Ρώτα με ό,τι θες

 Ρώτα με ό,τι θες

Και τώρα; Τι θα απογίνουμε χωρίς βαρβάρους κι αλέκα; Να τη ρωτήσουν για χιλιοστή φορά, γιατί πήγε η κόρη της στο αμερικάνικο κολέγιο κι αν συνάδει αυτό με την ιδεολογία του κομμουνιστή; Ή για το αγαπημένο θέμα της διαδοχής και πότε θα έρθει επιτέλους το πλήρωμα του χρόνου να φύγει; Που αν πάρεις δηλ αθροιστικά τις φήμες και τα σενάρια που είχαν βγει μέχρι πέρσι για την αλλαγή της αλέκας και το διάδοχό της, παίζει να βγαίνουν περισσότερες και από τις απόπειρες δολοφονίας κατά του φιντέλ κάστρο. Και η αλέκα να τους απαντά πως θα δουλέψει σε όποιο πόστο της υποδείξει η κετουκε, ακόμα και να καθαρίζει σκάλες στον περισσό. {Λες…;} Ήταν κι αυτή μια κάποια λύση…

Δεν ανησυχώ όμως, θα τη βρουν την άκρη και με τον κουτσούμπα. Μέχρι τώρα εστίαζαν στο αυστηρό σοβιετικό του παρουσιαστικό και το αγέλαστο πρόσωπο –που όποιος τον έχει ακούσει να μιλάει έστω και μια φορά, καταλαβαίνει πως είναι αστικός μύθος. Ή στην χαμηλή αναγνωρισιμότητά του –δεν τον ξέρει ούτε ο πάγκαλος. Και σε εκείνα τα επεισόδια από τα «εγκλήματα» με τον κύριο και τη μέλλουσα κυρία κουτσούμπα, από την επαρχία.

Μετά από την αποψινή του εμφάνιση στον ενικό του χατζηνικολάου, μπορεί να βρουν κάτι καινούριο να ασχοληθούν. Πχ το «ειδικό βάρος» του κούτσι, ή τη βαθιά λαϊκή στερεοελλαδίτικη προφορά του.

Ναι αλλά τι θα τον ρωτήσουν; Και τι ερωτήσεις θέλαμε εμείς να του κάνουν –με; Αυτό είναι αρκετά ιντριγκαδόρικο ερώτημα. Καταρχάς αποκλείεται να τον ρωτήσει ο χατζηνικολάου για τις γραβάτες, όπως τον τσίπρα. Που αν είναι αυτό δηλ κριτήριο για την προοδευτική και συνεπή ταξική πολιτική του σύριζα, ο αλέξης είναι πιο αριστερός κι από τους μπολσεβίκους του λένιν, που φορούσε σχεδόν πάντα γραβάτα –σε αντίθεση με το σύντροφο με το μουστάκι.

Θα τον ρωτήσουν λογικά για την πώληση του 902 και την κυπριακή οφ-σορ. Προσωπικά θα ήθελα να συμπεριλάβει στην απάντησή του κι ένα κομμάτι που να εξηγεί αν υπήρχε κάποια εναλλακτική και για ποιο λόγο δεν προτιμήθηκε. Θα το ρωτήσουν μάλλον κάτι και για τις απολύσεις στο ριζοσπάστη ή ειδικά για την περίπτωση του μπογιόπουλου, που έχει κάποιο λαϊκό έρεισμα. Εμένα πάντως θα με ενδιέφερε να πει, κοντά στα άλλα, γιατί δε συνεχίζουμε να αξιοποιούμε σε εθελοντική βάση κάποιους απολυμένους συντρόφους, δημοσιεύοντας κείμενα κι αναλύσεις τους στο ρίζο, για να εμπλουτίσουμε το περιεχόμενό του.

Η πιο προβλέψιμη ερώτηση θα είναι πιθανότατα σχετικά με την αριστερή ενότητα και τη συνεργασία με το σύριζα. Θα ‘ναι μια πολύ καλή ευκαιρία να θυμίσει ο κουτσούμπας το παράδειγμα της ικαρίας και μια σειρά αντίστοιχες περιπτώσεις σε τοπικές εκλογές κι αρχαιρεσίες σωματείων, ομοσπονδιών, κτλ, βάζοντας έτσι μια τελεία σε αυτή την παραπλανητική ιστορία. Ίσως βρεθεί κάποιος να κάνει την έκπληξη και να τον ρωτήσει για τα περιθώρια κοινής δράσης με δυνάμεις όπως το αλαβανικό σχέδιο βήτα και η ανταρσύα. Για εμένα πάντως θα ‘χε ιεραρχικά μεγαλύτερη σημασία να αναλύσει –εφόσον τεθούν βέβαια- κάποια ζητήματα για τη λαϊκή συμμαχία. Να εξηγήσει γιατί δεν αξιοποιείται όλο το κομματικό δυναμικό κι οι εφεδρείες οπαδών και φίλων στην καθημερινή δουλειά, ή γιατί οι πορείες και άλλες καθημερινές δράσεις δε συγκεντρώνουν τόσο κόσμο όπως κάποιες απεργίες ή ακόμα και κάποιες συνεστιάσεις, με χαρακτήρα οικονομικής εξόρμησης, όπου γίνεται πανικός από κόσμο.

