Ξεσηκωμός για πανεργατικό μέτωπο υπεράσπισης μισθών και συμβάσεων
Ο ξεσηκωμός και η οργάνωση της πάλης ενάντια στην πολιτική που υπηρετεί την ανταγωνιστικότητα είναι πλέον όρος επιβίωσης για κάθε εργάτη, κάθε λαϊκή οικογένεια.
Με την ψήφιση των δύο εφαρμοστικών νόμων του νέου μνημονίου και τις αντίστοιχες πράξεις νομοθετικού περιεχομένου η κυβέρνηση, μεταξύ άλλων, καρατομεί τους μισθούς, καταργεί τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, πετσοκόβει συντάξεις και επιδόματα ανεργίας. Το γεγονός μάλιστα, ότι έσπευσε άμεσα με υπουργική απόφαση να κόψει και αυτό το γλίσχρο επίδομα ανεργίας, μαρτυρά όχι μόνο το επίπεδο πολιτικής εξαχρείωσης που έχει φτάσει, αλλά και πως στην εξουσία στέκεται μια κυβέρνηση που δεν διστάζει να κάνει και το μεγαλύτερο έγκλημα προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των κεφαλαιοκρατών. Και οι τελευταίες εξελίξεις μαρτυρούν ότι οι εργαζόμενοι της χώρας μας, απέναντί τους έχουν μια κυβέρνηση πέρα για πέρα εχθρική. Που δεν «υποχρεώνεται», όπως πολλοί διατείνονται, να παίρνει κάποια επώδυνα, αλλά «αναγκαία μέτρα», αλλά ένα πολιτικό επιτελείο που με σχέδιο, επιμονή και αξιοθαύμαστη συνέπεια επιβάλει την ανεξέλεγκτη χρεοκοπία σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων.
Είναι επίσης καθαρό, ότι τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες, οι εγκληματικοί αυτοί νόμοι και αποφάσεις θα μετατραπούν στα χέρια του ΣΕΒ, των βιομηχάνων, των τραπεζιτών, των εφοπλιστών, συνολικά της μεγαλοεργοδοσίας σε όπλο μαζικής καταστροφής των εργαζομένων. Ηδη οι πρώτες τροχιοδεικτικές βολές ρίχτηκαν, καθώς μεγαλοεργοδότες όπως οι κλινικάρχες, καταγγέλλουν τις κλαδικές συμβάσεις και αξιώνουν την υπογραφή «νέων» με ριζική μείωση μισθών, κατάργηση επιδομάτων και όλων των όρων που περιλαμβάνονται στις ισχύουσες συμβάσεις. Οι εργαζόμενοι θα 'ρθουν πλέον αντιμέτωποι με έναν πρωτόγνωρο αντεργατικό τυφώνα, που στο πέρασμά του στοχεύει να σαρώσει τα πάντα.
Καμία υποχώρηση
Και απέναντι σε αυτή την αναμενόμενη επίθεση εκ μέρους της εργοδοσίας μία μπορεί να είναι η απάντηση της εργατικής τάξης: Να ορθώσει τείχος αντίστασης, πανεργατικό μέτωπο υπεράσπισης των μισθών και των συμβάσεων. Η μάχη αυτή θα είναι δύσκολη και αδυσώπητη. Απαιτούνται κόποι και θυσίες. Μα πρωτίστως απαιτείται υψηλό φρόνημα, πίστη στη σημασία αυτού του αγώνα, που δεν είναι μόνο για το σήμερα. Οι εργατοϋπάλληλοι μέσα στις φάμπρικες και στα γραφεία, πρέπει να σκεφτούν, τι θα αφήσουν παρακαταθήκη στα παιδιά τους. Οποιαδήποτε υποχώρηση σήμερα μπροστά στην αντεργατική πλημμυρίδα, δεν θα την πληρώσουν μόνο οι σημερινοί εργαζόμενοι, κυρίως θα την πληρώσει η νέα γενιά, η νέα βάρδια της εργατικής τάξης που μπαίνει στην παραγωγή και θα απομείνει γυμνή και άοπλη μπροστά στη βάρβαρη εργοδοσία.
Το κάλεσμα του ΠΑΜΕ με σύνθημα «Δεν θα επιτρέψουμε να λεηλατήσουν τους μισθούς μας» να παρεμποδίσουμε τη μείωση μισθών, να υπερασπίσουμε τις Συλλογικές Συμβάσεις διεκδικώντας αυξήσεις πρέπει να σημάνει συναγερμό. Οι Ομοσπονδίες, τα συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ αναλαμβάνουν δράση για ανάπτυξη κάθε μορφής αγώνα - και απεργιακών κινητοποιήσεων - μέσα στο Μάρτη και συντονισμό των κλάδων, κοινές παρεμβάσεις σε επιχειρηματικούς ομίλους. Γι' αυτό η εργατική απάντηση μπορεί να είναι μόνο μία: Κάτω τα χέρια από τους μισθούς, τα μεροκάματα και τις συμβάσεις. Οι διοικήσεις των σωματείων, οι σωματειακές επιτροπές να σχεδιάσουν κατά κλάδο, κατά εργοστάσιο, κατά επιχείρηση την οργάνωση της πάλης με Γενικές Συνελεύσεις στους τόπους δουλειάς. Με τις Λαϊκές Επιτροπές να δεθούν οι τόποι δουλειάς με τις εργατογειτονιές. Τώρα αγώνας με όλες τις μορφές, κλιμάκωση της πάλης για να μην περάσουν οι επιδιώξεις κεφαλαίου, κυβέρνησης, τρόικας. Στην επίθεση αυτή οι εργάτες έχουν απέναντί τους όχι μόνο την εργοδοσία, αλλά και ορισμένους που παριστάνουν τους «φίλους» τους, τις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές δυνάμεις που στο όνομα του «ρεαλισμού» καλούν τους εργάτες να «διαπραγματευτούν», να μην πάνε κόντρα, να συζητήσουν με την εργοδοσία μήπως και κάτι «περισώσουν»! Η συνταγή αυτή είναι συνταγή της ήττας. Διαχρονικά όπου δοκιμάστηκε, έφερε μόνο απώλειες στους εργάτες. Η τακτική αυτή δε γεννά μόνο την ηττοπάθεια στους εργάτες, αγνοεί ταυτόχρονα και το γεγονός, ότι ο κεφαλαιοκράτης δεν εξευμενίζεται, η επιδίωξη του κέρδους δεν έχει κορεσμό. Μάλιστα σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης και οξύτατου ανταγωνισμού μεταξύ των κεφαλαιοκρατών, μια τέτοια στάση θα οδηγήσει τους εργάτες ακόμα πιο μαζικά, ακόμα πιο γρήγορα σε βέβαιη εξαθλίωση.
Υπηρέτες της εργοδοσίας
Ακόμα πιο επιθετικά στην υπεράσπιση αυτής της γραμμής της ήττας, εμφανίστηκαν και θα εμφανιστούν το επόμενο διάστημα οι δυνάμεις του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Ηδη ορισμένοι απ' αυτούς έσπευσαν από μόνοι τους να συνυπογράψουν εξ ονόματος των εργατών, μείωση μισθών και κατάργηση των υφιστάμενων συμβάσεων. Οι συνδικαλιστικές αυτές ηγεσίες δεν έχουν αυταπάτες. Βρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία. Εξυπηρετούν τα εργοδοτικά συμφέροντα, στηρίζουν την πολιτική της κυβέρνησης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης και σαν τέτοια όργανά τους πρέπει να αντιμετωπιστούν. Οταν μιλάνε για «ανάπτυξη» και «επενδύσεις» που δήθεν θα φέρουν την «ευρωπαϊκή άνοιξη», «θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση», ακόμα και όταν ασκούν «κριτική» στη νεοφιλελεύθερη πολιτική, πουλάνε τα ίδια φούμαρα, που τόσα χρόνια πούλαγαν στο χρηματιστήριο των αξιών της ΕΕ. Επιδιώκουν «ανάπτυξη» με άθικτα τα μονοπώλια, θέλουν τους εργάτες όχι μόνο φτηνούς, όπως και τα αφεντικά τους, αλλά και υποταγμένους. Είναι σίγουρο ότι θα πρωτοστατήσουν και πάλι στην τρομοκρατία, στους εκβιασμούς, θα γίνουν οι κήρυκες του «τίποτα δεν γίνεται», «δεν υπάρχει άλλος δρόμος»... Οι εργάτες θα τους βρούνε και πάλι μπροστά τους -όπως όλο το προηγούμενο διάστημα- και πρέπει να τους πολεμήσουν.
Είναι ώρα μάχης
Απέναντι όμως σε όλους αυτούς, σε εργοδοσία και φιλεργοδοτικούς βρίσκονται οι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, οι άνεργοι και οι οικογένειές τους. Βρίσκονται οι παραγωγοί του πλούτου που πρέπει να απαιτήσουν αυτά που τους ανήκουν. Αυτοί έχουν το καθήκον να πυκνώσουν τις γραμμές του αγώνα, να μη λιποψυχήσουν, να μην υποχωρήσουν στην εργοδοτική πίεση και στους εκβιασμούς. Μαζί με τις ταξικές δυνάμεις, το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, να συζητήσουν πλατιά και δημοκρατικά να οργανώσουν την πάλη τους. Με γενικές συνελεύσεις, συγκεντρώσεις, εργοστάσιο το εργοστάσιο, επιχείρηση την επιχείρηση, θαρρετά, με αποφασιστικότητα να στήσουμε κάστρα αγώνα σε όλη τη χώρα. Το παράδειγμα των χαλυβουργών δείχνει το δρόμο. Είναι ώρα μάχης. Ο αγώνας θα είναι σκληρός. Ομως, παρά τις δυσκολίες, οι εργάτες έχουν τη δύναμη. Να μην περάσει η λεηλασία των μισθών, η κατάργηση των συμβάσεων. Το οφείλουμε στους εαυτούς μας, στις οικογένειές μας που βιώνουν τόσα, μα προπαντός στην νέα γενιά που ακολουθεί.
Γ. Ζ.
ΣΦΑΓΗ ΣΤΑ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΤΟΥ ΟΑΕΔ
Κινητοποιήσεις ενάντια στην εγκατάλειψη των ανέργων
Συγκέντρωση διαμαρτυρίας αύριο στο υπουργείο, στις 11 π.μ. Την Τετάρτη οι παρεμβάσεις του ΠΑΜΕ έξω από τον ΟΑΕΔ, σε όλη τη χώρα
Να ξεσηκωθούν όλοι οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι της χώρας ενάντια στην προκλητική μείωση του πενιχρού επιδόματος ανεργίας από 461 ευρώ το μήνα στα 360 ευρώ, καλεί η Εκτελεστική Γραμματεία τουΠΑΜΕ. Σε ανακοίνωσή της σημειώνει πως αυτή η πολιτική των ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ., η ανυπαρξία μέτρων στήριξης των ανέργων βουλιάζει στην εξαθλίωση χιλιάδες οικογένειες την ώρα που το ποσοστό της επίσημης ανεργίας έφτασε στο 19,9%. Κι αυτό όταν το επίδομα παίρνουν μόλις 3 στους 10 ανέργους και όχι για όλο το διάστημα που δεν έχουν δουλειά.
Την ίδια ώρα, στον γκρεμό παρασύρονται και μια σειρά ακόμα βοηθήματα που χορηγεί ο ΟΑΕΔ, όπως τα εποχικά επιδόματα που αφορούν εργαζόμενους από κλάδους όπως οι Κατασκευές και ο Τουρισμός, η παροχή προστασίας της μητρότητας που παίρνουν εργαζόμενες μετά τη λοχεία κτλ.
Ετσι, η Εκτελεστική Γραμματεία του ΠΑΜΕ καλεί τα συνδικάτα της Αθήνας και τους ανέργους, τους εργαζόμενους, τις επιτροπές ανέργων, τις λαϊκές επιτροπές να συμμετέχουν μαζικά στην αυριανή κινητοποίηση της Ομοσπονδίας Οικοδόμων στις 11 το πρωί στο υπουργείο Εργασίας, δίνοντας μια πρώτη απάντηση στη βαρβαρότητα που σχεδιάζεται. Καλεί επίσης όλο το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, όλες τις λαϊκές οργανώσεις την Τετάρτη 7/3 να προχωρήσουν σε μαζικές, πολύμορφες κινητοποιήσεις στις υπηρεσίες του ΟΑΕΔ σε όλες τις περιοχές της χώρας, προβάλλοντας και συζητώντας με τους ανέργους και τους εργαζόμενους την ανάγκη για μαζική αντίδραση στην εξαθλίωση, για καταδίκη των μέτρων και διεκδίκηση μέτρων προστασίας των ανέργων μέσα από οργανωμένη, εργατική, λαϊκή παρέμβαση μέχρι να συντρίψουν την άθλια πολιτική τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου