Προεκλογική καντάδα

 Προεκλογική καντάδα

Σύντομες θεματικές ενότητες από την χτεσινή μέρα, που όπως θα ‘λεγε και το λαϊκό στρώμα –αν δεν είχε βγει στη σύνταξη- προσφερόταν για μπόλικο αστικό πατατάκι.

Οι φημολογούμενες δυσκολίες στον αρραβώνα αλαβάνου-ανταρσύα εν όψει των προσεχών εκλογών, μου θύμισαν ένα παλιότερο γηπεδικό σύνθημα με τον μπιν λάντεν κι άρχισα να δουλεύω στο μυαλό μου μερικά στιχάκια για να το διασκευάσω. Για να δούμε..

Ρε συ χάγιο, τι να κάνω;

Που δε θέλω να ψηφίσω αλαβάνο

Στον παφίλη θα το ρίξω,

Και το εμπόδιο της δούρου θα πηδήξω

(εντάξει, δεν είμεθα και σεξισταί..)

Θα το ρίξω στον παφίλη

Στην ευρώπη ένα μήνυμα να στείλει

Θα το ρίξω στο θανάση

Είκοσι τοις εκατό να φτάσει

Θα το ρίξω στον κουτσούμπα

Και οι κνίτες θα φωνάζουν ντάμπα-τούμπα

Θα το ρίξω μαργαρίτη (πιθανό ευρωψηφοδέλτιο)

Γιατί ο αλέξης σας το έκλεισε το σπίτι

Πάμε κι άλλη μία εκδοχή

Ρε γκαργκάνα τι θα γίνει;

Που στο βήτα γύρο ψήφισες καμίνη

Θα το ρίξω σοφιανό

Κόντρα στον χριστόφορο

Θα το ρίξω στο λιλάκι

Και στο δήμο πειραιά στην παντελάκη

Θα το ρίξω στον τζατζάνη

Ιστορίες να μου λέει για λαφαζάνη

Θα το ρίξω στον πρωτούλη

Για να γίνουνε αφεντικά οι δούλοι

Θα το ρίξω και στον ζιώγα

Και ο μητσιάς θα τραγουδάει την πιρόγα

(εντάξει, υπάρχουν κι άλλες ρίμες, αλλά δε μου έβγαιναν πολύ καλές κι ευπρεπείς και πέρασαν από λογοκρισία)

-.-.-

Χτες βράδυ στο πάνελ του ενικού είχε συζήτηση για την οικονομία: το πρωτογενές πλεόνασμα (όπου δεν έχεις λεφτά για να πάρεις γάντια πχ, οπότε κόβεις τα χέρια σου κι έχεις και περίσσευμα)· για την ανάπτυξη που έρχεται –πήρε τηλέφωνο να πει ότι κόλλησε στην κίνηση και θα αργήσει λίγο- αλλά δε μας λένε για ποιον και με τι όρους· και για τη βιωσιμότητα του χρέους, που μεγαλώνει, μεγαλώνει… (γερά παιδιά) και τελικά μια χαρά βιώσιμο είναι –αφού θα ζήσει να δεις και θα μας θάψει όλους στο τέλος.

Κι αν θυμάσαι εκείνο το απόφθεγμα ενός παλιού κομμουνιστή για την κρίση –που είναι λέει ένα μακρύ παλούκι που έχουν οι αστοί στον πισινό τους και θέλουν να το χώσουν στο δικό μας- μπορείς να καταλάβεις σφε αναγνώστη πόσο αποτελεσματικές είναι κάποιες λύσεις τύπου επιμήκυνσης… του χρέους και τι ακριβώς συμφέροντα εξυπηρετούν.

Ο χατζηνικολάου συνεχίζει πάντως να αποδεικνύει ότι είναι έξυπνος επιχειρηματίας, που ξέρει να κρατάει ισορροπίες. Καλεί μια εβδομάδα μετά την τηλεοπτική εμφάνιση του κουτσούμπα, σοφιανό και μπογιόπουλο αλλά τους ανεβάζει στην πίστα, όταν έχει αδειάσει το μαγαζί απ’ όσους δουλεύουν κι έχουν πολύ πρωινό ξύπνημα. Κι ενώ περιμένουν καρτερικά μια πάσα για δευτερολογία στο τέλος, αυτός κλείνει  με ένα γραφικό από το κοινό στο στούντιο (καλύτερο φινάλε δεν μπορεί να υπάρξει, λέει) κι απαντά ειρωνικά στις διαμαρτυρίες: ορίστε κύριε σοφιανέ, κάντε εσείς καλύτερο φινάλε αν μπορείτε.

Εντάξει, εγώ αν ήμουν ο σοφιανός, θα σηκωνόμουν να τραγουδήσω «μαύρα κοράκια με νύχια γαμψά». Κι αν μπορούσε, ας έβρισκε καλύτερο φινάλε από αυτό. Κι έτσι όμως, μια χαρά τα είπαν.

Παρεμπιπτόντως, η realnews προσφέρει κάθε κυριακή ένα βιβλίο της διδώς σωτηρίου και αυτή τη βδομάδα, αν δεν κάνω λάθος, δίνει την εντολή, που είναι στην ουσία η ιστορία της σύλληψης και της εκτέλεσης του μπελογιάννη και των συντρόφων του –συνεπώς αξίζει να το πάρει κανείς, αν τυχόν δεν το έχει διαβάσει μέχρι τώρα.

Την ίδια στιγμή (αφού μέχρι και οι διαφημίσεις μπαίνουν ταυτόχρονα, κατόπιν συνεννόησης) στην ανατροπή είχε πρόγραμμα μαγειρικής, με την καθιερωμένη, μηνιαία δημοσκόπηση.

-Δηλ μπαμπά, ο σαμαράς είναι ο πιο δημοφιλής πολιτικός αρχηγός;

-Όχι αγόρι μου, πρετεντέρη βλέπουμε…

Ο σοφιανός θα έχει πάντως πολύ δύσκολο έργο στη διεκδίκηση του δήμου, αν ευσταθεί ένα σενάριο που κυκλοφόρησε χτες και βρει απέναντι του μια στιβαρή πολιτική υποψηφιότητα σαν και αυτή του χριστόφορου παπακαλιάτη, με στήριξη νδ! Ένα πολιτικό φλερτ, που αν τελικά ευδοκιμήσει, θα δώσει υλικό στο τουίτερ για πέντε χρόνια και στον χριστόφορο για ένα ακόμα σίριαλ. Που θα μπορούσε να έχει για τίτλο κάτι σαν «η νουδούλα η καλή» για να παραπέμπει στην παλιά θρυλική ατάκα από τους απαράδεκτους για την αλέκα.

Τελευταία θεματική ενότητα στο σημερινό μαγκαζίνο, ο –επίσης καθιερωμένος- εβδομαδιαίος λίβελος του σταυρόπουλου στο βήμα, που γίνεται αυτόκλητος (;) υπερασπιστής του λαφαζάνη, ως αγαπημένου παιδιού του χαρίλαου, απέναντι στις «μικροπρέπειες» του περισσού και το «κουτσομπολιό» του κουτσομπόλη κουτσούμπα. Τάδε έφησαν (αν είναι δόκιμος ο όρος) ο λαφαζάνης και ο καρτερός στην αυγή. Και τα αναπαράγει ο σταυρόπουλος, σπεύδοντας να προσθέσει ότι η απάντηση του ρίζου με αποσπάσματα από τις τοποθετήσεις τους σε μια κρίσιμη ολομέλεια του 90’ δε φανερώνει εχθρικές διαθέσεις ή προσωπική εμπάθεια πέρα από τις αναμενόμενες ιδεολογικοπολιτικές διαφορές.

Κι εντάξει, ο σταυρόπουλος χαφιές είναι, γι’ αυτό πληρώνεται –κι όχι για να μπορεί να ξεχωρίσει δυο λογιών άχυρα και στοιχειώδεις πολιτικές έννοιες. Αλλά το δράμα του εκάστοτε οπορτουνιστή είναι ότι συγχέει μια πολιτική κατηγορία, όπως τη φράση «εκφραστές του επιστημονικού οπορτουνισμού» με την εμπάθεια, το κουτσομπολιό και τις προσωπικές επιθέσεις. Έτσι η ενότητα, δε σκοντάφτει σε πολιτικούς λόγους και διαφορές, αλλά στο αδικαιολόγητο μίσος του κακού σεχταριστή, που δεν είναι φιλικός κι ενωτικός σαν κι εμάς. Η ενότητα δηλ είναι πρωτίστως ζήτημα χαρακτήρα και διάθεσης.

Γιατί…

Αν όλοι οι αριστεροί της γης πιάναν σφιχτά τα χέρια

Σταλίνες, τρότσκες στη σειρά και στήνανε χορό

Το μέτωπο θα ήτανε πολύ-πολύ μεγάλο

Κι ολόκληρη κυβέρνηση θα έφτιαχνε θαρρώ…

Υστερόγραφο

Σα λερναίες ύδρες είναι τελικά αυτά τα μπουμπούκια.

Κομμουνιστές υπάρχουν πολλοί. ΚΚΕδες λίγοι. Κυριολεκτικά και μεταφορικά.
Η κατακλείδα από το νέο πόνημα του χαραλαμπόπουλου στο ανφόλοου...
Κι ο οπορτουνιστικός κατήφορος συνεχίζεται