25 Δεκ 2011

Πόλεμος κατά των λαϊκών κινημάτων με πρόσχημα τα ναρκωτικά


ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ

«Πρόκειται για εξέγερση τρομοκρατών», ανέκραξε ο πρόεδρος της υποεπιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων αρμόδιος για θέματα του Δυτικού Ημισφαιρίου, Ρεπουμπλικανός βουλευτής Κόνι Μακ, αναφερόμενος στην αιματηρή κατάσταση και τις εκρηκτικές διαστάσεις που έχει λάβει ο «πόλεμος κατά των ναρκωτικών» στηνΚεντρική Αμερική και τοΜεξικό. Δήλωση που απηχεί απολύτως τη θέση περί «εξέγερσης», που εδώ και μήνες έχει εκφράσει η υπουργός ΕξωτερικώνΧίλαρι Κλίντον, και η οποία αποτελεί το «ιδεολογικό κέλυφος» της «νέας στρατηγικής» της κυβέρνησης του Μπαράκ Ομπάμα «για την καταπολέμηση του διεθνούς οργανωμένου εγκλήματος».
Η υιοθέτηση της «νέας στρατηγικής» κρίθηκε ως άμεση, επείγουσα και επιτακτική ανάγκη και έχει τεθεί ήδη σε εφαρμογή. Καθώς πέντε χρόνια μετά την 1η Δεκέμβρη του 2006, και τον «πόλεμο κατά των ναρκωτικών» που κήρυξε ο πρόεδρος του Μεξικού Φελίπε Καλδερόν, σχεδόν 50.000 άνθρωποι, στο Μεξικό μόνο, έχουν δολοφονηθεί. Στην πλειοψηφία τους δεν είναι «θύματα ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, αλλά απλοί πολίτες, μετανάστες από όλη την Κεντρική Αμερική, και αγωνιστές μέλη του λαϊκού κινήματος του Μεξικού.
Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι σημείο καμπής για την έκρηξη της «φονικής βίας» που προκάλεσε η διάχυση του βρώμικου πολέμου των δυνάμεων ασφαλείας του Μεξικού, των καρτέλ και των συμμοριών, ήταν το πραξικόπημα στην Ονδούρα.
Πεδίο βολής φτηνό
Στην Ονδούρα, μέσα σε δύο χρόνια έχει διπλασιαστεί ο αριθμός των δολοφονιών, καθώς έχει φτάσει πλέον σε 85 δολοφονίες ανά 100.000 κατοίκους, κατατάσσοντάς την πλέον στην πιο επικίνδυνη χώρα της Κεντρικής Αμερικής και μία από τις πιο επικίνδυνες του πλανήτη. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι δολοφονίες των μελών και στελεχών του Εθνικού Μετώπου Λαϊκής Αντίστασης, καταγράφονται ως «εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου», ενώ τον προηγούμενο μήνα ο πρόεδρος Πορφίριο Λόμπο, διέταξε την επιχείρηση «κεραυνό», δηλαδή την ανάπτυξη του στρατού για την αντιμετώπιση του εγκλήματος και της δράσης του οργανωμένου εγκλήματος.
Στη Γουατεμάλα, η μεξικανική συμμορία «Λος Σέτας», απείλησε άμεσα ακόμη και τον πρώην πρόεδρο Αλβαρο Κολόμ.
Οι «Λος Σέτας» αξίζουν ειδικής μνείας, όσον αφορά την ιστορία τους, ώστε κάποιος να κατανοήσει το ρόλο που διαδραματίζουν. Πρόκειται για πρώην στελέχη του μεξικανικού στρατού προερχόμενα κατά βάση απ' τις «αερομεταφερόμενες ειδικές δυνάμεις» (gafe), αξιωματικοί που κατά τη δεκαετία του '90 εκπαιδεύτηκαν στο στρατόπεδο εκπαίδευσης της 7ης ομάδας ειδικών αποστολών του αμερικανικού στρατού, το σχολείο των περιβόητων «snake eaters», στο Φορτ Μπραγκς της βόρειας Kαρολίνας και ειδικεύτηκαν στην «αντιτρομοκρατική δράση», τον πόλεμο σε πόλεις, τη δράση κατά των ανταρτών κ.λπ.
Εξαιτίας αυτής της απειλής και της αδυναμίας των αρχών ασφαλείας της Γουατεμάλας να ανταποκριθούν στο πρόβλημα ασφαλείας, η κυβέρνηση Ομπάμα έσπευσε να «βοηθήσει», αποστέλλοντας στρατιωτικό υλικό, αλλά και ταχύπλοα του πολεμικού ναυτικού στο πλαίσιο της «περιφερειακής συνεργασίας για την ασφάλεια», που προβλέπεται και από τη «Συμφωνία της Μέριδα», ενώ ίσως το πιο ηχηρό αποτέλεσμα της δράσης του «οργανωμένου εγκλήματος» ήταν η εκλογή του στρατηγού ε.α Οττο Πέρες Μολίνα στην προεδρία της Γουατεμάλας, διαβόητου για τα εγκλήματά του κατά τη διάρκεια του εμφύλιου πολέμου.
Δεν είναι ο μόνος στρατιωτικός που μέσα από «δημοκρατικές διαδικασίες» αποκτά θέση και διευρυμένη επιρροή στις κυβερνήσεις των χωρών της περιοχής καθώς η παρουσία του εγγυάται «σιδερένια πυγμή» για την καταπολέμηση της βίας και του εγκλήματος.
Τον προηγούμενο μήνα, ο Νταβίντ Μουνγκουία Παγιές, από το πόστο του υπουργείου Αμυνας που ορκίστηκε υπουργός Δικαιοσύνης και Δημόσιας Ασφάλειας από τον Πρόεδρο Ελ Σαλβαδόρ Μαουρίσιο Φούνες που επίσης έχει διατάξει την ανάπτυξη του στρατού ακόμη και στην πρωτεύουσα.
Ο Μουνγκουία Παγιές κάλυψε τη θέση που έμεινε κενή μετά την «αιφνίδια παραίτηση» του πρώην υπουργού, Μανουέλ Μελγκάρ. Η παραίτηση Μελγκάρ, πρώην ηγετικού στελέχους του αντάρτικου στρατού του Φαραμπούντο Μαρτί - FMLN, προκάλεσε σάλο καθώς σύμφωνα με την εφημερίδα El Faro, η τύχη του Μελγκάρ κρίθηκε από την επίσημη υπογραφή της «συνεργασίας για την ανάπτυξη» που υπογράφτηκε μεταξύ του Ελ Σαλβαδόρ και των ΗΠΑ στις 4 Νοεμβρίου. Παράλληλα, τηλεγράφημα από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ του 2009 που αποκάλυψε το Wikileaks, καταγράφει την έντονη δυσφορία της Ουάσιγκτον για την επιλογή Μελγκάρ, καθώς τονίζεται «ότι η χρηματοδότηση και η επιτυχία της πρωτοβουλίας της Μέριδα εξαρτάται από τη δυνατότητα της Ουάσινγκτον να επιλύσει το ζήτημα Μελγκάρ».
Η συμφωνία Ελ Σαλβαδόρ - ΗΠΑ εμπίπτει στην αρμοδιότητα της υπηρεσίας USAID, και ανάλογες φέτος έχουν υπογραφτεί με την Τανζανία, την Γκάνα και τις Φιλιππίνες, συμφωνίες που στοχεύουν στη «δημιουργία της επόμενης γενιάς των αναδυόμενων οικονομιών», συνδέονται στην περίπτωση του Ελ Σαλβαδόρ με την καταπολέμηση της βίας και τη δημιουργία των αναγκαίων συνθηκών ασφάλειας...
Συμφωνία που επίσης εντάσσεται στο «σχέδιο Μεσοαμέρικα» (Mesoamerica) τη συνέχεια του «σχεδίου Πουέμπλα Παναμά», που εξαιτίας των αντιδράσεων του λαϊκού κινήματος είχε μείνει ανενεργό από το 2003. Σχέδιο που στοχεύει στο μετασχηματισμό όλη της περιοχής, από το νότιο Μεξικό έως τον Παναμά, σε μία ζώνη ασύδοτου και ελεύθερου εμπορίου, ενιαίες υποδομές (ενέργεια, ηλεκτρικό και οδικό δίκτυο, τηλεπικοινωνίες κ.λπ.) πλήρη πρόσβαση και έλεγχο των φυσικών πόρων της περιοχής, το νερό, τα ορυκτά άλλους φυσικούς πόρους, από το πολυεθνικό και εγχώριο κεφάλαιο. Σχέδιο που για να επιτευχθεί απαιτεί τη στρατιωτικοποίηση της περιοχής.
Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, λαμβάνουν τις σωστές τους διαστάσεις οι δηλώσεις του Κόνι Μακ ότι «από την τρομοκρατική εξέγερση κατά μήκος των νότιων συνόρων, που εκδηλώνεται παράλληλα σε όλο το Μεξικό και την Κεντρική Αμερική καθώς και σε πάνω από 1.000 πόλεις των ΗΠΑ»... συνιστά τη «μεγαλύτερη απειλή για την εθνική ασφάλεια ενώ και η οικονομία πλήττεται δριμύτατα».
Πληθαίνουν οι αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έχει προετοιμαστεί μεθοδικά και σε βάθος χρόνου γι' αυτήν την «εξέγερση». Αμέσως μετά το πραξικόπημα στην Ονδούρα - τυχαίο; - επέβαλαν μία σειρά συμφωνιών με τις χώρες της περιοχής.
Μετά το «Σχέδιο Μεξικό» και την «Πρωτοβουλία της Μέριδα» που κρίνεται πια... ανεπαρκής, η κυβέρνηση Ομπάμα προώθησε το πρώτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους την «Πρωτοβουλία Περιφερειακής Ασφάλειας για την Κεντρική Αμερική («Central America Regional Security Initiative» - CARSI) και τις χώρες Ονδούρα, Μπελίζ, Κόστα Ρίκα, Ελ Σαλβαδόρ, Γουατεμάλα, Νικαράγουα και Παναμάς. Εν συντομία, το «Σχέδιο Κεντρική Αμερική».
Συνάμα, προχώρησε τάχιστα σε σειρά συμφωνιών για την εγκατάσταση αμερικανικών βάσεων στην Κεντρική Αμερική με αποτέλεσμα να έχουν διπλασιαστεί από το 2009, από περίπου 11 σε 24. (βλέπε σχετικό χάρτη).
Το 2010 ανακοινώθηκε η συμφωνία με την Κόστα Ρίκα και το σχέδιο «Επιχείρηση Κοινή Περιπολία» με τις ΗΠΑ, που σημαίνει την εγκατάσταση χιλιάδων Αμερικανών στρατιωτών για τη στήριξη των προσπαθειών των ΗΠΑ και κυρίως του Νότιου Στρατηγείου και του 4ου αμερικανικού στόλου στην καταπολέμηση του λαθρεμπορίου των ναρκωτικών και των συμμοριών», αλλά και για την «αντιμετώπιση της τρομοκρατίας».
Ακολούθησε σειρά συμφωνιών με την κυβέρνηση Λόμπο για την οικοδόμηση και άλλων βάσεων στην Ονδούρα ακόμη και στην Καραϊβική στη νήσο Γκουανάχα και τα σχέδια για τη δημιουργία δύο επιπρόσθετων βάσεων στήριξης της τεράστιας βάσης των Αμερικανών στην αεροπορική βάση Σότο Κάνο, πάντα στο πλαίσιο του «πολέμου κατά των ναρκωτικών». Βάση την οποία ο ανατραπείς από το πραξικόπημα πρόεδρος Μανουέλ Σελάγια, είχε ανακοινώσει ότι θα την κλείσει και θα δημιουργήσει εκεί εμπορικό αεροδρόμιο! Φυσικά, δεν πρόλαβε.
Ανάλογες συμφωνίες και με την κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ όπου εκτός των βάσεων φιλοξενεί και μία σύγχρονη εκδοχή της Σχολής των δολοφόνων, της διαβόητης Σχολής της Αμερικής - (SOA), υπό την ονομασία «Διεθνής Ακαδημία για την Τήρηση του Νόμου» - (Institute for LawEnforcement Administation-ILEA) που παρέχει «δωρεάν» στις αρχές ασφαλείας της χώρας μαθήματα σύγχρονων μεθόδων ανάκρισης, δηλαδή βασανιστήρια και φυσικά «αντιμετώπισης των εσωτερικών κινδύνων», δηλαδή εγχειρίδια πραξικοπημάτων και κατάπνιξης του λαϊκού κινήματος.
Στον Παναμά, το παρελθόν επέστρεψε με δύναμη καθώς αν και η συμφωνία για τη Διώρυγα του Παναμά που επέβαλε, εκτός της παράδοση του ελέγχου της διώρυγας στην κυβέρνηση της χώρας το 1999, συνάμα και την απομάκρυνση των αμερικανικών βάσεων.
Ουδεμία σημασία έχουν οι διεθνείς συμφωνίες, όπως αποδεικνύεται για άλλη μία φορά, όταν αυτές δεν εξυπηρετούν τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ΗΠΑ. Το αμερικανικό Πεντάγωνο συνεχώς ενισχύει την παρουσία του στον Παναμά και σύμφωνα με επίσημα έγγραφα, την τελευταία δεκαετία έχουν υπογραφεί περισσότερες από 700 συμβάσεις, ενώ η κυβέρνηση του Προέδρου Ρικάρντο Μαρτινέλι υπέγραψε συμφωνία για τη δημιουργία πέντε βάσεων.
Παρά την επίσημη διάψευση, εκ μέρους της κυβέρνησης του Παναμά, τα επίσημα έγγραφα του Πενταγώνου το αποδεικνύουν. Στον Παναμά δημιουργήθηκε και το Περιφερειακό Κέντρο Ασφάλειας Επιχειρήσεων, το οποίο θα φιλοξενήσει στρατεύματα από την υπόλοιπη Κεντρική Αμερική και τη Δομινικανή Δημοκρατία και θα συνδέεται άμεσα με την έδρα του Νότιου Στρατηγείου στη Φλόριντα.
Το κέντρο αυτό ουσιαστικά αποτελεί την επιτυχημένη έκβαση της πρότερης ανεπιτυχούς προσπάθειας των ΗΠΑ κατά τα τέλη της δεκαετίας του '90 να συστήσουν το «Πολυεθνικό Κέντρο για το Πόλεμο κατά των Ναρκωτικών» για τη διατήρηση του ασφυκτικού και απόλυτου ελέγχου της περιοχής και της Διώρυγας που τελικά μετατράπηκε σε Σχέδιο Κολομβία από την κυβέρνηση Κλίντον...

Χριστίνα ΜΑΥΡΟΠΟΥΛΟΥ

ByΦιλιππος Ανθης στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

TOP READ