ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΛΕΙΦΘΕΙ Ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ

Κι επειδή σκάνδαλα, διαφθορά, καταγγελίες ένθεν κακείθεν μας πνίγουν αφαιρώντας τον αέρα που αναπνέουμε, τσαλαβουτώντας στις λάσπες τους, διαλύοντας τη δική μας σκέψη με έτοιμες ιδέες κομμένες και ραμμένες στα μέτρα τους. Κι επειδή ακόμα και η πανδημία δεν αποκάλυψε παρά τη νοσηρότητα ενός συστήματος που αδιαφορεί για τη ζωή και το θάνατο αν είναι να εξασφαλίσει κέρδος. Κι επειδή με λόγο φτιασιδωμένο απαξιώνεται κάθε λογική και ηθική εγρήγορση εγκλωβίζοντάς μας σε αδιέξοδα πολιτικής αφασίας. Κι επειδή όταν ο λόγος δεν αρκεί η βία και η βαναυσότητα επιλέγονται χωρίς ενδοιασμούς.  

Αν λοιπόν  η 79^η επέτειος από την εισβολή των ναζιστών της Γερμανίας στην ΕΣΣΔ αποκαλύπτει με τον ανελέητο χαρακτήρα και τις εκατόμβες των νεκρών σοβιετικών την απάνθρωπη μορφή του καπιταλισμού όταν απειλούνται τα συμφέροντά του. Γι’ αυτό, αν στην ομιλία από το ραδιόφωνο  του Ι. Στάλιν στις 3 Ιουλίου του 1941 οι αναφορές ήταν φυσικά για το θανάσιμο κίνδυνο που απειλούσε τη Σοβιετική Ένωση από τη χιτλερική εισβολή, αυτές δεν είναι λιγότερο επίκαιρες στις μέρες μας σε μια μεταφορική χρήση του λόγου.

             «(…)Τι χρειάζεται για να εξαλειφθεί ο κίνδυνος που απειλεί την Πατρίδα μας και ποια μέτρα πρέπει να παρθούν για να συντριβεί ο εχθρός;

            Πριν απ’ όλα πρέπει όλοι οι άνθρωποί μας, οι σοβιετικοί άνθρωποι να καταλάβουν όλο το βάθος του κινδύνου που απειλεί τη χώρα μας και να απαλλαγούν από  την αμεριμνησία και την ξεγνοιασιά, από τις διαθέσεις της ειρηνικής οικοδόμησης, εντελώς κατανοητές στην προπολεμική εποχή, αλλά ζημιογόνες σήμερα, που ο πόλεμος άλλαξε ριζικά την κατάσταση. Ο εχθρός είναι σκληρός και αμείλικτος. Θέτει ως στόχο του την αρπαγή των ποτισμένων με τον ιδρώτα μας εδαφών, των αρπαγή των σιτηρών μας και του πετρελαίου μας που τα παράγουμε  με την εργασία μας. Θέτει ως στόχο του την παλινόρθωση  της εξουσίας των τσιφλικάδων, την επαναφορά του τσαρισμού, την καταστροφή του εθνικού πολιτισμού και της κρατικής  εθνικής οργάνωσης των Ρώσων, των Ουκρανών, των Λευκορώσων, των Λιθουανών, των Λετονών, των Εσθονών, των Ουζμπέκων, των Τατάρων, των Μολδαβών, των Γεωργιανών, των Αρμένιων, των Αζέρων και άλλων ελεύθερων λαών της Σοβιετικής Ένωσης, τον εκγερμανισμό τους, τη μετατροπή τους σε δούλους των γερμανών πριγκίπων και βαρόνων. Πρόκειται επομένως  για τη ζωή και το θάνατο του Σοβιετικού κράτους, για τη ζωή και το θάνατο των λαών της ΕΣΣΔ, για τα αν οι λαοί της Σοβιετικής Ένωσης θα είναι ελεύθεροι ή θα υποδουλωθούν. Πρέπει οι σοβιετικοί άνθρωποι να το καταλάβουν αυτό και να πάψουν να είναι αμέριμνοι, να συστρατευτούν και να αναδιοργανώσουν όλη τη δουλειά τους με νέο πολεμικό τρόπο που δεν γνωρίζει έλεος για τον εχθρό.

           Πρέπει να μην υπάρχουν στις γραμμές μας κλαψιάρηδες και φοβητσιάριδες, πανικόβλητοι και λιποτάκτες, ώστε οι άνθρωποί μας  να μην γνωρίζουν φόβο στον αγώνα και να πηγαίνουν με αυταπάρνηση στον  Πατριωτικό απελευθερωτικό μας πόλεμο ενάντια στους φασίστες υποδουλωτές. Ο μεγάλος Λένιν, που δημιούργησε το κράτος μας, έλεγε ότι βασική  αρετή των σοβιετικών ανθρώπων πρέπει να είναι  η γενναιότητα, η ανδρεία, η άγνοια του φόβου στον αγώνα, η ετοιμότητα να παλέψει μαζί με το λαό ενάντια στους εχθρούς της Πατρίδας μας. Πρέπει αυτή η θαυμάσια αρετή του μπολσεβίκου να γίνει  κτήμα των εκατομμυρίων και εκατομμυρίων του Κόκκινου  Στρατού, του Κόκκινου Ναυτικού μας και όλων των λαών της Σοβιετικής Ένωσης.

       Οφείλουμε να αναδιοργανώσουμε άμεσα την όλη δουλειά μας με πολεμικό τρόπο, υποτάσσοντας τα πάντα στα συμφέροντα του μετώπου και στα καθήκοντα οργάνωσης της συντριβής του εχθρού. Οι λαοί της Σοβιετικής Ένωσης βλέπουν τώρα ότι ο γερμανικός φασισμός είναι αχαλίνωτος στη λυσσαλέα έχθρα του και στο μίσος του απέναντι στην Πατρίδα μας, που εξασφάλισε  σε όλους τους εργαζομένους την ελεύθερη εργασία  και ευημερία. Οι λαοί της Σοβιετικής Ένωσης οφείλουν να ξεσηκωθούν για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους και της γής τους ενάντια στον εχθρό.

(…)  Ο πόλεμος με τη φασιστική  Γερμανία δεν μπορεί να θεωρηθεί συνηθισμένος πόλεμος. Δεν είναι μόνο ένας πόλεμος ανάμεσα σε δυο στρατούς. Είναι συγχρόνως ένα μεγάλος πόλεμος ολόκληρου του σοβιετικού λαού ενάντια στα γερμανοφασιστικά  στρατεύματα. Σκοπός αυτού του παλλαϊκού  Πατριωτικού Πολέμου ενάντια στους φασίστες καταπιεστές δεν είναι μόνο η εξάλειψη του  κινδύνου που απειλεί τη χώρα μας, αλλά και η βοήθεια σε όλους τους λαούς της Ευρώπης που στενάζουν κάτω από το ζυγό του γερμανικού φασισμού (…)»

     (Από ΑΠΑΝΤΑ Ι.Β Στάλιν, τ. 15, Εκδ. Σύγχρονη Εποχή, Αθήνα 2008)