Ρεσιτάλ εφησυχασμού

Ευκαιρία για ένα ακόμα ρεσιτάλ ευρωΝΑΤΟικού εφησυχασμού έδωσαν στην κυβέρνηση και τα αστικά επιτελεία η τοποθέτηση του Γάλλου Προέδρου στο Ευρωκοινοβούλιο, ότι «θέση της Γαλλίας είναι η υποστήριξη της Ελλάδας όταν απειλείται στην Ανατολική Μεσόγειο», όπως και η «αυστηρή» υποτίθεται σύσταση των επιτελείων της ΕΕ προς την Τουρκία για την απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών.
Ο συμβολισμός έχει τη σημασία του: Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τα λόγια στήριξης και τις «εγγυήσεις» του Γάλλου Προέδρου, ο οποίος πρωτοστάτησε τις προηγούμενες μέρες μαζί με τις ΗΠΑ και τη Μ. Βρετανία στο βομβαρδισμό της Συρίας, εκτινάσσοντας την ένταση στην περιοχή και κάνοντας ακόμα πιο ισχυρό το ενδεχόμενο γενίκευσης της ιμπεριαλιστικής αντιπαράθεσης, στο φόντο της οποίας κλιμακώνονται οι τουρκικές αμφισβητήσεις στο Αιγαίο και τη Μέση Ανατολή.
Η ελληνική κυβέρνηση, που συμμετέχει ενεργά σε αυτούς τους σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς, ξαναπαίζει τώρα την κασέτα ότι η συμμετοχή στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και οι κάθε είδους λυκοσυμμαχίες της αστικής τάξης μπορούν τάχα να διασφαλίσουν την ασφάλεια και τη σταθερότητα για το λαό, την εδαφική ακεραιότητα, τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας.
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, μάλιστα, το πήγε ακόμα παραπέρα... προειδοποιώντας την Τουρκία ότι «μπερδεύει τον ίσκιο με το μπόι της» και ότι «δεν της έχει πάει καλά η τακτική της όξυνσης, αφού απομονώνεται διαρκώς σε διεθνές επίπεδο»!
Είναι οι ίδιοι που λίγες μέρες πριν, όταν ο γγ του ΝΑΤΟ βάφτιζε ξανά «διμερή ζητήματα» Ελλάδας - Τουρκίας τις τουρκικές διεκδικήσεις, δεδομένου ότι «η Τουρκία είναι στρατηγικής σημασίας σύμμαχος», που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να περάσει στο απέναντι «στρατόπεδο» των ανταγωνισμών, σφύριζαν το σκοπό ότι «το ΝΑΤΟ δεν είναι φόρουμ επίλυσης διαφορών των μελών της συμμαχίας».
Αν δεν ήταν βαμμένο στο αίμα, θα ήταν για γέλια το παραμύθι ότι η ΕΕ, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και οι υπόλοιπες ιμπεριαλιστικές ενώσεις θα... εγγυηθούν την ειρήνη και την ασφάλεια. Αυτοί που στην αντιπαράθεσή τους με Ρωσία, Κίνα κ.ά. δεν διστάζουν μπροστά σε κανένα έγκλημα ενάντια στους λαούς, μακελεύουν τη Συρία, πρωτοστατούν στα βρώμικα σχέδια για αλλαγές συνόρων, φουντώνουν αλυτρωτισμούς και εθνικισμούς.
Οπως θα ήταν για γέλια (αν δεν ήταν πέρα ως πέρα επικίνδυνο) το κυβερνητικό «επιχείρημα» ότι η ενεργότερη εμπλοκή στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς για λογαριασμό της αστικής τάξης και της «αναβάθμισής» της προστατεύει τάχα από τις συνέπειες των ανταγωνισμών αυτών, όπως είναι η όξυνση της τουρκικής επιθετικότητας, που στόχο έχει να δημιουργήσει τετελεσμένα στο μεγάλο παζάρι που διεξάγεται στην ευρύτερη περιοχή.
Περιττό, βέβαια, να πει κανείς ότι οι εξελίξεις στη Συρία δεν μειώνουν την επιθετικότητα της τουρκικής αστικής τάξης στο Αιγαίο και την κυπριακή ΑΟΖ, αντίθετα το σκληρό παζάρι μέσα στο ΝΑΤΟικό πλαίσιο αυξάνει τις αμφισβητήσεις και τις διεκδικήσεις.
Οσο για τις «γερές πλάτες» και τις συμμαχίες της αστικής τάξης, ο λαός μας μπορεί να δει και από τις εξελίξεις στην περιοχή, όπου οι ανακατατάξεις και η ρευστότητα «ζαλίζουν», το πώς μέσα σε μια νύχτα αυτές γίνονται «γερό βαρίδι» που βυθίζει τους λαούς στον πάτο του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Ο εφησυχασμός και τα επικίνδυνα παραμύθια κυβέρνησης και αστικών επιτελείων, πολύ περισσότερο η προσπάθεια να στρατεύσουν το λαό στα επικίνδυνα σχέδια, πρέπει να πάρουν απάντηση από το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Να δυναμώσει η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, παράλληλα με τον αγώνα για το μεροκάματο, ενάντια στην εκμετάλλευση, με επόμενο μεγάλο σταθμό τον ταξικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς.