Μετά
από μια εκκωφαντική κυβερνητική σιωπή 10 ημερών, τα όσα επιστράτευσε ο
αν. υπουργός Αμυνας, Δ. Βίτσας, για να απαντήσει στις καταγγελίες του
ΚΚΕ για προετοιμασίες που παραπέμπουν σε «φιλοξενία» πυρηνικών στον
Αραξο, μόνο ανησυχία γεννούν
Πρόσθετη ανησυχία για το τι υπάρχει ή σχεδιάζεται να μεταφερθεί στο Αραξο (116 Πτέρυγα Μάχης) προκάλεσε η προσπάθεια του αν. υπουργού Αμυνας Δ. Βίτσα, τη Δευτέρα από το βήμα της Βουλής, να διαψεύσει ότι στη βάση γίνονται εργασίες για μεταφορά πυρηνικών.
Θυμίζουμε ότι το θέμα ανέδειξε στις 15 Σεπτέμβρη, από το βήμα της ΔΕΘ, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, λέγοντας δημόσια και ανοιχτά: «Η ελληνική κυβέρνηση παίζει με τη φωτιά, ανοίγει τις πόρτες για ακόμα βαθύτερη, πιο επικίνδυνη εμπλοκή της Ελλάδας, ειδικά τώρα που συζητιέται η μεταφορά υποδομών από τη βάση του Ιντσιρλίκ. Και στρατιωτικό δυναμικό και οπλικά συστήματα θα πάνε, λέει, στη βάση της Σούδας, αλλά και πυρηνικές κεφαλές στη βάση του Αραξου. Μάλιστα, θα θέλαμε να ρωτήσουμε και να καταγγείλουμε, ταυτόχρονα, γιατί η κυβέρνηση δεν βγάζει τσιμουδιά για το γεγονός ότι έχει προχωρήσει η συντήρηση, επισκευή και ο εκσυγχρονισμός της βάσης του Αραξου, προκειμένου, όπως φημολογείται, να εγκατασταθούν εκεί τα αμερικανικά πυρηνικά όπλα, που ο ελληνικός λαός και με την πάλη του τα είχε διώξει προηγούμενες δεκαετίες».
Επιπλέον, στη συζήτηση της Δευτέρας στη Βουλή, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ επανέλαβε το ερώτημα, λέγοντας: «Και με την ευκαιρία: Τι θα γίνει με το ζήτημα του εκσυγχρονισμού, εκτός της συντήρησης, των υποδομών του Αραξου, προκειμένου να καταστούν ξανά κατάλληλες για τη μεταφορά πυρηνικών κεφαλών εκεί; Αλήθεια, πώς προχωράνε; Τι ακριβώς σας λένε οι φίλοι σας οι Αμερικάνοι, που κλιμάκιά τους συχνά - πυκνά περιδιαβαίνουν για έλεγχο εκεί; Εκτός αν δεν τους ρωτάτε καν ή αν θεωρούν ότι δεν είναι και υποχρεωμένοι να σας ενημερώνουν... Το έχουμε καταγγείλει με τον πιο επίσημο τρόπο αλλά μέχρι τώρα δεν βγάλατε κιχ. Ολοι σας».
Η «διάψευση» του αναπληρωτή υπουργού...
Μετά από εκκωφαντική σιωπή πολλών ημερών, ανέλαβε τελικά να απαντήσει εκ μέρους της κυβέρνησης ο αν. υπουργός Αμυνας Δ. Βίτσας, ο οποίος, μιλώντας προχτές το βράδυ στη Βουλή, είπε επί λέξει:
«Η αεροπορική βάση του Αραξου είναι υπό ελληνική διοίκηση εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Μετά την περίοδο της δικτατορίας δεν υπάρχουν πυρηνικά όπλα στην αεροπορική βάση του Αραξου, ούτε πρόκειται να υπάρξουν, ούτε υπάρχει κάποιος σχεδιασμός, ούτε έχει κάποια σχέση με οποιοδήποτε - θα έλεγε κανένας - αμερικάνικο ειδικό συμφέρον. Αρα, αυτό να είναι καθαρό.
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, και αύριο, υπάρχει ένα επιτελείο Αμερικάνων τεχνικών στον Αραξο, το οποίο ασχολείται με το F16 που βγήκε εκτός διαδρόμου και έχει υποστεί καταστροφή και γι' αυτό το λόγο είναι εκεί, και μετά θα πάνε να δούνε και ένα F16 το οποίο έχει καταστραφεί ένα κομμάτι του, στη Σούδα.
Θέλω να είναι καθαρό, θέλω να είναι γνωστό αυτό, όπως θέλω να είναι γνωστό ότι από εκείνη την παλιά βάση, μιλάμε για το 1967 - 1974, έχει παραμείνει μία ανενεργή κεραία, δηλαδή έχει μείνει το κουφάρι της, η οποία δεν μετακινείται λόγω κόστους. Μόλις έχουμε τη δυνατότητα να το κάνουμε, θα τη μετακινήσουμε».
...και η πραγματικότητα
Η
κυβερνητική «διάψευση» μόνο ανησυχία γεννάει, αφού τα όσα είπε ο αν.
υπουργός διαψεύδονται από την ίδια την πραγματικότητα, όπως
επιβεβαιώνεται από μια σειρά στοιχεία που έχουν δει το φως της
δημοσιότητας.Π.χ., στις 27/4/95, ο «Ριζοσπάστης» αποκάλυπτε ότι οι ΗΠΑ εγκατέστησαν το 1992 στην αεροπορική βάση του Αραξου 24 ατομικές βόμβες, κατά τη διάρκεια άσκησης «εικονικής» μεταφοράς βομβών, που όμως δεν ήταν καθόλου εικονική. Η άσκηση (και στην ουσία επιχείρηση) έγινε, όπως έγραφε τότε ο «Ριζοσπάστης», «υπό την επιτήρηση πάνοπλων Αμερικανών στρατιωτών, που με το δάχτυλο στη σκανδάλη είχαν κάνει αλυσίδα προστασίας από το διάδρομο προσγείωσης μέχρι τις υπόγειες αποθήκες φύλαξης των όπλων του ολέθρου».
Παραπέρα, το Φλεβάρη του 2005, έγινε γνωστό, πρώτα από έκθεση του αμερικανικού ινστιτούτου «Natural Resources Defence Control», και κατόπιν από αποκαλυπτικά δημοσιεύματα στον ελληνικό Τύπο, ότι πυρηνικά στον Αραξο (11 πυρηνικές βόμβες των ΗΠΑ τύπου Β61) υπήρχαν τουλάχιστον μέχρι τους πρώτους μήνες του 2001.
Οι οποίες βόμβες απομακρύνθηκαν με μυστική επιχείρηση των ΗΠΑ προς την Ιταλία και εν συνεχεία προς άγνωστη κατεύθυνση. Αναπαραγόταν, μάλιστα, τότε και «ρητή διαβεβαίωση» του υπουργείου Αμυνας ότι «το Μάιο του 2001 απομακρύνθηκαν και οι τελευταίες πυρηνικές κεφαλές από τη βάση στον Αραξο», στοιχεία που διαψεύδουν όσα ισχυρίζεται ο νυν αν. υπουργός περί τέτοιας «αξιοποίησης» της βάσης μόνο επί χούντας.
Εξάλλου, όλα αυτά τα χρόνια, η μία πίσω από την άλλη οι αστικές κυβερνήσεις διέψευδαν την ύπαρξη των πυρηνικών στον Αραξο, παρότι εκ των υστέρων ανακοίνωναν ότι τα «ανύπαρκτα» πυρηνικά απομακρύνθηκαν. Τη σκυτάλη παίρνει σήμερα και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, στο ίδιο μοτίβο.
Επιπλέον, η κυβέρνηση επιχειρεί να «στρίψει διά του αρραβώνος», προσπαθώντας να υποβαθμίσει την καταγγελία στην επίσκεψη ενός αμερικανικού κλιμακίου, χωρίς να απαντάει στις συγκεκριμένες καταγγελίες περί εργασιών στη βάση, που παραπέμπουν σε ετοιμασίες για τη «φιλοξενία» πυρηνικών.
Και εκπαιδεύσεις πάνω στο ...αντικείμενο
Σε
ό,τι αφορά τα περί «έλλειψης ειδικού ενδιαφέροντος των Αμερικανών για
τη βάση του Αραξου», όπως διατείνεται ο υπουργός, διαψεύδονται από το
γεγονός ότι η βάση μετέχει σε τέτοιες εκπαιδεύσεις, με επίκεντρο τη
διαχείριση πυρηνικών.Ειδικότερα, πέρα από τα παραπάνω δημοσιεύματα και τις αποκαλυπτικές πληροφορίες, η βάση πήρε μέρος το Μάρτη του 2014 στη ΝΑΤΟική «εκπαίδευση στη σχεδίαση επί πυρηνικών αποστολών STEDFAST NERVE II», όπως είχε ανακοινωθεί τότε από το ίδιο το ΓΕΕΘΑ.
