Ο Αμερικανός πρέσβης φωτογραφίζεται στο άγαλμα του Τρούμαν |
Με
αξιοσημείωτα αντανακλαστικά, γνωστά
και μη εξαιρετέα παπαγαλάκια του
αντικομμουνισμού έπιασαν στασίδι την
επομένη της άγριας καταστολής στο άγαλμα
του Τρούμαν, πανηγυρίζοντας για την
επίθεση των ΜΑΤ σε βάρος φοιτητών και
εργαζομένων, χύνοντας ταυτόχρονα χολή
για το ΚΚΕ και την αντιιμπεριαλιστική
πάλη του λαού. Είναι όμως τόσο προβλέψιμοι
και επαναλαμβανόμενοι, που τα «επιχειρήματά»
τους απλά προσαρμόζονται στη συγκυρία,
είτε γράφουν για το «ακραίο» ΚΚΕ, που
θέλει να υπονομεύσει την ανάκαμψη για
να πεινάσει ο λαός και να έρθει κοντύτερα
η επανάσταση (!), είτε για το «συστημικό»
ΚΚΕ, που δεν προκαλεί καμιά ανησυχία,
και απλά «μουγκρίζει». Αυτή η τελευταία
εκδοχή προβάλλεται σε χτεσινό άρθρο
της εφημερίδας «Τα Νέα», όπου γράφεται
ανάμεσα σε άλλα: «Στη διάρκεια της
μεταπολίτευσης δεν άκουσα για στέλεχος
και μέλος του ΚΚΕ που να συνελήφθη και
να κρατήθηκε για πολιτικό ακτιβισμό.
Αυτό σημαίνει ότι το κράτος, με καμιά
κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει το ΚΚΕ ως
συστημική απειλή. Κάθε άλλο. Μέσω του
συνδικαλισμού, στελέχη του έχουν πρόσβαση
στον κρατικό μηχανισμό. Το ΚΚΕ δηλαδή
είναι κομμάτι του συστήματος. Ενα κόμμα
μηχανισμών που εξασφαλίζουν την
αναπαραγωγή τους (...)».
Τι
να πρωτοσχολιάσει κανείς! Αν έτσι έχουν
τα πράγματα, γιατί αισθάνονται την
ανάγκη ο αρθρογράφος, η εφημερίδα και
το συγκρότημα όπου ανήκει, να ασχολούνται
κάθε τρεις και λίγο με λίβελους σε βάρος
του «συστημικού» ΚΚΕ; Και γιατί το
κράτος, ανεξάρτητα από κυβερνήσεις,
παίρνει μέτρα περιστολής των συνδικαλιστικών
δικαιωμάτων, αν το ΚΚΕ είναι ακίνδυνο
στο κίνημα και οι συνδικαλιστές του
«ενσωματωμένοι»; Ποιους φοβούνται; Τους
εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ,
τους συνδαιτυμόνες του κεφαλαίου και
των κομμάτων του στα τραπέζια του
«κοινωνικού διαλόγου»; Γιατί εντείνεται
ο αυταρχισμός σε βάρος της πάλης ενάντια
στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, όπως προχτές
στο άγαλμα Τρούμαν, με θριαμβευτικές
μάλιστα επιδοκιμασίες από τον Πάιατ,
σε συνθήκες πολεμικής προετοιμασίας
και με βαθιά ελληνική εμπλοκή; Πονηρός
ο αρθρογράφος, αλλά η πραγματικότητα
τον διαψεύδει. Οπως τον διαψεύδει και
το γεγονός ότι εκατοντάδες στελέχη,
μέλη και οπαδοί του ΚΚΕ έχουν απολυθεί,
δικαστεί και καταδικαστεί όλα αυτά τα
χρόνια, πρωτοστατώντας στην οργάνωση
της πάλης στα εργοστάσια και στους
άλλους χώρους δουλειάς. Ας πάει λοιπόν
αλλού να πουλήσει την πραμάτεια του το
βαποράκι του αντικομμουνισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου