«Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες»

«Να δεις που κάποτε θα μαςπούνε και μαλάκες»*

Από atexnos

Γράφει ο Στέλιος Κανάκης //

(σύμμαχοι να ‘ναι οχτροί κι οχτροί να θάβονται υπό την ίδια σημαία)

Η Ελλάδα είναι στο ΝΑΤΟ. Κι η Τουρκία είναι στο ΝΑΤΟ. Είναι σύμμαχοι. Το ΝΑΤΟ εγγυάται σύνορα, ελευθερίες κι ομόνοια μεταξύ των μελών του. Κι όταν εισέβαλε στην Κύπρο η Τουρκία ήταν σύμμαχος της Ελλάδας, στο ΝΑΤΟ. Δεν ήταν η Κύπρος κι ίσως αυτό να ‘φταιγε. Αργότερα μπήκε η Κύπρος στη ΕΕ για να σωθεί και να φύγουν οι Τούρκοι, αλλά οι Τούρκοι δεν έφυγαν κι έπεσε και πείνα. 

Πείνα έπεσε και στην Ελλάδα που κι αυτή μπήκε στην ΕΕ για να τρώει με χρυσά κουτάλια, αλλά χάθηκαν και τα τσίγκινα. Στο ΝΑΤΟ είναι κι η Αλβανία. Τώρα θα μπουν στο ΝΑΤΟ και τα Σκόπια για να ‘ναι κι αυτά σύμμαχοι. Εν τω μεταξύ το ΝΑΤΟ που υπήρχε – υποτίθεται, ως αντίβαρο του Συμφώνου της Βαρσοβίας, απ’ όταν το τελευταίο διαλύθηκε, έχει διπλασιαστεί.

Κι η Τουρκία που συνεχίζει να είναι σύμμαχος, θέλει το μισό Αιγαίο και εμβόλισε σκάφος ελληνικό. Και επειδή είναι σύμμαχος, δέκα μέρες μετά τον εμβολισμό (προσέξτε το αυτό), κάναμε κοινά γυμνάσια με τουρκική φρεγάτα.

Οι χώρες, δίπλα μας, διαλύονται και πνίγονται στο αίμα από όπλα του ΝΑΤΟ. Κι αυτό το πλαδαρό υποκείμενο που το παίζει υπουργός εξωτερικών χόρευε αγκαλιά με τον αντίστοιχο της Τουρκίας στο ρυθμό του «Εμείς είμαστε ο κόσμος» που είναι ο ύμνος του ΝΑΤΟ. 

Και το πιθανότερο η φωτιά θα πιάσει κι εμάς. Κι έστειλε κι αυστηρό μήνυμα στον Τούρκο παρτενέρ του πως εμείς δεν είμαστε Ιράκ. Για κάποιο λόγο ο γελοίος, θαρρεί τον εαυτόν του καλύτερο απ’ τους Ιρακινούς. Αμερικανάκι γαρ! Γιατί οι υπόλοιποι πολιτισμένοι άνθρωποι δεν βρίσκουμε να διαφέρουμε απ’ τους Ιρακινούς συνανθρώπους μας. Αλλά Ιράκ (όπως είναι σήμερα), ο Κοτζιάς, η παρέα του και τ’ αφεντικά τους, το πάνε αμέτι – μωχαμέτι να μας κάνουν. Και Συρία και Λιβύη.

Κι εμείς αγρόν ηγοράζουμε. Και ξεπουλάμε λιμάνια, αεροδρόμια, εκτάσεις, το παρόν μας και το μέλλον των παιδιών μας. Κι ο Μηλιώκας τραγουδάει: «Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλάκες». Και είναι πολύ πιθανό, σύντομα, Τούρκοι εργάτες να σκοτώνουν Έλληνες και τούμπαλιν. Και θα θάβονται με τη σημαία του ΝΑΤΟ, στο οποίο είμαστε σύμμαχοι. Γι αυτό άλλωστε μας στρούγκαραν σ’ αυτό. Και κύματα προσφύγων – δικών μας τότε, θα πασχίζουν να σωθούν στις χώρες της συμμάχου μας ΕΕ. Αλλά τα σύνορα τα ‘χουν χτίσει με τείχη και συρματοπλέγματα. Και σκυλιά αλυχτούν κι οι πρόσφυγες πυροβολούνται.

Αλλά πως γίνεται σύμμαχοι να ‘ναι οχτροί κι οχτροί να θάβονται υπό την ίδια σημαία; Κι όταν κάτω απ’ αυτή τη σημαία είναι τα παιδιά μας πως θα νιώθουμε αλήθεια; Θα ‘ναι όμως αργά για μας τότε, έτσι δεν είναι;

Κι όμως υπάρχουν μερικοί που σαν πιάσουν όπλο, ξέρουν που θα το στρέψουν. Προβληματιστείτε από αυτούς πριν είναι αργά.

«Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και μαλάκες
Να δεις που κάποτε
Θα μας πούνε και χαζούς».

…Σαν κλαίμε τους νεκρούς μας…

* Γιάννης Μηλιώκας