ΣΥΡΙΑ Συγκρούσεις συμφερόντων και «συμμαχιών»...

Copyright 2018 The Associated

Τα αμερικανικά στρατεύματα στο Μάνμπιτζ της Β. Συρίας παραμένουν μέχρι νεωτέρας...

Κλιμακώνονται οι ανταγωνισμοί ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στα πεδία συγκρούσεων στη Συρία για την προώθηση των συμφερόντων και πρόσχημα την εξεύρεση «πολιτικής λύσης». Παράλληλα, οι κόντρες σε επίπεδο συμμάχων κορυφώνονται δίπλα στις ανακοινώσεις επιβεβαίωσης των λυκοσυμμαχιών τους, με χαρακτηριστικότερες τις αντιθέσεις συμφερόντων μεταξύ Τουρκίας και Ιράν που, μαζί με τη Ρωσία, αποτελούν τις τρεις αυτόκλητες «εγγυήτριες δυνάμεις» της «εκεχειρίας στη Συρία» και τις συγκρούσεις μεταξύ συμμάχων εντός της Βορειοατλαντικής συμμαχίας, όπως συμβαίνει εδώ και καιρό ανάμεσα π.χ. στην Τουρκία, από τη μια μεριά, και τις ΗΠΑ και τη Γαλλία, από την άλλη.

Η τριμερής Σύνοδος στην Αγκυρα

Χαρακτηριστικά ήταν όσα ακούστηκαν στη Σύνοδο της Αγκυρας που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη κατά τη συνάντηση των ηγετών Ρωσίας, Βλ. Πούτιν, Τουρκίας, Ρ. Τ. Ερντογάν, και Ιράν, Χ. Ροχανί.
Οι Πούτιν, Ερντογάν και Ροχανί σε κοινή ανακοίνωση που εξέδωσαν ισχυρίστηκαν ότι επιδιώκουν την «εξεύρεση πολιτικής λύσης» στον πόλεμο της Συρίας και επιθυμούν τη διατήρηση της εδαφικής ακεραιότητας, της κυριαρχίας και της ανεξαρτησίας της πολύπαθης χώρας. Αυτό, ωστόσο, οι τρεις προσπαθούν να το πετύχουν, κλιμακώνοντας τις στρατιωτικές τους επιχειρήσεις στο συριακό έδαφος, προωθώντας ευρύτερα, μακροπρόθεσμα γεωπολιτικά σχέδια που επί του παρόντος συγκλίνουν σε κάποια σημεία αλλά αργότερα δεν αποκλείεται να βρεθούν ακόμη και σε τροχιά σύγκρουσης.
Οι Τούρκοι φαίνονται διατεθειμένοι να κλιμακώσουν τις χερσαίες επιθέσεις έναντι Κούρδων μαχητών στη Βόρεια Συρία. Μετά την κατάληψη του Αφρίν στις 18 Μάρτη, επιδιώκουν να καταλάβουν και άλλες κουρδικές περιοχές όπως π.χ. οι πόλεις Ταλ Ριφάατ και Μάνμπιτζ, όπου βρίσκονται ειδικές δυνάμεις και στρατεύματα από ΗΠΑ, Γαλλία, Βρετανία κ.α. Εντούτοις, τις τελευταίες μέρες στο Μάνμπιτζ παρατηρείται έντονη στρατιωτική κινητικότητα με πληροφορίες Κούρδων αξιωματούχων να αναφέρουν αύξηση των Γάλλων κομάντος, αύξηση των χαρακωμάτων, των παρατηρητηρίων ελέγχου και τη δημιουργία δύο νέων αμερικανικών μικρών στρατιωτικών βάσεων στην πόλη. Παρ' όλα αυτά, ο Ρ. Τ. Ερντογάν ήταν ξεκάθαρος την Τετάρτη δηλώνοντας: «Η Τουρκία δεν θα σταματήσει μέχρι να εξασφαλιστούν όλες οι περιοχές υπό τον έλεγχο του YPG και του ΡΚΚ, συμπεριλαμβανομένου και του Μάνμπιτζ... Δεν θα επιτρέψουμε ποτέ ούτε η Συρία, ούτε η περιοχή μας να δεχτεί επίθεση από ορισμένες τρομοκρατικές ομάδες. Η Τουρκία δεν θα βρει ειρήνη, αν δεν βρει η Συρία». Πρόσθεσε ακόμη ότι η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας εξαρτάται από τη «διατήρηση της απόστασης από όλες τις τρομοκρατικές οργανώσεις», επαναλαμβάνοντας ότι για την Αγκυρα δεν υπάρχει «καμία διαφορά» ανάμεσα στην οργάνωση ΥPG (ένοπλη πτέρυγα του κουρδικού Κόμματος Δημοκρατικής Ενωσης), στο ΡΚΚ και το «Ισλαμικό Κράτος».
Ωστόσο, σε κατ' ιδίαν συνάντηση, που είχε νωρίτερα με τον Ιρανό ομόλογό του, Χασάν Ροχανί, ο Ερντογάν φέρεται πως δέχτηκε έντονες πιέσεις, προκειμένου να παραδώσει «σύντομα» το Αφρίν στο συριακό στρατό. Σε σχετικό ρεπορτάζ της ιρανικής τηλεόρασης, ο Ροχανί απευθυνόμενος στον Τούρκο ομόλογό του επισήμανε πως το Αφρίν θα πρέπει να παραδοθεί στο συριακό στρατό. «Οι εξελίξεις στο Αφρίν μπορούν να είναι χρήσιμες μόνον αν δεν παραβιαστεί η εδαφική ακεραιότητα της Συρίας», είπε με νόημα. Επίσης, φέρεται πως αποδοκίμασε την τακτική των ΗΠΑ στη Συρία, τονίζοντας ότι «ορισμένες χώρες, όπως η Αμερική, υποστηρίζουν τρομοκρατικές οργανώσεις όπως το "Ισλαμικό Κράτος" επειδή εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους». Επίσης, φέρεται να ζήτησε την αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων που δεν έχουν την έγκριση της συριακής κυβέρνησης, «φωτογραφίζοντας» ξεκάθαρα και την Τουρκία, που για την κυβέρνηση του Σύρου Προέδρου, Μπασάρ Ασαντ, θεωρείται ξεκάθαρα δύναμη εισβολής.
Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος Βλ. Πούτιν επέστησε την προσοχή στις προσπάθειες μεταπολεμικής ανοικοδόμησης στη Συρία. «Συμφωνήσαμε σε συγκεκριμένες προσπάθειες για τη μεταπολεμική ανοικοδόμηση πρωτίστως με την κατασκευή κοινωνικών εγκαταστάσεων και υποδομών», είπε, προσθέτοντας ότι ήδη οι ρωσικές εταιρείες έχουν αναμειχθεί ενεργά σε αριθμό έργων που υλοποιούνται «ακόμη και σε περιοχές που ως πρόσφατα ήταν υπό τον έλεγχο τρομοκρατών».
Ο γερμανικός και ο γαλλικός Τύπος προσπάθησε να υποβαθμίσει το περιεχόμενο και τη σημασία της συνάντησης επισημαίνοντας τις αντιφάσεις στο εσωτερικό της συμμαχίας των τριών. Επιδίωξη παραμένει να κρατηθεί η Τουρκία εντός ΝΑΤΟικού στρατοπέδου.

Προτάσεις Τραμπ για «αποχώρηση» στρατευμάτων των ΗΠΑ

Πλάι σε αυτές τις εξελίξεις θα πρέπει κανείς να δει και τις προτάσεις που διατυπώνει ο Αμερικανός Πρόεδρος, Ντ. Τραμπ, για «ταχεία» αποχώρηση των περίπου 2.000 Αμερικανών στρατιωτών που βρίσκονται στη βορειοανατολική Συρία. Πληροφορίες των «Τάιμς της Ν. Υόρκης», της «Ουάσιγκτον Ποστ» και του CNN αναφέρουν πως ο Τραμπ θέλει να «ολοκληρωθεί» η αποστολή των αμερικανικών στρατευμάτων στη Συρία πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές του ερχόμενου Νοέμβρη στο Κογκρέσο, ώστε να «ρευστοποιήσει» την «επιτυχία» που θα προσπαθήσει να «πουλήσει» σε μέρος του εκλογικού σώματος περί της «νίκης που πέτυχε κατά του "Ισλαμικού Κράτους" στη Συρία». Φέρεται, επίσης, να πιέζει πλούσιες μοναρχίες του Κόλπου να αναλάβουν αυτές το κόστος της ανοικοδόμησης στη Συρία και να δώσουν αφενός 4 δισεκατομμύρια δολάρια για αυτόν το σκοπό ή και να αναπτύξουν «άμα χρειαστεί» δικά τους στρατεύματα στο συριακό έδαφος!
Αυτές οι προτάσεις, ωστόσο, είναι σε πλήρη αντίθεση με το γεγονός ότι οι ΗΠΑ διευρύνουν τις βάσεις τους στη Βόρεια Συρία. Επίσης, τα επιτελεία του στρατού και των υπηρεσιών «Εθνικής Ασφάλειας» διαφωνούν με το σενάριο αποχώρησης, καθώς έτσι θα διακυβευτούν τα αμερικανικά γεωπολιτικά συμφέροντα. Με τον Τραμπ, επίσης, διαφωνεί και ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, που του τηλεφώνησε το βράδυ της Τετάρτης για να του επισημάνει πως τυχόν βιαστική αποχώρηση των Αμερικανών από τη Συρία θα «εκθέσει σε κινδύνους» και το Ισραήλ, αφού το «κενό θα αναπληρωθεί όχι μόνον από τα στρατεύματα του Ασαντ και της Ρωσίας αλλά και από αυτά του Ιράν».
Είναι συνεπώς πρόδηλο πως οι επεμβάσεις των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στη Συρία θα ενταθούν ακόμη περισσότερο το επόμενο διάστημα, καθώς οι συγκρούσεις συμφερόντων σε διάφορα επίπεδα είναι μεγάλες. Το διακύβευμα είναι οι σφαίρες επιρροής, οι ενεργειακοί δρόμοι και οι αγορές. Σε αυτόν τον ανταγωνισμό για τα κέρδη των καπιταλιστών είναι που θυσιάζονται οι λαοί, με τους χιλιάδες νεκρούς και τα εκατομμύρια ξεριζωμένους από τον τόπο τους.

Δέσποινα ΟΡΦΑΝΑΚΗ