Μια φορά είπε αυτό που πραγματικά πιστεύει ο Κυριάκος και πέσατε να
τον φάτε. Τι είπε; Ότι πιστεύει πως δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ίσοι και
αυτό επιβεβαιώνεται από την ανθρώπινη φύση. Αυτό πιστεύει, αυτό είπε.
Και δεν του ξέφυγε λόγω ηλιθιότητας σαν κούκλα που χαιρετάει.
Είναι αλήθεια ότι οι (νεο)φιλελεύθεροι πιστεύαν πάντα ότι οι άνθρωποι δεν είναι στην πραγματικότητα ίσοι. Ότι η αγορά, η ελεύθερη οικονομία, ο καπιταλισμός δηλαδή είναι το πιο δίκαιο σύστημα γιατί ευνοεί τον ικανό. Το πώς κάποιος έγινε ικανός δεν τους ενδιαφέρει. Ούτε βέβαια τους ενδιαφέρει αν η ικανότητα μεταφράζεται σε ικανότητα να εκμεταλλευτείς, να κλέψεις, να ποδοπατήσεις. Είναι ικανότητα. Στο δικό τους πολιτισμικό, κοινωνικό σύμπαν είναι θεμιτό να μπορείς να γίνεις αυτός που θα εκμεταλλευτεί, αυτός που θα κερδίσει με όποιο –μακιαβελικό- τρόπο. Δεν απασχολεί την πολιτική οικονομία ο τρόπος, ούτε απαιτεί κάτι πέρα από τα νούμερα. Με αυτά ας ασχοληθεί η ηθική. Τα γράφει ο Μαρξ στα Χειρόγραφα από το 1844. Τι μας κάνει σήμερα εντύπωση;
Δεν θέλουν μια κοινωνία στην οποία οι άνθρωποι θα είναι ίσοι. Δεν πιστεύουν ότι πρέπει να έχουμε όλοι ίσες ευκαιρίες, ίσα δικαιώματα. Άλλωστε αν αυτό συνέβαινε δεν θα προέκυπταν τα τεράστια κέρδη αυτών που καθοδηγούν τους πολιτικούς εκφραστές αυτής της αντίληψης.
Αντίθετα, θέλουν και επιδιώκουν μια ανθρωπότητα που για κάθε 99 φτωχούς θα έχει έναν πλούσιο. Μια κοινωνία που για κάθε 100 που θα αυτοκτονούν γιατί δεν θα αντέχουν αυτή τη ζωή, πνιγμένοι από τα χρέη, θα υπάρχει ένας που θα αγοράζει μια καινούρια έπαυλη. Για κάθε ένα εκατομμύριο που θα ζει σε φαβέλες θα υπάρχουν δέκα «αυτοδημιούργητοι» που θα απολαμβάνουν τα ακριβά τους πούρα σε κάποιο πολυτελές resort. Για κάθε έναν αστακό που χωνεύεται σε κάποιο καπιταλιστικό στομάχι θα υπάρχουν χιλιάδες που θα πεθαίνουν από την πείνα.
Οι «Κούληδες» πιστεύουν, θέλουν και επιδιώκουν μια κοινωνία ανισότητας. Και έτσι την έχουν σχεδιάσει. Έτσι την έχουν φτιάξει, ακόμα και σε μικρές λεπτομέρειες που δεν τις παρατηρεί κανείς με την πρώτη ματιά. Για να τα πετύχουν όλα αυτά είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα. Πολέμους, πραξικοπήματα, γενοκτονίες. Ό,τι βάζει και δεν βάζει ο νους. Το ότι δεν το έχουμε ακόμα χωνέψει είναι το ένα πρόβλημα.
Το άλλο πρόβλημα είναι να στεκόμαστε στη μοναδική ειλικρινή διατύπωση του Μητσοτάκη και να αφήνουμε να περάσουν οι υπόλοιπες ξύλινες διακυρήξεις του. Η εντιμότητα, η διάθεσή του να τα βάλει με τα συμφέροντα και τους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, η ανάπτυξη που θα έρθει να μας σώσει και οι θυσίες του λαού που θα πιάσουν τόπο, κοινώς, τα γνωστά ψέματα που ακούμε κάθε Σεπτέμβρη από το βήμα της ΔΕΘ.
Καλό χειμώνα!
Είναι αλήθεια ότι οι (νεο)φιλελεύθεροι πιστεύαν πάντα ότι οι άνθρωποι δεν είναι στην πραγματικότητα ίσοι. Ότι η αγορά, η ελεύθερη οικονομία, ο καπιταλισμός δηλαδή είναι το πιο δίκαιο σύστημα γιατί ευνοεί τον ικανό. Το πώς κάποιος έγινε ικανός δεν τους ενδιαφέρει. Ούτε βέβαια τους ενδιαφέρει αν η ικανότητα μεταφράζεται σε ικανότητα να εκμεταλλευτείς, να κλέψεις, να ποδοπατήσεις. Είναι ικανότητα. Στο δικό τους πολιτισμικό, κοινωνικό σύμπαν είναι θεμιτό να μπορείς να γίνεις αυτός που θα εκμεταλλευτεί, αυτός που θα κερδίσει με όποιο –μακιαβελικό- τρόπο. Δεν απασχολεί την πολιτική οικονομία ο τρόπος, ούτε απαιτεί κάτι πέρα από τα νούμερα. Με αυτά ας ασχοληθεί η ηθική. Τα γράφει ο Μαρξ στα Χειρόγραφα από το 1844. Τι μας κάνει σήμερα εντύπωση;
Δεν θέλουν μια κοινωνία στην οποία οι άνθρωποι θα είναι ίσοι. Δεν πιστεύουν ότι πρέπει να έχουμε όλοι ίσες ευκαιρίες, ίσα δικαιώματα. Άλλωστε αν αυτό συνέβαινε δεν θα προέκυπταν τα τεράστια κέρδη αυτών που καθοδηγούν τους πολιτικούς εκφραστές αυτής της αντίληψης.
Αντίθετα, θέλουν και επιδιώκουν μια ανθρωπότητα που για κάθε 99 φτωχούς θα έχει έναν πλούσιο. Μια κοινωνία που για κάθε 100 που θα αυτοκτονούν γιατί δεν θα αντέχουν αυτή τη ζωή, πνιγμένοι από τα χρέη, θα υπάρχει ένας που θα αγοράζει μια καινούρια έπαυλη. Για κάθε ένα εκατομμύριο που θα ζει σε φαβέλες θα υπάρχουν δέκα «αυτοδημιούργητοι» που θα απολαμβάνουν τα ακριβά τους πούρα σε κάποιο πολυτελές resort. Για κάθε έναν αστακό που χωνεύεται σε κάποιο καπιταλιστικό στομάχι θα υπάρχουν χιλιάδες που θα πεθαίνουν από την πείνα.
Οι «Κούληδες» πιστεύουν, θέλουν και επιδιώκουν μια κοινωνία ανισότητας. Και έτσι την έχουν σχεδιάσει. Έτσι την έχουν φτιάξει, ακόμα και σε μικρές λεπτομέρειες που δεν τις παρατηρεί κανείς με την πρώτη ματιά. Για να τα πετύχουν όλα αυτά είναι ικανοί να κάνουν τα πάντα. Πολέμους, πραξικοπήματα, γενοκτονίες. Ό,τι βάζει και δεν βάζει ο νους. Το ότι δεν το έχουμε ακόμα χωνέψει είναι το ένα πρόβλημα.
Το άλλο πρόβλημα είναι να στεκόμαστε στη μοναδική ειλικρινή διατύπωση του Μητσοτάκη και να αφήνουμε να περάσουν οι υπόλοιπες ξύλινες διακυρήξεις του. Η εντιμότητα, η διάθεσή του να τα βάλει με τα συμφέροντα και τους διαπλεκόμενους επιχειρηματίες, η ανάπτυξη που θα έρθει να μας σώσει και οι θυσίες του λαού που θα πιάσουν τόπο, κοινώς, τα γνωστά ψέματα που ακούμε κάθε Σεπτέμβρη από το βήμα της ΔΕΘ.
Καλό χειμώνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου