Η παγίδα της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης»

Η παγίδα της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης»

Ολο και πυκνώνουν στον αστικό Τύπο τα δημοσιεύματα περί μεγαλύτερης αξιοποίησης του «γεωστρατηγικού πλεονεκτήματος της χώρας», στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, μετά τις πρόσφατες εξελίξεις στην Τουρκία και το αποτυχημένο πραξικόπημα που έφερε «εκ βάθρων αναδιοργάνωση του τουρκικού στρατού» μετά τις εκκαθαρίσεις που γίνονται. Ετσι, για παράδειγμα, προβάλλεται ανοιχτά η άποψη περί αναβάθμισης της ΝΑΤΟικής βάσης της Σούδας έναντι της αντίστοιχης του Ιντσιρλίκ. Λένε χαρακτηριστικά: «Αν μάλιστα η Ελλάδα επιθυμούσε πράγματι να κεφαλαιοποιήσει το γεωγραφικό της πλεονέκτημα και αποκτήσει μεγαλύτερο στρατηγικό βάρος, αναλυτές τονίζουν ότι η βάση της Σούδας στην Κρήτη θα μπορούσε να αποτελέσει εναλλακτική λύση στην μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους. Και αυτό, καθώς η αξιοπιστία της τουρκικής βάσης του Ιντσιρλίκ έχει δεχθεί σοβαρό πλήγμα μετά το πραξικόπημα, αναγκάζοντας τις ΗΠΑ να επανεξετάζουν τις επιλογές τους».

***

Βεβαίως, αυτές οι ...προτάσεις - κινήσεις δεν έρχονται από το πουθενά. «Πατάνε» στη στάση που τηρούν όλες οι αστικές κυβερνήσεις στη χώρα μας και συνεχίζει επάξια και η σημερινή των ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ. Αυτό επιβεβαιώνουν οι καθημερινές ...προσφορές της Σούδας, της Καλαμάτας και της Καρπάθου, που κάνει ο υπουργός Αμυνας, Π. Καμμένος. Το επιβεβαιώνει και η στάση της κυβέρνησης στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ τον Ιούλη στη Βαρσοβία, όπου ο πρωθυπουργός, Αλ. Τσίπρας, σημείωσε με έμφαση: «Σε ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο και ασταθές περιβάλλον ασφαλείας, είναι απαραίτητο το ΝΑΤΟ να προσαρμόζεται προκειμένου να είναι σε θέση να αντιμετωπίζει το πλήρες φάσμα των προκλήσεων στην ευρύτερη περιοχή, αλλά - κυρίως - τις ανησυχίες των μελών του (...) Η Συμμαχική ασφάλεια είναι, άλλωστε, αδιαίρετη: Είτε ισχύει στην ολότητά της για τον κάθε έναν Σύμμαχο, είτε δεν υφίσταται καθόλου» και πρόσθετε: «Μπορεί να μη συμφωνούμε με όλα τα επιχειρήματα Συμμάχων μας για το πώς να αντιμετωπίσουμε τη Ρωσία και τη στάση της. Αλλά επιδεικνύουμε αλληλεγγύη στις ανησυχίες των Συμμάχων μας, όπως οφείλουμε. Αναμένουμε, όμως, να υπάρξει αλληλεγγύη και για τις δικές μας ανησυχίες ασφαλείας».
Ετσι έβαλε το ΝΑΤΟ εγγυητή της ελληνικής κυριαρχίας, δηλαδή το «λύκο να ...φυλάει τα πρόβατα» και αναγνώρισε ότι το λεγόμενο Rapid Action Plan (το σχέδιο άμεσης δράσης) στο ανατολικό τμήμα της Συμμαχίας (βλέπε δράση κοντά στα ρωσικά σύνορα και στη Μεσόγειο με το πρόσχημα της τρομοκρατίας) ως σημαντικό για «την ενδυνάμωση της ετοιμότητας και της ικανότητας ανταπόκρισης και ευελιξίας» της λυκοσυμμαχίας. Μάλιστα, η ελληνική κυβέρνηση επανέλαβε, για άλλη μια φορά, ότι διαθέτει σε κάθε περίπτωση το σύνολο των ΝΑΤΟικών βάσεων με πρώτη αυτή της Σούδας, αλλά και άλλες υποδομές στην Κάρπαθο, στο Καστέλι Ηρακλείου και στην Καλαμάτα, όπου μπορούν να εφοδιάζονται τα ΝΑΤΟικά αεροσκάφη, που συμμετέχουν στις ιμπεριαλιστικές επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

***

Είναι έτσι φανερό ότι η χώρα μας, με ευθύνη και της σημερινής κυβέρνησης, συμμετέχει ήδη ως τα μπούνια σε όλους τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και θέλει να διευρύνει το ρόλο της, με στόχο να κερδίσει θέσεις το εγχώριο κεφάλαιο στον ανταγωνισμό του με άλλα πιο ισχυρά, πάνω στην καταστροφή και εξαθλίωση που αφήνουν τα όπλα και οι επεμβάσεις των ιμπεριαλιστών. Αυτό το νόημα έχει η λεγόμενη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» για τη διεκδίκηση πλουτοπαραγωγικών πηγών, δρόμων μεταφοράς και ...κερδών από την ανοικοδόμηση. Μόνο που σε αυτόν το δρόμο ελλοχεύουν νέοι κίνδυνοι για το λαό μας. Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμη περισσότερο με τις εξελίξεις στην Τουρκία, που ήταν έκφραση σφοδρών ενδοαστικών αντιθέσεων που συνδέονται με ανταγωνισμούς ανάμεσα σε καπιταλιστικά κράτη, με τη σχεδιαζόμενη γενικευμένη νέα επέμβαση στη Λιβύη, με τον συνεχιζόμενο πόλεμο στη Μέση Ανατολή, με την αύξηση της στρατιωτικοποίησης στην Ανατολική Ευρώπη στον ανταγωνισμό με την καπιταλιστική Ρωσία. Ο εγκλωβισμός του λαού μας - όπως επιδιώκει να επιτύχει και η σημερινή κυβέρνηση - αλλά και των άλλων λαών σε αυτά τα εγκληματικά σχέδια των ΝΑΤΟ και ΕΕ, μόνο νέους κινδύνους εγκυμονεί.

***

Οι λαοί έχουν να κερδίσουν μόνο αν συνειδητοποιήσουν ότι τα δικά τους συμφέροντα είναι διαμετρικά αντίθετα από αυτά των εκμεταλλευτών τους. Γι' αυτό απαιτείται δυνάμωμα της οργανωμένης πάλης ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τις αιτίες του, ενάντια στην εξουσία του κεφαλαίου, στις διακρατικές ενώσεις του και τις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Αυτός ο αγώνας, για να μπει φρένο στο νέο μακελειό που ετοιμάζεται, μπορεί να είναι αποτελεσματικός μόνο αν συνδυάζεται με την πάλη για το δικαίωμα στη δουλειά, τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, την πάλη για την εργατική - λαϊκή εξουσία και την αποδέσμευση από ΝΑΤΟ, ΕΕ και κάθε λυκοσυμμαχία.