Εραστές του ανύπαρκτου
Ένας από τους σχολιαστές του "Βαθύ Κόκκινο",
στα πλαίσια συνολικής επίθεσης στην Αλέκα Παπαρήγα, κάνει λόγο για
"καθεστώτα του ανύπαρκτου", εννοείται "σοσιαλισμού." Δεν είναι δα ο
μοναδικός: ένα πολύ μεγάλο φάσμα της λεγόμενης "αριστεράς", από την
Τροτσκιστική πρωτοπορία αυτής της γραμμής περί "ανύπαρκτου σοσιαλισμού"
μέχρι την νέα σοσιαλδημοκρατία που έχει ούτως ή άλλως απορροφήσει ένα
μεγάλο κομμάτι του Τροτσκισμού λέει, ουσιαστικά, το ίδιο πράγμα: δεν
υπήρξε σοσιαλισμός, ή αλλιώς, αυτό που εκπροσώπησε η ΕΣΣΔ δεν ήταν
σοσιαλισμός.
Όλα αυτά είναι γνωστά μέχρι εξουθένωσης, αλλά έχω μια απορία: αν δεν υπήρξε σοσιαλισμός το 1917-1990, δεν υπήρξε ποτέ.
Οπότε για ποιον ακριβώς σοσιαλισμό και εκ μέρους ποιου σοσιαλισμού μιλούν όλοι αυτοί που παριστάνουν τους "αριστερούς"; Εμείς
ρε αδερφέ όταν μιλάμε για σοσιαλισμό μιλάμε για κάτι το οποίο
ισχυριζόμαστε πως υπήρξε, πως ήταν ιστορικά εφικτό και για αυτό το λόγο
εξακολουθεί να είναι. Αυτοί εδώ ως τι ποζάρουν; Ως εραστές του
ανύπαρκτου; Αυτοδιαφημίζονται ως Δον Κιχώτες που αναζητούν την
Δουλτσινέα στους διαδρόμους του Δρομοκαϊτίου; Αν δεν έφτασε η Οκτωβριανή
επανάσταση για να θεμελιώσει τον σοσιαλισμό, απ' την άλλη, αν δεν
ήρκεσε ο εμφύλιος πόλεμος, πώς εδραιώνεται αυτός ο περιώνυμος
σοσιαλισμός, που κατά την δική τους ευθαρσώς διατυπωμένη άποψη δεν
υπήρξε ποτέ και πουθενά και είναι απλώς μια λέξη; Μήπως με εκλογές αλά
Ελλάδα 1981;
Πόσο ακόμα θα πονάνε τα μυαλά μας από Πασοκτζήδες που δεν λένε να αποδεχτούν ότι γεννήθηκαν και θα πεθάνουν ΠΑΣΟΚ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου