Ο διευθυντής και αρχίατρος στο Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Βόρειας Σουηδίας, καθηγητής της γεριατρικής, Yngve Gustafson προειδοποιεί: 75.000 συνανθρωποί μας δεν τρέφονται κανονικά. Οι 15.000 από αυτούς κινδυνεύουν να πεθάνουν από την ασιτία και τις συνέπειες της, ουρολοίμωξη, πτώση των δοντιών και κατάθλιψη.
-Το να γεράσει κανείς στην Σουηδία είναι θέμα διακρίσεων, δηλώνει στην εφημερίδα Αφτονμπλάντετ!
Ασιτία και πείνα στην Σουηδία ακούγεται σαν κάτι το αδιανόητο. Είναι όμως υπαρκτή κατάσταση για χιλιάδες συνταξιούχους ηλικιωμένους που έχουν διαλέξει να διαβιώνουν σε δικά τους σπίτια με την «βοήθεια στο σπίτι» αλλά και στα γηροκομεία.
Στο πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι» παίρνουν μόνο μια μερίδα φαγητού, σε αρκετούς Δήμους, που την χωρίζουν σε δύο γεύματα μεσημεριανό και βραδυνό.
Στα γηροκομεία, δεν παίρνουν τροφή για 17 ολόκληρες ώρες.
Το τελευταίο γεύμα της ημέρας είναι το βραδυνό στις 5 το απόγευμα. Το επόμενο γεύμα που είναι το πρωινό, σερβίρεται στις 10 την άλλη μέρα το πρωί.
Ο καθηγητής συνεχίζει πως πάντα υπήρχε πρόβλημα στις παρεχόμενες θερμίδες που υπάρχουν στην τροφή που προσφέραται καθώς και στο μέγεθος της μερίδας.
-Τα τελευταία όμως 30 χρόνια που μπήκε η ιδιωτική πρωτοβουλία στην φροντίδα των ηλικιωμένων και στην διαχείρηση των γηροκομείων τα πράγματα έγιναν χειρότερα.
Το 2014 έρευνα του Πανεπιστημείου Βόρειας Σουηδίας μεταξύ 832 ηλικιωμένων σε γηροκομεία και σε «βοήθεια στο σπίτι» κατέληξε πως πάνω από το μισό των ατόμων της έρευνας είχαν ελλειπή σίτιση και το 13% ήταν σοβαρά υποσιτισμένα.
Η φροντίδα των ηλικιωμένων είναι αρμοδιότητα των Δήμων που μέσω εργολαβιών την έχουν κατά 23% εκχωρήσει σε επιχειρηματίες.
Εδώ πρέπει να εξηγηθεί ότι και οι ηλικιωμένοι που προτιμούν να εξακολουθούν να μένουν σε δικό τους σπίτι, πληρώνουν την κοινωνική υπηρεσία «βοήθειας στο σπίτι» των Δήμων ή του ιδιώτη επιχειρηματία για φαγητό που έρχεται σαν ντελίβερι, φροντίδα υπονοσοκόμας, χορήγηση φαρμάκων, λάντζα και καθαριότητα, βοήθεια για σωματική υγιεινή κλπ.
Το ύψος της σύνταξης καθορίζει και τις υπηρεσίες που προσφέρονται. Για τους ηλικιωμένους που έχουν την χαμηλή βασική σύνταξη και οι δικοί τους μένουν μακριά η κατάσταση είναι σοβαρή.
Το φαγητό μαγειρεύεται κεντρικά και παραδίδεται στον «πελάτη» κατεψυγμένο σε καθημερινή ή εβδομαδιαία βάση, για να ζεσταθεί στα μικροκύματα ή στον φούρνο από το νοσηλευτικό προσωπικό.
Η υπεύθυνη της έρευνας διαιτολόγος Maine Carlsson διαπιστώνει ότι η κατάσταση δεν έχει αλλάξει από τότε. Επαναλαμβάνει με την σειρά της πως σε όλη την Σουηδία 75.000 ηλικιωμένοι άνθρωποι έχουν σοβαρό υποσιτισμό και 15.000 από αυτούς κινδυνεύουν να πεθάνουν από την πείνα.
Τρείς είναι οι παράγοντες κατά την γνώμη της διαιτολόγου.
1. Η έλλειψη μορφωμένου προσωπικού στα θέματα διατροφής, ενέργειας της τροφής και διαιτολογίας των ηλικιωμένων.
2. Οι πολλές ώρες που μεσολαβούν ανάμεσα στα γεύματα λόγω έλλειψης προσωπικού και για λόγους οικονομίας.
Άλλος επιπρόσθετος παράγοντας είναι πως πολλοί από τους ηλικιωμένους παίρνουν πολλά και μερικές φορές λάθος φάρμακα από το μη καταρτισμένο προσωπικό, χάνουν την ορεξή τους, τα δόντια τους πέφτουν και δεν μπορούνε να φάνε, το φαγητό είναι άνοστο αλλά και μερικές φορές τα φάρμακα καταστρέφουν την γεύση.
Οι διευθυντές του προσωπικού δεν ενδιαφέρονται για την επιμόρφωση του προσωπικού τους επειδή κοστίζει. Η ταυτόχρονη έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού φτάνει σε σημείο να προσλαμβάνονται άνθρωποι που δεν έχουν γνώσεις.
Ο καθηγητής Yngve Gustafson συνεχίζει πως η Σουηδία είναι μια ταξική κοινωνία. «Είναι τρομακτικό να μην μπορούν οι άνθρωποι να μασήσουν και να φάνε λόγω κακής υγιεινής των δοντιών τους και του στόματος. Να μην έχουν χρήματα να πάνε στον οδοντίατρο!».
-Η κοινωνία μας δεν δείχνει κανέναν σεβασμό στους γηραιότερους καταλήγει. «Στους περισσότερους πολιτισμούς οι γέροντες αποπνέουν σοφία, εμπειρία, σεβασμό. Όχι στην χώρα μας!
Στην χώρα μας μετά τα 65 είσαι στην μοίρα της οικονομικής συγκυρίας και στην αυθαιρεσία, ανεξάρτητα από τις ανάγκες».
Αυτός είναι ο καπιταλισμός μας λέει με άλλα λόγια ο καθηγητής. Η εποχή των παχιών αγελάδων της Σουηδίας πέρασε ανεπιστρεπτί μετά την κρίση του 90, και την ανατροπή του σοσιαλισμού, που σήμανε την αντεπίθεση του κεφαλαίου με την συναίνεση των παθητικών εργοδοτικών συνδικάτων. Η περιβόητη ευμάρεια στον καπιταλισμό της Σουηδίας, χώρας «πρότυπο» δεν υπάρχει πιά.
Μόνο η αγωνιστική αφύπνιση με το επαναδραστηριοποιημένο Κομμουνιστικό Κόμμα της Σουηδίας που συμμετέχει στις ευρωεκλογές μπορεί να αποτελέσει ελπίδα για το μέλλον.