17 Νοε 2012

Ο Φούχτελ και οι 1.000 εργαζόμενοι


Ο Φούχτελ και οι 1.000 εργαζόμενοι


H δήλωση του Γερμανού υφυπουργού Εργασίας Χ. Φούχτελ: «Οσον αφορά την Τοπική Αυτοδιοίκηση απαιτούνται 3.000 εργαζόμενοι στην Ελλάδα, ενώ στη Γερμανία η δουλειά διεκπεραιώνεται με 1.000 άτομα», προβλήθηκε από τα αστικά Μέσα Ενημέρωσης με στόχο να δικαιολογηθεί η απόφαση της κυβέρνησης για τις διαθεσιμότητες και τις απολύσεις στους δήμους. Για να περάσουν τη λογική των «βολεμένων εργαζομένων που δεν δουλεύουν» και των «εργαζομένων που κάθονται και δεν κάνουν τίποτα» και να ενισχύσουν την αντεργατική προπαγάνδα.
Ποια είναι η πραγματικότητα;
Στη Γερμανία οι δήμοι τα τελευταία χρόνια - και κυρίως από το 2009 και μετά - έχουν παραχωρήσει σε ιδιώτες: Υδρευση, Διαχείριση απορριμμάτων, Ενέργεια, Υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας, Σχολεία, Παιδικούς Σταθμούς, Διαχείριση Πάρκων, Υποδομές αναψυχής - αθλητισμού - πολιτισμού.
Αρα, χιλιάδες εργαζόμενοι πετάχτηκαν στο δρόμο αφού δεν είχαν λόγο ύπαρξης.
Το τι σημαίνει Τοπική Διοίκηση στη Γερμανία μετά από Διοικητική Μεταρρύθμιση, αντίστοιχη με αυτή του «Καλλικράτη» στη χώρα μας και τι ακριβώς συγκρίνει ο Χ. Φούχτελ το δείχνουν και κάποια άλλα στοιχεία:
- Στη Γερμανία, σύμφωνα με τη Γερμανική Ομοσπονδία Δημοτικών Συμβουλίων, τα έσοδα από τους τοπικούς φόρους ήταν κατά 7 δισ. λιγότερα το 2009. Ετσι άρχισαν οι περικοπές. Η πρωτεύουσα της χώρας, το Βερολίνο, για εξοικονόμηση πόρων προχώρησε σε μείωση προσωπικού, μισθών και υπηρεσιών, κλείνοντας αρκετές εγκαταστάσεις, όπως δημοτικές πισίνες, βιβλιοθήκες, θέατρα, ή αυξάνοντας κατά πολύ τις συνδρομές και τα εισιτήρια εισόδου σε άλλες.
- Στη Γερμανία έγιναν εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις στη διαχείριση απορριμμάτων, αφού το 60% των πολιτών εξυπηρετείται από ιδιωτικές επιχειρήσεις διαχείρισης απορριμμάτων.
- Στη Γερμανία είναι σε λειτουργία πάνω από 300 Συμπράξεις Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) σε τομείς όπως: υγεία, σχολεία, αθλητισμός, τουρισμός, αναψυχή, μεταφορές, κατασκευές διοικητικών κτιρίων και υπουργείων, περιβάλλον, δημόσια ασφάλεια.
Τέτοιο μοντέλο ονειρεύονται και στη χώρα μας. Και ήδη σε αυτήν την κατεύθυνση έχει ξεκινήσει η περιβόητη ελληνογερμανική συνεργασία προκειμένου να επενδύσουν Γερμανοί επιχειρηματίες σε τομείς «χρυσοφόρους», όπως είπε ο Φούχτελ της Τοπικής Διοίκησης. Και αυτό συνδέεται άμεσα με την κατάργηση υπηρεσιών στους δήμους. Επιδιώκουν να προχωρήσουν σε εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις. Εκεί οδηγεί η διαθεσιμότητα. Εκεί οδηγούν οι περαιτέρω δραστικές περικοπές στη χρηματοδότηση της Τοπικής Διοίκησης από τον κρατικό προϋπολογισμό για το 2013. Για εκεί προετοίμαζε ο «Καλλικράτης».

1 σχόλιο:

  1. Λοιπόν, για να ξεκαθαρίζουμε μερικά πράγματα για όσους ξέχασαν τα βασικά ή γεννήθηκαν αυτό τον αιώνα:

    Οι δημόσιες υπηρεσίες που παρέχει το σύγχρονο κράτος στους πολίτες δεν είναι παρά ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗ ΠΛΟΥΤΟΥ.
    Το κράτος προσφέρει σε όλους (πλούσιους και φτωχούς) βασικές υπηρεσίες -από τη συλλογή σκουπιδιών μέχρι νοσοκομεία- που οι ασθενέστεροι δεν μπορούν να πληρώσουν.
    Αυτό το κάνει δωρεάν και για να καλύψει τα έξοδα έχει τον δημόσιο έρανο που λέγεται "φορολογία", στον οποίο υποτίθεται ότι συμβάλλουν όλοι ανάλογα με τις δυνατότητές τους.
    Αν σταματήσουν οι δωρεάν παροχές, τότε σταματά και η αναδιανομή πλούτου από τους πλούσιους στους φτωχούς και αντιστρέφεται η φορά της.

    Όμως σήμερα οι πλούσιοι δεν θέλουν να συνεχιστεί αυτή η συμφωνία.
    Και όντας σίγουροι ότι δεν κινδυνεύουν πλέον από πεινασμένους μπολσεβίκους, δεν θέλουν να πληρώνουν άλλο για την πλέμπα.
    Αντίθετα, θέλουν να αναλάβουν τον ρόλο του κράτους για να αρμέγουν αυτοί τα πρόβατα.
    Και για να τα αρμέξουν περισσότερο, μερικές δουλειές που δύσκολα θα αναλάβουν ιδιώτες (π.χ. στρατός, κυβέρνηση, διπλωματία, δικαιοσύνη) τις αφήνουν στο κράτος, στο οποίο δίνουν για τα έξοδα ΔΑΝΕΙΑ ΑΝΤΙ ΓΙΑ ΦΟΡΟΥΣ.

    Έτσι, όλο το παιχνίδι τα τελευταία 20 χρόνια είναι να μας πλύνουν το μυαλό για να πιστέψουμε ότι αν πάρουν όλα τα κοινά μερικοί αετονύχηδες και μετά τους πληρώνουμε για να μας δίνουν όσα παίρναμε σχεδόν τσάμπα πριν, τότε θα ζουν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.
    Ακριβώς όπως στα παραμύθια που λένε στα παιδάκια.

    Το ωραίο είναι ότι πολλά παιδάκια που πιστεύουν τέτοια παραμύθια είναι ενήλικες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

TOP READ