Όταν το ΚΚΕ προειδοποιούσε…

.

Κατιούσα

Σε αυτά τα τρία χρόνια διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, υπήρξαν στιγμές που η κυβέρνηση και οι προπαγανδιστικοί της μηχανισμοί «έπαιξαν» πολλά και διάφορα χαρτιά, προκειμένου να πείσουν ότι υλοποιείται «φιλολαϊκή» πολιτική.

Πριν ακόμα τις εκλογές του 2014 και τότε που κυριαρχούσε το «κατάργηση του μνημονίου με ένα άρθρο και ένα νόμο», μέχρι και σήμερα που μιλούν για «θυσίες που αποδίδουν», το ΚΚΕ αποκάλυψε τα ψέματα και τις απάτες τους. Αποκάλυψε πως η πορεία που θα ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ και που την έχει δει πλέον καθαρά ο λαός, δεν ήταν κάτι το απρόσμενο. Δεν ήταν προϊόν «αναγκαίου συμβιβασμού, κάτω από τους εκβιασμούς των δανειστών», όπως προσπάθησε να δικαιολογηθεί η κυβέρνηση, θέλοντας να ανανεώσει την ικανότητά της να εξαπατά το λαό. Αλλά προδιαγεγραμμένη εξέλιξη για ένα κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που μετατράπηκε ταχύτατα σε κόμμα της σοσιαλδημοκρατίας και κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες, αναβαθμίστηκε στην αστική διαχείριση.
Ας δούμε όμως λίγο πιο αναλυτικά ορισμένους σημαντικούς σταθμούς της πορείας του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι την ανάδειξή του ως κυβέρνηση το Γενάρη του 2015, αλλά και στη συνέχεια, μέχρι και τις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015.

Πριν τις εκλογές του Γενάρη

Πριν τις εκλογές στις 25 Γενάρη του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται στις δημοσκοπήσεις πρώτο κόμμα και ο Αλέξης Τσίπρας και τα στελέχη του «δίνουν ρέστα». Λένε ότι θα καταργήσουν το μνημόνιο και τον ΕΝΦΙΑ, ότι θα επαναφέρουν τον κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ και άλλα παρόμοια, που τα θυμόμαστε όλοι. Κεντρικό τους σύνθημα είναι το περιβόητο «Η ελπίδα έρχεται», ενώ το γνωστό «πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης» παρουσιάζεται ως ο «οδικός χάρτης για την έξοδο από τα μνημόνια» και «βήμα για την ανάκτηση των απωλειών των εργαζομένων από τα προηγούμενα χρόνια και τα μνημόνια». Βέβαια, μια καλύτερη ανάγνωση του ίδιου του «προγράμματος της Θεσσαλονίκης» αποκάλυπτε πως οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο κεφάλαιο για τη στήριξη της «υγιούς επιχειρηματικότητας» και της «ανταγωνιστικότητας», για τη διασφάλιση «ευνοϊκού επενδυτικού περιβάλλοντος», ήταν τόσες πολλές και τόσο σοβαρές που ακύρωναν στην πράξη ακόμα και αυτά τα ψίχουλα που υποσχόταν στο λαό για τη διαχείριση της ακραίας φτώχειας. Παρ’ όλα αυτά, το «γερό χαρτί» του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να είναι η καλλιέργεια ψευδαισθήσεων ότι αν βγει κυβέρνηση όλα θα αλλάξουν προς όφελος του λαού, κόντρα «στα γεράκια των αγορών», και ότι εάν «διαπραγματευτεί σωστά» μπορεί μέσα στο πλαίσιο του αστικού κράτους, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, να έχει αποτελέσματα υπέρ του λαού. Και αυτό καλλιεργείται πάνω στο έδαφος της δικαιολογημένης αγανάκτησης που υπάρχει στα λαϊκά στρώματα από την επίθεση που έχουν δεχτεί τα προηγούμενα χρόνια.
Εκείνη την περίοδο, λοιπόν, που ο ΣΥΡΙΖΑ μοιράζει ψέματα και αυταπάτες, το ΚΚΕ λέει ξεκάθαρα τη θέση του. Κόντρα στα προεκλογικά λεγόμενα του ΣΥΡΙΖΑ και δέκα μόλις μέρες πριν τις εκλογές, σε παρεμβάσεις στελεχών και ανακοινώσεις αναφέρει: «Βλέπουμε ότι ο λαός θα υποφέρει. Τα ζητήματα της φορολογίας θα εξακολουθούν να επιβαρύνουν τα λαϊκά στρώματα».
Στην κεντρική προεκλογική συγκέντρωση του ΚΚΕ, στις 23 Γενάρη 2015, ο Δ. Κουτσούμπας από το βήμα της συγκέντρωσης λέει ανάμεσα σε άλλα: «Την επόμενη μέρα, μια νέα κυβέρνηση – και όπως όλα δείχνουν, μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον αυτοδύναμη – θα συνεχίσει από κει που σταμάτησε η προηγούμενη. Την επόμενη μέρα, λοιπόν, κυβέρνηση θα υπάρχει και θα ‘ναι από χέρι αντιλαϊκή. (…) Κι αυτά τα μνημόνια διαρκείας, τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, το Σύμφωνο για το Ευρώ, τη στρατηγική “Ευρώπη 2020”, υλοποιεί κατά γράμμα η ΝΔ. Αυτά τα μνημόνια θα υλοποιήσει και ο ΣΥΡΙΖΑ. Και όπως λέει ο κ. Τσίπρας, η διαφωνία με τη ΝΔ δεν είναι στους στόχους της ΕΕ, αλλά στο μέσο, στο πώς δηλαδή αυτοί θα εξυπηρετηθούν καλύτερα. ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ διαφωνούν στον τρόπο, στο πώς δηλαδή θα ενισχύσουν καλύτερα την κερδοφορία των μονοπωλίων».
Ολα αυτά επιβεβαιώθηκαν γρήγορα μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς από τις πρώτες μέρες της και πριν καλά – καλά ξεκινήσει η νέα διαπραγμάτευση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ «πετσόκοψε» ακόμα και τα ψίχουλα του προγράμματός της για την «ανθρωπιστική κρίση», με κριτήριο τις «αντοχές» της καπιταλιστικής οικονομίας, αλλά και τις εξίσου προδιαγεγραμμένες «ενστάσεις» των εργοδοτικών φορέων στους «κοινωνικούς διαλόγους» που εκείνη έστησε… Επιπλέον, η ταχύτητα με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ σχημάτισε κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ επιβεβαίωσε την προεκλογική εκτίμηση του ΚΚΕ ότι ανάμεσα στα κόμματα αστικής διαχείρισης υπάρχει κοινή βάση για να φτιαχτεί κυβέρνηση. Παρά την προσπάθεια να πείσουν το λαό ότι «όλα αλλάζουν» από την επομένη των εκλογών, η πραγματικότητα είναι πως η σκυτάλη των αντιλαϊκών δεσμεύσεων προς την ΕΕ και τους δανειστές, με τα μνημόνια διαρκείας που μόνο το ΚΚΕ αποκαλύπτει, πέρασε από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ στη συγκυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ.

Η «περήφανη διαπραγμάτευση»

Στις 20 Φλεβάρη 2015, η κυβέρνηση υπογράφει συμφωνία με την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ, που αποτελεί ουσιαστικά και τυπικά επέκταση της δανειακής σύμβασης και του μνημονίου και των δεσμεύσεων που αυτό προέβλεπε. Βέβαια ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς ίχνος ντροπής, παρουσιάζει αυτή τη συμφωνία ως «το τέλος της τρόικας», που βαφτίστηκε «θεσμοί», και «το τέλος των μνημονίων». Ο ίδιος ο πρωθυπουργός σε συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ λέει: «Τα μνημόνια είναι παρελθόν. Και τυπικά, αφού διαχωρίστηκαν από τη δανειακή σύμβαση, δεν τη συνοδεύουν πια. Αλλά και ουσιαστικά, με την έννοια ότι τα παράλογα μέτρα της λιτότητας δε συνοδεύουν πια τη νέα συμφωνία μας». Πάνω σε αυτό το αφήγημα η κυβέρνηση χτίζει ένα ακόμα παραμύθι: Αυτό της «περήφανης διαπραγμάτευσης», που μπορεί να έχει αποτελέσματα θετικά για το λαό.
Την ίδια περίοδο, το ΚΚΕ επισημαίνει:
«Η συμφωνία αυτή επιβεβαιώνει ότι οι διαπραγματεύσεις, ακόμη και οι ονομαζόμενες “σκληρές”, που διεξάγονται μέσα στα τείχη της ΕΕ και με στόχο την καπιταλιστική ανάκαμψη, έχουν σταθερά αντιλαϊκό αποτέλεσμα. Η δήθεν “περήφανη” διαπραγμάτευση ήταν διαφημιστική απάτη. (…) Ακόμη και τα ψίχουλα, κυρίως για την απόλυτη φτώχεια, που έταξε η κυβέρνηση με το πρόγραμμά της, είναι “στον αέρα” και θα εξαρτώνται από τη συμφωνία με τους εταίρους και με την προϋπόθεση ότι δεν θα τίθενται σε κίνδυνο η δημοσιονομική πειθαρχία, η ανάκαμψη της οικονομίας και η κερδοφορία των μεγάλων επιχειρήσεων. (…) Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ παρουσιάζει τη νέα συμφωνία ως αποτέλεσμα της λαϊκής θέλησης και της στήριξης του λαού στην κυβερνητική πολιτική. Επιδιώκει να εξαπατήσει και να φορτώσει στο λαό τους συμβιβασμούς και τις αντιλαϊκές συμφωνίες με την ΕΕ. Προσπαθεί να χειραγωγήσει το εργατικό – λαϊκό κίνημα, να μετατρέψει το λαό σε χειροκροτητή της κυβέρνησης, να τον πείσει ότι πρέπει να συνεχίσει τις θυσίες του, να συμβιβαστεί με τα ψίχουλα».
Τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν «πραγματική διαπραγμάτευση» και «αξιοπρέπεια», σε αντίθεση με τους «μερκελιστές» και τη «συμμαχία του ΝΑΙ σε όλα», όπως χαρακτήριζε τους προκατόχους του, το ΚΚΕ αποκάλυπτε τον πραγματικό χαρακτήρα των διαπραγματεύσεων με τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, αποκάλυπτε ότι τα εν λόγω παζάρια, ανεξάρτητα από το ποιος βρίσκεται στο τιμόνι της αστικής διαχείρισης, γίνονται για λογαριασμό του εγχώριου κεφαλαίου, για τη στήριξη της ανάκαμψης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητάς του. Η πραγματικότητα αυτή επιβεβαιώνεται εμφατικά και από το γεγονός ότι «μνημονιακοί» και «αντιμνημονιακοί», ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι και ΑΝΕΛ, το καλοκαίρι του 2015 ψήφισαν παρέα το νέο μνημόνιο.

Το δημοψήφισμα και το «ΟΧΙ»

Φτάνουμε στην περίοδο του δημοψηφίσματος του Ιούλη του 2015. Τότε που η κυβέρνηση στήνει μια απάτη άνευ προηγουμένου σε βάρος του λαού. Τότε που το δίλημμα που θέτει για έγκριση είναι «Μνημόνιο Σόιμπλε ή μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ». Στο διάγγελμά του προς τον ελληνικό λαό, ο πρωθυπουργός ανάμεσα σε άλλα λέει: «Σε όλο αυτό το διάστημα των διαπραγματεύσεων, μας ζητήθηκε να εφαρμόσουμε τις μνημονιακές συμφωνίες που σύνηψαν προηγούμενες κυβερνήσεις, παρόλο που αυτές καταδικάστηκαν κατηγορηματικά από τον ελληνικό λαό στις πρόσφατες εκλογές. Ωστόσο, ούτε μια στιγμή δεν σκεφτήκαμε να υποκύψουμε. Να προδώσουμε δηλαδή τη δική σας εμπιστοσύνη. Μετά από πέντε μήνες σκληρής διαπραγμάτευσης, οι εταίροι μας, δυστυχώς, κατέληξαν στο προχτεσινό Γιούρογκρουπ σε μια πρόταση – τελεσίγραφο προς την Ελληνική Δημοκρατία και τον ελληνικό λαό».
Ακολουθεί κυριολεκτικά ένα μπαράζ προπαγάνδας σχετικά με το πόσο «περήφανα» διαπραγματεύτηκε η κυβέρνηση, πόσο «ύψωσε το ανάστημά της κόντρα στους δανειστές» και άλλα παρόμοια, με στόχο τον αποπροσανατολισμό από την ουσία. Την ίδια στιγμή βέβαια, ο ίδιος ο πρωθυπουργός ζητά τη σύναψη νέας δανειακής σύμβασης από τον ESM, προτείνοντας το δικό του μνημόνιο, το μνημόνιο ΣΥΡΙΖΑ, που λίγες βδομάδες αργότερα ψηφίστηκε στη Βουλή…
Τότε λοιπόν, λίγες μέρες πριν τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, στην κεντρική συγκέντρωση του ΚΚΕ ο Δ. Κουτσούμπας λέει: «Ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σύμμαχοί του στην κυβέρνηση και στο δημοψήφισμα, ΑΝΕΛ και Χρυσή Αυγή, ζητάνε από το λαό μέσω του ΟΧΙ να τους δώσει το δικαίωμα να υπογράψουν ένα μνημόνιο με αντάλλαγμα χρηματοδότηση (…)
Με το ΟΧΙ, ο ΣΥΡΙΖΑ, σε συνδυασμό με τις προτάσεις που έκανε στο “παρά 5” προς την ΕΕ, το ΔΝΤ, την ΕΚΤ, ζητά από το λαό, ο οποίος προβληματίζεται, φοβισμένος από το κλείσιμο των τραπεζών και το κούρεμα μισθών και συντάξεων, να υποταχθεί πλήρως στη λυκοσυμμαχία και μάλιστα να αισθάνεται αξιοπρεπής και υπερήφανος.
Αποτελεί μια από τις χειρότερες προκλήσεις που έχουμε γνωρίσει. Μια κυβέρνηση, έτοιμη να συμβιβαστεί πλήρως με το μεγάλο κεφάλαιο, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, να ντύνει την επιλογή της με ένα κακοπαιγμένο μάλιστα θέατρο αντίστασης, σνομπισμού, τυχοδιωκτισμού. Ο λαός δεν πρέπει να εγκλωβιστεί σ’ αυτά τα ψευτοδιλήμματα, να δώσει άλλοθι σ’ αυτήν την πολιτική».

Το 3ο μνημόνιο και οι εκλογές

Μετά το δημοψήφισμα και την ψήφιση του 3ου μνημονίου τον Αύγουστο του 2015, η κυβέρνηση ανακοινώνει εκλογές για τις 20 Σεπτέμβρη του 2015. Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να κοροϊδεύει ωμά το λαό και η προπαγάνδα του μιλά για «παράλληλο πρόγραμμα», δηλαδή ένα πρόγραμμα ανακούφισης των πιο εξαθλιωμένων λαϊκών στρωμάτων, που θα υλοποιείται παράλληλα με το νέο μνημόνιο. Λέει ότι θα «υπερβεί» τα μνημόνια, την ίδια στιγμή που τα εφαρμόζει και τα επεκτείνει. Ισχυρίζεται ότι αν είναι αυτός στην κυβέρνηση θα αμβλύνει δήθεν τις αρνητικές επιπτώσεις του μνημονίου και θα πάρει αντισταθμιστικά «φιλολαϊκά» μέτρα για την ανάπτυξη και τη μείωση του χρέους. Υπόσχεται πως με την ολοκλήρωση του προγράμματος του τρίτου μνημονίου θα ανοίξει ο δρόμος για ανακούφιση του λαού και πως οι θυσίες θα πιάσουν τόπο.
Κρύβει ότι το διαρκές τσάκισμα του λαού είναι το βασικό προαπαιτούμενο της όποιας καπιταλιστικής ανάκαμψης και απόφασης για το χρέος, το οποίο θα το φορτωθούν εξολοκλήρου οι εργατικές – λαϊκές οικογένειες. Τα αναπτυξιακά πακέτα και τη ρύθμιση του χρέους πάλι ο λαός θα τα πληρώσει, ενώ θα κατευθυνθούν στο μεγάλο κεφάλαιο, όπως ακριβώς και τα προηγούμενα. Είναι προφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει προσχωρήσει πλήρως στην προπαγάνδα των «μονόδρομων», που τα προηγούμενα χρόνια κατ’ επανάληψη χρησιμοποίησαν σε βάρος του λαού η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Στις 30 Αυγούστου του 2015 δημοσιεύεται κάλεσμα της ΚΕ του ΚΚΕ μπροστά στις εκλογές, στο οποίο αναφέρεται:
«Θυμηθείτε τι έλεγε το ΚΚΕ από την πρώτη στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε αξιωματική αντιπολίτευση: Οτι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα υπηρετήσει τελικά την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, το μεγάλο κεφάλαιο. Και τώρα καμιά λαϊκή ψήφος να μην επιστρέψει στη ΝΔ, στο ΠΑΣΟΚ, να μην εγκλωβιστεί στο Ποτάμι ή στον ΣΥΡΙΖΑ Νο 2, τη νεοσύστατη “Λαϊκή Ενότητα”, που προέκυψε μετά από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ και χρόνια αποκαλύπτεται ότι ο καβγάς γύρω από το διαχωρισμό μνημονιακών – αντιμνημονιακών ήταν όχι μόνο επιφανειακός, αλλά και πλαστός, άρα επιζήμιος για το λαϊκό κίνημα».