Για τις θέσεις της ΔΑΠ για την «επιχειρηματικότητα»

Για τις θέσεις της ΔΑΠ για την «επιχειρηματικότητα»

Η παράταξη της ΝΔ σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ, η ΔΑΠ - ΝΔΦΚ, όλα τα προηγούμενα χρόνια έδωσε μεγάλη μάχη για το μπάσιμο των επιχειρήσεων στις σχολές, για τη μετατροπή τους σε επιχειρήσεις με πελάτες τους φοιτητές. Προσπάθεια που συνεχίζει με αμείωτη δραστηριότητα και σήμερα, παρότι η ΝΔ δε βρίσκεται πια στην κυβέρνηση. Δραστηριότητα που περιλαμβάνει σεμινάρια με διευθυντές μεγάλων επιχειρήσεων του κλάδου με τον οποίο σχετίζεται η σχολή, αντίστοιχες ημερίδες που στηρίζονται και από τα Ιδρύματα, «εκπαιδευτικές» εκδρομές σε χώρους εργασίας - κάτεργα, όπως η COSCO κ.ά.

Ας δούμε όμως συγκεκριμένα τι λένε:

• «Λύση για την εύρυθμη λειτουργία των Πανεπιστημίων είναι η συγχρηματοδότησή τους από το ιδιωτικό κεφάλαιο, χορηγούς, γενικότερα η στενότερη σύνδεση των ιδρυμάτων με τον επιχειρηματικό κόσμο».

Πρώτον: Η κατάσταση που επικρατεί σήμερα σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ είναι εκρηκτική. Οι μειωμένοι προϋπολογισμοί, που φτάνουν το 50% έως 70% τα τελευταία χρόνια, το κλέψιμο των αποθεματικών των ιδρυμάτων με το λεγόμενο «κούρεμα», η υλοποίηση των κατευθύνσεων της ΕΕ διαμόρφωσαν τεράστιες δυσκολίες στην εύρυθμη λειτουργία των σχολών μας. Το σημαντικό που χρειάζεται να αναδειχθεί σε αυτή την περίπτωση είναι το εξής: Οι συγκεκριμένες ενέργειες αποτελούν στρατηγική επιλογή για το κεφάλαιο.

Δηλαδή, οδηγούν τα ΑΕΙ στον οικονομικό στραγγαλισμό ώστε να ανοίξει ο δρόμος σε επιχειρήσεις (οι «χορηγοί» που λέει η ΔΑΠ) που θα «στηρίζουν» οικονομικά τα ιδρύματα, βάζοντας έτσι χοντρά χέρι στην περιουσία τους, στο πρόγραμμα σπουδών κ.λπ. διαμορφώνοντας αποφοίτους στα μέτρα και τα «θέλω» τους. ΑΕΙ τσιφλίκια των επιχειρήσεων στην πραγματικότητα. Και όποιο ίδρυμα δε βρίσκει τη χρηματοδότηση αυτή, τότε λουκέτο.
Η ΔΑΠ συμφωνεί ως το μεδούλι με αυτήν τη στρατηγική.
Γι' αυτό τα εκλεγμένα μεγαλοστελέχη τους υπερψήφισαν σε όλα τα συμβούλια τους επαίσχυντους μειωμένους προϋπολογισμούς.
Γι' αυτό σε ΟΛΑ τα ΔΣ των φοιτητικών συλλόγων της Αττικής καταψήφισαν την πρόταση των εκλεγμένων με την ΠΚΣ για «κατάργηση των μνημονίων, των μεσοπρόθεσμων πλαισίων δημοσιονομικής στήριξης και των εφαρμοστικών νόμων», που για πανεπιστήμια και ΤΕΙ, πέρα από τα άλλα, σημαίνει άμεση επιστροφή των αποθεματικών τους.
Συνεχίζουν, δηλαδή, να είναι φανατικά με τα μνημόνια, με την κλεψιά των αποθεματικών που η κυβέρνησή τους έκανε το 2012 με το PSI, με όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που διαλύουν τη ζωή μας.
Μάλιστα, οι άνθρωποι αυτοί έχουν τεράστιο θράσος όταν το παίζουν ανήξεροι για το λόγο που οδήγησε στη σημερινή κατάσταση.
Στο σπίτι του κρεμασμένου κανονικά δεν θα έπρεπε να μιλάνε για σχοινί, η ΔΑΠ το κάνει όμως και γι' αυτό οι φοιτητές των λαϊκών οικογενειών θα την τιμωρήσουν...

Δεύτερον: Μιλάνε για σύνδεση των ΑΕΙ με τον επιχειρηματικό κόσμο. Σε πρώτη εντύπωση κάτι τέτοιο δε μοιάζει κακό σε ένα φοιτητή που το ακούει. Ποιον επιχειρηματικό κόσμο και ποια αγορά εργασίας εννοούν όμως; Μήπως εννοούν μια οικονομία που θα εξασφαλίζει μόνιμη και σταθερή δουλειά σε όλους τους αποφοίτους; Με δουλειά πάνω στο επιστημονικό αντικείμενο που σπούδασε ο κάθε φοιτητής; Αν ήταν έτσι καλώς...

Οπως χαρακτηριστικά μας διαφωτίζει η καμπάνια της ΟΝΝΕΔ «δούλεψέ το», σύνδεση των πανεπιστημίων με την αγορά εργασίας σημαίνει: Επέκταση των προγραμμάτων ανακύκλωσης της ανεργίας των 400 ευρώ μισθό για 5 μήνες και μετά ξανά ανεργία. Διοργάνωση σεμιναρίων με επιχειρήσεις, από τα οποία οι επιχειρήσεις θα μπορούν να βρίσκουν τζάμπα πρακτικάριους. Μάλιστα, νουθετούν τους φοιτητές να μη ζητούν μισθό στην αρχή για να γίνουν πιο ελκυστικοί στις «επιχειρήσεις». Είναι το λιγότερο ξεδιάντροποι, μοιάζοντας όλο και περισσότερο με δουλεμπορικό γραφείο...

• «Λύση για την εύρεση εισοδήματος είναι η καινοτόμα ιδέα, η οποία μπορεί να στηριχθεί στη χορήγηση δανείων για νέους επιχειρηματίες και επιστήμονες για έναρξη επαγγέλματος πάνω στο αντικείμενο σπουδών τους με εγγυητή το Ελληνικό Δημόσιο».

Πρώτον: Σαφώς και η επιστημονική έρευνα που οδηγεί στην καινοτόμα ιδέα είναι σημαντική. Ομως, εδώ λένε τη μισή αλήθεια. Και όποιος λέει τη μισή αλήθεια είναι ψεύτης. Γιατί αποκρύβουν την πραγματικότητα, που είναι η εξής: Σήμερα, η οποιαδήποτε ιδέα χρειάζεται χρηματοδότηση. Πού θα τη βρει ένας νέος επιστήμονας αυτή, όταν κατάγεται από εργατική - λαϊκή οικογένεια; Αναγκαστικά θα στραφεί στην ιδιωτική χρηματοδότηση, δηλαδή στις μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου. Και σε αυτές τις περιπτώσεις αυτός που πληρώνει αποφασίζει, διαχειρίζεται, διευθύνει, άρα στο τέλος μένει αυτός που είχε την ιδέα, στην καλύτερη περίπτωση, ως εργαζόμενος του χρηματοδότη ή άνεργος.

Δεύτερον: Δεν υπήρχε πιο εμφανής τρόπος να δείξουν με ποιανού την πλευρά είναι όταν αναφέρονται σε χορήγηση δανείων. Οι τραπεζίτες τούς ευχαριστούν και εμείς δεν το σχολιάζουμε παραπάνω...

• Προτείνουν στους φοιτητές, αν θέλουν να είναι ανταγωνιστικοί, σεμινάρια με πιστοποιητικά γνώσης - παρακολούθησης.

Μας λένε, δηλαδή, ότι αντί για υψηλού επιπέδου επιστημονική μόρφωση να ζητάμε τα επιστημονικοφανή σεμινάρια που οργανώνει η ίδια η ΔΑΠ; Είναι σοβαροί; Και στην τελική, ποιος τους έδωσε το δικαίωμα να είναι έμποροι της γνώσης;

Θέλουν τους φοιτητές να νιώθουν υποχρεωμένοι απέναντί τους. Γι' αυτό είναι πρώτοι στη ρεμούλα, στις «βρώμικες» συναλλαγές με πρυτανείες, επιχειρήσεις και ορισμένους καθηγητές. Με το ένα χέρι κάνουν τους φίλους των φοιτητών και με το άλλο τούς διαλύουν το μέλλον.

• «Αυτό που σήμερα χρειάζεται είναι ανάπτυξη των επιχειρήσεων για να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και όχι αγώνες που με τις απεργίες καταστρέφουν τις επιχειρήσεις»

Πόσες φορές έχουν ακούσει αυτά τα λόγια από τα αφεντικά τους οι φοιτητές που αναγκάζονται να εργαστούν για να τα βγάλουν πέρα αυτοί και οι οικογένειές τους; Τα ίδια αναπαράγει συνεχώς, συντονισμένα, και η ΔΑΠ έτσι ώστε οι φοιτητές να μη σηκώνουν κεφάλι ούτε στον εργασιακό τους χώρο αλλά ούτε και στις σχολές. Θέλουν τους νέους ανθρώπους υποταγμένους στην έννοια της ανταγωνιστικότητας, του κέρδους κ.λπ. Ποια όμως ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη εννοούν;

Εννοούν την καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως αυτή που έχουν οι κλάδοι των Τηλεπικοινωνιών και του Τουρισμού. Τι σήμαινε αυτή η ανάπτυξη για τους εργαζόμενους; Μεγαλύτερες περικοπές, ανασφάλιστη δουλειά, ωράρια - λάστιχο... Για τη ΔΑΠ και τα αφεντικά ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα σημαίνει περισσότερα κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους, για εμάς και τη ζωή μας σημαίνει ανασφάλεια και εκμετάλλευση, ζωή χωρίς δικαιώματα.

Η ΔΑΠ είναι η φωνή των επιχειρηματιών και όχι των αναγκών των φοιτητών. Οι φοιτητές από λαϊκές οικογένειες θα τους τιμωρήσουν. Τη ΔΑΠ και όποιον άλλον επίδοξο συνεχιστή αυτής της πολιτικής, που βάζει στην άκρη τις ανάγκες μας και τα όνειρά μας. Δεν έχουμε ανάγκη από παλιούς και νέους πλασιέ των μνημονίων. Με την καθημερινή απομόνωσή τους και την καταδίκη τους στις φοιτητικές εκλογές που πλησιάζουν.

Σήμερα, έχουμε ανάγκη ένα φοιτητικό κίνημα που μαζί με τον εργαζόμενο λαό θα βάζει στη σημαία του αγώνα του τις σημερινές ανάγκες, τα δικά μας συμφέροντα. Με την ενίσχυση των ψηφοδελτίων της ΠΚΣ σε όλη την Ελλάδα μπορεί να γίνει αποφασιστικό βήμα στην αλλαγή των συσχετισμών, να είναι πολύ περισσότεροι οι εκλεγμένοι με αυτά τα ψηφοδέλτια στα ΔΣ των σχολών μας, ώστε να δοθεί η αποφασιστική ώθηση για το ζωντάνεμα των συλλόγων, για τη γραμμή πάλης που ανταποκρίνεται στα δικά μας δικαιώματα.

Γιάννης ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος της ΚΕΟΕ της ΚΝΕ