Περιμένω σχεδόν σίγουρα κάποια ερώτηση για το νόμισμα και μια πιθανή έξοδο από την ευρωζώνη, που θα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία να ξεκαθαριστούν διάφορες παρανοήσεις και μια οργανωμένη σπέκουλα, που επιχειρεί να παρουσιάσει το κόμμα ως υπέρμαχο του ευρώ. Μια απάντηση που θα μπορούσε να επεκταθεί στο θέμα της εξόδου από την ευρωπαϊκή ένωση και τη σύνδεσή του με τη δημιουργία επαναστατικής κατάστασης και το στρατηγικό ζήτημα της εξουσίας.

Και θα υπάρξει οπωσδήποτε μια ερώτηση για το θέμα της κυβέρνησης, πχ με ποιους όρους θα συμμετείχε το κκε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας ή τι θα έκανε αν αποκτούσε την κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Κι αν ο κουτσούμπας αναφερθεί στην ιστορική πείρα, μπορεί να μιλήσει επίσης και για τα διδάγματα από τις κυβερνήσεις τζανετάκη και ζολώτα κατά την περίοδο 89-90.

Μακάρι να το ρωτήσουν και για τον τρίτο τόμο του δοκιμίου και την περιβόητη «αποκαθήλωση του φλωράκη», όπως σε μια πρόσφατη συνέντευξή του στην ελευθεροτυπία, με την πληρωμένη απάντηση για το λαφαζάνη και την ατάκα του χαρίλαου για τους εκφραστές του επιστημονικού οπορτουνισμού!

Του Πάνου Ζάχαρη από το Ποντίκι

Υπάρχουν σίγουρα πολλά ζητήματα για τα οποία θα θέλαμε μια απάντηση από τα πλέον αρμόδια χείλη, όπως πχ για την κατάσταση στο διεθνές κομμουνιστικό κίνημα, αλλά δεν είναι πολύ πιθανό να τεθούν από το κοινό σε μια τέτοια συζήτηση. Σε αυτές τις περιστάσεις, μοιάζουμε από μία άποψη με τους θεατές των αρχαίων θεατρικών έργων, που ήξεραν σε γενικές γραμμές το περιεχόμενο και την υπόθεση της παράστασης, αλλά ήθελαν να δουν πώς θα το αποδώσει ο ποιητής και αν το κάνει καλά, για να κερδίσει το κοινό του.

Το οποίο κοινό μπορεί να έχει άγριες διαθέσεις, όπως την άλλη φορά, με την προεκλογική εμφάνιση της αλέκας, που έγινε το στούντιο αρένα με λιοντάρια· τα οποία μετατράπηκαν έξαφνα σ’ αρνάκια, με τον τσίπρα και τον κουβέλη. Το χειρότερο είναι πως οι επίδοξοι μυαλοπώληδες θα έχουνε χρόνο να προετοιμάσουν μια τρομερή εξυπνάδα –και να την προβάρουν μπροστά στον καθρέφτη- η οποία θα αποστομώσει τους πάντες και θα αφήσει μέχρι και τις καρέκλες λιπόθυμες στο άκουσμά της.

Αλλά από μια άποψη, όσο πιο προβοκατόρικα είναι κάποια ερωτήματα, τόσο το καλύτερο, για να απαντήσει σε όλα εξαντλητικά ο κουτσούμπας. Που όταν δεν έχει πίεση χρόνου γίνεται αναλυτικός και άκρως επεξηγηματικός. Στο κάτω-κάτω της γραφής, όσο σκληρό και αν αποδειχτεί το κοινό του χατζηνικολάου, αποκλείεται να είναι πιο εχθρικό από τους αστούς μεγαλοδημοσιογράφους, που δε θα τον άφηναν να σταυρώσει κουβέντα.