Φταίει ο Στάλιν

Βασίλης Κρίτσας

Τι γίνεται όταν είσαι εφοπλιστής, καναλάρχης και πρόεδρος ΠΑΕ, που το κανάλι σου προωθεί σε όλους τους τόνους το αφήγημα της αριστείας, αλλά η ομάδα σου πηγαίνει απ’ το κακό στο χειρότερο και γλιτώνει από καθαρή τύχη την ήττα από το Λεβαδειακό; Μια πιθανή λύση είναι να παραστήσεις το θύμα της εξουσίας, των ξένων συμφερόντων και βασικά… των κομμουνιστών, που σε εμποδίζουν να αριστεύσεις και σε αναγκάζουν να πουλήσεις τους καλύτερους παίκτες σου. Πχ του Στάλιν, που μπορεί να φταίει για όλα σε αυτήν τη χώρα, από τους χαμηλούς μισθούς των 360 ευρώ, μέχρι… τις πυρκαγιές (δεν έχει ειπωθεί ακόμα, αλλά ποτέ δεν ξέρεις).
Αλλά είναι λίγο δύσκολο να γίνει η σύνδεση του Γεωργιανού με τα χάλια του ποδοσφαιρικού ΠΑΟ, χώρια που μπορεί να αρχίσει η οπαδική καζούρα για τα καβούρια στις τσέπες σου και το πενιχρό “μπάτζετ Στάλιν” (κατά το “μισθούς Στάλιν” στο χτεσινό πρωτοσέλιδο στο “Πρώτο Θέμα”). Συνεπώς; Συνεπώς, βαφτίζεις σταλινικούς τους Συριζαίους της κυβέρνησης και την κολεγιά τους με το Σαββίδη, αφήνεις υπονοούμενα για διαπλοκή και διαιτητικά εγκλήματα και τα αθροίζεις κι αυτά στα… #ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ.

Πόσο πιο χαμηλά…;

Κι έτσι βγαίνει η εξής ανακοίνωση.

Σήμερα βιώσαμε ένα από τα πολλά πρόσωπα της κυβερνητικής διαπλοκής. Εκτός από τις ακραίες συμπεριφορές στα media, την κάλυψη φαινομένων λαθρεμπορίας τσιγάρων, βλέπουμε – και πάλι μετά τα περσινά του Κυπέλλου Ελλάδας – τα αποτελέσματα της περίεργης συναλλαγής με ξενόφερτα συμφέροντα στον πολύπαθο χώρο του ποδοσφαίρου.

Το “ωραίο” της υπόθεσης είναι πως τα κόζια και οι συμμαχίες έχουν αλλάξει πια, κι έτσι αντί τα καρφιά να πηγαίνουν στο συνήθη ύποπτο (τον Ολυμπιακό του Μαρινάκη) και να μιλάνε για “ερυθρές δικτατορίες” κτλ, τώρα κατευθύνονται στο Σαββίδη και τα “ξενόφερτα συμφέροντα”. Εκ Ρωσίας υποθέτω, εκτός κι αν μπορεί κανείς να το ερμηνεύσει διαφορετικά και να βγάλει κάποιο νόημα από αυτήν την ανακοίνωση. Κι είμαστε ακόμα στην αρχή…
Με τούτα και με κείνα, ο Λεβαδειακός παραμένει αήττητος (χωρίς γκολ υπέρ ή κατά) κι ο Κομπότης αθάνατος. Οι βασικοί ανταγωνιστές του Ολυμπιακού μετράνε κιόλας απώλειες και ο μόνος συγκάτοικός του στην κορυφή είναι ο Πανιώνιος. Ο οποίος πρωταγωνίστησε στο καλύτερο στιγμιότυπο της αγωνιστικής, στην αναμέτρηση με το επίσης προσφυγικό σωματείο του Απόλλωνα Σμύρνης, πολύ κοντά στην επέτειο της Μικρασιατικής καταστροφής.

“Το ντέρμπι της προσφυγιάς είναι εδώ” έλεγε το σύνθημα σε ένα πανό στις κερκίδες, όπου οι οπαδοί των δύο ομάδων κάθισαν δίπλα-δίπλα, όπως παλιά, όπου τίποτα δεν ήταν αγνό κι αθώο, αλλά η σαπίλα δεν είχε πάρει τέτοια έκταση κι ο κόσμος πήγαινε στο γήπεδο να το χαρεί μαζί με τους φίλους του, χωρίς να σκέφτεται τι ομάδα υποστηρίζουν.
Τι έχει αλλάξει από τότε; Τα λεφτά που πέφτουν βροχή και πνίγουν το ποδόσφαιρο, σε βαθμό ασφυξίας. Μες στο Σαββατοκύριακο έκλεισαν η δεύτερη και η τρίτη πιο ακριβή μεταγραφή στα χρονικά, μετά από τα 222 (επί 3 = 666, τυχαίο κι αυτό;) εκατομμύρια της Παρί για το Νεϊμάρ. Ο Μπαπέ πάει κι αυτός στο Παρίσι για 180 εκατομμύρια, ενώ ο Ντεμπελέ κλείνει στην Μπάρτσα (που κηνυγά και τον Κουτίνιο της Λίβερπουλ) και η τιμή του μπορεί να φτάσει, υπό προϋποθέσεις, τα 145 χαρτιά. Ενώ οι Ολυμπιακοί αυτοσαρκάζονται και λένε πως η Μπαρτσελόνα ψάχνει μεταγραφική ενίσχυση, γιατί φοβήθηκε την κλήρωση με την ομάδα τους, στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.

Μετά από μια σεμνότυφη συγκράτηση στα πρώτα χρόνια της κρίσης, τα λεφτά αρχίζουν πάλι να φεύγουν σαν τα στραγάλια και η κατάσταση αρχίζει να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Και να φανταστεί κανείς πως μιλάμε απλώς για δύο εικοσάχρονα παιδιά, που έχουν ακόμα πολλά να δείξουν (να εισπράξουν και να εξαργυρώσουν για τις ομάδες τους και τους χορηγούς). Αλλά οι άρρωστοι της κερκίδας μπορούν να συνεχίσουν να μαλώνουν μεταξύ τους για τα ψίχουλα. Ή απλώς για το τελευταίο κομμάτι πίτας, όπως στο γήπεδο της Νόττιγχαμ Φόρεστ (κι αυτή του Μαρινάκη είναι).

Σε άλλα νέα της εβδομάδας, η ΑΕΚ τις προάλλες απέκλεισε τη βελγική Μπριζ, που είχε στη σύνθεσή της κάποιον Ένγκελς (αλλά όχι Φρίντριχ, ούτε κάποιον απόγονό του).

Ενώ στην πυγμαχία, ο Μεϊγουέδερ νίκησε με τεχνικό νοκ-άουτ τον Ιρλανδό Μακ Γκρέγκορ κι έκλεισε με το τρομερό ρεκόρ 50-0 την καριέρα του, ξεπερνώντας το θρύλο, Ρόκι Μαρτσιάνο. Πόσο στενοχωρήθηκε ο αντίπαλός του για την ήττα του; Ελάχιστα, καθώς αφενός έχασε από τον κορυφαίο, αφετέρου γέμισε τις τσέπες του με χρήματα και το γλέντησε δεόντως. Αν και δύσκολα θα έφτανε το λογαριασμό των 90 χιλιάδων ευρώ, που έκανε σε μια βραδιά στη Μύκονο ο Μπολτ, τις προάλλες, μετά τη δική του ήττα στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου.

Τι να καν’ς; Να κατς να σκασ’ς…; Αυτά είναι για τους οπαδούς.