Μόνο η εργατική εξουσία θα αξιοποιήσει τον ορυκτό πλούτο προς όφελος του λαού

Για τη θέση του ΚΚΕ σχετικά με την εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική από την «Eldorado» και γενικά για το αν η καπιταλιστική ανάπτυξη θα δώσει θέσεις εργασίας.
-- Καλά, με την καπιταλιστική ανάπτυξη χάνονται θέσεις εργασίας, δεν δημιουργούνται, αλλά τέλος πάντων είναι μια άλλη ολόκληρη ιστορία. Να σας απαντήσω για τις Σκουριές. Ποιο είναι το κριτήριο που πιστεύουμε, όχι μόνο ως θέση του ΚΚΕ, αλλά ότι πρέπει να είναι και θέση και του εργατικού κινήματος και την παλεύουμε, αλλά και άλλων πολιτικών δυνάμεων αν θέλουν να είναι συνεπείς με κάποιες γενικές τους έστω διακηρύξεις, έστω και στα λόγια. Εμείς πιστεύουμε ότι πρέπει σε κάθε επένδυση και σε αυτήν τη συγκεκριμένη να εξασφαλίζεται η μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους τους εργαζόμενους. Να έχουν μέτρα υγιεινής και ασφάλειας, γιατί είναι επικίνδυνες οι δουλειές τους, να υπάρχουν μέτρα προστασίας του περιβάλλοντος, τα οποία δεν υπάρχουν. Αρα, λοιπόν, ένα τέτοιο σύνολο μέτρων είναι τα βασικά κριτήρια με τα οποία αντιμετωπίζουμε μια οποιαδήποτε επένδυση, όποιος κι αν είναι ο καπιταλιστής που την έχει, όποιο κι αν είναι το μονοπώλιο. Δεν παίζουμε όπως άλλες πολιτικές δυνάμεις πιθανόν, λέω, ανάμεσα σε επιχειρηματικά συμφέροντα. Αρα, εκεί πρέπει να δώσουμε το βάρος, γιατί το κριτήριο είναι οι εργαζόμενοι, είναι ο λαός, που ζει σε αυτήν την περιοχή.

Και από αυτήν τη σκοπιά, σας λέμε καθαρά - το έχουμε πει και στους εργαζόμενους επανειλημμένα, με πολλές τοποθετήσεις το έχουμε πει - ότι πρέπει αυτή η επιχείρηση, επειδή αφορά ιδιαίτερα ένα πολύτιμο μέταλλο, πολύ σπάνιο, όπως είναι ο χρυσός - ξέρουμε, λίγες χώρες έχουν τέτοια χρυσοφόρα κοιτάσματα - το οποίο είναι μη ανανεώσιμο, δηλαδή το παίρνεις και εξαφανίζεται, δεν μπορεί να ξαναδημιουργηθεί, το χάνεις, έχει σημαντικό ρόλο και στην παγκόσμια οικονομία, αν θέλετε και για τη θέση μιας χώρας. Αρα, πρέπει να είναι κρατική επιχείρηση, κοινωνικοποιημένη όπως λέμε εμείς πιο ολοκληρωμένα. Οχι κρατική με την έννοια να εκμεταλλεύεται καπιταλιστικά τους εργαζόμενους, για να βγάζει την υπεραξία και να βγάζει άλλες επενδύσεις και να μην έχει εργασιακές σχέσεις κ.λπ. Αρα, σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να το δούμε. Πρέπει αυτή η επιχείρηση να είναι κρατική, να είναι κοινωνικοποιημένη και βεβαίως να παίρνονται όλα τα μέτρα, γιατί μόνο έτσι μπορείς να έχεις και πραγματικό εργατικό - λαϊκό έλεγχο, λέω την πολιτική μας συνολική πρόταση, τι θα κάναμε εμείς αν ήμασταν κυβέρνηση δηλαδή, αν είχε ο λαός, η εργατική τάξη, την εξουσία, σε τέτοιες συνθήκες αυτό θα κάναμε. Και, βεβαίως, θα παίρναμε όλα τα μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος.