Επίσης, «εικονική» άσκηση χρήσης πυρηνικών όπλων και εγκαταστάσεων του ΝΑΤΟ φέρεται να έγινε στον Αραξο το 2007 και το 2010. Σύμφωνα με διαρροές, αποσκοπούσε στο να δοκιμαστούν τα συστήματα των υπόγειων πυρηνικών αποθηκών της βάσης, που σύμφωνα με το ΝΑΤΟικό σχεδιασμό πρέπει να είναι πάντα λειτουργική και «ετοιμοπόλεμη» για υποστήριξη. Ειδικότερα, ελέχθη ότι το σενάριο της διήμερης άσκησης - δοκιμής αφορούσε τον έλεγχο των δικτύων επικοινωνίας, που συνδέουν τις - πάντα σε ετοιμότητα - αποθήκες με το κεντρικό στρατηγείο της Συμμαχίας στις Βρυξέλλες. Περιλάμβανε, δε, σύμφωνα με στρατιωτικές πηγές που είχαν μιλήσει τότε, σειρά εκπομπών και λήψης απόρρητων εντολών σχετικά με «εικονικά» ζητήματα που αφορούν αποθήκευση, έλεγχο, φόρτωση και λοιπές διαδικασίες.
Ακόμα, ενισχυτικό τού ότι οι ΗΠΑ έχουν διαχρονικά στα πυρηνικά τους σχέδια τον Αραξο είναι και το γεγονός ότι το Νοέμβρη του 1993 κατέθεσαν στην ελληνική κυβέρνηση αίτημα για μετεγκατάσταση από τη βάση στη Ν. Αγχίαλο, στον Αραξο, ελληνικών αεροσκαφών τύπου F-16, που θα ήταν διαθέσιμα για τη μεταφορά και ρίψη ατομικών βομβών, ρόλο που μέχρι τότε τον είχε σμήνος ελληνικών αεροσκαφών F-104, με την ονομασία «Στράικ», τα οποία όμως αποσύρθηκαν λόγω παλαιότητας.
Εκείνη την εποχή δεν διατέθηκαν ελληνικά F-16, στα οποία έχει ανατεθεί άλλος ρόλος στο Αιγαίο. Αντ' αυτών, ωστόσο, προτάθηκαν από ελληνικής πλευράς αεροσκάφη Α-7 «Κορσέρ», από αυτά που δόθηκαν από τις ΗΠΑ στην Ελλάδα μετά τον πόλεμο του Περσικού Κόλπου, λύση όμως που δεν έγινε αποδεκτή από τις ΗΠΑ και το θέμα παρέμεινε να εκκρεμεί. Προσδοκία των ελληνικών κυβερνήσεων επί χρόνια ήταν να διατεθεί δωρεάν από τις ΗΠΑ μοίρα 18 αεροσκαφών F-16, που θα προορίζονταν ειδικά για τη μεταφορά και ρίψη των ατομικών βομβών αποθηκευμένων στον Αραξο, κάτι που μέχρι στιγμής δεν έγινε.
Με μια τέτοια προϊστορία, δεν περνά απαρατήρητο ότι η κινητικότητα στη βάση - που η κυβέρνηση σπεύδει να την περιορίσει σε παρουσία ενός αμερικανικού τεχνικού κλιμακίου - έρχεται ενώ η κυβέρνηση παζαρεύει αυτή τη στιγμή, και με προοπτική να κλείσει μέχρι τις 31/12, το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού του στόλου των F-16 που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία.
Πτυχές και λεπτομέρειες, όλα, που επιβεβαιώνουν ότι η κυβέρνηση, άσχετα με το τι υποστηρίζει δημοσίως, στην πραγματικότητα «παίζει με τη φωτιά», στο πλαίσιο της προσπάθειάς της να αναδειχθεί σε «σημαιοφόρο» των αμερικανοΝΑΤΟικών σχεδίων στην περιοχή. Εξ ου και δεν χωρά καμία επανάπαυση ή εμπιστοσύνη προς την κυβέρνηση, αλλά αντίθετα χρειάζεται διαρκής λαϊκή επαγρύπνηση και ετοιμότητα, οργάνωση για να αποκρουστεί κάθε εφιαλτικό ενδεχόμενο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου