Ανταγωνισμοί και ... δουλειές των καπιταλιστών

Ανταγωνισμοί και ... δουλειές των καπιταλιστών

Η προχτεσινή επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου, Ρ. Τ. Ερντογάν, στη Ρωσία και η συνάντηση με τον Ρώσο ομόλογό του, Βλ. Πούτιν, παρουσιάστηκαν στον διεθνή και τον εγχώριο αστικό Τύπο ως μια επαναπροσέγγιση βήμα βήμα μετά την επιδείνωση των σχέσεων από το Νοέμβρη του 2015 και την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από τα τουρκικά μαχητικά στη συριακή μεθόριο. Από τα αποτελέσματα της επίσκεψης γίνεται φανερό ότι είναι μια κίνηση - μετά την επιστολή συγγνώμης που απέστειλε τον περασμένο Ιούνη ο Τούρκος Πρόεδρος - που αποσκοπεί στο να καλύψει το «χαμένο χρόνο» για τις μπίζνες των μονοπωλιακών ομίλων. Αυτή είναι και η ουσία της επαναπροσέγγισης. Να προχωρήσει το σχέδιο της κατασκευής του πυρηνικού εργοστασίου στο Ακούγιου στην Τουρκία, από ρωσικό μονοπωλιακό όμιλο, να ξαναρχίσουν οι εργασίες κατασκευής του Τουρκικού Αγωγού φυσικού αερίου, όπως και οι τουρκικές εξαγωγές οπωροκηπευτικών στη Ρωσία, να επιτευχθεί ο στόχος ώστε το διμερές εμπόριο να φτάσει τα 100 δισ. δολάρια το χρόνο. Ολα αυτά και οι δύο αστοί ηγέτες τα εμφάνισαν ότι θα είναι προς το συμφέρον των λαών των δύο χωρών, έτσι λένε όλοι οι αστοί ηγέτες όταν κλείνουν συμφωνίες σε όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Βεβαίως, η περίοδος που οι διμερείς μπίζνες πήγαιναν καλά αποδεικνύει ότι οι καπιταλιστές ήταν αυτοί που αύξαναν τα κέρδη τους και έμεναν για τους εργάτες και τα λαϊκά στρώματα τα ψίχουλα. Αυτό θα συμβεί και τώρα.

***

Η επαναπροσέγγιση φυσικά έχει ιδιαίτερη σημασία στη γεωστρατηγική σκακιέρα και αυτό γιατί η τουρκική αστική τάξη δείχνει ότι μπορεί να παζαρεύει σε πολλά ταμπλό. Ιδιαίτερα μετά τις εξελίξεις με το αποτυχημένο πραξικόπημα και τις εκκαθαρίσεις που ακολούθησαν, έχει ακόμα μεγαλύτερη ορμή να διαπραγματευτεί το μερίδιό της στην παγκόσμια καπιταλιστική αγορά, να «σηκώνει» τους τόνους σε παραδοσιακούς συμμάχους, όπως το ΝΑΤΟ ...κραδαίνοντας νέες κολιγιές. Βεβαίως, οι όποιες συμμαχίες στο πλαίσιο του ιμπεριαλιστικού συστήματος έχουν πάντα το στοιχείο του ανταγωνισμού και της σχετικότητας, με μόνο δεδομένο την υπεράσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου ώστε να ξεζουμίζει καλύτερα τους λαούς. Αλλωστε, η Τουρκία έχει ξανακοντράρει ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, αλλά δεν έχει αλλάξει τις στρατηγικές συμμαχίες μαζί τους. Το πώς θα εξελιχθούν στην πορεία οι σχέσεις της Τουρκίας με άλλα ισχυρά καπιταλιστικά κράτη και συμμαχίες είναι ένα ζήτημα, αλλά φαίνεται να «παίζει» με τη Ρωσία «το χαρτί» δικών της διεκδικήσεων.

***

Η κίνηση της τουρκικής αστικής τάξης δείχνει να θορύβησε ιδιαίτερα τους συμμάχους στο ΝΑΤΟ, το οποίο έσπευσε να εκδώσει ανακοίνωση με την οποία διαβεβαιώνει ότι η Τουρκία εξακολουθεί να αποτελεί έναν «πολύτιμο σύμμαχο». Η βάση του Ιντσιρλίκ, αλλά και η γεωγραφική θέση της χώρας δεν είναι αμελητέες παράμετροι. Και προσθέτει ότι «έχει σημαντική συνεισφορά σε κοινές προσπάθειες του ΝΑΤΟ, συμμετέχει πλήρως στις αποφάσεις βάσει συναίνεσης της Συμμαχίας καθώς αντιμετωπίζουμε τις μεγαλύτερες προκλήσεις για την ασφάλεια σε μια γενιά». Επίσης, σημειώνει ότι «η ένταξη της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ δεν τίθεται υπό αμφισβήτηση» και ότι «η συμμαχία μας έχει δεσμευτεί για τη συλλογική άμυνα και στηρίζεται στις αρχές της δημοκρατίας, της ατομικής ελευθερίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του κράτους δικαίου. Το ΝΑΤΟ υπολογίζει στην συνέχιση της συνεισφοράς της Τουρκίας και η Τουρκία μπορεί να υπολογίζει στην αλληλεγγύη και την υποστήριξη του ΝΑΤΟ». Μάλιστα, απαντώντας στα παράπονα των Τούρκων ότι οι Δυτικοί σύμμαχοι δεν στάθηκαν αλληλέγγυοι μετά το πραξικόπημα, σημειώνει ότι «ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ μίλησε με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών για τη νύχτα της απόπειρας πραξικοπήματος και αργότερα με τον Πρόεδρο Ερντογάν, καταδικάζοντας έντονα την απόπειρα πραξικοπήματος και επαναλαμβάνοντας την πλήρη υποστήριξη των δημοκρατικών θεσμών της Τουρκίας, τη στήριξη στην εκλεγμένη κυβέρνηση της Τουρκίας και το σεβασμό για το θάρρος του τουρκικού λαού».

***

Ολα αυτά η τουρκική ηγεσία λέει ότι έγιναν πολύ αργά και μάλιστα ο ίδιος ο Ερντογάν απέρριψε τις αιτιάσεις των ΝΑΤΟικών περί «σεβασμού των δημοκρατικών ελευθεριών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων» μετά το μπαράζ των διώξεων που ακολούθησαν το πραξικόπημα, ενώ κλιμακώνεται και η αντιπαράθεση με τις ΗΠΑ σχετικά με την έκδοση του ιμάμη επιχειρηματία Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος έχει έδρα την Πενσιλβάνια και θεωρείται ο υπεύθυνος για τη στήριξη των πραξικοπηματιών. Την ίδια ώρα, οι φιλοφρονήσεις Ερντογάν στον Πούτιν ότι από την πρώτη στιγμή του πραξικοπήματος τον στήριξε έριξαν ...μαύρη πέτρα στις πολύ «βαριές κουβέντες» που είχαν ανταλλάξει, δίνοντας έμφαση στις νέες δουλειές που ανοίγονται. Ουσιαστικά, πρόκειται για νέα πεδία ανταγωνισμών, που έχουν στο στόχαστρο συνολικά τον πλούτο στην ευρύτερη περιοχή. Από τέτοιες εξελίξεις οι λαοί όχι μόνο θα βγουν χαμένοι αλλά θα εμπλακούν σε σφοδρότερους ανταγωνισμούς, που μπορεί να οδηγήσουν και σε γενικευμένη ιμπεριαλιστική πολεμική σύγκρουση.