Ο σοσιαλισμός - η μόνη διέξοδος από το καπιταλιστικό χάος
Η ομιλία του Χ. Φλωράκη στη Διάσκεψη των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων της Ευρώπης που έγινε στο Βερολίνο στα 1976. Αναδημοσιεύεται από το περιοδικό «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» της ίδιας χρονιάς
 |
Προτού μπούμε στο θέμα μας, εκφράζουμε και μεις τις ευχαριστίες μας στην ΚΕ του Ενιαίου Σοσιαλιστικού Κόμματος της Γερμανίας για τη μεγάλη βοήθεια που έδωσε στην προετοιμασία και την εξαιρετική οργάνωση της Διάσκεψής μας.
Από τον καιρό της προηγούμενης Διάσκεψης πέρασαν πάνω από εννιά χρόνια. Η ζωή δικαίωσε το έργο της Διάσκεψης. Τα θετικά της αποτελέσματα είναι φανερά. Αρκεί να σημειώσουμε την επιτυχία της Πανευρωπαϊκής Διάσκεψης για την ύφεση και συνεργασία που διατύπωσε τις αρχές μιας νέας σχέσης κρατών, της ειρηνικής συνύπαρξης κρατών με διαφορετικά κοινωνικά καθεστώτα. Εμείς, οι κομμουνιστές της Ελλάδας, εκτιμούμε το έργο εκείνης της Διάσκεψης και για ένα ειδικό λόγο. Τις μέρες που συνήλθε η Διάσκεψη μια στρατιωτική χούντα, κινούμενη από τους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς ιμπεριαλιστές, κατέλυσε τις ελευθερίες του ελληνικού λαού και εγκαθίδρυσε μια ανοιχτή φασιστική δικτατορία. Βροντερή υψωνόταν η φωνή των κομμουνιστών της Ευρώπης που ήταν και φωνή των λαών: «Ο φασισμός δεν θα περάσει! Λευτεριά στον ελληνικό λαό».
Ο ελληνικός λαός πάλαιψε κάτω από δύσκολες συνθήκες. Οι κομμουνιστές της Ευρώπης και όλου του κόσμου, μαζί με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις, όρθωσαν ένα φράγμα διεθνούς απομόνωσης του φασιστικού καθεστώτος της Ελλάδας όπως είχε γίνει και για τα φασιστικά καθεστώτα της Πορτογαλίας και της Ισπανίας.
 |
Σήμερα, δίπλα μας, χαιρετίζουμε το νομιμοποιημένο και το ηρωικό αδελφό κόμμα της Πορτογαλίας. Και ελπίζουμε πως και στην Ισπανία θα νομιμοποιηθεί και το αδελφό ΚΚ της Ισπανίας και θα προωθηθεί η υπόθεση της Δημοκρατίας. Οπως ευχόμαστε και τη νομιμοποίηση του ΚΚ της Τουρκίας.
Το συμπέρασμά μας είναι πως όταν οι κομμουνιστές, βασική πολιτική δύναμη της εποχής μας, συντονίζουν τις ενέργειές τους, εξασφαλίζουν στους λαούς που παλεύουν ενάντια στην επικυριαρχία του αμερικανοΝΑΤΟικού ιμπεριαλισμού, τους λαούς που βρίσκονται κάτω από την εξουσία των μονοπωλίων, βήματα προόδου προς την εθνική ανεξαρτησία, τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό.
Ο αγώνας των λαών κατά του ιμπεριαλισμού
Δεν μας ξεφεύγει το πόσο περίπλοκη και σκληρή γίνεται κάθε μέρα η ταξική πάλη σε εθνική και διεθνή κλίμακα. Ο ιμπεριαλισμός, στην ιστορική μάχη για τη διατήρηση της θέσης του, δεν υποχωρεί χωρίς αντίδραση. Γι' αυτό θεωρούμε επικίνδυνο να επιτρέψουμε χαλάρωση της ιδεολογικής, πολιτικής πάλης μας ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Ο ιμπεριαλισμός δεν αλλάζει χαρακτήρα. Ελίσσεται, προσπαθεί να διατηρήσει και να ανακτήσει χαμένες θέσεις. Παρεμβαίνει, όπου μπορεί, για να ανακόψει προοδευτικές εξελίξεις στο εσωτερικό των χωρών. Και ακόμα, να επιβάλει καθεστώτα βίας. Χρησιμοποιεί γι' αυτό, όλα τα μέσα και μηχανισμούς, όπως του NATO, της Κοινής Αγοράς κ.ά. Υπονομεύει ή εξαγοράζει πολιτικές δυνάμεις αυτών των χωρών, που θέλει να 'χει κάτω από τον έλεγχό του.
Αυτό το βλέπουμε καθαρά στην πολιτική του στη Μεσόγειο, με επίκεντρο την Εγγύς και Μέση Ανατολή, το βλέπουμε στη χώρα μας.
Παρά τους εσωιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, είναι φανερή μια στρατηγική ανάσχεσης και ανατροπής των προοδευτικών αλλαγών στη Μέση Ανατολή και τη Νότια Ευρώπη - Μεσόγειο.
Η υποδαύλιση των αρπαχτικών ενεργειών του Ισραήλ, η αφειδώλευτη ενίσχυσή του από τις ΕΠΑ, η υποδαύλιση της αιματοχυσίας του λαού του Λιβάνου και δίπλα σ' αυτά η προσπάθεια διχοτόμησης της Κύπρου, μετατροπής της σε αμερικανοΝΑΤΟικό ορμητήριο, η εξοντωτική πολιτική των Τούρκων αντιδραστικών απέναντι στις 200 χιλιάδες Ελληνοκύπριους πρόσφυγες, η δημιουργία εστίας ελληνοτουρκικής σύγκρουσης γύρω από τα πετρέλαια του Αιγαίου κι άλλα γεγονότα, ανάγονται, έτσι είτε αλλοιώς, σ' ένα γενικό σχέδιο του ιμπεριαλισμού που στρέφεται ενάντια στα προοδευτικά κινήματα των αραβικών και άλλων λαών, ιδιαίτερα των Παλαιστινίων, ενάντια στη Σοβιετική Ενωση και άλλες σοσιαλιστικές χώρες, θέτουν σε κίνδυνο την ειρήνη στην περιοχή.
Συνεπώς, για να γίνει η ύφεση αμεταγύριστη πορεία, χρειάζεται η ένταση και ο συντονισμός της πάλης των λαών και όλων των φιλειρηνικών δυνάμεων ενάντια σ' αυτά τα σχέδια του ιμπεριαλισμού. Γι' αυτό και το κόμμα μας επικρότησε από την αρχή τη σύγκληση της Διάσκεψης, ώστε να ενισχυθεί ο συντονισμός των προσπαθειών των κομμουνιστικών κι εργατικών κομμάτων της ηπείρου στην πάλη για την ειρήνη, την ασφάλεια, τη συνεργασία και την κοινωνική πρόοδο στην Ευρώπη. Θεωρούμε πως αυτό το ντοκουμέντο ανταποκρίνεται στον παραπάνω σκοπό. Το Κόμμα μας θα κάνει ό,τι μπορεί για τη σωστή αξιοποίησή του. Ακόμα, στην ιδεολογικοπολιτική του δραστηριότητα, στην παραπέρα ανάπτυξη της πάλης του ενάντια στον αμερικανοΝΑΤΟικό ιμπεριαλισμό και την εσωτερική αντίδραση θα ρίξει ιδιαίτερο βάρος στην υπεράσπιση των αρχών του μαρξισμού-λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού που αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο στο Πρόγραμμα του Κόμματός μας. Επίσης στην όλη του πάλη θα παίρνει υπόψη του τη σημασία και το ρόλο της Σοβιετικής Ενωσης, θα φροντίζει για το σωστό συνδυασμό του εθνικού και διεθνικού.
Ζητάμε την άμεση κατάπαυση της αιματοχυσίας στο Λίβανο, τη σύγκληση Διάσκεψης όλων των ενδιαφερομένων για το Μεσανατολικό, με στόχο την εκκένωση των αρπαγμένων αραβικών εδαφών από το Ισραήλ, την ασφάλεια όλων των τριγύρω χωρών, την αναγνώριση του δικαιώματος του λαού της Παλαιστίνης να αποχτήσει δικό του ανεξάρτητο κράτος. Ζητάμε να μην επιτραπεί η χρήση των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων της χώρας μας, για μεταφορές που προορίζονται κατά των Αράβων, στην Εγγύς και Μέση Ανατολή.
Παλεύουμε για τη δίκαιη λύση του Κυπριακού στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ, για την υπεράσπιση της ανεξαρτησίας, εδαφικής ακεραιότητας και κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Για την αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων και την κατάργηση των ξένων βάσεων, ώστε Ελληνες και Τούρκοι της Μεγαλονήσου να μπορέσουν να λύσουν μόνοι τους το ζήτημα του εσωτερικού τους καθεστώτος. Γι' αυτό το σκοπό υποστηρίζουμε αποφασιστικά τη σοβιετική πρόταση για σύγκληση διεθνούς Διάσκεψης για το Κυπριακό στα πλαίσια του ΟΗΕ.
Παλεύουμε για την κατάργηση των αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων στη χώρα μας, που χρησιμεύουν για την καταπάτηση της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας της Ελλάδας και την υπονόμευση των δημοκρατικών ελευθεριών, για την αποχώρηση της Ελλάδας από το NATO και τη μη ένταξή της στην ΕΟΚ, που η πραγματοποίησή της θα είναι πολύ επιζήμια για τη χώρα μας.
Παλεύουμε για να αποσυρθούν τα πυρηνικά όπλα από τη Μεσόγειο, για τη μετατροπή της σε θάλασσα ειρήνης και ειρηνικής συνεργασίας.
Οξυνση της κρίσης του καπιταλισμού
Αγαπητοί σύντροφοι,
Βρισκόμαστε μπροστά στη μεγαλύτερη όξυνση της γενικής κρίσης του καπιταλισμού μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κρίσης, που περιπλέκεται με τη μεγαλύτερη μεταπολεμική οικονομική κρίση άγνωστης ακόμα έκβασης. Η ανεργία, ο πληθωρισμός, η ακρίβεια, το άγχος της ζωής δέρνουν εκατομμύρια ανθρώπων, κάθε ηλικίας.
Την ίδια στιγμή οι χώρες της σοσιαλιστικής κοινότητας αναπτύσσουν την οικονομία τους με βάση τα πεντάχρονα σχέδιά τους και προγραμματίζουν μια νέα, πιο δυνατή πορεία γενικής ανόδου του υλικού και πνευματικού επιπέδου του λαού.
Το γεγονός αυτό μιλά κατευθείαν στη συνείδηση πλατιών μαζών του εργαζόμενου λαού στις χώρες του κεφαλαίου και του λεγόμενου «τρίτου κόσμου». Ο σοσιαλισμός προβάλλει όλο και περισσότερο σαν η διέξοδος από το καπιταλιστικό χάος, τα βάρη των εξοπλισμών και τους κινδύνους νέου πολέμου. Και η εργατική τάξη προχωρεί σημαιοφόρος της συσπείρωσης των άλλων αντιμονοπωλιακών δυνάμεων στην πάλη για ριζικές δημοκρατικές αλλαγές, που θ' ανοίξουν το δρόμο για σοσιαλιστικούς μετασχηματισμούς.
Οι λαοί, ιδιαίτερα οι εξαρτημένοι ακόμα από τον ιμπεριαλισμό, βλέπουν στη συσπείρωση των κομμουνιστών τόσο του καπιταλιστικού, όσο και του σοσιαλιστικού κόσμου, ένα ακατανίκητο στήριγμα στην πάλη που διεξάγουν σε εθνική κλίμακα.
