Φόρουμ του Νταβός: Ολα τα μέτωπα ανοιχτά!
Ολα τα γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος μέτωπα
(άρα και των αντιθέσεων ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα) είναι
ανοιχτά. Αυτό επιβεβαίωσαν οι συνομιλίες στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ
του Νταβός. Καταγράφοντας ταυτόχρονα και μετατοπίσεις και αλλαγές
ιεραρχήσεων σε ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, σε σχέση με το ποια περιοχή
εντείνουν τη δραστηριότητά τους.
Στα σημαντικά που καταγράφει ο οικονομικός Τύπος σε σχέση με το Φόρουμ, είναι η ευδιάκριτη στροφή («pivot») του ενδιαφέροντος των ΗΠΑ στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού, γεγονός που αντανακλάται και στις σχέσεις τους με χώρες που παραδοσιακά κατατάσσονταν στον «άξονα του κακού», όπως το Ιράν.
Καθόλου τυχαία, στη Σύνοδο συμμετείχε και μίλησε για πρώτη φορά τα τελευταία δέκα χρόνια ο Ιρανός πρόεδρος, ο οποίος παρουσίασε τις επενδυτικές ευκαιρίες στη χώρα του και υπέδειξε τη δυνατότητα «να γεφυρωθούν ρήγματα που μένουν ανοικτά στη Δυτική Ασία εδώ και τριάντα χρόνια», όπως αναφέρουν ανταποκρίσεις από την ελβετική πόλη. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι ο Σιμόν Πέρες, πρόεδρος του Ισραήλ, είπε στη Σύνοδο ότι το Ιράν και το Ισραήλ δεν είναι «ιστορικοί εχθροί».
Επιβεβαιώνοντας τις κακές σχέσεις ανάμεσα στις δυο χώρες, ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών ανταπάντησε ότι «οι Ιάπωνες ηγέτες αρέσκονται στο ξαναγράψιμο της ιστορίας, αλλά ο κινεζικός λαός δεν ξεχνά». Ο ίδιος είπε ότι στην Απω Ανατολή δεν έχει μεταφερθεί μόνο το επίκεντρο της παγκόσμιας παραγωγικής δραστηριότητας, αλλά και του κινδύνου ανεξέλεγκτων εντάσεων, παρά την οικονομική αλληλεξάρτηση.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, από την πλευρά του, υπερασπίστηκε το ρόλο των ΗΠΑ στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, χαρακτηρίζοντας «λανθασμένη» την αντίληψη ότι η Αμερική αναδιπλώνεται. Αυτή η αντίληψη, εξήγησε, βασίζεται «στην απλουστευτική παραδοχή ότι το μόνο εργαλείο άσκησης επιρροής είναι οι ένοπλες δυνάμεις μας και ότι αν δεν έχουμε μαζική στρατιωτική παρουσία κάπου ή δεν εξαπολύουμε άμεση απειλή χρήσης βίας, έχουμε εγκαταλείψει το γήπεδο».
Η πραγματικότητα αυτή δίνει απάντηση και στις πολιτικές εκείνες δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που καλούν την ΕΕ να αναπτύξει «διπλωματική δράση» σε περιοχές όπως η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, αντί να στείλει στρατό. Σαν να πρόκειται η διπλωματική δράση της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων να έχει σαν στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων του λαού της αφρικάνικης χώρας και όχι των μονοπωλίων της μιας ή της άλλης δύναμης που ανταγωνίζονται για τον ορυκτό της πλούτο.
Γεγονός παραμένει πάντως ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν να κλείσουν με συμβιβασμούς (προσωρινούς βεβαίως) τα ανοιχτά μέτωπα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Θυμίζουμε ότι τον περασμένο Σεπτέμβρη οι ΗΠΑ συμβιβάστηκαν με τη Ρωσία στο ζήτημα της στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία, ενώ έχει αλλάξει η στάση τους και απέναντι στο Ιράν.
