Εκπρόσωπος Τύπου της JP ΑΒΑΞ...

Εκπρόσωπος Τύπου της JP ΑΒΑΞ...

Ο καημός του ΣΥΡΙΖΑ για τους επιχειρηματικούς ομίλους είναι μεγάλος. Αλίμονο, αν δεν νοιαστεί γι' αυτούς των οποίων την εξουσία θέλει να διαχειριστεί, για ποιους θα νοιαστεί; Ετσι, άλλοτε βγαίνει με τις θέσεις των φαρμακοβιομηχάνων, άλλοτε των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, ενώ χτες βγήκε με τις θέσεις των κατασκευαστικών εταιρειών.

Σε ανακοίνωση του Τμήματος Ενέργειας του ΣΥΡΙΖΑ για τις εξελίξεις σχετικά με τον αγωγό TAP αναφέρεται: «Δεν έχει περάσει πολύς χρόνος από τη συζήτηση στη Βουλή της σύμβασης για τον αγωγό ΤΑΡ και βλέπουμε οι πρώτες αντιδράσεις να δικαιώνουν τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ διαψεύδουν τα κόμματα της συγκυβέρνησης, που πρόβαλαν προς την κοινή γνώμη τη θέση πως ο τόπος και ο λαός θα έχουν μεγάλο όφελος. Στο συνέδριο "Investing in Energy" ο Διευθυντής Ενεργειακών και Βιομηχανικών Εργων της JP Αβαξ κ. Αρσενίου υποστήριξε ότι "οι προδιαγραφές που έχουν τεθεί από τον TAP αποκλείουν τις ελληνικές εταιρείες". Η παρέμβασή του στο συνέδριο συνοδευόταν επίσης με σκέψεις για μετακόμιση της εταιρείας στο εξωτερικό, αν δεν επιλυθεί το θέμα με τις εγγυητικές επιστολές των ελληνικών τραπεζών (...) Η χώρα δεν αναβαθμίζεται σε ενεργειακό κόμβο μια και δεν συμμετέχει στο κοινοπρακτικό σχήμα του αγωγού».

Καταλήγοντας δηλώνει δικαιωμένος, διεκδικώντας απ' τους καπιταλιστές τα εύσημα επειδή «δεν υπερψήφισε τη σύμβαση», που «παρά τις διακηρύξεις για επενδύσεις και ανάπτυξη, ουσιαστικό όφελος για τον τόπο φαίνεται πως δεν υπάρχει, όταν ακόμη και εκπρόσωποι του επιχειρηματικού κόσμου, από το βήμα συνεδρίου, ασκούν έντονη κριτική για τον αγωγό ΤΑΡ, λέγοντας ότι το πιο πιθανό είναι να μην αφήσει τίποτα στη χώρα ως προς το κατασκευαστικό του σκέλος, καθώς οι διαγωνισμοί "βγαίνουν" με προδιαγραφές μόνον "για ξανθά μαλλιά και γαλάζια μάτια", δηλαδή είναι στην πράξη κομμένες και ραμμένες για συγκεκριμένες εταιρείες. Εμείς δεν έχουμε τίποτε άλλο να προσθέσουμε».

Πραγματικά, δεν χρειάζεται να προσθέσει τίποτα άλλο ο ΣΥΡΙΖΑ. Τα λέει όλα η ανακοίνωσή του, με την οποία υιοθετεί, αναπαράγει και υπερασπίζεται τις αξιώσεις μονοπωλίων που διαμαρτύρονται γιατί «τα ρίχνουν» στη μοιρασιά της πίτας έναντι των ανταγωνιστών τους, όπως συμβαίνει και στην περίπτωση της JP ΑΒΑΞ, που δεν πρόκειται για κανένα μπακάλικο, αλλά για μία απ' τις μεγαλύτερες κατασκευαστικές εταιρείες. Η αγωνία του ΣΥΡΙΖΑ για το αν και πόσο μεγάλο κομμάτι της λείας θα καρπώνεται κάθε φορά το ντόπιο κεφάλαιο, αξίζει τον έπαινο των αρπακτικών αλλά όχι του λαού, στον οποίο ανήκει ο πλούτος που ορέγονται και ο οποίος κανένα όφελος δεν έχει να προσδοκά από το τι... χρώμα έχουν τα μαλλιά και τα μάτια των μονοπωλίων που τον καρπώνονται.

Β.