Αντιλαϊκές πρωτιές...

Μέσα στον «αχό» των ημερών, για το ποιο αστικό κόμμα μπορεί να εγγυηθεί καλύτερα τους όρους για την προσέλκυση επενδύσεων και συνολικά για το νέο γύρο καπιταλιστικής κερδοφορίας, πέρασε σχεδόν στα ψιλά η διαπίστωση μιας ευρωπαϊκής έρευνας ότι η Ελλάδα, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, αναδείχθηκε πρώτη στην ΕΕ σε ό,τι αφορά τις «μεταρρυθμίσεις», όπως αποκαλούνται οι αντεργατικές - αντιλαϊκές ανατροπές και αναδιαρθρώσεις που έχει ανάγκη το κεφάλαιο.
Το στοιχείο αυτό της έρευνας έρχεται να επιβεβαιώσει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν πήρε μόνο επάξια τη «σκυτάλη» από τις προηγούμενες αστικές κυβερνήσεις, σε ό,τι αφορά τους στόχους και τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, αλλά πήγε κι ένα βήμα πιο πέρα, συνεχίζοντας και εντείνοντας τις αντιλαϊκές «μεταρρυθμίσεις», στο όνομα της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Και βέβαια, το συμπέρασμα αυτό ισχύει ανεξάρτητα από τις επιμέρους ενστάσεις που μπορεί να έχουν τα διάφορα αστικά επιτελεία για τους ρυθμούς ή και την αναλογία στο μείγμα των αναδιαρθρώσεων που προωθεί η κυβέρνηση.
«Μεταρρυθμίσεις» στη γλώσσα του κεφαλαίου, όπως και στις κατευθύνσεις και αποφάσεις της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών οργανισμών, είναι η διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων και οι μισθοί πείνας, η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, το τσάκισμα της Κοινωνικής Ασφάλισης, η γενίκευση της «ευελιξίας» και των δουλεμπορικών στους χώρους δουλειάς.
«Μεταρρυθμίσεις» βαφτίζονται και όσα σχετίζονται με το ξεπάστρεμα των φτωχών αγροτών και τη συγκέντρωση της γης σε μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις, με το τσάκισμα των αυτοαπασχολούμενων σε μια σειρά από κλάδους, για να «απελευθερώνονται» νέα πεδία κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
«Μεταρρυθμίσεις» είναι και όσα αφορούν τη «δημοσιονομική πειθαρχία», τα ματωμένα πλεονάσματα από τη λεηλασία των κοινωνικών δαπανών που έχουν απομείνει, τη φοροληστεία, τις κατασχέσεις, ούτως ώστε να εξασφαλίζονται «χώρος», προνόμια και «ζεστό» χρήμα για τους καπιταλιστές «επενδυτές». «Μεταρρυθμίσεις» είναι, τέλος, οι ανατροπές που γίνονται σε βάρος των εργαζομένων και του λαού προκειμένου το αστικό κράτος να προσαρμοστεί καλύτερα στις σύγχρονες ανάγκες των καπιταλιστών.
Σε τελική ανάλυση, η «πρωτιά» στις μεταρρυθμίσεις, για τις οποίες πανηγυρίζει η κυβέρνηση, δεν είναι τίποτα περισσότερο από το αποτέλεσμα των δεκάδων βάρβαρων μέτρων που πρόσθεσε με το 3ο και 4ο μνημόνιο στις πλάτες του ελληνικού λαού κι ενώ μπροστά βρίσκονται τα δεκάδες «προαπαιτούμενα» της 3ης «αξιολόγησης», που θα σημάνουν για τους εργαζόμενους νέο χτύπημα στα εργασιακά δικαιώματα, στα επιδόματα Πρόνοιας, στις συντάξεις κ.ο.κ.
Η ένταση όλων αυτών των μέτρων και των μεταρρυθμίσεων, για τις οποίες η κυβέρνηση παίρνει τα εύσημα των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και του εγχώριου κεφαλαίου, είναι το «λίπασμα» για την αναζωογόνηση της καπιταλιστικής οικονομίας και την προσέλκυση κερδοφόρων επενδύσεων.
Γι' αυτό η κυβέρνηση δεσμεύεται στο κεφάλαιο ότι θα διατηρήσει και θα ενισχύσει τη μεταρρυθμιστική της «ορμή», με επόμενο άμεσο στόχο τη γρήγορη ολοκλήρωση της 3ης «αξιολόγησης». Γι' αυτό προσπαθεί να ξεγελάσει το λαό, μιλώντας για μεταρρυθμίσεις με «κοινωνικό πρόσημο» και «δίκαιη» καπιταλιστική ανάπτυξη, που είναι ο μανδύας της ταξικής - αντιλαϊκής της πολιτικής.
Η «πρωτιά» που αναγνωρίζεται στην κυβέρνηση, είναι στο τσάκισμα των εργαζομένων και του λαού, που υποβάλλονται σε θυσίες δίχως τέλος για να ανακάμψει το κεφάλαιο. Με αυτήν τη άθλια μισοζωή δεν χωράει κανείς συμβιβασμός. Η ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και η συγκρότηση της Κοινωνικής Συμμαχίας, η συμπόρευση με το ΚΚΕ στην πάλη για ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών μπορεί να ανοίξουν δρόμο πραγματικής διεξόδου για το λαό.