CHAMPIONS LEAGUE - EUROPA LEAGUE Οι ενδοεπιχειρηματικές κόντρες επέβαλαν τις αλλαγές

Associated Press

Μέσω της αύξησης του αριθμού των αγώνων - ντέρμπι προσδοκά η UEFA την καλύτερη πώληση του «προϊόντος» της και την αύξηση των κερδών

Τις αλλαγές που θα ισχύσουν από την επόμενη αγωνιστική περίοδο στις ευρωπαϊκές διασυλλογικές ποδοσφαιρικές διοργανώσεις (Champions League και Εuropa League) ανακοίνωσε και επίσημα πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Ποδοσφαίρου (UEFA). Με τις αλλαγές αυτές εντείνεται η μετατροπή των δύο διοργανώσεων, και κυρίως του Champions League, σε κλειστά πρωταθλήματα, «για λίγους και εκλεκτούς». Με τις αλλαγές οι ισχυροί ενισχύονται ακόμα περισσότερο, αποκτώντας ως «δώρο» τη μερίδα του λέοντος στις συμμετοχές και φυσικά στην «πίτα» των κερδών.

Αποτέλεσμα της κόντρας συμφερόντων

Ο μετασχηματισμός αυτός του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου σε διασυλλογικό επίπεδο προκύπτει μέσα από τον ενδοεπιχειρηματικό πόλεμο ο οποίος διεξάγεται στο πρόσφορο έδαφος που καλλιεργεί η εμπορευματοποίηση του αθλήματος, με διακύβευμα την «πίτα» των κερδών. Εκεί εστιάζονται φυσικά οι όποιες διαφωνίες ισχυρών ή λιγότερο ισχυρών, αφού στο οικοδόμημα του ποδοσφαίρου - «προϊόντος» μιλάμε πάντα για ομάδες που λειτουργούν ως «βιτρίνα» για τα εμπορικά (και όχι μόνο) συμφέροντα των πολυεθνικών ή των επιχειρηματιών που τις ελέγχουν. Κατά συνέπεια, και ο διαχωρισμός σε ισχυρούς και ανίσχυρους αφορά ακριβώς τη δυναμική των ιδιοκτητών ανάλογα με την κατάταξή τους στη βαθμίδα της επιχειρηματικότητας, και πάνω σε αυτές τις λογικές στηρίζονται και οι κόντρες τους.

Eurokinissi

Σε υπόθεση των πλουσιότερων ομάδων μετατρέπεται πλέον το Champions League, με τις «ευλογίες» της UEFA

Στην ίδια λογική γίνονται και οι κινήσεις τακτικής της ίδιας της UEFA, που ανάλογα με τα δικά της συμφέροντα επιλέγει να ικανοποιήσει τα αιτήματα πότε των ισχυρών και πότε των λιγότερο ισχυρών. Δεν είναι τυχαίο ότι από τις προεκλογικές δηλώσεις του μετέπειτα προέδρου της UEFA, Σλοβένου Αλεξάντερ Τσέφεριν, για «άνοιγμα» προς τους λιγότερους ισχυρούς, δύο χρόνια μετά τις εκλογές φτάσαμε στην ικανοποίηση των αιτημάτων των ισχυρών. Και αν υπήρχαν λόγοι για εκείνες τις εξαγγελίες (βλ. ψηφοθηρία), άλλο τόσο σημαντικά ήταν για την UEFA και τα συμφέροντά της τα κίνητρα για τις αλλαγές.

Επικράτησαν τα «θέλω» των πιο ισχυρών

Ουσιαστικά οι αλλαγές στη διεξαγωγή του Champions League κινούνται σε δύο βασικούς άξονες. Ο ένας εξυπηρετεί τη λογική της μεγαλύτερης εμπορικής αξιοποίησης του «προϊόντος» προκειμένου αυτό να «πουλάει» καλύτερα, και περιλαμβάνει αλλαγή στην ώρα διεξαγωγής για τους μισούς αγώνες. Ο δεύτερος έχει να κάνει με την ικανοποίηση από πλευράς UEFA της πίεσης των ισχυρών για περισσότερο λόγο στα της διοργάνωσης (και φυσικά στα κέρδη), προκειμένου η πρώτη να αποφύγει «απρόοπτα» όπως απόσχιση των δεύτερων από την «ομπρέλα» της, όπως έγινε στην περίπτωση του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
Η πίεση αυτή των ισχυρών υπήρξε μεγαλύτερη από ποτέ τα τελευταία χρόνια, με την «εκτόξευση» της εμπορευματοποίησης του αθλήματος στην Ευρώπη, όπου τα ποσά που «τζιράρονται» σε όλους τους τομείς της ποδοσφαιρικής βιομηχανίας ξεπερνούν μέχρι και Ακαθάριστα Εθνικά Προϊόντα χωρών! Τα «ρεκόρ» της εμπορευματοποίησης οξύνουν επίσης τον ανταγωνισμό των πολυεθνικών του ποδοσφαίρου και τις ενδοεπιχειρηματικές «κόντρες». Οχι μόνο για την πρωτοκαθεδρία στο χώρο, αλλά σε τελική ανάλυση και για το ποιος θα «παίζει» στο εν λόγω «γήπεδο».
Αρκετοί άλλωστε ήταν αυτοί που συνέδεσαν την - για πρώτη φορά άμεση - απειλή των ισχυρών για αποχώρηση και δημιουργία ξεχωριστής δική τους διοργάνωσης, αν δεν ικανοποιούνταν στα αιτήματά τους, με αυτές τις επιχειρηματικές κόντρες (βλ. π.χ. το «μπάσιμο» Κινέζων στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο).

«Καπαρωμένες» οι 26 από τις 32 θέσεις στους ομίλους

Για να αποφύγει λοιπόν τα χειρότερα, η UEFA δρομολόγησε τη «λύση» της μετατροπής του Champions League σε διοργάνωση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των ισχυρών: Από την επόμενη σεζόν τα τέσσερα ισχυρά πρωταθλήματα (ισπανικό, αγγλικό, ιταλικό και γερμανικό), που βρίσκονται στις πρώτες θέσεις της γενικής βαθμολογίας της UEFA, θα δίνουν στη φάση των ομίλων τις 16 από τις 32 θέσεις, τις οποίες θα παίρνουν οι τέσσερις πρώτες ομάδες των εν λόγων πρωταθλημάτων.
Βάσει δε του συστήματος διαβάθμισης στις συμμετοχές, το οποίο εφαρμόζει η UEFA και αφορά τη θέση της κάθε χώρας στη γενική βαθμολογία, η διοργάνωση γίνεται ακόμα πιο κλειστή, καθώς από τα τέλη Μάη ουσιαστικά, θα καθορίζονται χωρίς τη διαδικασία των προκριματικών οι 26 από τις 32 θέσεις! Εκτός των 16 για τους ισχυρούς, τις υπόλοιπες θέσεις θα καταλαμβάνουν ο νικητής του Europa League και ομάδες από τις χώρες που βρίσκονται στις θέσεις 5 έως 11 της κατάταξης.
Ετσι, δεκάδες ομάδες που θα συμμετέχουν το καλοκαίρι στη διαδικασία των προκριματικών (3 γύροι + πλέι οφ) θα διεκδικούν μόλις 6 «εισιτήρια». Τα 4 απ' αυτά θα προκύπτουν από τα προκριματικά του γκρουπ των πρωταθλητών και τα 2 από τα προκριματικά του γκρουπ των μη πρωταθλητών.

Τον πρώτο λόγο και στο Europa

Στο δε Europa League, με μια πρώτη ματιά μοιάζουν να τηρούνται κάποια προσχήματα ως προς τη σχέση ισχυρών - ανίσχυρων, ούτε εδώ όμως μπορούν να κρυφτούν τα οφέλη για τους ισχυρούς από τις αλλαγές. Καταρχάς, οι 17 από τις 64 θέσεις στη φάση των ομίλων θα είναι ήδη «κλεισμένες» από ομάδες που προέρχονται από τις πρώτες χώρες στη γενική βαθμολογία. Αλλες 8 θέσεις θα προκύπτουν από το γκρουπ των πρωταθλητών στα προκριματικά, στο οποίο θα συμμετέχουν οι αποκλεισμένοι του 3ου γύρου του Champions League, οι οποίοι θα συνεχίζουν ως «μπόνους» στο Europa, και 13 επιπλέον θέσεις θα καλύπτονται από τις ομάδες που θα προέρχονται ως αποκλεισμένες από το γκρουπ των μη πρωταθλητών του Champions League. Με βάση τα παραπάνω, γίνεται αντιληπτή η διαφορά δυναμικότητας που θα υπάρχει ανάμεσα στις 38 ομάδες από τις συνολικά 64 των ομίλων.