17 Μαρ 2014

ΤΟ «ΠΟΤΑΜΙ» Κινεί το μύλο των μονοπωλίων

ΤΟ «ΠΟΤΑΜΙ»
Κινεί το μύλο των μονοπωλίων



Το νεοεμφανιζόμενο «Ποτάμι» του δημοσιογράφου Στ. Θεοδωράκη επιβεβαιώνει το ρόλο του ως άλλο ένα ανάχωμα της αστικής τάξης για αποτροπή ριζοσπαστικοποίησης λαϊκών συνειδήσεων, μπαλαντέρ διαθέσιμος για συνεργασία με τον έναν ή τον άλλον πόλο του νέου διπολισμού, πλήρως ευθυγραμμισμένος στις επιλογές της ΕΕ και των μονοπωλίων. Οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν το ρόλο που θέλει να παίξει ως καταλύτης στην ανασύνθεση του «κεντροαριστερού» χώρου αν και επίσημα δεν αυτοπροσδιορίζεται ως τέτοιο. Βεβαίως, παράγοντες που συσπειρώνονται σε αυτό μιλάνε για «αριστερό φιλελευθερισμό». Θυμίζουμε ότι το όνομα του Στ. Θεοδωράκη είχε ακουστεί και κατά τη συγκρότηση της «Πρωτοβουλίας των 58». Η πρόσφατη ομιλία «συμπάθειας» του επικεφαλής των «58» Γιάννη Βούλγαρη επιβεβαιώνει επίσης την παραπάνω εκτίμηση. Είναι καθαρό ότι το εγχείρημα έχει τη στήριξη συγκεκριμένων τμημάτων του κεφαλαίου που μάλιστα δραστηριοποιούνται στο χώρο του Τύπου και τον ΜΜΕ και το προβάλλουν συστηματικά. Τον ίδιο στόχο εξυπηρετεί και η προβολή δημοσκοπήσεων όπου εμφανίζει υψηλά ποσοστά.


Οι θέσεις που δημοσιοποίησε παρότι πλασάρονται ως «νέες», στην πραγματικότητα εντάσσονται στην ευρύτερη συζήτηση (ενόψει και συνταγματικής αναθεώρησης) για προσαρμογή του αστικού πολιτικού συστήματος στις σύγχρονες ανάγκες του κεφαλαίου. Σταχυολογούμε: Μείωση των βουλευτών σε 200 και χωρισμός της χώρας σε πολλές μονοεδρικές περιφέρειες, όπου οι ψηφοφόροι θα μπορούν να ψηφίζουν το κόμμα τους, αλλά και τοπικό υποψήφιο ανεξαρτήτως κόμματος (εκτιμάται ότι πρόκειται για παραλλαγή του γερμανικού συστήματος με τις διπλές κάλπες), κυβερνήσεις το πολύ 20 υπουργών, με κατάργηση θέσεων αναπληρωτών υπουργών και υφυπουργών, εθνικές εκλογές αποκλειστικά κάθε τέσσερα χρόνια κ.ά.

Χιλιοειπωμένες θέσεις από δυνάμεις της αστικής διαχείρισης ακόμα και επιχειρηματίες πίσω απ' τις οποίες προσπαθούν να καλύψουν τις πραγματικές αιτίες της κρίσης, να αθωώσουν τον καπιταλισμό και να τις χρεώσουν στις υποτιθέμενες «παθογένειες» του πολιτικού συστήματος.

Παραπέρα, το «Ποτάμι» ζητά «ένα εθνικό σχέδιο για να βγούμε από την κρίση, πέρα από παλαιοκομματικές νοοτροπίες», με «σύνθεση», στην προσπάθεια της άρχουσας τάξης να παρουσιάσει τάχα ίδια τα συμφέροντα του εργάτη με αυτά του εκμεταλλευτή του, δήθεν κοινά τα προβλήματα και τις λύσεις. Διαμηνύει προς κάθε ενδιαφερόμενο ότι «Το μέλλον δεν είναι μονοκομματικό», επιμένοντας «να προωθήσουμε λύσεις που προκύπτουν μέσα από τη σύμπραξη διαφορετικών κομμάτων που εκφράζουν διαφορετικές θέσεις». Και όλα αυτά στο μονόδρομο της ΕΕ όπου διεκδικεί αναβαθμισμένο ρόλο για τα ελληνικά μονοπώλια: «Πιστεύουμε σε μια ισότιμη σχέση της Ελλάδας με τους Ευρωπαίους εταίρους της. Επιδιώκουμε την εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής ενοποίησης (...) Σε αυτήν την Ευρώπη επιθυμούμε η Ελλάδα να διαδραματίζει ουσιαστικό ρόλο στον σχεδιασμό των πολιτικών και στην εξεύρεση λύσεων και να μην εξαντλεί το ρόλο της στην αναζήτηση δανείων».


Το μήνυμα του «Ποταμιού» είναι βαθιά αντιδραστικό, «παίζει» με μια «απολιτίκ» διάθεση με σκοπό να εμφανίσει ως νέες «καινοτόμες» , «προοδευτικές» και «εκσυγχρονιστικές» τις ιδέες και τις πολιτικές του κεφαλαίου. Το «Ποτάμι» επιδιώκει να εξωραΐσει τον καπιταλισμό, τους αστικούς θεσμούς, την ΕΕ όλα όσα ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Στο επίκεντρο της προσπάθειάς του βρίσκεται ο εγκλωβισμός μισθωτών στρωμάτων με ανώτερη μόρφωση, νέων ηλικιακά που σήμερα πλήττονται από την κρίση, την ανασφάλεια, το φόβο για το μέλλον και την προοπτική. Είναι ζητούμενο να μην μπορέσει να σταθεί αυτό το εγχείρημα ως ικανό ανάχωμα στην εργατική - λαϊκή δυσαρέσκεια.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

TOP READ