Αλλωστε, οι ΗΠΑ δεν αποτραβήχτηκαν ποτέ ούτε από το ευρωπαϊκό έδαφος, παρά το γεγονός ότι με τις περισσότερες χώρες της ΕΕ είναι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ. Η εξέλιξη της κρίσης στην Ευρωζώνη και η προσπάθεια των ΗΠΑ να παρέμβουν στη διαχείρισή της, άλλοτε μέσω της Ελλάδας και άλλοτε με παρεμβάσεις σε μέτωπα όπου υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από χώρες όπως η Γαλλία και άλλες (π.χ. Αφρική), δείχνουν ότι κάθε άλλο παρά «νηνεμία» θα φέρει για τους λαούς της περιοχής η μετατόπιση ανατολικότερα του άξονα του γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα, η οποία είναι βαθιά ενσωματωμένη στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και στις συμμαχίες του, έχει ενεργή συμμετοχή και σε πολλές περιπτώσεις στρατιωτική παρουσία σε ιμπεριαλιστικές αποστολές ανά τον κόσμο και το ίδιο θα συνεχίσει να κάνει, είτε αυτό αφορά την ευρύτερη γειτονιά μας, είτε τα μέτωπα που οξύνονται σε άλλες περιοχές του πλανήτη...
Στα σημαντικά που καταγράφει ο οικονομικός Τύπος σε σχέση με το Φόρουμ, είναι η ευδιάκριτη στροφή («pivot») του ενδιαφέροντος των ΗΠΑ στην περιοχή Ασίας - Ειρηνικού, γεγονός που αντανακλάται και στις σχέσεις τους με χώρες που παραδοσιακά κατατάσσονταν στον «άξονα του κακού», όπως το Ιράν.
Καθόλου τυχαία, στη Σύνοδο συμμετείχε και μίλησε για πρώτη φορά τα τελευταία δέκα χρόνια ο Ιρανός πρόεδρος, ο οποίος παρουσίασε τις επενδυτικές ευκαιρίες στη χώρα του και υπέδειξε τη δυνατότητα «να γεφυρωθούν ρήγματα που μένουν ανοικτά στη Δυτική Ασία εδώ και τριάντα χρόνια», όπως αναφέρουν ανταποκρίσεις από την ελβετική πόλη. Χαρακτηριστικό είναι επίσης ότι ο Σιμόν Πέρες, πρόεδρος του Ισραήλ, είπε στη Σύνοδο ότι το Ιράν και το Ισραήλ δεν είναι «ιστορικοί εχθροί».
***
Δηλωτική της όξυνσης των αντιθέσεων
στην περιοχή της Ασίας είναι και η αποστροφή του Ιάπωνα πρωθυπουργού
ότι η χώρα του και η Κίνα μοιάζουν με τη Βρετανία και τη Γερμανία στις
παραμονές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, καθώς οξύνεται η διαμάχη των δυο
χωρών στη θάλασσα της Ανατολικής Κίνας, με την εμπλοκή κι άλλων
γειτονικών χωρών.Επιβεβαιώνοντας τις κακές σχέσεις ανάμεσα στις δυο χώρες, ο Κινέζος υπουργός Εξωτερικών ανταπάντησε ότι «οι Ιάπωνες ηγέτες αρέσκονται στο ξαναγράψιμο της ιστορίας, αλλά ο κινεζικός λαός δεν ξεχνά». Ο ίδιος είπε ότι στην Απω Ανατολή δεν έχει μεταφερθεί μόνο το επίκεντρο της παγκόσμιας παραγωγικής δραστηριότητας, αλλά και του κινδύνου ανεξέλεγκτων εντάσεων, παρά την οικονομική αλληλεξάρτηση.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, από την πλευρά του, υπερασπίστηκε το ρόλο των ΗΠΑ στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς, χαρακτηρίζοντας «λανθασμένη» την αντίληψη ότι η Αμερική αναδιπλώνεται. Αυτή η αντίληψη, εξήγησε, βασίζεται «στην απλουστευτική παραδοχή ότι το μόνο εργαλείο άσκησης επιρροής είναι οι ένοπλες δυνάμεις μας και ότι αν δεν έχουμε μαζική στρατιωτική παρουσία κάπου ή δεν εξαπολύουμε άμεση απειλή χρήσης βίας, έχουμε εγκαταλείψει το γήπεδο».
***
Αυτό που λέει ο Αμερικάνος υπουργός Εξωτερικών
είναι ότι η διπλωματία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων είναι η άλλη όψη
της χρήσης των όπλων. Οτι δηλαδή η ιμπεριαλιστική ειρήνη είναι η άλλη
όψη του ιμπεριαλιστικού πολέμου.Η πραγματικότητα αυτή δίνει απάντηση και στις πολιτικές εκείνες δυνάμεις, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, που καλούν την ΕΕ να αναπτύξει «διπλωματική δράση» σε περιοχές όπως η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, αντί να στείλει στρατό. Σαν να πρόκειται η διπλωματική δράση της ΕΕ και των άλλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων να έχει σαν στόχο τη διασφάλιση των συμφερόντων του λαού της αφρικάνικης χώρας και όχι των μονοπωλίων της μιας ή της άλλης δύναμης που ανταγωνίζονται για τον ορυκτό της πλούτο.
Γεγονός παραμένει πάντως ότι οι ΗΠΑ προσπαθούν να κλείσουν με συμβιβασμούς (προσωρινούς βεβαίως) τα ανοιχτά μέτωπα στην περιοχή της Μέσης Ανατολής. Θυμίζουμε ότι τον περασμένο Σεπτέμβρη οι ΗΠΑ συμβιβάστηκαν με τη Ρωσία στο ζήτημα της στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία, ενώ έχει αλλάξει η στάση τους και απέναντι στο Ιράν.
***
Αυτό σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει
ότι οι ΗΠΑ εγκαταλείπουν το ενδιαφέρον τους για την περιοχή της
Ευρασίας, της Μέσης Ανατολής, της Αν. Μεσογείου. Αντίθετα, φαίνεται πως
με την παρέμβασή τους θέλουν να δυσκολέψουν τους ανταγωνιστές τους στις
συγκεκριμένες περιοχές (κύρια την Κίνα και τη Ρωσία), υπηρετώντας το
μακροπρόθεσμο συμφέρον των δικών τους μονοπωλιακών ομίλων, που
τουλάχιστον στο ζήτημα της Ενέργειας έχουν βρει εναλλακτικές πηγές
τροφοδοσίας, όπως είναι το σχιστολιθικό αέριο και πετρέλαιο.Αλλωστε, οι ΗΠΑ δεν αποτραβήχτηκαν ποτέ ούτε από το ευρωπαϊκό έδαφος, παρά το γεγονός ότι με τις περισσότερες χώρες της ΕΕ είναι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ. Η εξέλιξη της κρίσης στην Ευρωζώνη και η προσπάθεια των ΗΠΑ να παρέμβουν στη διαχείρισή της, άλλοτε μέσω της Ελλάδας και άλλοτε με παρεμβάσεις σε μέτωπα όπου υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από χώρες όπως η Γαλλία και άλλες (π.χ. Αφρική), δείχνουν ότι κάθε άλλο παρά «νηνεμία» θα φέρει για τους λαούς της περιοχής η μετατόπιση ανατολικότερα του άξονα του γεωστρατηγικού ενδιαφέροντος για τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις.
Το ίδιο ισχύει και για την Ελλάδα, η οποία είναι βαθιά ενσωματωμένη στο ιμπεριαλιστικό σύστημα και στις συμμαχίες του, έχει ενεργή συμμετοχή και σε πολλές περιπτώσεις στρατιωτική παρουσία σε ιμπεριαλιστικές αποστολές ανά τον κόσμο και το ίδιο θα συνεχίσει να κάνει, είτε αυτό αφορά την ευρύτερη γειτονιά μας, είτε τα μέτωπα που οξύνονται σε άλλες περιοχές του πλανήτη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου