Tα υπερμνημόνια που δε φεύγουν και αυτοί που κρύβουν την αλήθεια

Tα υπερμνημόνια που δε φεύγουν και αυτοί που κρύβουν την αλήθεια

Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, μπροστά στις εκλογές, επιδίδονται σε εμπόριο φόβου και ελπίδας, αυταπατών και ψεύτικων υποσχέσεων για ψίχουλα στην πιο ακραία φτώχεια.
Ολα για να μείνει στο απυρόβλητο η ΕΕ, να κρυφτεί η στρατηγική σύγκλιση και συμφωνία και των δύο στο κύριο: Τη δέσμευσή τους στον ευρωμονόδρομο, την υποταγή τους στην ένωση του κεφαλαίου και τις στρατηγικές επιλογές του κεφαλαίου, του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που υπηρετούν.
Και η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάνε με διαφορετικές παραλλαγές για «έξοδο από το μνημόνιο». Τα μνημόνια με τη σημερινή τους μορφή, έτσι και αλλιώς, τελειώνουν, γιατί πολύ απλά εκπλήρωσαν τους στόχους τους και έχουν βάλει τη βάση για την επιβολή σκληρών αντιλαϊκών μέτρων.

Τι κρύβουν η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ

Τι κρύβουν όμως και οι δύο; Τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ που έχουν συμφωνήσει όλες οι αστικές κυβερνήσεις των κρατών - μελών της ΕΕ, κεντροδεξιές και κεντροαριστερές, όπως αυτή του Ολάντ ή του Ρέντσι που κατά καιρούς διαφήμιζε ο ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και η κυβέρνηση του ΑΚΕΛ στην Κύπρο, που μάλιστα άσκησε και την Προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ το δεύτερο εξάμηνο του 2012.
Προβάλλουν την τρόικα για να κρύψουν πίσω της την ΕΕ, που αποτελεί τα 2/3 της τρόικας. Για να κρύψουν ότι τα μνημόνια διαρκείας είναι πλέον νόμος της ΕΕ. Με το «Σύμφωνο Σταθερότητας», τις διακρατικές συμφωνίες που υπέγραψαν μεταξύ τους οι αστικές κυβερνήσεις στα πλαίσια της ΕΕ («Σύμφωνο για το ευρώ +», «Ενιαίος Μηχανισμός Στήριξης», Δημοσιονομικό Σύμφωνο») και τη νομοθεσία για το Ευρωπαϊκό Εξάμηνο και τη δέσμη των 6+2 Κανονισμών για την «Ενισχυμένη Οικονομική Διακυβέρνηση» (το λεγόμενο «εξαπλό» και «διπλό πακέτο), ΕΕ και οι κυβερνήσεις έχουν χαλκεύσει νέα, ακόμη πιο βαριά, δεσμά για τους λαούς. Στο στόχαστρο των μνημονίων διαρκείας βρίσκονται οι μισθοί και οι συντάξεις, η κατάργηση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Τα μέτρα που είναι στα σκαριά