Προστασία του περιβάλλοντος, προστασία της δουλειάς και της ζωής των εργαζομένων μέσα στην επιχείρηση, γενικότερα προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων, δεν μπορεί να υπάρχει με καπιταλιστική επένδυση τύπου «Eldorado», ή δεν ξέρω οποιουδήποτε άλλου τύπου. Το θέμα έρχεται και επανέρχεται, τέτοια ερώτηση υπήρχε και πέρσι, αντίστοιχο πρόβλημα πρόπερσι, θα το έχουμε κάθε χρόνο μπροστά μας. Τώρα είπατε ότι συμφώνησε η κυβέρνηση και θα συμφωνήσει, εμείς δεν έχουμε καμιά αυταπάτη, αυτά γίνονται για να παίξουν το παιχνιδάκι, αυτό που σας έλεγα πριν, «η κυβέρνηση δεν θέλει επενδύσεις, ο Τσίπρας υπόσχεται επενδύσεις, διώχνει την Eldorado, αμάν τι πάθαμε!», ο Μητσοτάκης «πω πω, να μείνει η Eldorado και ό,τι θέλει ας γίνει» και πάει λέγοντας... Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα.
Το ΚΚΕ δεν παίζει σε τέτοια παιχνιδάκια, που είναι και κάλπικα, είναι και ψεύτικα διλήμματα και βάζουν τελικά το λαό, τους εργαζόμενους που στην πραγματικότητα έχουν ίδια συμφέροντα, από την ίδια τους τη θέση στην παραγωγή, από την ταξική τους θέση, να τσακώνονται μεταξύ τους. Οι μεν να λένε «πρέπει να κάτσουμε γιατί χάνουμε τη δουλειά μας» και έχουν από τη σκοπιά τους δίκιο, γιατί ζουν από εκεί τις οικογένειές τους, θέλουν να έχουν μια δουλειά, τι να πουν; Να είμαστε άνεργοι; Από την άλλη μεριά, οι υπόλοιποι που βάζουν τα περιβαλλοντικά ζητήματα, που κι αυτοί έχουν δίκιο από τη μεριά τους, γιατί όντως υπάρχουν σοβαρές περιβαλλοντικές επιπτώσεις για ένα τέτοιο μέταλλο και την εξόρυξή του σε αυτήν την περιοχή. Και γίνεται μια τέτοια διαπάλη, τελικά, που αντί να πάρουν σβάρνα τον Τσίπρα, τον Μητσοτάκη, τον ΣΥΡΙΖΑ, τη ΝΔ, αυτούς που έχουν την εξουσία, μαζί με τους Eldorado, ξένους και ντόπιους κεφαλαιούχους και μονοπώλια, και να τους πετάξουν στη θάλασσα και να πάρουν οι ίδιοι την εξουσία, στη Χαλκιδική, στη Θεσσαλονίκη, στην Αθήνα, σε όλη την Ελλάδα. Καταλαβαίνετε τι λέω, δε λέω τυχοδιωκτικά, έτσι άντε για να κάνουμε ένα χάπενινγκ, αλλά με σχέδιο οργάνωσης της εργατικής εξουσίας, για την πραγματική ανατροπή, τη ρήξη, αυτό που πολιτικά πρεσβεύει και έχει στην πολιτική του πρόταση το ΚΚΕ.
Επίσης, για το αν το ΚΚΕ θα δεχόταν στο πλαίσιο της κοινωνικοποίησης να «καταδικαστεί μια περιοχή για πάντα σε "μονοκαλλιέργεια" μεταλλευτικής δραστηριότητας που ήδη έχει επιβαρύνει το περιβάλλον».
