Χτύπησαν τα τύμπανα της «οργής» για άλλη μια φορά στην πλατεία της
Κατερίνης και ο υπερπατριωτικός βερμπαλισμός ξεχείλισε, καλλιεργώντας
το επικίνδυνο και συνάμα συστημικό δίλημμα: Οι «προδότες» και εμείς.
Βέβαια αυτόν τον υπερπατριωτικό ζήλο και μιλάμε για τους διοργανωτές αυτών των εκδηλώσεων και όχι για τμήμα του απλού κόσμου που πάει με αγνές προθέσεις σε αυτές, δεν τον είδαμε όταν πριν ένα μήνα Αμερικανοί πεζοναύτες μαζί με Έλληνες στρατιώτες από κοινού, έκαναν ασκήσεις, ουσιαστικά πρόβες πολέμου, με επιθετικά ελικόπτερα στους πρόποδες του Ολύμπου, για να καταγγείλουν την ιμπεριαλιστή πολιτική των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε, την προσαρμογή του Ελληνικού στρατού να δρα με βάση τις ανάγκες τους.
Φυσικά ποτέ δεν ακούσαμε και κάτι στις ομιλίες που γίνονται, για το ρόλο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε, που πρωτοστάτησαν με θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να περάσει αυτή η επαίσχυντη συμφωνία των «Πρεσπών», αφού αυτή υπαγορεύτηκε από αυτούς και αποτελούσε όρος η εφαρμογή της, για να μπει η Βόρεια Μακεδονία στο ΝΑΤΟ και να ανοίξουν οι συζητήσεις για την είσοδο τους στην Ε.Ε.
Ο ιμπεριαλιστικός παράγοντας που ευθύνεται για τις τεχνητές εντάσεις
και δημιουργεί τα ζητήματα είναι απών από τις ομιλίες των διοργανωτών.
Εμμέσως πλην σαφώς αθωώνουν και ξεπλένουν τον ιμπεριαλισμό, γιατί εχθρός είναι ο «γυφτοσκοπιανός» όπως φωνάζουν κάποιοι σε αυτές τις συγκεντρώσεις.
Προφανώς οι διοργανωτές των «Μακεδονικών» συλλαλητηρίων δε βλέπουν και τον ρόλο του κεφαλαίου εγχώριου και μη, που αναζητά μέσο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, αύριο ίσως με κάποιο άλλη αντιλαϊκή αστική κυβέρνηση, τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας.
Αυτό πρακτικά σημαίνει να πάρουν και αυτοί ένα κομμάτι από την αναδιανομή της ενεργειακής πίττας, του ενεργειακού πλούτου, που πραγματοποιείται στην ευρύτερη περιοχή της βαλκανικής και γίνεται με όρους οξυμένου ενδοιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού κυρίως μεταξύ των ΗΠΑ και της αστικής τάξης της Ρωσίας, με απρόβλεπτες συνέπειες, που μπορεί να οδηγήσει σε μια γενικευμένη σύρραξη.
Προφανώς αυτά τα θέματα δεν κουμπώνουν στα «πατριωτικά» τους κελεύσματα, ούτε ότι η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο αμερικανονατοϊκο στρατόπεδο και αποτελεί στρατηγικό ζωτικό χώρο, για να εφορμούν για τα πολεμοκάπηλα σχέδια τους οι Αμερικανοί, οι νατοϊκοί ιμπεριαλιστές και η Ε.Ε.
Αυτή η πολιτική δεν υπονομεύει την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της χώρας;
Αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να γίνει με εθνικιστικές κορώνες και υπερπατριωτικούς βερμπαλισμούς που στραγγίζει το αγνό πατριωτικό αίσθημα, στηλιτεύοντας μόνο «εχθρούς» λαούς και μνημονεύοντας την ιστορία, πέρα για πέρα με επιλεκτικό τρόπο, με όρους μεγαλοϊδεατισμού και έπαρσης.
Η στρεβλή ανάγνωση της ιστορίας γίνονταν πάντα από αυτούς που ήθελαν στον γύψο στο λαό, αυτούς που ήθελαν το λαό να συμμορφώνεται προς τα υποδείξεις, να υποτάσσεται, να συμβιβάζεται, να σκύβει το κεφάλι, να μην παλεύει για καλύτερη ζωή με δικαιώματα.
Δεν πρέπει να γελιόμαστε ότι στις δήθεν «ακομμάτιστες» συγκεντρώσεις για την «Μακεδονία» δεν υπάρχει πολιτική στόχευση και ιδεολογικό πρόσημο.
Και όσο θα εκτίθενται στην κοινωνία, τόσο πιο ξεκάθαρο θα γίνεται αυτό.
Αφού ξεπλένουν τον ιμπεριαλισμό αυτές οι συγκεντρώσεις και δε βλέπουν σε όλα αυτά ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – Ε.Ε, αστική τάξη, κεφάλαιο, ανταγωνισμούς και εκατέρωθεν εθνικισμούς που αξιοποιούνται για να προχωρούν πιο γρήγορα και αποτελεσματικά οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί.
Τώρα ονειρεύονται και ένα νέο συνταγματάρχη πραξικοπηματία να πάρει τις τύχες της χώρας, αφού μας είπαν αυτοί οι «ακομμάτιστοι» «πατριώτες» σε ομιλία τους, ότι και οι 300 είναι προδότες, όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ και ότι πρέπει όλοι τους να είναι ανεπιθύμητοι παντού.
Οι ακροβασίες που κάνουν στο όνομα δήθεν των «κινητοποιήσεων» κατά της συμφωνίας των «Πρεσπών» είναι επικίνδυνες.
Πατριωτισμός δεν είναι να κεφαλαιοποιήσεις μια αντιλαϊκή – αντιδραστική πολιτική, μια φιλοϊμπεριαλιστική πολιτική, να την αποστεώσεις από τα ταξικά της χαρακτηριστικά και να την χαρίσεις πάλι στο σύστημα, για να ξεπλύνει μια άλλη μορφή διαχείρισης του.
Γιατί πίσω από τις φωνασκίες και τις άναρθρες κραυγές επιχειρείται ο εγκλωβισμός του λαού στα όρια του συστήματος που τον τυραννάει, βάζοντας επιπλέον εμπόδια στην ριζοσπαστική πάλη, εμπόδια στην λαϊκή χειραφέτηση από την αστική πολιτική, αστική ιδεολογία.
Γιατί ο εθνικισμός που είναι η άλλη όψη του κοσμοπολιτισμού το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και βαρβαρότητας υπηρετεί, το κεφάλαιο και τα υπερκέρδη του.
Όταν δεν μπορούν να διαχειριστούν για λογαριασμό του κεφαλαίου τα παραδοσιακά αστικά κόμματα που απαξιώνονται εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, ύφεσης η ισχνής καπιταλιστικής ανάπτυξης και σε κάθε περίπτωση το μάρμαρο πληρώνει ο λαός, για να μείνουν ανέγγιχτα τα κέρδη του κεφαλαίου, τότε ο εθνικισμός μέσα από πολλά προσωπεία έρχεται να αναλάβει ρόλους.
Για αυτό εξάλλου έχει στοιχεία αντικομουνισμού, μισαλλοδοξίας, ξενοφοβίας.
Σήμερα η πάλη ενάντια στο σάπιο σύστημα του καπιταλισμού που γεννάει τους ιμπεριαλιστικούς πόλεμους, την φτώχεια, την δυστυχία, την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα, τους εθνικισμούς, είναι η μόνη πατριωτική πάλη, συνάμα ταξική και διεθνιστική.
Γιατί καταδεικνύει ότι ίδιος είναι εχθρός για κάθε λαό, είναι η εκμετάλλευση των καπιταλιστών , τα μονοπώλια, οι ιμπεριαλιστές που χαράζουν τα σύνορα αιματοκυλώντας τους λαούς.
Αυτό είναι το σύγχρονο πατριωτικό καθήκον του λαού μας και όλων των λαών, να παλέψουμε με όρους κοινωνικής αντικαπιταλιστικής – αντιμονοπωλιακής συμμαχίας, ενάντια στο σάπιο σύστημα και τους ιμπεριαλιστές.
Για να γίνουν πραγματικά οι λαοί κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουν, να διαφεντεύουν οι ίδιοι τον τόπο τους σαν παραγωγοί του πλούτου, χωρίς προστάτες και εκμεταλλευτές, με κριτήριο την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων διευρυμένων λαϊκών – κοινωνικών αναγκών και όχι τα κέρδη των λίγων.
Παναγιώτης Σαββίδης
Βέβαια αυτόν τον υπερπατριωτικό ζήλο και μιλάμε για τους διοργανωτές αυτών των εκδηλώσεων και όχι για τμήμα του απλού κόσμου που πάει με αγνές προθέσεις σε αυτές, δεν τον είδαμε όταν πριν ένα μήνα Αμερικανοί πεζοναύτες μαζί με Έλληνες στρατιώτες από κοινού, έκαναν ασκήσεις, ουσιαστικά πρόβες πολέμου, με επιθετικά ελικόπτερα στους πρόποδες του Ολύμπου, για να καταγγείλουν την ιμπεριαλιστή πολιτική των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε, την προσαρμογή του Ελληνικού στρατού να δρα με βάση τις ανάγκες τους.
Φυσικά ποτέ δεν ακούσαμε και κάτι στις ομιλίες που γίνονται, για το ρόλο των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ, της Ε.Ε, που πρωτοστάτησαν με θεμιτά και αθέμιτα μέσα για να περάσει αυτή η επαίσχυντη συμφωνία των «Πρεσπών», αφού αυτή υπαγορεύτηκε από αυτούς και αποτελούσε όρος η εφαρμογή της, για να μπει η Βόρεια Μακεδονία στο ΝΑΤΟ και να ανοίξουν οι συζητήσεις για την είσοδο τους στην Ε.Ε.
Εμμέσως πλην σαφώς αθωώνουν και ξεπλένουν τον ιμπεριαλισμό, γιατί εχθρός είναι ο «γυφτοσκοπιανός» όπως φωνάζουν κάποιοι σε αυτές τις συγκεντρώσεις.
Προφανώς οι διοργανωτές των «Μακεδονικών» συλλαλητηρίων δε βλέπουν και τον ρόλο του κεφαλαίου εγχώριου και μη, που αναζητά μέσο της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα, αύριο ίσως με κάποιο άλλη αντιλαϊκή αστική κυβέρνηση, τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της χώρας.
Αυτό πρακτικά σημαίνει να πάρουν και αυτοί ένα κομμάτι από την αναδιανομή της ενεργειακής πίττας, του ενεργειακού πλούτου, που πραγματοποιείται στην ευρύτερη περιοχή της βαλκανικής και γίνεται με όρους οξυμένου ενδοιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού κυρίως μεταξύ των ΗΠΑ και της αστικής τάξης της Ρωσίας, με απρόβλεπτες συνέπειες, που μπορεί να οδηγήσει σε μια γενικευμένη σύρραξη.
Προφανώς αυτά τα θέματα δεν κουμπώνουν στα «πατριωτικά» τους κελεύσματα, ούτε ότι η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο αμερικανονατοϊκο στρατόπεδο και αποτελεί στρατηγικό ζωτικό χώρο, για να εφορμούν για τα πολεμοκάπηλα σχέδια τους οι Αμερικανοί, οι νατοϊκοί ιμπεριαλιστές και η Ε.Ε.
Αυτή η πολιτική δεν υπονομεύει την ανεξαρτησία και την κυριαρχία της χώρας;
Αυτός ο αγώνας δεν μπορεί να γίνει με εθνικιστικές κορώνες και υπερπατριωτικούς βερμπαλισμούς που στραγγίζει το αγνό πατριωτικό αίσθημα, στηλιτεύοντας μόνο «εχθρούς» λαούς και μνημονεύοντας την ιστορία, πέρα για πέρα με επιλεκτικό τρόπο, με όρους μεγαλοϊδεατισμού και έπαρσης.
Η στρεβλή ανάγνωση της ιστορίας γίνονταν πάντα από αυτούς που ήθελαν στον γύψο στο λαό, αυτούς που ήθελαν το λαό να συμμορφώνεται προς τα υποδείξεις, να υποτάσσεται, να συμβιβάζεται, να σκύβει το κεφάλι, να μην παλεύει για καλύτερη ζωή με δικαιώματα.
Δεν πρέπει να γελιόμαστε ότι στις δήθεν «ακομμάτιστες» συγκεντρώσεις για την «Μακεδονία» δεν υπάρχει πολιτική στόχευση και ιδεολογικό πρόσημο.
Και όσο θα εκτίθενται στην κοινωνία, τόσο πιο ξεκάθαρο θα γίνεται αυτό.
Αφού ξεπλένουν τον ιμπεριαλισμό αυτές οι συγκεντρώσεις και δε βλέπουν σε όλα αυτά ΝΑΤΟ – ΗΠΑ – Ε.Ε, αστική τάξη, κεφάλαιο, ανταγωνισμούς και εκατέρωθεν εθνικισμούς που αξιοποιούνται για να προχωρούν πιο γρήγορα και αποτελεσματικά οι ιμπεριαλιστικοί σχεδιασμοί.
Τώρα ονειρεύονται και ένα νέο συνταγματάρχη πραξικοπηματία να πάρει τις τύχες της χώρας, αφού μας είπαν αυτοί οι «ακομμάτιστοι» «πατριώτες» σε ομιλία τους, ότι και οι 300 είναι προδότες, όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ και ότι πρέπει όλοι τους να είναι ανεπιθύμητοι παντού.
Οι ακροβασίες που κάνουν στο όνομα δήθεν των «κινητοποιήσεων» κατά της συμφωνίας των «Πρεσπών» είναι επικίνδυνες.
Πατριωτισμός δεν είναι να κεφαλαιοποιήσεις μια αντιλαϊκή – αντιδραστική πολιτική, μια φιλοϊμπεριαλιστική πολιτική, να την αποστεώσεις από τα ταξικά της χαρακτηριστικά και να την χαρίσεις πάλι στο σύστημα, για να ξεπλύνει μια άλλη μορφή διαχείρισης του.
Γιατί πίσω από τις φωνασκίες και τις άναρθρες κραυγές επιχειρείται ο εγκλωβισμός του λαού στα όρια του συστήματος που τον τυραννάει, βάζοντας επιπλέον εμπόδια στην ριζοσπαστική πάλη, εμπόδια στην λαϊκή χειραφέτηση από την αστική πολιτική, αστική ιδεολογία.
Γιατί ο εθνικισμός που είναι η άλλη όψη του κοσμοπολιτισμού το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης και βαρβαρότητας υπηρετεί, το κεφάλαιο και τα υπερκέρδη του.
Όταν δεν μπορούν να διαχειριστούν για λογαριασμό του κεφαλαίου τα παραδοσιακά αστικά κόμματα που απαξιώνονται εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, ύφεσης η ισχνής καπιταλιστικής ανάπτυξης και σε κάθε περίπτωση το μάρμαρο πληρώνει ο λαός, για να μείνουν ανέγγιχτα τα κέρδη του κεφαλαίου, τότε ο εθνικισμός μέσα από πολλά προσωπεία έρχεται να αναλάβει ρόλους.
Για αυτό εξάλλου έχει στοιχεία αντικομουνισμού, μισαλλοδοξίας, ξενοφοβίας.
Σήμερα η πάλη ενάντια στο σάπιο σύστημα του καπιταλισμού που γεννάει τους ιμπεριαλιστικούς πόλεμους, την φτώχεια, την δυστυχία, την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα, τους εθνικισμούς, είναι η μόνη πατριωτική πάλη, συνάμα ταξική και διεθνιστική.
Γιατί καταδεικνύει ότι ίδιος είναι εχθρός για κάθε λαό, είναι η εκμετάλλευση των καπιταλιστών , τα μονοπώλια, οι ιμπεριαλιστές που χαράζουν τα σύνορα αιματοκυλώντας τους λαούς.
Αυτό είναι το σύγχρονο πατριωτικό καθήκον του λαού μας και όλων των λαών, να παλέψουμε με όρους κοινωνικής αντικαπιταλιστικής – αντιμονοπωλιακής συμμαχίας, ενάντια στο σάπιο σύστημα και τους ιμπεριαλιστές.
Για να γίνουν πραγματικά οι λαοί κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουν, να διαφεντεύουν οι ίδιοι τον τόπο τους σαν παραγωγοί του πλούτου, χωρίς προστάτες και εκμεταλλευτές, με κριτήριο την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων διευρυμένων λαϊκών – κοινωνικών αναγκών και όχι τα κέρδη των λίγων.
Παναγιώτης Σαββίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου