Το «κόκκινο ανεμούριο» της Συριζαίϊκης «Αριστερής Πλατφόρμας»

 Το «κόκκινο ανεμούριο» της Συριζαίϊκης «Αριστερής Πλατφόρμας»

Του Τάκη Βαρελά.

Πηγή: 902.gr

Πώς να ανοίξεις διάλογο με έναν οπορτουνιστή, όταν έχει ήδη επιλέξει να είναι ένας εκ των εργαλείων της διαχείρισης και εκσυγχρονισμού του αστικού συστήματος σήμερα;

Τι σημασία έχει η αφετηρία ενός συνεπούς, χθες και σήμερα, οπορτουνιστή, όταν έχει εγκαταλείψει το στρατηγικό στόχο της λαϊκής εξουσίας και αναλώνεται σε κυβερνητικά πυροτεχνήματα, με αναφορά το παρελθόν του;

Τι μήνυμα στέλνει στους κομμουνιστές το «Βήμα» όταν γράφει, ότι «ήταν το αγαπημένο παιδί του Χαρίλαου», ο Λαφαζάνης;

Προς τι η πρεμούρα, για ντόπα στο Λαφαζάνη, ώστε να πάρει λίγη δροσιά από το μπόι και τον ίσκιο του Χαρίλαου;

Προς τι λοιπόν οι δάφνες από το παρελθόν, που το ανεμίζει το «Βήμα»;

Έχει τους λόγους του το «Βήμα».

Γνωρίζει καλά, πως, και με ποιες μεθόδους, θα εκλογικευτεί συστημικά ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, για να παραμείνει πιστός στο ΣΥΡΙΖΑ.

Σε όλους πλέον, είναι γνωστό, αλλά και από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις φαίνεται πλέον ποιο καθαρά, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι κάτι σαν «σαμπουάν 2 σε 1», κόμμα σε μια συσκευασία, με δύο συνθετικά, που στην παρούσα περίπτωση αλληλοτροφοδοτούνται, συντηρώντας την κυβερνητική παραφιλολογία του ΣΥΡΙΖΑ, για κυβέρνηση της αριστεράς.

Είναι αξιοσημείωτο ότι στην τελευταία δημοσκόπησή της η GPO, εμφανίζει ότι σχεδόν το 50% των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ, θέλει «να μην αναγνωρίσει το χρέος η κυβέρνηση, να το εξαλείψει και να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη». Αυτή η άποψη, δε συμφωνεί με την ευρωλαγνεία του ΣΥΡΙΖΑ και της συγκυβέρνησης. Περισσότερο φαίνεται να προσεγγίζει τις θέσεις του ΚΚΕ για μονομερή διαγραφή του χρέους, αποδέσμευση από την ΕΕ με προοπτική κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής. Πράγμα που σημαίνει άλλος δρόμος ανάπτυξης της χώρας με ταυτόχρονη ισχυροποίηση του ΚΚΕ, πράγμα που θα αποδειχθεί από το αποτέλεσμα στην κάλπη.

Αυτές οι απόψεις των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ για το χρέος, επιβεβαιώνουν επίσης την άλλη παράμετρο της δημοσκόπησης, σύμφωνα με την οποία το 50% των ψηφοφόρων του, δεν του έχει εμπιστοσύνη. Και εδώ έρχεται και κολλάει το «Βήμα» ως εργολάβος του συστήματος, να μερεμετίσει τις στάσεις, όσων διαφωνούν με την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, προβάλλοντας το κομμουνιστικογενές παρελθόν των στελεχών του.

Αυτό το ρήγμα, και ίσως μια πιθανή στροφή ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ προς το ΚΚΕ ενόψει των ευρωεκλογών και των περιφερειακών εκλογών, προσπαθεί να ανακόψει το «Βήμα».

Ξέρουν στο «Βήμα», ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν έχει μακρύ δρόμο. Ξέρουν επίσης, ότι θα έρθουν χειρότερες μέρες για το λαό. Ξέρουν επίσης, ότι η ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας, με παράλληλη στροφή προς το ΚΚΕ, αποτελεί πρώτο κίνδυνο για το αστικό σύστημα. Και ως διαμορφωτής της κοινής γνώμης, το «Βήμα», για το συμφέρον της αστικής τάξης, σήκωσε το «κόκκινο ανεμούριο» της «Αριστερής Πλατφόρμας» του Λαφαζάνη, με τα περί «χαϊδεμένου παιδιού» του Χαρίλαου κλπ.

Ο επιστημονικός οπορτουνισμός επιχειρεί να στείλει το μήνυμα: «Εμείς είμαστε εδώ, το παρελθόν μας είναι εδώ, οι αγώνες μας είναι εδώ». Εμφανίζουν ως διακαή πόθο τους, να ταυτοποιήσουν στο πρόσωπο Λαφαζάνη, το «κομμουνιστικό» αντίβαρο μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ, που θα τον κρατήσει στον «ίσιο δρόμο» για το... σοσιαλισμό. Άρα, «μη φοβάστε για την ψήφο σας, θα πιάσει τόπο». Ο εγκλωβισμός εν εξελίξει...

Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ ρίχνει άσφαιρες ομοβροντίες στην αστική τάξη, έτσι για ξεκάρφωμα, με αντικειμενικό σκοπό να εγκλωβίζει ριζοσπάστες αγωνιστές, σπέρνοντάς τους αυταπάτες, ότι ο λύκος θα γίνει σύντροφος με το αρνί και μαζί, θα οικοδομήσουν μια παραδεισένια κοινωνία! Όχι στη δευτέρα παρουσία, αλλά στην ...πρώτη.

Ναι, για προς τα εκεί θέλουν να μας πάνε. Να γυρίσουν τους λαούς στην πρώτη παρουσία, γυμνούς, μαζί με τον Αδάμ, το φίδι και την Εύα! Σε ένα νέο σύστημα αριστερού τύπου, κάτι σαν δημοκρατική δουλεία, με αδαμιαία περιβολή, έτσι για να κρατάμε και το έθιμο!

Για αυτό και οι κρωγμοί του Καρτερού στην «Αυγή» (όχι που δεν θα έκραζε ο Καρτερός) περί κουτσομπολιών, που δείχνει ταυτόχρονα και την ποιότητα του ανδρός, για το πώς αντιλαμβάνεται τα κομματικά ντοκουμέντα. (Αλλά πώς να το κάνουμε κύριε Καρτερέ, το κουτσομπολιό είναι κύριο χαρακτηριστικό του κόμματος σας, όπου οικοδομείται η παλαιάς κοπής, «νέα» σοσιαλδημοκρατία, η οποία εμπεριέχει όμως μέσα της, κάτι το πολύ σημαντικό: Το διαλυτικό σπέρμα των επιστημονικών οπορτουνιστών της νεότητάς σας, που αφού παραιτηθήκατε και απαρνηθήκατε τις κομμουνιστικές αξίες, επιδίδεστε σε λαθροχειρία αξιών και ιδανικών).

Από την άλλη, η ηγεσία τους σήμερα χαριεντίζεται με την αστική τάξη, δίνοντας εξετάσεις μαζί με τη ΝΔ και τα άλλα αστικά κόμματα, για το ποιος καλύτερα, θα κυβερνά, για να γεμίζει τα επόμενα χρόνια τα σεντούκια της η πλουτοκρατία.

Στα χρόνια που πέρασαν, μας έδειξαν πολλά. Από που ξεκίνησαν, το ξέρουμε. Τα έργα τους τα είδαμε στην ΕΕ, στο εργατικό κίνημα, στους Δήμους, στις Περιφέρειες και τις Κοινότητες, Το που θα φτάσουν, το βλέπουμε. Ο κατήφορος τους, δεν έχει πάτο. Φαίνεται, ότι είναι αποφασισμένοι για όλα.

Αύριο, θα συγκυβερνήσουν. Τότε, ο επιστημονικός οπορτουνισμός, να είστε σίγουροι, ότι θα έχει βρει όλα τα επιχειρήματα για να τεκμηριώσει το συμβιβασμό του, στηρίζοντας το θάψιμο του ταξικού κινήματος που θα στοχεύει το σοσιαλισμό.

Όσοι λοιπόν στο παρελθόν αγωνίστηκαν με το ΚΚΕ, για να δει ο λαός καλύτερες μέρες, σήμερα, περισσότερο από ποτέ, είναι ανάγκη να συμπορευτούν με το ΚΚΕ. Γιατί η πάλη για το σοσιαλισμό είναι αναγκαία και επίκαιρη όσο ποτέ. Με ταξικούς κανόνες, ταξικές επιλογές και ταξική συλλογική δράση, χωρίς αυταπάτες, μοιρολατρία και προ παντός ολιγωρία.

Οι φίλοι του ΚΚΕ γνωρίζουν ότι οι κομμουνιστές, έφτιαχναν και φτιάχνουν ταξικές κοινωνικές συμμαχίες, με την εργατική τάξη, με προοπτική τη λαϊκή εξουσία και το σοσιαλισμό. Και, υπό αυτήν την έννοια, τα πολιτικά παράγωγα της αστικής τάξης τύπου ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ο γεωγραφικός προσδιορισμός των αριστερών εδράνων της Βουλής, το νέο πολιτικό προσωπικό της αστικής διακυβέρνησης και τίποτε άλλο.

Η πραγματική ανατρεπτική δύναμη, βρίσκεται στην ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού. Καμιά άλλη επιλογή δεν αποτελεί εγγύηση για το καλό του λαού.