Ταξιδεύοντας στην Ελλάδα
Οι αλκυονίδες
ημέρες του σαββατοκύριακου ευνοούν τα εκδρομικά σχέδια, σε πλήρη αντίθεση με τα
οικονομικά του κόσμου, που ξεπαραδιάστηκες μες στις γιορτές και κράτησε την
τελευταία σταγόνα του δώρου του για τις εκπτώσεις που έρχονται, μήπως και πάρει
τίποτα να ξεγελάσει τη φτώχια του. Η κε του μπλοκ προχωρά λοιπόν σε μια
ταξιδιάρα ανάρτηση, με φωτογραφικό υλικό από κάποιες πρόσφατες εκδρομικές
εμπειρίες της και χαρακτηριστικά στιγμιότυπα –ενίοτε καλτ αποχρώσεων.
Ξεκινάμε
με ένα πρόσφατο ταξίδι στην πάτρα. Όπου αν δεν προλάβεις το εξπρές λεωφορείο
από τον κηφισό και πας μέσω αιγίου, βλέπεις εκεί απέναντι από το σταθμό των
κτελ τα γραφεία της χρυσής αυγής με την παρακάτω εικόνα.
Φασισμού λίπασμα, οι πρώτοι νεκροί |
Όποιος
περπατήσει στον πεζόδρομο της ρήγα φεραίου, μπορεί να δει και τα γραφεία του
τοπικού επαμ, που για να είναι σίγουροι πως θα τους προσέξουν οι περαστικοί,
πρόσθεσαν μες στις γιορτές ένα χριστουγεννιάτικο στολίδι, ένα φωτεινό
διακριτικό σήμα, ανάλογο με το κλίμα των ημερών και τη σοβαρότητα του μετώπου
και του αρχηγού καζάκη.
Πιο γραφικός… πεθαίνεις, θα πει κανείς.
Όχι ακριβώς.
Πιο γραφικός… αλαβάνος, θα έλεγα εγώ. Καθώς το σχέδιο βήτα έχει γεμίσει (στην
πάτρα τουλάχιστον) όλες τις βιτρίνες των κλειστών μαγαζιών, που έχουν βάλει
λουκέτο, με αυτή την ελπιδοφόρο αφίσα.
Η τελευταία
φωτογραφία είναι από το μνημείο για τα θύματα του ναζιστικού ολοκαυτώματος στα
καλάβρυτα. Πρόσφατα μάλιστα (τον περασμένο μήνα για την ακρίβεια) συμπληρώθηκαν
εβδομήντα χρόνια από τη φασιστική κτηνωδία, αλλά (αν κατάλαβα καλά) ο επίσκοπος
καλαβρύτων(;), αιγιαλείας (;) ή όπως αλλιώς λέγεται, αρνήθηκε να παραβρεθεί στο
μνημόσυνο, επιδεικνύοντας σε όλο της το μεγαλείο την χρυσαυγίτικη ψυχή του και
τα αγνά ιδεώδη που τη συγκινούν.
Μες την κωμόπολη των καλαβρύτων, μπορούσε κανείς μεταξύ άλλων να υπογράψει στην είσοδο ενός μαγαζιού για την καταβολή των γερμανικών αποζημιώσεων και να μάθει για την ένωση μαρτυρικών πόλεων, όπου συμμετέχουν τα καλάβρυτα ως ιδρυτικό μέλος, μαζί με άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, όπως το κόβεντρι, η βαρσοβία και το… βόλγογκραντ, που δεν είναι παρά η ρεβιζιονιστική μετονομασία του ηρωικού στάλινγκραντ.
Περνάμε
τώρα στο δεύτερο μέρος και τα στιγμιότυπα από μια παλιότερη εκδρομή στο βόλο, την πατρίδα του μικρού κομμάντο. Η
πρώτη φωτό είναι έξω από τα κτελ στη θεσσαλονίκη, πριν ξεκινήσει το ταξίδι για
το βόλο, με ένα προεκλογικό σύνθημα, που μπορεί να μπει στο πάνθεο των καλτ
εκλογικών αυταπατών –άλλο αν τελικά ένα μεγάλο κομμάτι της βάσης του χώρου,
ψήφισε σύριζα χωρίς αυταπάτες.
Να τα βλέπει αυτά ο κύριος μπάμπης και να φρίττει με το ενδεχόμενο μιας –όχι και τόσο πιθανής πάντως- κοινοβουλευτικής παρουσίας ενός πολιτικού φορέα που εκπροσωπεί την παρατρομοκρατία και δεν είναι παρά μια παρατρομοκρατική πολιτική οργάνωση, που συνιστά το νόμιμο τμήμα της παρατρομοκρατίας, όπως την χαρακτήρισε τις προάλλες.
Γι’
αυτό κι εγώ έχω κόψει τις πολλές αναφορές σε… σοβαρές συνιστώσες, κτλ. για να
μη θυμίζουν από την ανάποδη τις υπεύθυνες νουθεσίες του κ. μπάμπη στη σοβαρή
χρυσή αυγή.
Οι
υπόλοιπες φωτογραφίες είναι από την πόλη του βόλου. Όπου εκτός από το εργατικό
κέντρο, το παρθεναγωγείο του δελμούζου, τη μορφή του κορδάτου, έχει δώσει πολλά
ακόμα. Εκεί μπορεί πχ να δει κανείς την παρακάτω ηρωική οδό
Ούτε σκληρά, ούτε μαλακά. Όλοι με το ΠΑΜΕ |
Υπάρχουν
κάποια ακόμα καλτ κι ενδιαφέροντα στοιχεία από την εργατούπολη του βόλου ή από
το πρώτο ταξίδι και την επίσκεψη στην αγία λαύρα, αλλά θα τα κρατήσουμε κάβα
για κάποια επόμενη ταξιδιάρα ανάρτηση..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου