΑΣΑ σε όποιο μαθητικό αγώνα ξέσπασε τα τελευταία χρόνια. Ολα αυτά είναι ένα δείγμα της δουλειάς μας σε συνθήκες νέων μεγάλων απαιτήσεων που γεννά η κρίση, η υψηλή ανεργία, τα οξυμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει η νεολαία της κατάρτισης, οι μαθητές. Σε ό,τι αγώνες έγιναν όλα αυτά τα χρόνια το ΚΚΕ και η ΚΝΕ πρωτοστάτησαν σε όλους τους χώρους. Ομως επιδιώκουν να αποπροσανατολίσουν την προσυνεδριακή συζήτηση από τα ουσιαστικά κι απαιτητικά ζητήματα που θέτουν οι Θέσεις της ΚΕ και χρειάζεται το Κόμμα κι η ΚΝΕ να καταπιαστούν στη δουλειά τους με τη νεολαία.
Με πνεύμα ευθύνης κι ανησυχίας
Ωστόσο, το ΚΚΕ δεν θα πέσει στην παγίδα της ωραιοποίησης της δράσης της δικής του και της ΚΝΕ στη νεολαία για να απαντήσει σε όσους μιλούν στο όνομα της ΚΝΕ ή της νεολαίας για να πολεμήσουν το ΚΚΕ και τη στρατηγική του. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ συζητούν ουσιαστικά με κάθε φίλο του Κόμματος που ανησυχεί, που δημιουργικά εντοπίζει προβλήματα και αδυναμίες. Συμμερίζεται την ανησυχία τους π.χ. για την επίδραση του οπορτουνισμού αλλά και την άνοδο της Χρυσής Αυγής στις νέες ηλικίες.
Ναι είναι αλήθεια, σήμερα έχουν ανέβει οι απαιτήσεις για να ανταποκριθεί το ΚΚΕ και η ΚΝΕ στις προϋποθέσεις ένας μαθητής, ένας νέος να οργανωθεί στην ΚΝΕ. Εχουμε επίγνωση των πρόσθετων δυσκολιών, έχουμε πείρα κι έχουν βγει συμπεράσματα από την περίοδο που η ΚΝΕ στρατολογούσε μεν μαζικά ωστόσο η αφομοιωτική της ικανότητα είχε σοβαρές δυσκολίες. Πρόκειται για προβλήματα ωρίμανσης του Κόμματος και της ΚΝΕ που είναι διαστρέβλωση και παραπλάνηση να φορτώνονται στη στρατηγική του Κόμματος. Εχει ενισχυθεί το στοιχείο η απλή συμμετοχή σε έναν αγώνα να μην μπορεί να υπερνικήσει τα σύνθετα ιδεολογικά και πολιτικά εμπόδια στη σκέψη της νεολαίας που έχει μεθοδικά στήσει η αστική τάξη.
Γι' αυτό σήμερα το ΚΚΕ ξεκαθαρίζει ότι χωρίς την ενίσχυση του ιδεολογικού αγώνα μέσα στο κίνημα - αυτό που ο οπορτουνισμός αποκαλεί σεκταρισμό - οι αγώνες δεν θα αποκτούν εύστοχο προσανατολισμό, θα ενσωματώνονται, κι όσοι συμμετέχουν σε αυτούς θα δυσκολεύονται να βγάλουν γενικότερα συμπεράσματα, να πάρουν την απόφαση να οργανωθούν στο ΚΚΕ ή την ΚΝΕ. Πρέπει να γίνουμε πιο ικανοί σε αυτά τα σύνθετα καθήκοντα.
Ομως πάντοτε ο οπορτουνισμός επιχειρεί να πείσει επικαλούμενος προβλήματα, δυσκολίες, ελλείψεις αδυναμίες. Σήμερα μπορεί να ανέβει η ικανότητα όλων μας να διακρίνουμε όλους όσους πιάνουν την κλωστή των ελλείψεων και των αδυναμιών όχι για να την κόψουν αλλά για να ξηλώσουν όλο το πουλόβερ, για να αναιρέσουν όλη την πορεία και στρατηγική του ΚΚΕ.
Οι Θέσεις της ΚΕ για το 19ο Συνέδριο όχι με ωραιοποίηση αλλά αντίθετα με πνεύμα ανησυχίας αντιμετωπίζουν τη δουλειά του Κόμματος και της ΚΝΕ στη νεολαία. Γι' αυτό και προτείνουν στο Συνέδριο την πραγματοποίηση Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης για να συζητηθεί πιο ουσιαστικά, διεξοδικά η δράση του ΚΚΕ στη νεολαία και η στήριξη της ΚΝΕ.
Τα παραπάνω είναι βέβαια ψιλά γράμματα για όσους ονειρεύονται το ΚΚΕ να υιοθετήσει στρατηγική ενσωμάτωσης στα σχέδια της αστικής τάξης. Οι διαστρεβλώσεις, τα ψέματα, η επιλεκτική μνήμη, η υπονόμευση των συλλογικών συμπερασμάτων που έχει βγάλει το Κόμμα και η ΚΝΕ από τη δράση τους δεν μπορούν να πλήξουν την πορεία που έχει χαράξει το Κόμμα, πορεία που δεν γυρίζει πίσω...
Αυτή η επιχείρηση και τα σχέδιά τους είναι καταδικασμένα να αποτύχουν. Το ΚΚΕ και η ΚΝΕ δε συγκρίνουν τη δράση τους με το παρελθόν, αλλά με ευθύνη συγκρούονται με τις νέες απαιτήσεις και δυσκολίες και προβλήματα που φέρνει η ταξική πάλη μπροστά τους.
Του
Κώστα ΠΑΠΑΔΑΚΗ*
* Ο Κώστας Παπαδάκης είναι μέλος της Γραμματείας της ΚΕ
Κώστα ΠΑΠΑΔΑΚΗ*
* Ο Κώστας Παπαδάκης είναι μέλος της Γραμματείας της ΚΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου