Περπατημένος δρόμος

Τα γνωστά μαυρογιαλούρικα κόλπα με τις «κοψοκορδέλες» του πρωθυπουργού στην Κρήτη, όπως και τα αντίστοιχα όλων των προηγούμενων ημερών από υπουργούς, ώστε να αξιοποιηθούν στην παραπλανητική επιχείρηση για το «κλίμα που αλλάζει» τάχα για το λαό, πρέπει κι αυτά να γίνουν κριτήριο ψήφου. Οχι βέβαια για τους λόγους που επικαλούνται η κυβέρνηση, όσο και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα που στήνουν έναν ακόμα ψευτοκαβγά πάνω από τα εργοτάξια, για το ποιος είναι ο «ικανός» και ο «ανίκανος» διαχειριστής του κεφαλαίου, αλλά ως μια ακόμα ευκαιρία ώστε ο λαός να θυμηθεί τι σήμαιναν όλα αυτά τα χρόνια τα «μεγάλα έργα» και σχέδια του κεφαλαίου, για τις δικές του ανάγκες.

Για να θυμηθούν το πώς εκεί που στρώθηκαν οι μεγάλοι οδικοί άξονες για να υπηρετήσουν τα μεγαλεπήβολα σχέδια της αστικής τάξης για «Ελλάδα - διαμετακομιστικό κόμβο», εκεί τους έγδαραν για να ταΐσουν με απανωτές επιδοτήσεις και προνόμια τους επιχειρηματικούς ομίλους και συνεχίζουν να τους γδέρνουν οι κατασκευαστικοί όμιλοι με τα απανωτά διόδια.

Να θυμηθούν και τι γίνεται λίγο παραδίπλα από τα έργα αυτά, εκεί που η ζυγαριά του «κόστους - οφέλους», που είναι το κριτήριο για την ΕΕ, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του, δεν δείχνει κέρδη για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Οσο γι' αυτό, αποκαλυπτικά είναι και τα όσα έζησε, λίγα χιλιόμετρα από εκεί που ο πρωθυπουργός έκοβε κορδέλες, ο λαός της Κρήτης, που θρήνησε νεκρούς, είδε τις περιουσίες του να καταστρέφονται και το μισό οδικό δίκτυο να γίνεται σμπαράλια, εξαιτίας της έλλειψης αντιπλημμυρικών έργων.
Εργων δηλαδή που, όπως έδειξε για μια ακόμα φορά η χτεσινή απάντηση της επιτρόπου της ΕΕ στις Ερωτήσεις των ευρωβουλευτών του ΚΚΕ, δεν είναι κερδοφόρα και άρα «επιλέξιμα» για το κεφάλαιο και γι' αυτό σε αντίθεση με τα «μεγάλα έργα», όπου οι κυβερνήσεις λύνουν σε χρόνο μηδέν τα όποια «κωλύματα» και τα χρηματοδοτούν με ένα σκασμό λεφτά, αυτά «σέρνονται» για χρόνια.
Οπως χαρακτηριστικό είναι και το παράδειγμα της Μάνδρας, με το «καμάρι» της νέας Εθνικής οδού που τη διασχίζει να μην έχει πρόβλεψη για αντιπλημμυρικά έργα και να μετατρέπεται σε παγίδα θανάτου για τον λαό της περιοχής.

Η πείρα αυτή μπορεί να αξιοποιηθεί από τον λαό. Ο «δρόμος» που του δείχνουν η κυβέρνηση, η ΝΔ, τα υπόλοιπα αστικά κόμματα όπως και οι εκλεκτοί τους στην Τοπική Διοίκηση, είναι περπατημένος ξανά και ξανά, και οδηγεί πάντα στα ίδια αδιέξοδα, γιατί η καπιταλιστική κερδοφορία αντιστρατεύεται τις λαϊκές ανάγκες. Αυτές μπορούν να έρθουν στο προσκήνιο μόνο με τον αγώνα του ίδιου του λαού σε σύγκρουση με το κεφάλαιο, την ΕΕ, τις κυβερνήσεις του. Σε αυτόν τον αγώνα οι εργαζόμενοι χρειάζονται ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ παντού.