Μετά τον “ζαχαροπλάστη” Κωνσταντινίδη, και το φτηνό, λαϊκίστικο
εθνικισμό που πουλάει, πασπαλισμένο με άχνη ζάχαρη “αγάπης για την
πατρίδα”, τη σκυτάλη παίρνουν άλλοι εκπρόσωποι της “εθνικής αστικής
τάξης” μαζεύοντας χρήματα για την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων. “Αρκεί
να υπάρξει υπερκομματική συνεννόηση, με σχέδιο και διαφάνεια”, όπως
ανακοίνωσε με μήνυμά του στο τουίτερ ο “πατριώτης επιχειρηματίας”
Ανδρεάδης -τέως πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών
Επιχειρήσεων.
Μπορεί οι επιχειρηματίες να μη συγκινούνται ιδιαίτερα από τις συνθήκες-γαλέρα που ορίζουν στις επιχειρήσεις τους, να μην τους αγγίζουν ιδιαίτερα τα εργατικά “ατυχήματα” για να χρηματοδοτήσουν τα ορφανά των εργατών τους, αλλά σπεύδουν να το κάνουν για τα παιδιά του νεκρού πιλότου -που προσφέρεται για επικοινωνιακή υπεραξία κι εκμετάλλευση.
Μπορεί να ζητάνε συνεχώς καινούριες φοροαπαλλαγές, γιατί τάχα ζουν το ίδιο δράμα με τους εργάτες που τους έχει γονατίσει η φορολογία, και τους άνεργους επιστήμονες που αναγκάζονται να φύγουν από τη χώρα… θυσιάζουν όμως πρόθυμα τα κέρδη τους για το καλό της χώρας, που “μας αφορά όλους”…
-Και πού είναι το κακό; θα ρωτήσει κάποιος…
Το κακό είναι μπροστά μας κι είναι ο πόλεμος. Η αστική τάξη είναι έτοιμη να τον χρηματοδοτήσει, γιατί αυτή είναι που τον διευθύνει για τα συμφέροντά της, που βαφτίζονται “εθνικά”. Δε θα πολεμήσουν οι ίδιοι αυτοπροσώπως, βέβαια, καθώς έχουν έτοιμο εθνικό κρέας να γίνει κιμάς στα κανόνια τους.
Και ποιος είσαι λοιπόν εσύ, που θα πεις “όχι στον πόλεμο”, που θα κάνεις πίσω και δε θα θυσιαστείς για το καλό της πατρίδας, όταν ο άλλος θυσιάζει τα εκατομμύρια, που έβγαλε στην πλάτη σου, για το καλό της πατρίδας;
Κι αυτή ακριβώς η νέα “Μεγάλη Ιδέα” της αστικής τάξης, που την βαφτίζουν “καλό της πατρίδας”, αυτό είναι το κακό, για όσους τυχόν δεν το βλέπουν.
Μπορεί οι επιχειρηματίες να μη συγκινούνται ιδιαίτερα από τις συνθήκες-γαλέρα που ορίζουν στις επιχειρήσεις τους, να μην τους αγγίζουν ιδιαίτερα τα εργατικά “ατυχήματα” για να χρηματοδοτήσουν τα ορφανά των εργατών τους, αλλά σπεύδουν να το κάνουν για τα παιδιά του νεκρού πιλότου -που προσφέρεται για επικοινωνιακή υπεραξία κι εκμετάλλευση.
Μπορεί να ζητάνε συνεχώς καινούριες φοροαπαλλαγές, γιατί τάχα ζουν το ίδιο δράμα με τους εργάτες που τους έχει γονατίσει η φορολογία, και τους άνεργους επιστήμονες που αναγκάζονται να φύγουν από τη χώρα… θυσιάζουν όμως πρόθυμα τα κέρδη τους για το καλό της χώρας, που “μας αφορά όλους”…
-Και πού είναι το κακό; θα ρωτήσει κάποιος…
Το κακό είναι μπροστά μας κι είναι ο πόλεμος. Η αστική τάξη είναι έτοιμη να τον χρηματοδοτήσει, γιατί αυτή είναι που τον διευθύνει για τα συμφέροντά της, που βαφτίζονται “εθνικά”. Δε θα πολεμήσουν οι ίδιοι αυτοπροσώπως, βέβαια, καθώς έχουν έτοιμο εθνικό κρέας να γίνει κιμάς στα κανόνια τους.
Και ποιος είσαι λοιπόν εσύ, που θα πεις “όχι στον πόλεμο”, που θα κάνεις πίσω και δε θα θυσιαστείς για το καλό της πατρίδας, όταν ο άλλος θυσιάζει τα εκατομμύρια, που έβγαλε στην πλάτη σου, για το καλό της πατρίδας;
Κι αυτή ακριβώς η νέα “Μεγάλη Ιδέα” της αστικής τάξης, που την βαφτίζουν “καλό της πατρίδας”, αυτό είναι το κακό, για όσους τυχόν δεν το βλέπουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου