Γράφει ο 2310net //
Θα έκλαιγε αλλά είναι της αντρικής σχολής. Και οι άντρες δεν κλαίνε. Θα προτιμούσε να είναι αυτός και όχι ο Κωστάκης, ο αρχηγός της καρδιάς μας. Μεταξύ μας, ο Κωστάκης θα είναι πάντα ο αρχηγός της συκωταριάς μας.
Γιατί τα γράφω αυτά; Τώρα είναι η ώρα που στριμώχνεται ο ΣΥΡΙΖΑ στα σκοινιά του διλήμματος που κέρδισε. Αλλά το πώς το ΟΧΙ έγινε ΝΑΙ έχει γραφτεί πριν ακόμα ανοίξουν οι κάλπες.
Ας δούμε τι παίζει στην πλευρά του ΝΑΙ. Η ΝΔ αλλάζει αρχηγό και βάζει τον Μεϊμαράκη. Αυτόν που ήθελε -όπως μάθαμε από το Ας Περιμένουν οι γυναίκες- να μετατραπεί η ΝΔ από αρχηγικό κόμμα σε κόμμα αρχών (με μοναδική αρχή τον Αρχηγό Καραμανλή). Και παράλληλα ξεκινάει η πιο χαμηλού επιπέδου δελφινολογία στην μεταπολιτευτική ιστορία του τόπου. Κάθε οπαδός του Φρίντμαν και του Άνταμ Σμιθ θα έπεφτε σε κατάθλιψη αν έβλεπε ότι ο κεντρικός πολιτικός εκφραστής θα μπορούσε να είναι ο Κεφαλογιάννης ή ο Δένδιας.
Και πιο εκεί το ΠΑΣΟΚ με τη Φώφη σε ρόλο πρέσβειρας της σοσιαλδημοκρατίας, σαν σε επίδειξη τάπερ γυρίζει ενοχλητικά από γραφείο σε γραφείο, την ώρα που οι απανταχού σοσιαλδημοκράτες ζουν με την ονείρωξη του Τσιπρισμού.
Το Ποτάμι διατηρεί τον κουλ χιψτεροχαρακτήρα του ακόμα και αυτές τις δύσκολες μέρες. Ο,τι και να πει δεν έχει καμία σημασία, αρκεί να διαφέρει εμφανισιακά και να τα λέει βγάζοντας σέλφι.
Όλοι αυτοί ναζί συσπειρώνουν το κυρίαρχο μέρος της αστικής τάξης και μέρος του λαού που προσκολλά με μια επαρχιωτικού τύπου αντίληψη περί Ευρώπης, στα συμφέροντά της.
Και μόνο μια ματιά στην πολιτική εκπροσώπηση της αστικής τάξης φτάνει για να δείξει ότι το σύστημα είναι σε σήψη. Ακονίζει τα δόντια του και δαγκώνει στο ψαχνό. Με άλλα λόγια, ο καπιταλισμός καταρρέει και δεν βρίσκεται ένα πόδι να τον κλωτσήσει στα αχαμνά.