Πιστεύουμε, μαζί με όλα τα αδελφά κόμματα, πως η ποικιλία των συνθηκών από χώρα σε χώρα δημιουργεί ιδιαίτερα προβλήματα στο δρόμο για τη σοσιαλιστική αλλαγή. Ξέρουμε πως αυτό γεννά και διαφορετικό αντίκρυσμα ορισμένων προβλημάτων. Ξέρουμε, όμως, επίσης, πως οι αρχές του μαρξισμού-λενινισμού και του προλεταριακού διεθνισμού, η συμφωνία πάνω σε μια κοινά παραδεγμένη γραμμή ενεργειας ήταν εκείνη που στο παρελθόν εξασφάλισε ιστορικές νίκες στο επαναστατικό εργατικό κίνημα. Γι' αυτό και οι κομμουνιστές της Ελλάδας χαιρετίζουν κάθε βήμα συνεννόησης των αδελφών κομμάτων που προωθεί την υπόθεση της κοινής πάλης. Θεωρούμε την επιτυχία της Διάσκεψής μας πλήγμα, ενάντια στις απεγνωσμένες προσπάθειες του ιμπεριαλισμού να παρουσιάζει το κομμουνιστικό κίνημα ασυνεννόητο, να σπείρει τη διχόνοια ανάμεσα στα κόμματα, τόσο στις καπιταλιστικές, όσο και στις σοσιαλιστικές χώρες.
Αγαπητοί σύντροφοι,
Σε συνθήκες ανάπτυξης του κρατικομονοπωλιακού καπιταλισμού και επικείμενης ένταξης στην ΕΟΚ, στην Ελλάδα οικοδομείται μια κοινοβουλευτική δημοκρατία αυταρχικού τύπου, σαν εξουσία των μονοπωλίων, υποταγμένη στον ιμπεριαλισμό. Σε συνθήκες που η εργατική τάξη και ο λαός διεκδικούν πιο ανθρώπινο επίπεδο ζωής και απαλλαγή από τα δεσμά της αμερικανοκρατίας, η εξουσία αυτή καταφεύγει όλο και περισσότερο σε αντιδημοκρατικούς θεσμούς και καταπιεστικά μέτρα.
Στη χώρα μας το ξένο κεφάλαιο έχει κυρίαρχες θέσεις μα και το ελληνικό είναι σε μεγάλο βαθμό υποδουλωτικά δεμένο σ' αυτό.
Η χώρα μας κατέχει μια θέση στο χώρο της Ανατολικής Μεσογείου, που προκαλεί το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των ιμπεριαλιστών και πρώτα απ' όλα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού σαν σημείο στήριξης για την εξυπηρέτηση της στρατηγικής του στο χώρο της Μέσης Ανατολής και στα Βαλκάνια. Ο ιμπεριαλισμός, βασικά ο αμερικανικός, έχει κατορθώσει με μια σειρά συμφωνίες με τους μηχανισμούς του NATO, ΕΟΚ, τεχνικές αποστολές και άλλα, να ασκεί αποφασιστικό έλεγχο στις πολιτικές εξελίξεις του τόπου μας.
Στην Ελλάδα το πρόβλημα της εθνικής ανεξαρτησίας, απαλλαγής από την αμερικάνικη επικυριαρχία είναι δεμένο αδιάρρηκτα με την εξέλιξη της Δημοκρατίας, με την πορεία του τόπου.
Για το τι πολιτικό καθεστώς θα έχουμε, δεν ενδιαφέρεται μόνο η άρχουσα τάξη, αλλά το ίδιο ζωηρά και ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός. Γι' αυτό, στην Ελλάδα, δεν νοείται πάλη για τη Δημοκρατία δίχως ταυτόχρονη πάλη για την απαλλαγή από την αμερικάνικη κηδεμονία. Και η πάλη αυτή συγκεντρώνει πλατιά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας που δεν βλέπουν προκοπή κάτω από την ιμπεριαλιστική εξάρτηση.
Η 7χρονη δικτατορία δεν στηρίζονταν σε μάζες, αλλά βασικά σε μηχανισμούς που ελέγχονταν, από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, τα ξένα μονοπώλια και τα συνδεμένα μ' αυτά ντόπια.
Για μας η πάλη για την κατάργηση των υποδουλωτικών συμφωνιών των βάσεων, για απαλλαγή από το NATO, η πάλη κατά του ιμπεριαλισμού, είναι συνυφασμένη με την τύχη της δημοκρατίας, των δημοκρατικών θεσμών και της πάλης για την κοινωνική πρόοδο.
Η πολιτική του ΚΚΕ, καθώς και άλλων δυνάμεων στο θέμα των αμερικάνικων βάσεων και του NATO εναρμονίζεται πλέρια με τα αισθήματα του λαού, με το συμφέρον της Ελλάδας που υπαγορεύει την εφαρμογή μιας αδέσμευτης πολιτικής ενεργού ουδετερότητας, στήριξης στις σοσιαλιστικές χώρες, στις δυνάμεις των αδέσμευτων, σε όλες τις αντιιμπεριαλιστικές δημοκρατικές δυνάμεις, ισότιμης συνεργασίας με όλα τα κράτη και λαούς.
Αντιιμπεριαλιστική δημοκρατική συσπείρωση
Η 3η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ (Νοέμβρης 1975) χάραξε μια πολιτική συσπείρωσης των συνεπών αντιιμπεριαλιστικών - δημοκρατικών δυνάμεων. Ειδική Διακήρυξη της ΚΕ προς το λαό έδινε τις βασικές κατευθύνσεις και πολλαπλές μορφές σύμπραξης των αντιιμπεριαλιστικών και δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας, από τα κάτω ως κορυφή, με άξονα μέτρα πράγματι αποχουντισμού και εκδημοκρατισμού της ζωής, αυτοτελούς εξωτερικής πολιτικής εθνικής ανεξαρτησίας, χαλάρωσης της πίεσης των διεθνών και εγχώριων μονοπωλίων, ανακούφισης του λαού και εθνικά συμφέρουσας οικονομικής ανάπτυξης.
Το ΚΚΕ προωθεί την υπόθεση της συσπείρωσης των αντιιμπεριαλιστικών, αντιμονοπωλιακών δημοκρατικών δυνάμεων με στόχο να επεξεργαστούν από κοινού μια δημοκρατική εναλλαχτική λύση στα κρίσιμα εθνικά και κοινωνικά θέματα που μένουν άλυτα.
Με μια τέτοια πολιτική μπορεί με επιτυχία να αντιμετωπιστούν και οι κίνδυνοι που απειλούν την Ελλάδα από την πλευρά του ιμπεριαλισμού και των Τούρκων αντιδραστικών.
Η πολιτική αυτή βρίσκει πλατιά απήχηση στον ελληνικό λαό. Ολο και πλατύτερα στρώματα των εργαζομένων ακούνε τη φωνή του ΚΚΕ και άλλων συνεπών αντιιμπεριαλιστικών δημοκρατικών δυνάμεων. Στις τελευταίες μαζικές πανελλαδικές απεργίες ενάντια στην ψήφιση του αντεργατικού νόμου 330/1976 που περιορίζει το δικαίωμα της απεργίας και του δημοκρατικού συνδικαλισμού, μετείχαν πάνω από μισό εκατομμύριο εργάτες και υπάλληλοι και μάλιστα για πρώτη φορά και εργάτες των πιο σημαντικών επιχειρήσεων βαριάς βιομηχανίας. Και τούτο αψηφώντας τη στάση της πλειοψηφίας της Διοίκησης της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας.
Ο λαός της Ρόδου, της Κρήτης, της Ελευσίνας, της Κέρκυρας και άλλων περιοχών, ανεξάρτητα από πολιτική τοποθέτηση, με αποφασιστικές κινητοποιήσεις του δεν επέτρεψε στα πληρώματα του 6ου αμερικάνικου στόλου να βγουν στη στεριά.
Μα η πολιτική αυτή συναντά και ισχυρή αντίδραση από τους ιθύνοντες κύκλους της χώρας μας. Με την υπογραφή της νέας αμερικανοελληνικής «συμφωνίας - πλαισίου» που ανανεώνει την αμερικάνικη επικυριαρχία και το καθεστώς των πολεμικών βάσεων σημειώνεται μια έξαρση του αντικομμουνισμού με κύρια μορφή τον αντισοβιετισμό. Τα κύρια πυρά συγκεντρώνονται ενάντια στο ΚΚΕ και στις άλλες προοδευτικές δυνάμεις. Προχθές ακόμα «άγνωστοι» τρομοκράτες έκαμαν ένοπλη επίθεση στα γραφεία της ΚΕ του ΚΚΕ και τραυμάτισαν ένα μέλος της Κομμουνιστικής Νεολαίας.
Η προπαγάνδα της άρχουσας τάξης, που υποβοηθιέται και από το δεξιό και αριστερίστικο αναθεωρητισμό, διεξάγει μεθοδικά, επίμονα, μέρα με τη μέρα, ένα αχαλίνωτο δηλητηριασμό της κοινής γνώμης με τη γνωστή θεωρία των «δυο υπερδυνάμεων», με αποκλειστικό σκοπό να κλονίσει την εμπιστοσύνη των πλατιών μαζών προς τη Σοβιετική Ενωση, που μαζί με τις σοσιαλιστικές χώρες, αποτελούν την κύρια δύναμη του παγκόσμιου επαναστατικού κινήματος. Οι συνειδητοί όμως εργάτες και πατριώτες, ξέρουν πως αν δεν ήταν η παρουσία της Σοβιετικής Ενωσης, θα 'ταν πολύ πιο δύσκολη η θέση της Ελλάδας και του ελληνικού λαού.
Στην προσπάθεια απαλλαγής από τον καταθλιπτικό ζυγό της αμερικανοκρατίας, της δίκαιης λύσης του Κυπριακού και της άσκησης μιας πολιτικής ουσιαστικά ελληνικής, ο ελληνικός λαός αισθάνεται την ευεργετική επίδραση που έχει η γενική πολιτική της Σοβιετικής Ενωσης, πολιτική υπεράσπισης των λαών που παλεύουν για την εθνική τους ανεξαρτησία και την κοινωνική πρόοδο.
Η σαφής θέση της σοβιετικής κυβέρνησης στο Κυπριακό, που πρέπει να λυθεί από διεθνή διάσκεψη στα πλαίσια του ΟΗΕ αποτελεί την πιο θετική συνεισφορά στη δίκαιη λύση του κρίσιμου αυτού ζητήματος με την αποχώρηση των ξένων στρατευμάτων και την κατάργηση των ξένων βάσεων στο νησί.
Ο ελληνικός λαός ξέρει από την πείρα του, πως κάθε φορά που αναπτύχθηκε ο αντισοβιετισμός, αποτέλεσε κακό προμήνυμα για τον τόπο.
Γι' αυτόν το λόγο, την πάλη ενάντια στον αντισοβιετισμό τη θεωρούμε αναπόσπαστο κομμάτι της πάλης για την εθνική ανεξαρτησία, τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό.
Ας αποτελέσει η Διάσκεψή μας σοβαρό βήμα παραπέρα ανάπτυξης της κοινής δράσης όλων των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων για τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό.
ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ
3/10/2010
-- Η ίδρυση του Γραφείου Πληροφοριών των Κομμουνιστικών Κομμάτων
13/11/2005
-- Το ΚΚΕ για την κατάσταση στην Ελλάδα και για βασικά ζητήματα της ενότητας δράσης του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος
23/9/2004
-- Η Εθνική Αντίσταση ζει και εμπνέει
3/2/2002
-- Ανάπτυξη του συντονισμού και της κοινής δράσης
22/12/2000
-- Να ξεσκεπάσουμε τις σκευωρίες των ιμπεριαλιστών
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου