Ο Τραμπ απειλεί τη Ρωσία με πυραυλικό όλεθρο

Κατιούσα

“Η Ρωσία ορκίζεται να καταρρίψει όλους τους πυραύλους με στόχο τη Συρία. Ετοιμάσου Ρωσία, γιατί έρχονται, νέοι, καινούριοι κι “έξυπνοι”! Δε θα έπρεπε να είστε σύμμαχοι με ένα Δολοφονικό Ζώο Χημικών που σκοτώνει το λαό του και το απολαμβάνει!”

Όχι, δεν είναι το παραλήρημα κάποιου ακροδεξιού τηλε-ευαγγελιστή ή κατ’ επάγγελμα συνωμοσιολόγου σε περιθωριακό συνδρομητικό κανάλι της Αμερικής, δεν είναι λεζάντα σε βιντεάκια τρελαμένων εθνικιστών στο youtube, αλλά τουί του προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Σε μια ακόμα επίδειξη “διαβολικής καλοσύνης”, όπως θα έλεγε και ο καλός νατοϊκός του σύμμαχος Αλέξης Τσίπρας, ο πρόεδρος των ΗΠΑ προαναγγέλλει επί της ουσίας πολεμικό όλεθρο, με αφορμή την ανεπιβεβαίωτη και προσχηματική, αν όχι εντελώς κατασκευασμένη -κατά τα ειωθότα των δυτικών ιμπεριαλιστών στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν- κατηγορία για χρήση χημικών κατά αμάχων στη Γκούτα από το στενό σύμμαχο της Ρωσίας Άσαντ.
“Μα είναι να γελάει κανείς”, που θα έλεγε κι ο Φίλιππος Συρίγος, με αυτή τη νέα διακήρυξη του Τραμπ σε ύφος ποιος τον έχει μεγαλύτερο (τον πύραυλο), αν δε βρισκόμασταν σε περίοδο που οι ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις κινδυνεύουν  να διαβούν τις όποιες εύθραυστες ισορροπίες, (οι οποίες για το λαό της Συρίας και αλλού στη Μ. Ανατολή, δεν υφίστανται έτσι κι αλλιώς εδώ και καιρό), προκαλώντας μια γενικευμένη σύγκρουση με απρόβλεπτες διαστάσεις.

Διαστάσεις οι οποίες σε καμία περίπτωση δε θα αφήσουν ανεπηρέαστη τη χώρα μας, η οποία ήδη εμπλέκεται μέχρι τα μπούνια στους νατοϊκούς σχεδιασμούς στην Ανατολική Μεσόγειο. Ας ελπίσουμε, ή μάλλον ας παλέψουμε, η ιστορία να μη γραφτεί ως τραγωδία με φαρσικό περίβλημα.

Υ.Γ. Όση ώρα γράφονταν αυτές οι γραμμές, ο POTUS (ή κάποιους από τους προφανώς πολυάριθμους διαχειριστές του λογαριασμού του) επανήλθε με νέο τουί, όπου σε στροφή 180 μοιρών εμφανίζεται ως περιστέρι της ειρήνης, διακηρύσσοντας την αναγκαιότητα συνεργασίας των εθνών και καλώντας τη Ρωσία, με την οποία οι σχέσεις είναι λέει σε σημείο χειρότερο κι απ’του Ψυχρού Πολέμου, να σταματήσουν την κούρσα εξοπλισμών, με αντάλλαγμα την παροχή οικονομικής βοήθειας στη χώρα απο τις ΗΠΑ. Όχι, οι -φαινομενικές-αντιφάσεις δεν είναι αποτέλεσμα της τραμπικής “παράνοιας”, αλλά του γεγονότος πως ο ίδιος δεν είναι παρά το προπαγανδιστικό προσωπείο της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ, που επικαλείται παραδοσιακά τόσο καρότο όσο και το μαστίγιο στις διεθνείς της σχέσεις, και μια πολιτική δεκαετιών δεν την ανατρέπει η τρέλα του οποιουδήποτε Τραμπ.