"Αντιτρομοκρατικές" ιστορίες ...

Μάλλον λίγοι ενημερώθηκαν για το γεγονός ότι την Πέμπτη 20 Ιούλη, η Europol έδωσε στη δημοσιότητα την ετήσια αναφορά της για την κατάσταση και τις τάσεις της τρομοκρατίας στην ΕΕ. Αλλωστε, την ίδια μέρα υπήρχαν σημαντικότερα θέματα: Η κυβέρνηση της Τουρκίας ανακοίνωνε ότι κηρύσσει τη χώρα σε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», αρχικά για ένα τρίμηνο, «για την προστασία της συνταγματικά κατοχυρωμένης τάξης», μετά την απόπειρα πραξικοπήματος. Μια μέρα πριν η γαλλική Εθνοσυνέλευση, στο όνομα της «υπεράσπισης της ασφάλειας» της χώρας από την τρομοκρατία, μετά και το μακελειό στη Νίκαια, αποφάσιζε κι εκείνη να παρατείνει για ένα ακόμη εξάμηνο την «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» στη χώρα, που σε λίγο συμπληρώνει τον ένα χρόνο. Και στη Γερμανία, στον απόηχο της επίθεσης σε επιβατηγό τρένο στη Βαυαρία, ο Γερμανός υπουργός Εσωτερικών, Τόμας ντε Μεζιέρ, δήλωνε ότι «όπως σε πολλές χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ενωση, η Γερμανία είναι επίσης στόχος της διεθνούς τρομοκρατίας (...) Εχω πει εδώ και καιρό ότι η κατάσταση είναι σοβαρή».

Αλλά την ίδια «σοβαρή κατάσταση» περιγράφει και η εν λόγω αναφορά της Europol. Οχι μόνο γιατί καταγράφει αναλυτικά τα χαρακτηριστικά των 211 επίσημα καταγεγραμμένων ως «τρομοκρατικών» επιθέσεων που έγιναν σε ευρωπαϊκό έδαφος κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους, όσο κυρίως γιατί αποτυπώνει - έστω και έμμεσα - το πώς οι επιθέσεις αυτές, οργανωμένες και εκτελεσμένες από κάθε είδους μηχανισμούς, αξιοποιούνται, παρέχοντας στα καπιταλιστικά κράτη βολικά προσχήματα για την πολύπλευρη θωράκισή τους στο εσωτερικό, αλλά και για τις νέες ιμπεριαλιστικές «σταυροφορίες» στο εξωτερικό.

Η ίδια η έννοια της τρομοκρατίας, εξάλλου, χρησιμοποιείται κατά το δοκούν από τους κατασταλτικούς μηχανισμούς της ΕΕ, ως «ομπρέλα» κάτω από την οποία τσουβαλιάζονται κάθε είδους στοχεύσεις. Ετσι, σύμφωνα με το κείμενο, στην έννοια της τρομοκρατίας χωράνε τα πάντα: Από την «τζιχαντιστική τρομοκρατία», που σύμφωνα με το κείμενο αποτελεί σήμερα τον υπ' αριθμόν 1 κίνδυνο για την ευρωπαϊκή ασφάλεια, μέχρι την «ακροαριστερή τρομοκρατία», με αναφορές σε «μαρξιστικές - λενινιστικές ομάδες που εμπλέκονται σε καθοδήγηση και προπαγάνδα αλλά όχι βίαιες πράξεις»! Διευκρινίζοντας μάλιστα στο παράρτημα της έκθεσης ότι «οι αριστερές τρομοκρατικές ομάδες θέλουν να αντικαταστήσουν όλο το πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό σύστημα ενός κράτους εισάγοντας μια σοσιαλιστική ή κομμουνιστική δομή και μια αταξική κοινωνία. Η ιδεολογία τους είναι συχνά ο μαρξισμός - λενινισμός»! Ταυτίζοντας, δηλαδή, ευθέως την προβοκατόρικη δράση διαφόρων μηχανισμών και ομάδων με την επαναστατική ιδεολογία και δράση και ανοίγοντας περαιτέρω το δρόμο για την καταστολή του εργατικού - λαϊκού και κομμουνιστικού κινήματος. Αλλη μια απόδειξη, δηλαδή, για το ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι των «αντιτρομοκρατικών σταυροφοριών».

Ακόμα κι έτσι, ορισμένα από τα στοιχεία που παρουσιάζει η εν λόγω έκθεση σκιαγραφούν τόσο τα χαρακτηριστικά των «τρομοκρατικών» μηχανισμών όσο και την ένταση της καταστολής και της αστυνομοκρατίας που φουντώνει πάνω στο ασταθές έδαφος των μεγάλων ενδοαστικών και ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, αλλά και των τριγμών και «φυγόκεντρων τάσεων» στο εσωτερικό της ιμπεριαλιστικής ένωσης.

Σε ό,τι αφορά το πρώτο σκέλος, αυτό των «χαρακτηριστικών» των τρομοκρατικών ομάδων, παρά τις εμφανείς προσπάθειες της υπηρεσίας να φουντώσει την τρομο-υστερία με διάφορες εκτιμήσεις περί «αόρατων απειλών», «μοναχικών λύκων», αλλά και «προφητείες», όπως ότι οι δολοφονικές επιθέσεις θα αυξηθούν, οι επισημάνσεις παραπέμπουν το λιγότερο σε μηχανισμούς «γεννημένους» στα σπλάχνα ισχυρών καπιταλιστικών κρατών και υπηρεσιών. Ούτε λίγο ούτε πολύ περιγράφει έναν πολυπλόκαμο μηχανισμό που δρα σε μια περιοχή από τη Βόρεια Αφρική έως τη Μέση Ανατολή και τη Νοτιοανατολική Ασία, κινητοποιεί «τουλάχιστον 5.000 Ευρωπαίους μαχητές» που έχουν πολεμήσει στη Μέση Ανατολή και στη Συρία στο πλευρό του «Ισλαμικού Κράτους», τρομοκρατικές ομάδες που έχουν προσβάσεις σε στρατιωτικό εξοπλισμό και σε σημαντικά κεφάλαια, που «πληρώνουν μισθούς στα μέλη τους και βάζουν στην άκρη κεφάλαια για να προσφέρουν μακροπρόθεσμη οικονομική στήριξη σε οικογένειες φυλακισμένων ή νεκρών μαχητών», που έχουν οργανωμένη παρουσία στο διαδίκτυο, αυξημένες τεχνικές ικανότητες και χρησιμοποιούν στοιχεία του οργανωμένου εγκλήματος, το «έγκλημα ως υπηρεσία», όπως χαρακτηριστικά περιγράφεται!

Η έκθεση καταγράφει επίσης κάτι ακόμα ενδιαφέρον. Την αύξηση, για πρώτη φορά ύστερα από πολλά χρόνια, των κρουσμάτων ακροδεξιάς βίας και τη δραστηριοποίηση τέτοιων ομάδων που αξιοποιούν κυρίως το προσφυγικό ζήτημα και τα «τζιχαντιστικά» χτυπήματα ώστε να εξαπολύουν «αυξανόμενης έντασης» επιθέσεις, σχηματισμό «πολιτοφυλακών» κ.ο.κ., παρότι οι συλλήψεις για τέτοια κρούσματα μειώθηκαν σε σχέση με το 2014. Αλλά και την άνοδο κάθε είδους εθνικιστικών και αποσχιστικών κινημάτων που γεννιούνται πάνω στο έδαφος των ενδοαστικών ανταγωνισμών εντός ΕΕ.

Ανεξάρτητα από τις στοχεύσεις, οι επιθέσεις αυτές οδήγησαν σε κάθε περίπτωση σε μια «εξαιρετικά σημαντική», όπως καταγράφει η έκθεση, αύξηση των συλλήψεων για τρομοκρατική δράση, με πάνω από 1.000 να συλλαμβάνονται εντός του 2015 (από 774 το 2014), με το 63% να είναι Ευρωπαίοι πολίτες (αλλά και «αξιοσημείωτη άνοδο» των ρωσικής καταγωγής συλληφθέντων) και το 44% αυτών να συλλαμβάνονται λόγω «υποψίας συμμετοχής σε τρομοκρατική οργάνωση».

Σε κάθε περίπτωση, όπως εντοπίζει στην εισαγωγή της έκθεσης ο διευθυντής της υπηρεσίας, Ρομπ Γουενράιτ, «οι επιθέσεις οδήγησαν σε πολιτικές αντιδράσεις σε όλα τα επίπεδα μέσα στην ΕΕ». Ανάμεσα στις αντιδράσεις αυτές η έκθεση ξεχωρίζει τη «Δήλωση της Ρίγας» μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στο «Σαρλί Εμπντό», όπου η Κομισιόν διαβεβαίωσε ότι «οι αντιτρομοκρατικές προσπάθειες πρέπει να ενισχυθούν τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε αυτό της ΕΕ», αλλά και έναν καταιγισμό αποφάσεων που ακολούθησαν: Το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, τη δήλωση των αρχηγών κρατών της ΕΕ, την Ευρωπαϊκή Ατζέντα Ασφάλειας και την υιοθέτηση της Στρατηγικής για την Εσωτερική Ασφάλεια. Οι γενικές αυτές κατευθύνσεις για τη γιγάντωση ενός τεράστιου μηχανισμού καταστολής και παρακολούθησης βρήκαν το δρόμο τους και για τα κράτη - μέλη: Βέλγιο, Κροατία, Φινλανδία, Γερμανία, Ιταλία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Μάλτα, Πορτογαλία, Σλοβακία, Ισπανία και Βρετανία ενσωμάτωσαν εντός του 2015 στο νομικό τους οπλοστάσιοειδικές «αντιτρομοκρατικές διατάξεις».