Το «νέο κοινωνικό κράτος» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Το «νέο κοινωνικό κράτος» της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ

Οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού την προηγούμενη Τετάρτη και μάλιστα με απευθείας μετάδοση της ομιλίας του από την κρατική τηλεόραση στη συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Κοινωνικής Πολιτικής (ΚΥΣΚοιΠ), δεν συνιστούν ούτε μέτρα ανακούφισης των «αδυνάτων», όπως ισχυρίζονται τα φιλικά του Μέσα Ενημέρωσης, αλλά και ο ίδιος, ούτε κινούνται στον αντίποδα της πολιτικής των προηγούμενων κυβερνήσεων όπως υποστήριξε. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν είναι μια ακόμα απόπειρα της κυβέρνησης να «διαχειριστεί» τη διογκούμενη δυσαρέσκεια από την άσκηση της αντιλαϊκής πολιτικής και κυρίως να εθιστεί ο λαός να επιβιώνει με όσα γίνεται λιγότερα, να αποδεχτεί την απώλεια των δικαιωμάτων του, να συμβιβαστεί με τη φτώχεια και την ανέχεια ως «αναγκαίο κακό», ως «ανωτέρα βία» που απέναντί της δεν μπορεί να υπάρξει τίποτα άλλο, παρά κάποια ψίχουλα για τους πιο εξαθλιωμένους και αυτά με το σταγονόμετρο.
Οι εξαγγελίες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι πανομοιότυπες με όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων στη διάρκεια της καπιταλιστικής κρίσης και αποτελούν την «άλλη όψη» της αντεργατικής επίθεσης, της λεηλασίας του λαϊκού εισοδήματος. Το απαραίτητο «συνοδευτικό» της σκληρής ταξικής πολιτικής που εφαρμόζεται σε βάρος των εργατικών και λαϊκών νοικοκυριών, την ώρα που ο χορός των ενισχύσεων προς τις τράπεζες, τα μονοπώλια και τα άλλα ευαγή ιδρύματα του κεφαλαίου καλά κρατεί.
Και βέβαια είναι εξίσου παραπλανητικός και ανυπόστατος ο ισχυρισμός του πρωθυπουργού ότι όλα αυτά είναι στοιχεία για «την ανασυγκρότηση του Κοινωνικού Κράτους». Το κράτος που έχουμε και πριν την κρίση και μέσα σε αυτήν, ήταν και είναι βαθιά ταξικό και εχθρικό προς τα λαϊκά δικαιώματα. Οι όποιες κατακτήσεις των εργαζομένων δεν ήταν και δεν είναι αποτέλεσμα μιας κοινωνικής πολιτικής υπέρ των λαϊκών στρωμάτων από το καπιταλιστικό κράτος, αλλά αποτέλεσμα των αγώνων, των διεκδικήσεων και εντέλει απόρροια του εκάστοτε συσχετισμού δύναμης. Γι' αυτό και η αναπλήρωση των απωλειών η κατάκτηση νέων δικαιωμάτων για τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα, μπορεί να γίνει μόνο με σκληρή πάλη, κόντρα σε αυτό το κράτος και στην πολιτική που εφαρμόζεται από τις κυβερνήσεις που το υπηρετούν.
Απ' αυτή την άποψη, δεν είναι τυχαίο που στην «αναστύλωση του Κοινωνικού Κράτους» και στους 7 πυλώνες του, που παρουσίασε ο Αλ. Τσίπρας, ενέταξε σκληρές αντιλαϊκές παρεμβάσεις, όπως η ψήφιση του νόμου - λαιμητόμου για το Ασφαλιστικό και τη νέα επιδρομή που ετοιμάζει η συγκυβέρνηση σε συνεργασία με το κουαρτέτο και τους «κοινωνικού εταίρους» για τα Εργασιακά. Δηλαδή, νόμους καραμπινάτους κατά των ασφαλιστικών και εργασιακών δικαιωμάτων, η συγκυβέρνηση τους θεωρεί και τους σερβίρει ως πυλώνες του νέου Κοινωνικού Κράτους, που επιδιώκει μάλιστα να ανασυστήσει. Να γιατί υποστηρίζουμε ότι αυτό που πραγματικά επιχειρεί η κυβέρνηση και με αυτήν την παρέμβασή της, είναι να εθίσει τους εργαζόμενους στην αποδοχή των απωλειών που μέχρι τώρα είχαν και των νέων που σχεδιάζονται σε βάρος τους, όπως στην περίπτωση των Εργασιακών.
Ετσι, ο πρωθυπουργός τον νόμο 4387 που ψήφισε η κυβέρνησή του τον περασμένο Μάη, ως απόρροια των δεσμεύσεων που ανέλαβε με το 3ο μνημόνιο (με τον οποίο κατακρεουργούνται όλες οι νέες κύριες συντάξεις, λεηλατούνται οι επικουρικές, καταργήθηκε το ΕΚΑΣ, περικόπηκε η κρατική χρηματοδότηση, «έσπασε» η κύρια σύνταξη σε «εθνική» και «ανταποδοτική» με αποτέλεσμα η όποια εγγύηση και χρηματοδότηση του κράτους να περιορίζεται μόνο στο πρώτο τμήμα, αυξήθηκαν οι εισφορές στα Ταμεία κ.λπ.,) όλες αυτές οι τεράστιες ανατροπές που έσβησαν και τα τελευταία ψήγματα της «κοινωνικής Ασφάλισης» και της «αλληλεγγύης» είχαν απομείνει στο σύστημα, ο πρωθυπουργός χωρίς καμία αιδώ τις μετέτρεψε σε «μια πολύ σημαντική κατάκτηση»! Και αυτό γιατί, όπως είπε, πέτυχε «την απόλυτη προστασία των κύριων καταβαλλόμενων συντάξεων...». Αυτά ξεστομίζονται την ώρα που το εισόδημα των συνταξιούχων λεηλατείται και νέες περικοπές εγκαινιάζονται πάνω στις παλιές, ενώ οι «αυτόματοι κόφτες» που προβλέπονται καραδοκούν ανά πάσα στιγμή να τεθούν σε λειτουργία.
Προφανώς για την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν έχει σημασία η κατάργηση του ΕΚΑΣ, η νέα περικοπή στις επικουρικές, η μείωση των μερισμάτων στους δημόσιους υπαλλήλους, η παραπέρα περικοπή των εφάπαξ, αφού δεν μειώθηκαν οι κύριες συντάξεις... Συντάξεις που έτσι και αλλιώς είχαν περικοπεί μέχρι και 40% τα προηγούμενα χρόνια, ενώ προβλέπονται και νέες τα επόμενα χρόνια μέσω της λεγόμενης «προσωπικής διαφοράς». Βλέπετε, αν αρπάζεις το εισόδημα του συνταξιούχου από τη δεξιά τσέπη και όχι από την αριστερή - καθότι έχουμε αριστερή κυβέρνηση - ο συνταξιούχος πρέπει να νιώσει ανακουφισμένος. Ο πρωθυπουργός παρέπεμψε στη συμφωνία με τους θεσμούς για περικοπές στην Ασφάλιση 1% του ΑΕΠ έως το 2018, δηλαδή 1,8 δισ. ευρώ και υποστήριξε πως η κυβέρνηση με τη «διαπραγματευτική πολιτική και την επιμονή για μια δίκαιη αναδιανομή επέβαλαν την προστασία για άθροισμα συντάξεων έως 1.300 ευρώ το μήνα». Πράγματι με το νόμο - λαιμητόμο η κυβέρνηση δεν έκοψε 1,8 δισ. ευρώ, αλλά συνυπολογίζοντας και τις απώλειες για το 2019, σύμφωνα με την Εκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, θέρισε 8,234 δισ. ευρώ (!) από συνταξιούχους και ασφαλισμένους. Αυτό ήταν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης και της επιμονής της κυβέρνησης με τους θεσμούς. Αποτελέσματα που θα είναι ακόμα χειρότερα στο μέλλον όταν αρχίζουν να μετράνε σωρευτικά οι συνέπειες του αντιασφαλιστικού νόμου και μάλιστα στους νέους συνταξιούχους.

Κάνοντας το μαύρο - άσπρο

Το είδος αυτής της προπαγάνδας να βαφτίζεις το έγκλημα ως «θείο δώρο», έχει γίνει οργανικό τμήμα του δημόσιου λόγου της κυβέρνησης. Είναι χαρακτηριστικό ότι στα παραπάνω «επιτεύγματα» ο πρωθυπουργός πρόσθεσε και την εκταμίευση των εφάπαξ που η καταβολή τους έχει παγώσει από το 2013. Τι δεν είπε ο πρωθυπουργός; Οτι τα ποσά αυτά, όταν τελικά θα αποδοθούν στους δικαιούχους τους που περιμένουν, θα είναι «ψαλιδισμένα» από 15,1% έως και 18,3%! Το ίδιο βέβαια και όσα εφάπαξ εκδίδονται από εδώ και πέρα.
Στην ίδια λογική δεν είναι περίεργο που ο πρωθυπουργός ενέταξε στα επιτεύγματα της κυβέρνησης και τα Εργασιακά, την «προστασία της εργασίας», όπως είπε. Κάνοντας το μαύρο - άσπρο, τα νέα μέτρα που ετοιμάζονται, σε σύμπλευση με το κουαρτέτο και τους «κοινωνικούς εταίρους» σε βάρος των εργαζομένων και που προωθούν παραπέρα απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, περιορισμούς στη συνδικαλιστική δράση, δυνατότητα ανταπεργίας των εργοδοτών, υπερίσχυση των επιχειρησιακών Συμβάσεων, όλα αυτά εμφανίζονται ως «επιδίωξη της κυβέρνησης για αναστροφή της υπάρχουσας εργασιακής απορρύθμισης». Δηλαδή, η κυβέρνηση όχι μόνο δεν άλλαξε ούτε ένα «γιώτα» απ' αυτό που ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας χαρακτήρισε «διαρκή σάρωση κεκτημένων εργασιακών δικαιωμάτων», κρατώντας ανέπαφους όλους τους αντεργατικούς νόμους, αλλά επιχειρεί να αποπροσανατολίσει τους εργαζόμενους και να εμφανίσει ως υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους το βαθύ λάκκο που ετοιμάζεται να τους ρίξει με τη διαπραγμάτευση του Σεπτέμβρη.

Η εξαπάτηση με το ΕΚΑΣ

Εκεί όμως που η κυβέρνηση ξεπέρασε κάθε όριο είναι στο ζήτημα του ΕΚΑΣ, για το οποίο, η τακτική του Χότζα που εφαρμόζει η κυβέρνηση εμφανίστηκε την επομένη με πρωτοσέλιδο στην «Αυγή» ως «5 ισοδύναμα για το ΕΚΑΣ»! Αλήθεια, αποκαταστάθηκε το χαμένο εισόδημα των συνταξιούχων με ισοδύναμα μέτρα και οι συνταξιούχοι δεν το πήραν χαμπάρι; Ποια είναι άραγε τα ισοδύναμα των 2,393 δισ. ευρώ που χάνουν οι χαμηλοσυνταξιούχοι από φέτος και μέχρι το 2019 από τη σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ; Θα το επαναλάβουμε: Η κυβέρνηση κατάργησε το ΕΚΑΣ οριστικά και στη θέση του δεν μπαίνει τίποτα. Τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση δεν είναι ούτε μπαλώματα. Είναι κάτι χειρότερο: Απροκάλυπτη κοροϊδία. Αφού πρώτα έσφαξε 370.000 χαμηλοσυνταξιούχους στο γόνατο, τώρα σπεύδει δήθεν με τις «πρώτες βοήθειες».
Μάλιστα, τα ημίμετρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός θα πάψουν να εφαρμόζονται και αυτά το 2018, ενώ, όπως ο ίδιος ομολόγησε, μέρος των παρεμβάσεων αυτών έχουν εξασφαλιστεί μόνο μέχρι το τέλος του 2016 και «ευελπιστούν», όπως είπε, «να τα καταφέρουν και για τα επόμενα δύο έτη»!
Αλλά και αυτά τα ημίμετρα μπάζουν από παντού, καθώς η απαλλαγή από τη συμμετοχή 10% στη φαρμακευτική δαπάνη αφορά μόνο στα φάρμακα που συνταγογραφούνται και όχι όσα έχουν ανάγκη οι συνταξιούχοι. Η απαλλαγή από το 6% στην εισφορά Υγείας εξαιρεί μια μεγάλη ομάδα που λάμβανε το ΕΚΑΣ, αυτή των 30 ευρώ το μήνα. Η κάρτα σίτισης δίνεται και αυτή μόνο στις κατηγορίες που λάμβαναν ΕΚΑΣ από 115 ευρώ και άνω και άρα εξαιρείται ένα μεγάλο μέρος των δικαιούχων που το έχασαν και θα το χάσουν τα επόμενα χρόνια, ενώ το ποσό της κάρτας θα αντιστοιχεί μόλις στο 1/3 της απώλειας που έχουν. Το ΕΚΑΣ θα συνεχίσουν να παίρνουν προσωρινά, μόνο οι δικαιούχοι με αναπηρία άνω του 80%, που σημαίνει ότι οι δικαιούχοι με μικρότερο ποσοστό αναπηρίας θα το χάσουν και αυτοί. Η προσωρινή απόδοση του ΕΚΑΣ σε αυτούς που το έχασαν γίνεται μόνο στην περίπτωση που η απώλεια αφορούσε ζευγάρι χαμηλοσυνταξιούχων - θα δοθεί βέβαια σε αυτόν με το μικρότερο ποσό - ζήτημα που με ένταση είχε τεθεί από βουλευτές του ΚΚΕ μέσα στη Βουλή, όταν προέκυψε το ζήτημα. Τότε βέβαια οι κυβερνητικοί σφύριζαν αδιάφορα. Εκ των υστέρων, όταν βρέθηκαν μπροστά στη γενική κατακραυγή για το ΕΚΑΣ, έσπευσαν να καλύψουν την πληγή με προπαγανδιστικά κουρέλια.