5 Ιουλ 2013

Η «ανάπτυξη» του Τουρισμού τους...... σαρώνει σαν τυφώνας τα δικαιώματα των εργαζομένων

Η «ανάπτυξη» του Τουρισμού τους...... σαρώνει σαν τυφώνας τα δικαιώματα των εργαζομένων
«...Ο τουρισμός ατμομηχανή της ελληνικής οικονομίας για την ανάπτυξη και την έξοδο από την κρίση»... Αυτό δε χάνουν ευκαιρία να διατυμπανίζουν οι επιχειρηματίες στον κλάδο αλλά και η συγκυβέρνηση, στην προσπάθειά τους να διαμορφώσουν «κλίμα» και έδαφος για την προώθηση μέτρων και πολιτικών που θα εξασφαλίζουν νέο κύμα κερδοφορίας για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους και τις επιχειρήσεις του Τουρισμού.
Μέτρα όμως που περνούν σαν οδοστρωτήρας πάνω από τα δικαιώματα των εργαζομένων στον κλάδο. Το τελευταίο τρίχρονο το μαύρο μέτωπο εργοδοσίας, κυβερνήσεων και κομμάτων που βρίσκονται εναρμονισμένα με τις πολιτικές της ΕΕ, κατάφεραν συντριπτικό πλήγμα σε μια σειρά κατακτήσεις και δικαιώματα που είχαν απομείνει από την προηγούμενη επίθεση. Αυξήθηκε κατακόρυφα ο βαθμός εκμετάλλευσης των εργαζομένων με μεγάλες μειώσεις μισθών που αγγίζουν το 40%, κυριαρχεί η απλήρωτη και ανασφάλιστη δουλειά που ξεπερνά το 60%, μειώθηκε η απασχόληση, επεκτάθηκαν οι εργασιακές σχέσεις εξάντλησης κλπ. Το φαινόμενο να βλέπει κανείς, για παράδειγμα, τον ίδιο σερβιτόρο στα πρωινά, στα γεύματα και στα δείπνα είναι όχι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας.

Για παράδειγμα, σε μεγάλο αθηναϊκό κεντρικό ξενοδοχείο με 500 περίπου δωμάτια - που παρουσιάζει αύξηση κερδών το 2013 - εργάζονται 17 μόνιμες καμαριέρες που τακτοποιούν μέχρι και 13 δωμάτια η κάθε μια ημερησίως. Αν υποθέσουμε ότι η μέση πληρότητα είναι 50% - που βέβαια δεν είναι, ακόμη και στη χαμηλή περίοδο - θα χρειάζονταν συνολικά 25 καμαριέρες για μία βάρδια την ημέρα.
Επειδή οι 17 εργαζόμενες δεν επαρκούν ούτε για το 50% της πληρότητας ακόμη κι αν εργάζονταν κάθε μέρα χωρίς ρεπό, η πολυεθνική διαχειρίστρια του ξενοδοχείου προσλαμβάνει καθημερινά καμαριέρες από εξωτερικό συνεργείο. Αυτές για το πρώτο 5μηνο του 2013 έφτασαν σε αριθμό τις 38 (!) με εργασία μεταξύ 14 και 20 ημερών για κάθε μήνα. Είναι καμαριέρες που εργάζονται για χρόνια στο ίδιο ξενοδοχείο, ενώ αμείβονται από την εργολαβική εταιρεία με αποδοχές κάτω από αυτές που λαμβάνουν οι μόνιμες καμαριέρες. Που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, που εκβιάζονται για να κάνουν περισσότερα δωμάτια, που δεν έχουν κανένα δικαίωμα στην απεργία, που οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές δεν τις γράφουν ούτε στα σωματεία που ελέγχουν.
Αυτός είναι ο τουρισμός που ονειρεύονται κεφάλαιο και συγκυβέρνηση και οι δυνάμεις στο κίνημα που βάζουν πλάτη στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της ανάπτυξης του τουρισμού.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