-- Δηλαδή απ' ό,τι κατάλαβα εσείς, όχι προσωπικά εσείς ως δημοσιογράφος, αλλά η άποψη αυτή, αυτοί που υποβάλλουν ή την έχουν αυτήν την άποψη, θεωρούν ότι ένα ορυκτό, ο ορυκτός πλούτος της χώρας, γιατί έτσι εκτός απ' το χρυσό θα πάμε και στον λιγνίτη, θα πάμε στα μεταλλεία και στα ορυχεία που υπάρχουν, θα φτάσουμε σε μια κατάσταση όπου δεν θα μπορεί μια οποιαδήποτε χώρα, άρα και η Ελλάδα, σε συνθήκες πραγματικής εξουσίας της εργατικής τάξης, του λαού, να οργανώνει αυτοδύναμα την οικονομία της. Να αξιοποιεί τον ορυκτό πλούτο, τον χρυσό, τα οφέλη που έχει για την οικονομία και για τη δουλειά των εργαζομένων αλλά και γενικότερα για την ανάπτυξη της οικονομίας. Γιατί ξαναλέω, ειδικά ο χρυσός είναι ένα πολύτιμο μέταλλο, αναβαθμίζει τη θέση οποιασδήποτε χώρας που τον έχει, τον αξιοποιεί σωστά, παίρνοντας φυσικά όλα τα απαραίτητα περιβαλλοντικά μέτρα. Κι αυτό μπορεί να το κάνει μόνο μια εργατική λαϊκή εξουσία με πραγματικό έλεγχο και με συγκεκριμένες προδιαγραφές. Δηλαδή, αυτή η άποψη λέει, «κοιτάξτε, προκειμένου να μην καταστραφεί το περιβάλλον δώστε όλο το χρυσό της Ελλάδας στον Καναδά, στην Αμερική, μην αξιοποιείτε τίποτα εδώ στη χώρα, αφήστε τα έτσι όπως είναι» και θα φτάσουμε κάπου σε μια πρωτόγονη κοινωνία όπου όλοι θα ζουν πάνω στα δέντρα. Αυτό εκτός απ' το ότι είναι αστεία άποψη όπως καταλαβαίνει ο καθένας μας, δεν λύνει και κανένα υπαρκτό κοινωνικό, οικονομικό πρόβλημα. Δεν είναι πρόταση διεξόδου απ' την κρίση και απ' αυτή την κατάσταση. Και δεν θεωρούμε φυσικά ότι με την ανάπτυξη της τεχνολογίας, της επιστήμης, των δυνατοτήτων που έχει η επιστήμη για να μπορεί να ελέγχει και τη μόλυνση του περιβάλλοντος κ.λπ. όταν είναι στα σωστά χέρια, σε συνθήκες εργατικής εξουσίας, σοσιαλισμού - κομμουνισμού να το πω έτσι, ότι δεν μπορεί να υλοποιεί τέτοιες πολιτικές. Φαίνεται αδιανόητο δηλαδή, όχι σε μένα, φαντάζομαι σε όλο τον κόσμο που μας ακούει. Και κοιτάξτε να δείτε, εμείς και προσέξτε το αυτό κι εσείς, δεν θα μπούμε στη διαμάχη μονοπωλιακών ομίλων και κλάδων του κεφαλαίου είτε στη Χαλκιδική είτε αλλού, που έχουν τα δικά τους συμφέροντα. Μεγάλα τουριστικά συμφέροντα, για παράδειγμα, όπως και μεγάλα συμφέροντα άλλων εταιρειών ρώσικων, αμερικάνικων, γερμανικών κ.λπ. είναι που υποδαυλίζουν τέτοιες ανούσιες διαμάχες ανάμεσα στο λαό. Στους μεν λένε «να μη δουλεύετε, να χάσετε τη δουλειά σας, πάτε στην Αθήνα, πάτε μετανάστες απ' τη Χαλκιδική, κάντε ό,τι θέλετε τέλος πάντων», στους δε λένε «δεν έχετε δικαίωμα να κινητοποιείστε για να υπερασπιστείτε το περιβάλλον, τις παραλίες σας, τα σπίτια σας, τη ζωή σας». Κατά τη γνώμη μας έχουν και οι δύο δίκιο, γιατί είναι εργαζόμενοι και πρέπει να βρουν αυτήν την κοινή γλώσσα και τα κοινά ταξικά συμφέροντα για να πετάξουν στην άκρη όλους αυτούς που υποβάλλουν τέτοια ερωτήματα και τέτοια ψεύτικα διλήμματα τα οποία είναι τελικά επικίνδυνα και για το παρόν και για το μέλλον της πατρίδας μας.
Αυτή είναι η οριστική λύση, από κει και πέρα κανένας δεν θα πει να μην έχουν δουλειά οι εργαζόμενοι ή ότι πρέπει να μολύνεται το περιβάλλον. Αλλά αυτά ξέρετε στο τέλος καταντάνε εκθέσεις ιδεών, αν δεν συνοδεύονται και από μια συνολική πρόταση για το τι πρέπει να γίνει σήμερα, για να ανοίξει αύριο πιο οριστικά, φυσικά με άλλη εξουσία, άλλη διακυβέρνηση, που θα υπηρετεί πραγματικά λαϊκά συμφέροντα.