Με αφετηρία την πολιτική μας πρόταση..

Με αφετηρία την πολιτική μας πρόταση...

Με την εκδήλωση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ την προηγούμενη Δευτέρα, όπου επίσης παρουσιάστηκαν οι υποψήφιοι που στηρίζει το ΚΚΕ σε περιφέρειες και δήμους, ξεκίνησε ουσιαστικά η προεκλογική καμπάνια του ΚΚΕ σε όλη την Ελλάδα μπροστά στη μάχη των ευρωεκλογών, των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών που θα πραγματοποιηθούν τον προσεχή Μάη.

Είναι μια μάχη που πρέπει να δοθεί ενιαία σε όλη τη χώρα στους τόπους δουλειάς, στους κλάδους, στα εργοστάσια, έξω από τα ταμεία ανεργίας, στα γραφεία, στις υπηρεσίες, στα μαγαζιά, στα σχολεία, στις σχολές, στα νοσοκομεία, στις γειτονιές, στα χωριά, στα αθλητικά και πολιτιστικά κέντρα, παντού όπου ζει, εργάζεται, ψάχνει για δουλειά, μορφώνεται, υποφέρει και στενάζει η εργατική - λαϊκή οικογένεια.
Είναι μια μάχη που πρέπει να δοθεί μαζί με την προσπάθεια για οργάνωση αγώνων, αντιστάσεων στην αντιλαϊκή επίθεση που δέχονται η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα της πόλης και του χωριού, με την προσπάθεια να αποτραπούν νέα αντιλαϊκά μέτρα. Μαζί με την προσπάθεια να δυναμώσει η αλληλεγγύη σε αυτά τα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων που υποφέρουν περισσότερο... Είναι μια μάχη δεμένη χέρι -
χέρι με την προσπάθεια για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος για την προώθηση της Λαϊκής Συμμαχίας.
Μια μάχη βεβαίως που θα πρέπει να αντιμετωπίσει ιδεολογήματα, φοβίες, αυταπάτες και ψευδαισθήσεις που καλλιεργούνται συστηματικά, την απογοήτευση που φέρνει η κατάσταση στην οποία βρίσκεται σήμερα το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Γι' αυτό χρειάζεται καθημερινό σύντροφο τον «Ριζοσπάστη», που αποκαλύπτει, φανερώνει, δίνει επιχειρήματα, διαφωτίζει...

Τα ψεύτικα διλήμματα στα οποία προσπαθούν να εγκλωβίσουν το λαό είναι διλήμματα της αστικής τάξης, του κεφαλαίου σχετικά με το μείγμα διαχείρισης

Οι εξελίξεις στην ΕΕ το τελευταίο διάστημα φανερώνουν ότι έχει ενισχυθεί η συζήτηση σχετικά με την ανάγκη να αλλάξει το μείγμα διαχείρισης της κρίσης. Η αντιπαράθεση που εκφράζεται στην ΕΕ εκδηλώνεται και στην Ελλάδα ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου, επιδρά άμεσα και στην πολιτική αντιπαράθεση και αφορά στο με ποιους όρους θα πραγματοποιηθεί η αλλαγή μείγματος στην ΕΕ και σε κάθε χώρα. Στην ατζέντα υπάρχουν πολλά ζητήματα που έχουν αναδειχτεί όλη την προηγούμενη περίοδο: Ανάγκη νέων μηχανισμών εποπτείας με τη νομιμοποίηση του Ευρωκοινοβουλίου, δημιουργία Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου, αναδιάρθρωση του χρέους των «κρατών του Νότου», ρευστότητα για επενδύσεις κ.ά.
Γύρω από αυτά τα ζητήματα εκδηλώνεται η αντιπαράθεση ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, που ανταγωνίζονται για το ποιος θα εγγυηθεί με την πολιτική του την καπιταλιστική ανάκαμψη, δηλαδή την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου, τη διεύρυνση των δραστηριοτήτων του. Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ κάνουν κεντρικό ζήτημα της αντιπαράθεσής τους, ενόψει ευρωεκλογών, το θέμα του χρέους και πώς αυτό θα αναδιαρθρωθεί. Ολοι μιλάνε για ανάγκη «χαλάρωσης της λιτότητας», μια έκφραση που προδιαθέτει θετικά τους εργαζόμενους ότι θα βελτιωθεί η ζωή τους, που σέρνει πίσω της την κρυφή ελπίδα για αποκατάσταση των εισοδημάτων στα προ κρίσης επίπεδα. Σε τέτοια διλήμματα προσπαθούν να εγκλωβίσουν τη σκέψη του λαού και με βάση αυτά να επιλέξει πολιτική, πιστεύοντας ότι υπάρχει φιλολαϊκή λύση στο πλαίσιο του σημερινού δρόμου ανάπτυξης...
Στην πραγματικότητα όμως το τέρμα στη λιτότητα σημαίνει χρηματοδοτήστε το κεφάλαιο, ενώ ταυτόχρονα για το λαό θα σημάνει διαχείριση της φτώχειας, της εργασιακής ανασφάλειας, της περιπλάνησης και της ανεργίας.
Η αλήθεια είναι ότι η περιβόητη καπιταλιστική ανάκαμψη, για την οποία κόπτονται και οι δύο, προϋποθέτει τσακισμένα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα. Η αλήθεια είναι ότι η ΕΕ, στην οποία βγάζουν και οι δύο το καπέλο, σημαίνει μνημόνια διαρκείας για τους λαούς. Αυτή η αλήθεια βγάζει μάτι όχι μόνο στα κράτη της ΕΕ που χτύπησε η κρίση και μπήκαν σε μνημόνιο, αλλά σε όλα τα καπιταλιστικά κράτη, ακόμα και σε αυτά που βρίσκονται στον ηγετικό πυρήνα, όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, η Αυστρία κλπ.
Γι' αυτό για τη Δευτέρα Παρουσία δεν είναι η πρόταση του ΚΚΕ για αποδέσμευση από την ΕΕ, κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων και μονομερή διαγραφή όλου του χρέους. Για τη Δευτέρα Παρουσία είναι οι προτάσεις αυτών που υπόσχονται ψίχουλα στο λαό, που του υπόσχονται φιλολαϊκή πολιτική με την εξουσία του κεφαλαίου και τα μονοπώλια απείραχτα στη θέση τους...

Στα συντρίμμια του σεισμού φαίνονται τα αδιέξοδα αυτού του δρόμου ανάπτυξης

Το τι σημαίνει καπιταλιστικός δρόμος ανάπτυξης, που τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ υπερασπίζονται ως θέσφατο, μπορεί κανείς να το κατανοήσει με τις δραματικές εξελίξεις του σεισμού της Κεφαλονιάς. Ο σεισμός είναι φυσικό φαινόμενο, όμως η έλλειψη προστασίας, η έλλειψη υποδομών δεν είναι. Εργα όπως αυτά που χρειάζονται για την αντισεισμική ή αντιπλημμυρική προστασία, την ασφάλεια των εργατικών - λαϊκών οικογενειών, στο σημερινό δρόμο ανάπτυξης, έχουν προτεραιότητα μόνο στο βαθμό που εξυπηρετούν έμμεσα ή άμεσα το καπιταλιστικό κέρδος. Ο σχεδιασμός και η υλοποίησή τους δεν γίνονται με βάση τις κοινωνικές ανάγκες. Οσο θα κυριαρχεί αυτό το κριτήριο, θα καταστρέφονται υποδομές, θα αφανίζονται χωριά, θα ξεσπιτώνονται οικογένειες, θα θρηνούμε θύματα από φυσικά φαινόμενα. Ευθύνη έχουν όσοι υπερασπίζονται τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης, όλοι οι κρίκοι της αστικής εξουσίας από την κυβέρνηση μέχρι την Τοπική Διοίκηση. Βεβαίως, ακόμα και σε κάτι τέτοιες δύσκολες στιγμές οι εργαζόμενοι, τα φτωχά λαϊκά στρώματα δεν πρέπει να αποπροσανατολίζονται, πρέπει να οργανώνουν την αγωνιστική διεκδικητική τους δράση, την αλληλεγγύη με όσους βιώνουν μεγαλύτερες επιπτώσεις μιας τέτοιας καταστροφής. Δεν πρέπει όμως να χάνουν και από το νου τους ότι μπορούν τα πράγματα να είναι αλλιώς, υπάρχουν οι επιστημονικές και τεχνολογικές δυνατότητες, αρκεί να είναι κοι****νωνική ιδιοκτησία η γη, τα εργοστάσια, οι κατασκευές, οι υποδομές, να σχεδιάζεται η παραγωγή με σκοπό την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών, κάτι που προϋποθέτει παραγωγή χωρίς καπιταλιστές και εργατική - λαϊκή εξουσία.

Τίποτα δεν διασφαλίζει ο «ευρωμονόδρομος»...

Η Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τις Ευρωεκλογές επισημαίνει: «Ο ευρωμονόδρομος καμιά εγγύηση δεν παρέχει στην εδαφική κυριαρχία. Η Κύπρος μπήκε στην ΕΕ - με απόφαση και των Κύπριων κομμουνιστών - με κύρια επιδίωξη να λυθεί το Κυπριακό. Η ΕΕ, αντίθετα, στήριξε το "σχέδιο Ανάν", συνεχίζει να στηρίζει την πολιτική που οδηγεί σε διχοτόμηση». Η θέση αυτή επιβεβαιώνεται από τις τελευταίες εξελίξεις. Σχεδόν 10 χρόνια μετά τον Απρίλη του 2004, που οι Ελληνοκύπριοι απέρριψαν το «σχέδιο Ανάν», κόντρα στις τεράστιες πιέσεις που δέχτηκαν εκείνη την περίοδο τόσο από διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς όσο και από το αστικό πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, επανέρχονται σχεδιασμοί στο ίδιο πνεύμα. Θυμίζουμε και τι δεν έταξαν στον κυπριακό λαό τα αστικά κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, που ουσιαστικά στήριξαν το σχέδιο. Οτι η ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ ανοίγει τις πόρτες για τη δίκαιη επίλυση του Κυπριακού, ότι υπάρχει το «κοινοτικό κεκτημένο». Εχει αξία όμως να θυμηθούμε, όχι μόνο για ιστορικούς λόγους, τη στάση του βασικού πυρήνα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ, του ΣΥΝ, που στήριξε το σχέδιο και το 2002, αλλά και το 2004, καλώντας τον κυπριακό λαό να ψηφίσει ΝΑΙ στο δημοψήφισμα, πρωτοστατώντας στις υποσχέσεις ότι η ΕΕ θα λύσει το πρόβλημα, κατηγορώντας το ΚΚΕ για απομονωτισμό και εθνικισμό! Το δραματικό παράδειγμα της Κύπρου φανερώνει ότι ο ευρωμονόδρομος και γενικότερα η συμμετοχή σε μια ή άλλη διακρατική ένωση ή ιμπεριαλιστική συμμαχία δεν εξασφαλίζει τίποτα θετικό για τους λαούς...

Οι νέοι άφθαρτοι και αδοκίμαστοι...

Η προσπάθεια να μετατοπιστεί η συζήτηση από την ουσία του πράγματος, που είναι το ποια πολιτική εκφράζει ο καθένας, ποιες κοινωνικές δυνάμεις εκφράζει πολιτικά κάθε δύναμη, εκδηλώνεται και με αναφορές στα νέα, άφθαρτα και αδοκίμαστα πρόσωπα... Αυτό το χαρτί «έπαιξε» ο ΣΥΡΙΖΑ, παρουσιάζοντας τις υποψηφιότητές του στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Πέρα όμως το φιάσκο με τον Καρυπίδη, που αποκάλυψε το αυτονόητο, ότι ανάμεσα στα κόμματα αστικής διαχείρισης δεν υπάρχουν σινικά τείχη, ότι μέσα στα κόμματα αστικής διαχείρισης ενσωματώνονται όλες οι εκφράσεις αστικής ιδεολογίας, πρέπει να απαντηθεί το ερώτημα είναι άραγε άφθαρτος και αδοκίμαστος ο ΣΥΡΙΖΑ; Ως κυβέρνηση ίσως όχι - αν και στελέχη του σήμερα προερχόμενα απ' το ΠΑΣΟΚ βαρύνονται άμεσα και με κυβερνητικές ευθύνες - όμως ως πολιτική δύναμη είναι πολυδοκιμασμένη. Είναι αδοκίμαστη η πολιτική στήριξης της «υγιούς επιχειρηματικότητας», της αλλαγής του ευρωμονόδρομου από τα μέσα; Είναι αδοκίμαστες οι δυνάμεις του στους δήμους, όταν στήριξαν αντιλαϊκές επιλογές; Είναι αδοκίμαστες οι δυνάμεις τους στο εργατικό κίνημα, όταν χρόνια πάνε μαζί με ΠΑΣΚΕ - ΔΑΚΕ ενάντια στο ΠΑΜΕ, όταν στο όνομα του «ρεαλισμού» χαμήλωναν τον πήχη των διεκδικήσεων, σπέρνοντας την παραίτηση και το συμβιβασμό; Η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ είναι πολυδοκιμασμένη και διεθνώς από τις κεντροαριστερές κυβερνήσεις στην ΕΕ μέχρι την πολιτική Ομπάμα στις ΗΠΑ, που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως πρότυπο και είναι αποτυχημένες για τους λαούς...

Μέσα σε τέτοιους αγώνες μπορεί να προωθείται η «κοινωνική συμμαχία»

Ο αγώνας των αγροτών, που βρίσκεται σε εξέλιξη, αφορά συνολικά το λαό, πρώτα απ' όλα επειδή συνδέεται με το ζήτημα παραγωγής διατροφικών προϊόντων, που είναι ζήτημα πρώτης γραμμής για την εργατική - λαϊκή οικογένεια. Οσο η αγροτοκτηνοτροφική παραγωγή και διακίνηση των τροφίμων ελέγχονται από τα μονοπώλια και υποτάσσονται στους νόμους του καπιταλιστικού κέρδους, τόσο θα ενισχύονται οι αγροτοκαπιταλιστές, τόσο θα διαιωνίζεται η παραγωγή αγροτικών προϊόντων με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος και όχι τις λαϊκές ανάγκες. Να, γιατί ο αγώνας για την επιβίωση των φτωχών και μεσαίων αγροτών, για να είναι αποτελεσματικός, πρέπει να στρέφεται ενάντια στην ΕΕ, στις κυβερνήσεις και τα κόμματα που υπηρετούν τη στρατηγική της, ανεξάρτητα από μείγμα διαχείρισης. Σ' αυτή τη βάση μέσα από αυτό τον αγώνα μπορεί να προωθείται η κοινωνική συμμαχία με τους μισθωτούς, το εργατικό κίνημα, τους αυτοαπασχολούμενους των πόλεων, να συγκροτείται δηλαδή αυτή η δύναμη που μπορεί να σταθεί ως μαχητική εργατική - λαϊκή αντιπολίτευση απέναντι στα μονοπώλια, το κεφάλαιο, την εξουσία τους με τις κυβερνήσεις τους, τις Τοπικές Διοικήσεις, την ΕΕ.

Να στηριχθούν δραστηριότητες του Κόμματος

Το επόμενο διάστημα το Κόμμα μας θα πυκνώσει την κουβέντα με το λαό, σε κάθε γειτονιά, σε χώρους δουλειάς, με συγκεντρώσεις, συσκέψεις, συζητήσεις. Μπορούν να πλαισιωθούν αυτές οι δραστηριότητες από εργαζόμενους, νέους, γυναίκες, νέα ζευγάρια, αυτοαπασχολούμενους που προβληματίζονται και έχουν ανοιχτά αυτιά στο λόγο του ΚΚΕ...