Η «ΑΣΧΕΤΗ» ΤΡΟΪΚΑ:

ΕΤΣΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΠΑΜΕ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

 «Η τρόικα ή έχει εκπονήσει ευφυέστατο σχέδιο που θα μας εκπλήξει όλους ή είναι άσχετη (...) Αναφερόμαστε στη διατήρηση της χώρας και των πολιτών σε διαρκή κατάσταση νευρικού κλονισμού (...) κάθε 3 ή 6 μήνες επιβάλλει νέα μέτρα διατηρώντας μια κατάσταση ρευστότητας, αβεβαιότητας και ανασφάλειας που νεκρώνει τα πάντα (...) προαναγγέλλουν τα μέτρα που θα επιχειρήσουν να επιβάλουν ύστερα από λίγους μήνες, λες και δεν θέλουν να επιτρέψουν να ξεθαρρέψουν καταναλωτές και επενδυτές. Με την τακτική τους αυτή επιδεινώνουν το οικονομικό κλίμα, καταβαραθρώνουν την αγορά και προκαλούν βαθύτερη ύφεση. Πάρτε για παράδειγμα τις προαναγγελίες για τον επόμενο Ιούνη. Ηδη προκαλούν φόβο και ανασφάλεια. Στις συνθήκες αυτές ποιος πολίτης θα καταναλώσει; Ποιος θα επενδύσει; Ποιος θα χτίσει σπίτι ή θα κάνει εργασίες βελτίωσης;»(από άρθρο στο ΕΘΝΟΣ).

ΤΟ ΕΘΝΟΣ ΤΩΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΩΝ: «Ηδη από αυτές τις εκλογές, μπορούμε να ξεπεράσουμε την άκαρπη συζήτηση υπέρ ή κατά του Μνημονίου. Σκοπός μας είναι να διατυπώσουμε μια εθνική πολιτική για τη μακροχρόνια ανάπτυξη μέσα στην Ευρώπη. Ξεκινήστε από τώρα, αν και θα χρειαστούν και άλλες εκλογικές αναμετρήσεις, να επιλέγετε τον πολιτικό που θα εμπιστευθείτε, σε αυτήν την προοπτική» (από άρθρο στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΨΑΧΝΟΥΝ ΠΑΛΙ «ΣΥΝΤΑΓΗ»: «Την ώρα που τα νοικοκυριά βρίσκονται στο κόκκινο και αδυνατούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους η διαιώνιση του φαύλου κύκλου της ύφεσης φέρνει νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων αύξηση της φορολογίας αλλά και εκτόξευση της ανεργίας και νέα λουκέτα στην αγορά. Είναι προφανές ότι αν δεν αλλάξει η συνταγή της ακολουθούμενης πολιτικής και δεν προωθηθούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις, οι θυσίες των νοικοκυριών θα εξακολουθήσουν να πηγαίνουν χαμένες» (από το κύριο άρθρο στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΤΟ ΛΑΒΑΡΟ ΠΟΥ ΕΝΟΧΛΕΙ: «Σε πλήρη σύγχυση, υιοθετούν έναν τυφλό ακτιβισμό (...) Tο ερώτημα, ωστόσο, είναι τι κάνει η κυβέρνηση (...) H κυβέρνηση οφείλει να διαφυλάξει τα συμφέροντα των πολλών και του τόπου. Δεν νοείται οι μειοψηφίες να επιβάλλουν ετσιθελικά τις θέσεις τους στα συμφέροντα των πλειοψηφιών. Aρκετά πια με τα λάβαρα "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη"» (από το κύριο άρθρο στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).