ΗΠΑ
Ενας στους τρεις ζει στη φτώχεια
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ.--
Τη διεύρυνση της φτώχειας στις ΗΠΑ καταγράφουν τα στοιχεία που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα η ομοσπονδιακή υπηρεσία απογραφής των ΗΠΑ (US Census Bureau). Σύμφωνα με αυτά, ένας στους τρεις Αμερικανούς, δηλαδή μιλάμε για περίπου 100 εκατομμύρια ανθρώπους, «έπεσαν» κάτω από το όριο της φτώχειας (ορίζεται για 1 άτομο στα 11.500 δολάρια και για τετραμελή οικογένεια στα 23.000 δολάρια) για τουλάχιστον δύο μήνες κατά τη διάρκεια της πρόσφατης καπιταλιστικής κρίσης μεταξύ 2009 και 2011.
Σύμφωνα με αυτήν την έρευνα, το 31,6% των Αμερικανών «περιέπεσε σε κατάσταση φτώχειας για τουλάχιστον δύο μήνες» κατά τη διετία 2009 - 2011, δηλαδή κατά 4,5% περισσότεροι από ό,τι την περίοδο από το 2005 έως το 2007. Κατά τη διάρκεια της ύφεσης, οι Αμερικανοί περιήλθαν σε κατάσταση ένδειας για μια περίοδο, η οποία κατά μέσον όρο ανήλθε σε 6,6 μήνες, από 5,7 μήνες κατά μέσο όρο την προηγούμενη περίοδο.
Τα στοιχεία της συγκεκριμένης υπηρεσίας κάνουν λόγο για φτώχεια που διαρκεί κάποιους μήνες, καθώς και για ανθρώπους που «μπαίνουν» και «βγαίνουν» από τις συνθήκες φτώχειας. Δεν είναι ξεκάθαρο πώς τεκμηριώνεται ότι βγαίνουν. Βασικό κριτήριο είναι το εισόδημα και το εάν έχουν ανάγκη από κάποια υπηρεσία Πρόνοιας, συσσίτιο κ.λπ. Ωστόσο, αυτό που είναι αδιαμφισβήτητο είναι ότι η εναλλαγή από την ανεργία στην εργασία και τη μισοδουλειά - μισοζωή της «παρτ -τάιμ» απασχόλησης σπρώχνει στην εξαθλίωση όλο και περισσότερους ανθρώπους και πολλαπλασιάζει τους απόκληρους και τους άστεγους. Ιδιαίτερα δύσκολη γίνεται η ζωή αυτών των λαϊκών στρωμάτων σε περιόδους φυσικών καταστροφών, κυκλώνες όπως π.χ. ο «Κατρίνα» το 2005 ή τώρα που μεγάλο τμήμα των ΗΠΑ βρίσκεται στην «κατάψυξη» με το παρατεταμένο κύμα κακοκαιρίας.
Σε ό,τι αφορά την «ακτινογραφία» της φτώχειας, αυτή πλήττει περισσότερο του Αφροαμερικανούς, τους Ισπανόφωνους, του ηλικιωμένους άνω των 65 ετών, τις ανύπαντρες μητέρες, τα παιδιά. Αυτήν τη βαρβαρότητα φέρνει στο λαό το κατά τα άλλα «προοδευτικό μείγμα» διαχείρισης της κρίσης, που πρεσβεύει η κυβέρνηση Ομπάμα, και που στη χώρα μας προβάλλεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ως «εναλλακτική στο νεοφιλελευθερισμό και την πολιτική λιτότητας στην ΕΕ». Η πραγματικότητα είναι ότι, ενώ τα λαϊκά στρώματα παράγουν τον κοινωνικό πλούτο υποφέρουν, γιατί αυτόν τον καρπώνονται τα μονοπώλια, οι καπιταλιστές. Αυτή είναι η αιτία των δεινών τους και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο.
Τη διεύρυνση της φτώχειας στις ΗΠΑ καταγράφουν τα στοιχεία που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα η ομοσπονδιακή υπηρεσία απογραφής των ΗΠΑ (US Census Bureau). Σύμφωνα με αυτά, ένας στους τρεις Αμερικανούς, δηλαδή μιλάμε για περίπου 100 εκατομμύρια ανθρώπους, «έπεσαν» κάτω από το όριο της φτώχειας (ορίζεται για 1 άτομο στα 11.500 δολάρια και για τετραμελή οικογένεια στα 23.000 δολάρια) για τουλάχιστον δύο μήνες κατά τη διάρκεια της πρόσφατης καπιταλιστικής κρίσης μεταξύ 2009 και 2011.
Σύμφωνα με αυτήν την έρευνα, το 31,6% των Αμερικανών «περιέπεσε σε κατάσταση φτώχειας για τουλάχιστον δύο μήνες» κατά τη διετία 2009 - 2011, δηλαδή κατά 4,5% περισσότεροι από ό,τι την περίοδο από το 2005 έως το 2007. Κατά τη διάρκεια της ύφεσης, οι Αμερικανοί περιήλθαν σε κατάσταση ένδειας για μια περίοδο, η οποία κατά μέσον όρο ανήλθε σε 6,6 μήνες, από 5,7 μήνες κατά μέσο όρο την προηγούμενη περίοδο.
Τα στοιχεία της συγκεκριμένης υπηρεσίας κάνουν λόγο για φτώχεια που διαρκεί κάποιους μήνες, καθώς και για ανθρώπους που «μπαίνουν» και «βγαίνουν» από τις συνθήκες φτώχειας. Δεν είναι ξεκάθαρο πώς τεκμηριώνεται ότι βγαίνουν. Βασικό κριτήριο είναι το εισόδημα και το εάν έχουν ανάγκη από κάποια υπηρεσία Πρόνοιας, συσσίτιο κ.λπ. Ωστόσο, αυτό που είναι αδιαμφισβήτητο είναι ότι η εναλλαγή από την ανεργία στην εργασία και τη μισοδουλειά - μισοζωή της «παρτ -τάιμ» απασχόλησης σπρώχνει στην εξαθλίωση όλο και περισσότερους ανθρώπους και πολλαπλασιάζει τους απόκληρους και τους άστεγους. Ιδιαίτερα δύσκολη γίνεται η ζωή αυτών των λαϊκών στρωμάτων σε περιόδους φυσικών καταστροφών, κυκλώνες όπως π.χ. ο «Κατρίνα» το 2005 ή τώρα που μεγάλο τμήμα των ΗΠΑ βρίσκεται στην «κατάψυξη» με το παρατεταμένο κύμα κακοκαιρίας.
Σε ό,τι αφορά την «ακτινογραφία» της φτώχειας, αυτή πλήττει περισσότερο του Αφροαμερικανούς, τους Ισπανόφωνους, του ηλικιωμένους άνω των 65 ετών, τις ανύπαντρες μητέρες, τα παιδιά. Αυτήν τη βαρβαρότητα φέρνει στο λαό το κατά τα άλλα «προοδευτικό μείγμα» διαχείρισης της κρίσης, που πρεσβεύει η κυβέρνηση Ομπάμα, και που στη χώρα μας προβάλλεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, ως «εναλλακτική στο νεοφιλελευθερισμό και την πολιτική λιτότητας στην ΕΕ». Η πραγματικότητα είναι ότι, ενώ τα λαϊκά στρώματα παράγουν τον κοινωνικό πλούτο υποφέρουν, γιατί αυτόν τον καρπώνονται τα μονοπώλια, οι καπιταλιστές. Αυτή είναι η αιτία των δεινών τους και στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη και σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου