«Μην νομίζεις ότι μου κόβει και πολύ!»

       

Φτιάχνω τον φράχτη του κήπου μιας φίλης καθώς με τον διπλανό κήπο μέχρι τώρα τους χώριζαν μόνο μυροβόλα λέλουδα αλλά είπαν να χωρίσουν με φράχτη τα τσανάκια τους ώστε να μην χωρίζει φράχτης μόνο την Ελλάδα με την Τουρκία! Πήρε λοιπόν η φίλη τα υλικά συνεταιρικά με τον γείτονα, έναν άνθρωπο γύρω στα 50 με κακομοίρικο ύφος και κλαψιάρικη έκφραση και φώναξαν κι εμένα, τον Μπομπ τον μάστορα, να τους φτιάξω τον φράχτη! Ο γείτονας, ο κλασικός «Γιώτα 3 ψυχολογικό» του στρατού που παρίστανε στον στρατό τον χαζούλη για να κάνει άοπλη θητεία, αλλά παρίστανε πως δεν ξέρει να κάνει και τίποτε άλλο ώστε να μην «χώνεται» σε καμία αγγαρεία, με βοηθάει στο χτίσιμο του φράχτη! Καθώς φτιάχνουμε τον φράχτη αρχίζει να κλαίγεται για τα χάλια μας και για το κακό που μας βρήκε με αυτήν την κυβέρνηση και για τα μεγαλύτερα κακά που έρχονται!

– Και συ τι έκανες για να μην ζούμε αυτό που ζούμε, τον ρωτάω!

– Εγώ τους έφτιαξα καλά αυτούς!

– Δηλαδή τι τους έφτιαξες, τον ξαναρωτάω!

– Τον Σεπτέμβρη του 2015 στις εκλογές πήρα την οικογένεια και πήγαμε στη θάλασσα! Δεν πήγα να ψηφίσω!

– Τους ισοπέδωσες δηλαδή!

– Ε βέβαια!

– Και στις εκλογές του Γενάρη του 2015 τι έκανες;!

– Τότε τους ψήφισα! Έλεγα και τα μισά να κάνουν από αυτά που λένε φτάνει!

– Καλά δεν καταλάβαινες ότι σε κορόιδευαν και ότι δεν είχαν σκοπό να κάνουν τίποτα από αυτά που έλεγαν;!

– Μην με παρεξηγείς! Του δημοτικού είμαι! Δεν καταλαβαίνω και πολλά πράγματα!

– Βρε κι η μάνα μου του δημοτικού είναι αλλά δεν τους ψήφισε!

– Τι να σου πω! Εγώ πίστεψα ότι κάτι μπορεί να γίνει!

– Και πριν όταν δεν πίστευες ότι κάτι μπορεί να γίνει με αυτούς τι έκανες;!

– Και Χρυσή Αυγή ψήφισα και Καμμένο ψήφισα και Θεοδωράκη ψήφισα και Λεβέντη ψήφισα και ΠΑΣΟΚ ψήφισα και ΝΔ ψήφισα! Όλους τους ψήφισα!

– Ψήφισες και ΚΚΕ!

– Άπα! Όχι αυτούς! Αυτοί άμα έρθουν θα μας πάρουν τα σπίτια!

– Βέβαια εγώ δεν σε ρώτησα τι ψήφισες! Εγώ σε ρώτησα αν έκανες κάτι για να μην φτάσουμε σ’ αυτό το σημείο, για να μην φτάσουμε να υποφέρουμε!

– Τι εννοείς! Δεν σε καταλαβαίνω! Σου είπα! Αμόρφωτος άνθρωπος είμαι!

– Εννοώ αν έκανες καμιά απεργία, καμία διαδήλωση!

– Άπα! Αυτά τα κάνει το ΚΚΕ! Μακριά από μένα αυτά! Εγώ είμαι άνθρωπος αμόρφωτος, άνθρωπος της θρησκείας, της οικογένειας! Μη με μπλέκεις εμένα με τέτοια αναρχικά!

– Εσύ διαμαρτυρήθηκες, εσύ ξεκίνησες την κουβέντα για το ότι υποφέρεις! Πώς θα γλιτώσεις λοιπόν από τα βάσανα;!

– Έχει ο Θεός! Εγώ αμόρφωτος άνθρωπος είμαι! Ας δώσει ο Θεός! Εγώ ένα κι ένα δυσκολεύομαι να βρω ότι κάνει δύο! Ούτε αριθμητική δεν ξέρω. Εγώ ένα άβουλο πλάσμα του Θεού είμαι, που δεν καταλαβαίνει πολλά πράγματα! Μην νομίζεις ότι μου κόβει και πολύ! Αγαθός είμαι! Όποιος περνάει με πιάνει κορόιδο!

Καθώς έχουμε μετρήσει ακριβώς τα όρια του οικοπέδου και έχω τραβήξει νήμα για να ευθυγραμμίσω τους πασσάλους της περίφραξης, ξεκινώ να καρφώσω τον πρώτο πάσαλο μισό μέτρο μέσα στον κήπο του λιγδιάρη γείτονα της φίλης μου!

– Εεεεεεεεπ, μου φωνάζει ο γείτονας με φωνή που την άκουσε σίγουρα κι Θεός, τι κάνεις εκεί πέρα;!

– Καρφώνω τους πασσάλους για να βάλουμε την περίφραξη!

– Καλά δεν βλέπεις ότι έφυγες μισό μέτρο από το νήμα κι ότι μπήκες μισό μέτρο μέσα στον δικό μου κήπο;!

– Έλα μωρέ, σιγά το πράγμα! Εκεί έχει πιο μαλακό έδαφος! Για να μην παιδευτώ πολύ το κάνω!

– Βρε δεν αφήνεις τις μ@λ@κίες κατά μέρος! Πας να μου φας μισό μέτρο επί είκοσι μέτρα που είναι το  σύνορο, σύνολο δέκα ολόκληρα τετραγωνικά μέτρα;!

– Καλά εσύ δεν είπες ότι δεν ξέρεις αριθμητική!

– Βρε άσε τα σάπια και βάλε στο όριο τον πάσαλο να μην τον πάρω και σου τον βάλω εκεί που ξέρεις! Τα κανόνισες με την φιλενάδα σου να μου φάτε δέκα μέτρα, γι’ αυτό σε κουβάλησε να φτιάξεις τον φράχτη!

– Καλά δεν ντρέπεσαι;! Αφού εσύ είσαι ανθρωπάκι, άβουλο πλάσμα που όποιος περνάει μπορεί να σε κοροϊδέψει και να σ’ εκμεταλλευτεί!

– Βρε πίσω γορίλα! Κάτω τα χέρια από το οικόπεδό μου να μην σου τα κόψω από την ρίζα!

– Και γιατί ρε αδερφέ δεν έκοψες τα χέρια του Τσίπρα από την ρίζα για να μην μας βασανίζει;! Γιατί μόλις απλώθηκε στις ζωές όλων μας δεν όρμησες να τον φας όπως όρμησες προηγουμένως σ’ εμένα;! Γιατί;!

– Τι να σου πω ρε φιλαράκι! Αμόρφωτος άνθρωπος είμαι! Του δημοτικού όπως σου είπα! Μη νομίζεις ότι μου κόβει και πολύ!

Πάω να ξαναβάλω τον πρώτο πάσαλο καμιά δεκαριά εκατοστά μακριά από το νήμα μέσα στο οικόπεδό του και ακούω πάλι την φωνή του βροντερή:

– Βρε πίσω και σ’ έφαγα σου λέω!!

Χαρίδημος Πένσας