Οι τελευταίες εξελίξεις στο Νοσοκομείο «Αττικόν» επιβεβαιώνουν την ανάγκη ισχυροποίησης του ΚΚΕ

Εδώ και τέσσερα χρόνια ο ΣΥΡΙΖΑ «διώχνει» τους εργολάβους από τα νοσοκομεία για να τους αντικαταστήσει με άθλιες ατομικές συμβάσεις εργασίας. Στις 14 Ιούλη του 2016 ο «Ριζοσπάστης» έγραφε: «Το νοσοκομείο - επιχείρηση είναι ο νέος εργολάβος: Από το Νοέμβρη του 2015, επιχειρήθηκε να μετατραπούν οι ατομικές συμβάσεις με τον εργολάβο σε ατομικές συμβάσεις με το νοσοκομείο. Δηλαδή, το νοσοκομείο να γίνει εργολάβος, γλιτώνοντας όμως τον ΦΠΑ που απέδιδε νοικιάζοντας υπηρεσίες. Δηλαδή μία νέα ελεεινότητα, που δεν είναι σχέση εξαρτημένης εργασίας, με ΦΠΑ και κρατήσεις στα Ταμεία που πρέπει να πληρώσει ο εργαζόμενος, χωρίς ΒΑΕ, χωρίς Δώρο, χωρίς πρόσθετη αποζημίωση για νυχτερινά και αργίες, ενώ παράλληλα δεν προβλέπονται και άδειες (κανονικές, αναρρωτικές), αφού κάθε απουσία θεωρείται "ανενεργός" εργασιακά χρόνος». Οι υπάλληλοι της φύλαξης στο «Αττικόν», που εργάζονται με ατομικές συμβάσεις (γιατί στις υπηρεσίες σίτισης και καθαριότητας οι εργολάβοι «ζουν και βασιλεύουν»), μετά από προσφυγή τους σε δικηγόρο πληρώνονται με το αίσχος της διαταγής πληρωμής. Δηλαδή από τον πενιχρό μισθό τους δίνουν 40 - 50 ευρώ κάθε μήνα σε δικηγόρο για να πληρωθούν! Τώρα είναι απλήρωτοι από το Μάρτη. Ποιος είχε δίκιο;

Το Φλεβάρη, σε μία επίσκεψη - σόου, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Π. Πολάκης εμφανίστηκε στο «Αττικόν» για να εγκαινιάσει τη νεολειτουργούσα ΜΑΦ Παίδων, τιμώντας τους «ευεργέτες εφοπλιστές» που τη «δώρισαν». Στις 15 Φλεβάρη 2017 ο «Ριζοσπάστης», καλύπτοντας την κινητοποίηση του σωματείου, έγραφε: «Οι άνθρωποι της κυβέρνησης, των επιχειρήσεων και λοιποί πρόθυμοι μπορούν να μαζεύονται πίσω από κλειστές πόρτες και να στήνουν επικοινωνιακά παιχνίδια εγκαινιάζοντας μονάδες χωρίς προσωπικό, χωρίς υποδομές. Οι εργαζόμενοι του "Αττικού" δεν θα γίνουμε χειροκροτητές της κυβερνητικής πολιτικής». Πριν από λίγες μέρες παραιτήθηκε ο διευθυντής της Μονάδας Αυξημένης Φροντίδας Παίδων. Εξαιτίας αυτή της εξέλιξης, αλλά και της έλλειψης ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, η μονάδα δεν μπορεί να λειτουργήσει και θα κλείσει την 1η Ιούλη. Κανείς δεν γνωρίζει πότε και αν θα ανοίξει ξανά. Ποιος είχε δίκιο;

Είναι γνωστό στο πανελλήνιο το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν υγειονομικοί και ασθενείς στο «Αττικόν» με το αίσχος των ράντζων μετά από κάθε γενική εφημερία. Το Μάρτη του 2018, σε συνάντηση του σωματείου με το υπουργείο Υγείας, ο Π. Πολακης και ο Ανδ. Ξανθός δήλωναν ότι δεν γνώριζαν ότι είναι «τόσο μεγάλο το πρόβλημα», επαναλάμβαναν εμμέσως τις κατηγορίες για «πελατάκια» που διογκώνουν τις εισαγωγές, διέδιδαν πως το πρόβλημα είναι εσωτερικό και πως η κυβέρνηση δεν ευθύνεται. Εκτός από κούφια υποσχεσιολογία, εμφάνιζαν σαν σωτηρία τη δημιουργία των ΤΟΜΥ. Την 1η Μάρτη 2018 ο «Ριζοσπάστης» έγραφε: «Ράντζο σημαίνει άθλιες συνθήκες νοσηλείας για τους ασθενείς και κανιβαλικές συνθήκες εργασίας για τους υγειονομικούς. Ενας τεράστιος όγκος περιστατικών θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με όρους Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ολιγοήμερης ή ακόμα και βραχείας νοσηλείας. Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας που έχουν ανάγκη ο λαός και οι υγειονομικοί δεν έχει καμία σχέση με αυτό που υπήρχε, με αυτό που υπάρχει ή με τα εκτρώματα των ΤΟΜΥ. "Κόστος" για το κεφάλαιο και το κράτος του είναι να ανοίξουν οι κλειστές κλινικές και κλίνες, να γίνουν προσλήψεις μόνιμων γιατρών, νοσηλευτών, διοικητικών, να υπάρχει μαγνητικός τομογράφος. Κόστος θεωρείται ακόμα και μια μικρή ανάσα, όπως να ανοίξουν το Λοιμωδών ως σύγχρονο δημόσιο δωρεάν νοσοκομείο. Η προάσπιση της Υγείας του λαού δεν μπορεί να περιμένει». Στις 20 Ιούνη 2019, μέρα γενικής εφημερίας του νοσοκομείου, για άλλη μία φορά έγινε «το σώσε»! 900 προσελεύσεις, 170 εισαγωγές, πάνω από 70 ασθενείς που νοσηλεύονταν σε ράντζα και φορεία στους διαδρόμους το επόμενο πρωί. Ποιος είχε δίκιο;

Είναι γνωστή η γιγάντωση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων στα νοσοκομεία, με πάνω από το 20% των εργαζομένων να είναι επικουρικοί ή με συμβάσεις του ΟΑΕΔ. Αυτοί οι συνάδελφοι κάθε λίγους μήνες κινδυνεύουν με απόλυση και μόνο μετά από αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις καταφέρνουν και παραμένουν στη δουλειά για λίγους ακόμα μήνες, αφού το υπουργείο πάντα δήλωνε πως «καλύπτουν μόνιμες ανάγκες, αλλά οι συμβάσεις που λήγουν δεν πρόκειται να ανανεωθούν». Το ΚΚΕ έχει κάνει δεκάδες παρεμβάσεις και Ερωτήσεις στη Βουλή. Εχει καταθέσει πρόταση νόμου που όλοι μαζί αρνήθηκαν. Ο «Ριζοσπάστης» έχει κάνει πάνω από 30 δημοσιεύσεις για το θέμα. Σε μία από αυτές γράφει: «Τέρμα στην ομηρία του επικουρικού προσωπικού μπορεί να δώσει η μόνιμη δουλειά». Στις 19 Ιούνη 2019 έγινε κινητοποίηση αυτών των συναδέλφων στο υπουργείο Υγείας και ο Ανδ. Ξανθός, συνεχίζοντας την κοροϊδία και την πελατειακή, προεκλογική, ψηφοθηρική τους ομηρία, δήλωσε: «Αν ξαναβγούμε κυβέρνηση θα ανανεώσουμε τις συμβάσεις». Ποιος είχε δίκιο;

Τέτοια παραδείγματα υπάρχουν πολλά και σε κάθε νοσοκομείο, σε κάθε χώρο δουλειάς. Οι υγειονομικοί και οι ασθενείς ξέρουν ποιος θα είναι μαζί τους την επόμενη μέρα των εκλογών για να παλέψει για το δίκιο τους, ενάντια στην όποια κυβέρνηση που θα συνεχίσει το αντιλαϊκό έργο της προηγούμενης. Αυτήν τη γνώση τους να την εκφράσουν στην κάλπη στις 7 Ιούλη, ψηφίζοντας ΚΚΕ.

Γιώργος ΣΙΔΕΡΗΣ
Νοσοκομειακός γιατρός, αντιπρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Νοσοκομείου «Αττικόν», υποψήφιος βουλευτής με το ΚΚΕ στον Δυτικό Τομέα Αθήνας