Να τι περιμένει τους λαούς με τη νομοθεσία της ΕΕ, που προσπαθούν να κρύψουν:
Με τον Κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 472/2013: Τα κράτη - μέλη της ΕΕ που παρουσιάζουν «προβλήματα χρηματοοικονομικής σταθερότητας» ή «βιωσιμότητας των δημόσιων οικονομικών τους» ή προτίθενται να καταφύγουν σε δανεισμό από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης της ΕΕ ή το ΔΝΤ, μπαίνουν υποχρεωτικά σε μνημόνιο. Τη θέση ενός κράτους - μέλους σε μηχανισμό αποφασίζει η Επιτροπή και επικυρώνεται από το Συμβούλιο της ΕΕ, χωρίς τη συμμετοχή και την ψήφο του κράτους - μέλους που αφορά το μνημόνιο. Η επιτήρηση από τα ευρωενωσιακά όργανα για την εφαρμογή των μέτρων του μνημονίου διαρκεί μέχρι την αποπληρωμή του 75% των δανείων που έχει λάβει το κράτος - μέλος. Πρωταρχικός στόχος των μνημονίων είναι οι μισθοί και οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ).
Το Αρθρο 7 αναφέρει συγκεκριμένα ότι: Το πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής (...) σε συμφωνία με την Επιτροπή, που ενεργεί σε συνεννόηση με την ΕΚΤ και, όπου είναι σκόπιμο, με το ΔΝΤ (...) λαμβάνει υπόψη τις πρακτικές και τους θεσμούς διαμόρφωσης των μισθών, καθώς και το εθνικό πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων του οικείου κράτους - μέλους (...)
ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ κρύβουν ότι, με βάση αυτόν τον Κανονισμό της ΕΕ, ανοίγει η περιβόητη «προληπτική γραμμή πιστοληπτικής στήριξης» που θέλουν δήθεν να διαπραγματευτούν και θα συνοδεύεται υποχρεωτικά από το «Πρόγραμμα μακροοικονομικής προσαρμογής», όπως θα είναι η ευρωενωσιακή ονομασία του νέου μνημονίου.
Η νομοθεσία της ΕΕ δεν αρκείται μόνο στα μνημόνια για τα κράτη - μέλη με «χρηματοοικονομικές δυσκολίες».
Με τον Κανονισμό (ΕΕ) αριθ.473/2013: Ολα τα κράτη - μέλη είναι υποχρεωμένα να υποβάλλουν στην Επιτροπή τους κρατικούς προϋπολογισμούς τους, πριν κατατεθούν στα αντίστοιχα εθνικά κοινοβούλια, για να ελέγχονται από την Επιτροπή και το Συμβούλιο της ΕΕ αν είναι συνεπείς με την περικοπή των κοινωνικών δαπανών, που περιορίζουν την τιμή της αναπαραγωγής της εργατικής δύναμης, σύμφωνα με τους στρατηγικούς σχεδιασμούς της ΕΕ. Αυτό έγινε πρόσφατα με τους προϋπολογισμούς της Γαλλίας και της Ιταλίας. Παρά τις τεράστιες περικοπές των λεγόμενων κοινωνικών δαπανών (σε 50 δισ. ευρώ ανέρχονται οι περικοπές στο γαλλικό προϋπολογισμό), αυτές κρίθηκαν ανεπαρκείς από την Επιτροπή και κλήθηκαν να παρουσιάσουν «διορθωτικά μέτρα» μέχρι το Μάρτη του 2015.

Τα μνημόνια αφορούν όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ

Η συμμόρφωση των κρατών - μελών στους μηχανισμούς των μνημονίων διαρκείας εξασφαλίζεται με την επιβολή κυρώσεων, όπως προστίμων που επιβάλλονται αυτόματα από το Συμβούλιο της ΕΕ, αναστολή ή και διακοπή της χρηματοδότησής τους από τα ευρωενωσιακά ταμεία, αποκλεισμός της χρηματοδότησής τους από το Μηχανισμό Στήριξης της ΕΕ κλπ. Οι μηχανισμοί των μνημονίων επιβάλλονται με ευρωενωσιακούς Κανονισμούς, που σημαίνει ότι είναι άμεσα εφαρμοστέοι σε όλα τα κράτη - μέλη, ακόμη και αν δεν τους ενσωματώσουν στις εθνικές τους νομοθεσίες, και, σύμφωνα με τις Συνθήκες της ΕΕ, υπερτερούν του εθνικού δικαίου.
Τι λέει ο «αντιμνημονιακός» ΣΥΡΙΖΑ για τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ; Να τι γράφει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Κ. Χρυσόγονος, σε άρθρο του στις 10/11/2014, στην εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ»: «(...) μπορούμε να επισημάνουμε την ύπαρξη του Κανονισμού (ΕΕ) 472/2013 (...) Στο άρθρο 7 προβλέπεται η υποχρεωτική υπαγωγή σε καθεστώς "προγράμματος μακροοικονομικής προσαρμογής" (ουσιαστικά Μνημονίου) για τα κράτη - μέλη τα οποία ζητούν χρηματοδοτική συνδρομή από άλλα κράτη και/ή ευρωπαϊκούς μηχανισμούς ή το ΔΝΤ, ενώ το άρθρο 14 συμπληρώνει ότι το κράτος - δανειολήπτης παραμένει υπό εποπτεία έως την εξόφληση του 75% των οφειλών του.
Στην περίπτωση της Ελλάδας τούτο μεταφράζεται σε εγκλωβισμό επ' αόριστον (ή στην "καλύτερη" περίπτωση για αρκετές δεκαετίες) σε καθεστώς Μνημονίου, με όλα τα επακόλουθά του, αφού το διακρατικό δημόσιο χρέος έχει τέτοιες τερατώδεις διαστάσεις, ώστε η αποπληρωμή του 75% να μοιάζει ουτοπική. Το μόνο ενδεχόμενο για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο θα ήταν εκείνο της διαγραφής μεγάλου μέρους του διακρατικού χρέους, ώστε το υπόλοιπο να καταστεί εμφανώς βιώσιμο και να αναχρηματοδοτηθεί από τις αγορές με λογικά επιτόκια».
Δηλαδή, ο ΣΥΡΙΖΑ όχι απλά αναγνωρίζει το χρέος και την υποχρέωση του λαού, που δεν το δημιούργησε, να το αποπληρώσει αλλά αποδέχεται και το μνημόνιο διαρκείας και την επιτήρηση από τους μηχανισμούς της ΕΕ, όπως επιβάλλει η ευρωενωσιακή νομοθεσία, στο όνομα του χρέους. Και κάτι άλλο... Ο ΣΥΡΙΖΑ, ενώ, λοιπόν, γνωρίζει άριστα όλα όσα έχουν ψηφιστεί σε επίπεδο ΕΕ, κάνει ό,τι μπορεί αυτά να μείνουν στο σκοτάδι, να αθωωθούν και να εξωραϊστούν. Γι' αυτό και ο επικεφαλής του, Αλ. Τσίπρας, πρόσφατα δήλωσε ότι δεν ευθύνονται οι ευρωπαϊκές συνθήκες και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κινηθεί στο πλαίσιο της ΕΕ.

Μέσα στη λυκοσυμμαχία είναι αδύνατον να ασκηθεί φιλολαϊκή πολιτική

Για άλλη μια φορά, λοιπόν, επιβεβαιώνεται το ΚΚΕ όταν λέει ότι μέσα στη λυκοσυμμαχία του κεφαλαίου είναι αδύνατον να ασκηθεί φιλολαϊκή πολιτική. Γιατί όποια κυβέρνηση αστικής διαχείρισης, ανεξάρτητα από τις όποιες παραλλαγές αυτής της διαχείρισης, είναι υποχρεωμένη να πάρει και να εφαρμόσει αντιλαϊκά μέτρα.
Να γιατί την επόμενη μέρα ο λαός μας χρειάζεται ισχυρό ΚΚΕ, εγγύηση και στήριγμα για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα και τη ζωή του από τα δεσμά που χαλκεύουν η ΕΕ, οι κυβερνήσεις και τα κόμματα που τη διαβεβαιώνουν ότι θα κρατάνε με όλα τα μέσα το λαό αλυσοδεμένο σ' αυτά. Η ενίσχυση του ΚΚΕ, στη Βουλή και παντού, είναι ελπίδα και απαντοχή του λαού μας να ξημερώσουν καλύτερες μέρες, με την οργάνωση της Λαϊκής Συμμαχίας ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων, για την αποδέσμευση από την ΕΕ, την ολοσχερή και μονομερή διαγραφή του χρέους, με τους εργαζόμενους στο τιμόνι της εξουσίας και της οικονομίας.

ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΚΚΕ