Το σπίτι της ΛαΕ

 Το σπίτι της ΛαΕ

Πριν από τον καθορισμό της έδρας της Λαφαζανικής Ενότητας, υπάρχουν πολύπιο βασικά σημεία που εκκρεμούν να καθοριστούν, όπως πχ ιδρυτικό συνέδριο, εκλογή οργάνων, πολιτικό πρόγραμμα –κι είναι πολύ ενδιαφέρον να δούμε ποιοι θα έχουν ενεργό (και αφανή) συμμετοχή στη συγγραφή του «τι είναι και τι θέλει η ΛαΕ»: ΣύΡιζΑ νο2 –ή ΠαΣοΚ νο3 αν προτιμάτε- και να σημειώσει την ίδια εισπρακτική επιτυχία. Το θετικό για αυτούς είναι πως τα κόμματα του (μικρο)αστικού χυλού λειτουργούν βασικά ως εκλογικοί μηχανισμοί (ακόμα και η ΑντΑρΣυΑ –πόσο μάλλον η ΑντΑρΣυΑ-ΜαρΣ- είναι ένα εκλογικό κατά βάση μέτωπο, χωρίς ζωντανή εσωτερική λειτουργία) και δεν κολλάνε σε τόσο μικρές λεπτομέρειες (όταν υπάρχει ένα έρωτας μεγάλος). Το κακό είναι πως δεν έχουν μπροστά τους αρκετό προεκλογικό χρόνο για να συγκροτηθούν –γι’ αυτό κι ο Λαφαζάνης (ΠαΛα) αυτές τις μέρες λέει σε κάθε τοποθέτηση ή δήλωσή του τρεις φορές τουλάχιστον (σαν ξόρκι) τις φράσεις «αυγουστιάτικα» κι «εκλογές εξπρές».

Η κε του μπλοκ ωστόσο σκέφτεται μέχρι και τις λεπτομέρειες και κατάρτισε μια λίστα με τα υποψήφια μέρη, που θα μπορούσαν να στεγάσουν το νέο πολιτικό εγχείρημα, διαθέτοντας και την κατάλληλη σημειολογία.

Πλατεία Βικτωρίας: γιατί... HASTA LA VICTORIA SIEMPRE. Και γιατί αν ειδικεύεσαι στην καπηλεία συμβόλων, δεν μπορεί να αφήσεις έξω τον Τσε, που τον έχουν κάνει αφίσα, μπλουζάκι, κονκάρδα, μέχρι και μποξεράκι.

Το άλλο όνομα της πλατείας (Κυριακού) δεν είναι ευρέως γνωστό, αλλά παραπέμπει στο κανάλι του Κυριακού, με τα θρυλικά ρεπορτάζ για τους νεοσταλινικούς της Ίσκρα, την μπολσεβίκικη έφοδο στο νομισματοκοπείο, κτλ, που μάλλον (δηλ σίγουρα) ευνοούν το Σύριζα και τις κινηματογραφικές του συνέχειες (sequel) παρά τους ζημιώνουν εκλογικά.

Η επιλογή της Ομόνοιας (δίπλα στην ΚΟΑ για σπάσιμο) παραπέμπει στην πολυπόθητη ενότητα της αριστεράς (που όλοι είδαμε πού οδήγησε στην περίπτωση του Σύριζα, αλλά κανείς δε νιώθει την ανάγκη να κάνει αυτοκριτική ή να σταματήσει να την πιπιλά, σαν καραμέλα). Στα εγκαίνια, τα μεγάφωνα θα παίζουν Λοϊζο (στην Αθήνα μες στο κέντρο, φύτρωσε καινούριο δέντρο) κι ο ΠαΛα θα ανακοινώσει πως όταν επικρατήσει η ΛαΕ, θα μετονομαστεί η Ομόνοια σε πλατεία Μπελογιάννη.

Κάπου κοντά στο Χαλάνδρι ή Αγία Παρασκευή. Γιατί εκεί είναι το σπίτι του Ρούση, όπου τα έβρισκαν τρώγοντας μακαρονάδες ο ΠαΛα και ο Αλαβά(νος). Είμαστε οπορτουνιστές, τι να κάνουμε (που έλεγε και ο Λένιν σε μια διαφήμιση); Για να είναι κοντά στο επιμορφωτικό κέντρο Χαρίλαος Φλωράκης και να θυμίζει πως ήταν «πνευματικό του παιδί» (γεια και χαρά σας, βρε συμπολίτες, κι εμέ οι παππούδες μου ήτανε Κνίτες, γεια σας). Άσε που βολεύει και για την έφοδο στο νομισματοκοπείο. Λες να υπάρχει θερινό και χειμερινό νομισματοκοπείο –γιατί βολεύει για την ιστορική σημειολογία;

Μπορούν να κρατήσουν έναν όροφο της Κουμουνδούρου –κατά προτίμηση των ΑΣΚΙ, για να πάρουν και το αρχείο, αλά 68’. Ή να απαλλοτριώσουν κάποιο άλλο κτίριο του Σύριζα, όπως έκαναν στη διάσπαση του κόμματος το 91’. Να πηγαίνεις πχ στον Ιανό στην Αριστοτέλους (της ΛΔ του Βορρά, όχι την άλλη ποηυ περνάει από την Hasta la Βικτώρια Siempre) και να σκέφτεσαι πως στη δεκαετία με τις βάτες εκεί ήταν η Σύγχρονη Εποχή, αλλά μας το πήραν οι Συνασπισμένοι!

Κλέφτες, ληστές, υποκριτές / είναι οι ευρωλάγνοι αναθεωρητές

Μπορούν να στεγάσουν τα γραφεία τους στην πλατεία Κλαυθμώνος, για να συμβολίζει τους αντιμνημονιακούς κλαυθμούς κι οδυρμούς για την προδοσία της «πρώτη φορά Αριστεράς» και την οργανκή σχεδόν σύνδεση της πλατφόρμας με την ΑΔΕΔΥ (όπως η ΓΣΕΕ με το ΚΚΕ στα πρώτα χρόνια τους). Ή να πάρουν (για καπηλεία) το ιστορικό κτίριο στον Πειραιά (περιφέρεια του Λαφαζάνη) όπου έγινε το 1^ο Συνέδριο, για να τονίσει το εργατικό τους στοιχείο.

Μπορούν να πάνε στο Κολωνάκι (αλλά όχι για να τονίσουν τον εργατικό τους χαρακτήρα) για να είναι η Ζωή κοντά στο γραφείο, τους πελάτες, τη Βουλή και την τάξη της.

Πάνος Ζάχαρης, Ποντίκι

Ή να πιάσουν ένα κτίριο στον Περισσό για κορτάρισμα, αλλά απέναντι από το Σπίτι του Λαού, για να υποδηλώνει και το αγεφύρωτο χάσμα.

Κι αν τελικά ευοδωθεί το πολιτικό φλερτ με την Ανταρσυα (όλη ή το μεγαλύτερο μέρος της) μπορούν είτε να ακολουθήσουν το δικό της (μη) οργανωτικό μοντέλο, χωρίς γραφεία, αρχηγό, εφημερίδα, «όλοι στο δρόμο»· είτε να να βρουν ένα κτίριο στην πλατεία Μαβίλη, που έχει καλό βρώμικο και να γεφυρώσουν το χάσμα του (βρώμικου) 89’ με το (αστοσωτήριο) 91’ και τις δύο διασπάσεις του κόμματος.

Αν και το πολιτικό τους λάιφ-στάιλ ταιριάζει καλύτερα στην ευρύτερη περιοχή της Καρίτση (αλλά όχι στον παλιό, συνεργάτη του Τσίπρα). Ή μήπως με την πλατεία Αιγύπτου και τη γνωστή μας Αραβική Άνοιξη, που ενέπνευσε και τους Αγανακτισμένους); Και γιατί όχι με την πλατεία Αργεντινής Δημοκρατίας, μια νύχτα μαγική (αν και υπάρχει μια αγωνία, καούρα, εκκρεμότητα τέλος πάντων, τι θα κάνει η Κοε, που έχει και το ελικόπτερο...).

Κάθε επιπλέον πρόταση ή παρατήρηση της βάσης του μπλοκ, που μπορεί να συμπληρώσει τη λίστα, ευπρόσδεκτη.