Ο Μακρόν έρχεται στη χώρα μας να κλείσει χρυσές μπίζνες για το
γαλλικό κεφάλαιο. Αλλά εκτός απ’ το σύνθημα «Ελλάς – Γαλλία – Συμμαχία»,
χρειάζεται κι ένα περιτύλιγμα για νομιμοποίηση, αλα Ομπάμα, με ιδανικά,
αξίες και διαλέξεις σην Πνύκα, στην Εκκλησία του Δήμου, στη χώρα που
γέννησε τη Δημοκρατία.
Την ίδια ώρα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ φροντίζει για να ακουστούν πιο καθαρά και δυνατά οι κούφιοι, δεκάρικοι λόγοι περί δημοκρατίας, χωρίς κινηματικές παρεμβολές και «παράσιτα». Αποφάσισε να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας παραδίδοντας απλά μαθήματα σύγχρονης «αστικής δημοκρατίας».
Από κοντά και τα ΜΜΕ, που σε κάθε μεγάλη κινητοποίηση έχουν ρεπορτάζ με αγανακτισμένους πολίτες και την ταλαιπωρία τους, ενώ τώρα… είναι απλώς Πέμπτη. Κι έχουμε απλώς ΣΥΡΙΖΑ – που έχει ξεχάσει πια τις πορείες και τις… «εξαλλοσύνες» του πρόσφατου παρελθόντος.
Μένει να δούμε τις επιλεκτικές ευαισθησίες κάποιων «φιλελεύθερων φωνών» σε αυτή την απαγόρευση κι αν θα την εντάξουν στο γνωστό φαιδρό αφήγημα περί «σκληρού, σταλινικού καθεστώτος» ή αν θα πάνε πάσο, γιατί τους βρίσκει σύμφωνους.
Κι αν απορούν πώς ένας ομοϊδεάτης τους νομιμοποιεί με την επίσκεψή του μια ανεύθυνη «αριστερή κυβέρνηση», οι μπίζνες είναι υπεράνω «ιδεολογικών διαφορών» ή μάλλον είναι «ιδεολογία», υπέρτατη αξία και «ιδανικό» για τον αστικό πολιτικό κόσμο, σε όλες τις αποχρώσεις του.
Την ίδια ώρα, η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ φροντίζει για να ακουστούν πιο καθαρά και δυνατά οι κούφιοι, δεκάρικοι λόγοι περί δημοκρατίας, χωρίς κινηματικές παρεμβολές και «παράσιτα». Αποφάσισε να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις διαμαρτυρίας παραδίδοντας απλά μαθήματα σύγχρονης «αστικής δημοκρατίας».
Από κοντά και τα ΜΜΕ, που σε κάθε μεγάλη κινητοποίηση έχουν ρεπορτάζ με αγανακτισμένους πολίτες και την ταλαιπωρία τους, ενώ τώρα… είναι απλώς Πέμπτη. Κι έχουμε απλώς ΣΥΡΙΖΑ – που έχει ξεχάσει πια τις πορείες και τις… «εξαλλοσύνες» του πρόσφατου παρελθόντος.
Μένει να δούμε τις επιλεκτικές ευαισθησίες κάποιων «φιλελεύθερων φωνών» σε αυτή την απαγόρευση κι αν θα την εντάξουν στο γνωστό φαιδρό αφήγημα περί «σκληρού, σταλινικού καθεστώτος» ή αν θα πάνε πάσο, γιατί τους βρίσκει σύμφωνους.
Κι αν απορούν πώς ένας ομοϊδεάτης τους νομιμοποιεί με την επίσκεψή του μια ανεύθυνη «αριστερή κυβέρνηση», οι μπίζνες είναι υπεράνω «ιδεολογικών διαφορών» ή μάλλον είναι «ιδεολογία», υπέρτατη αξία και «ιδανικό» για τον αστικό πολιτικό κόσμο, σε όλες τις αποχρώσεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου