Μια προσφυγή και η «ξένη σημαία»...

Μια προσφυγή και η «ξένη σημαία»...

Η είδηση ότι 10.000 Γερμανοί, ουσιαστικά από όλο το πολιτικό φάσμα, έχουν προσφύγει κατά των σχεδίων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας να αγοράζει κρατικά ομόλογα από τις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης (βλέπε και Ελλάδα), είναι πολλαπλά αποκαλυπτική για την εξαγωγή πολλών συμπερασμάτων από τους εργαζόμενους της Ελλάδας, αλλά και όλης της Ευρώπης. Η εκδίκαση της υπόθεσης έχει ξεκινήσει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και η απόφαση εκτιμάται ότι θα βγει κάπου στο πρώτο εξάμηνο του επόμενου χρόνου. Μάλιστα, την υπόθεση εκδικάζει ο Ελληνας Βασίλης Σκουρής. Οσοι προσφεύγουν, κατηγορούν την τράπεζα και τον πρόεδρό της Μάριο Ντράγκι ότι με την αγορά κρατικών ομολόγων η ΕΚΤ παραβιάζει την αρχή της ΕΕ που αναφέρει ότι η ΕΚΤ δεν μπορεί να χρηματοδοτεί χώρες και προσθέτουν ότι διακυβεύονται τα συμφέροντα των Γερμανών αποταμιευτών, εξαιτίας των χαμηλών επιτοκίων.
Ας δούμε ποιοι είναι αυτοί που προχωράνε σε αυτό το βήμα στο όνομα της υπεράσπισης των αρχών της ΕΕ: Είναι χριστιανοδημοκράτες, σοσιαλδημοκράτες, Πράσινοι, γνωστοί επιχειρηματίες που κινούνται στο χώρο του ευρωσκεπτικισμού, αλλά και το «αδελφό» κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ η Die Linke («Αριστερά»)! Χαρακτηριστικά επίσης τα όσα ανέφερε στην κυριακάτικη «Μπιλντ» η αντιπρόεδρος της Die Linke, Σάρα Βάγκεγκνεχτ πως «τα σχέδια Ντράγκι είναι καταστροφικά για τους Γερμανούς αποταμιευτές». Αυτά λένε σύσσωμος ο αστικός πολιτικός κόσμος της Γερμανίας και από κοντά και οι οπορτουνιστές της Λίνκε, που διεκδικούν το ρόλο του σοσιαλδημοκράτη διαχειριστή και αποδεικνύουν ότι τα ...διαφορετικά μείγματα νοιάζονται για τα συμφέροντα του «αποταμιευτή Γερμανού». Δηλαδή, για να το κάνουμε πιο λιανά, αυτών που κερδίζουν και στην κρίση, δηλαδή των καπιταλιστών. Γιατί αυτοί αποταμιεύουν πρωτίστως και όχι βέβαια τα 7 εκατομμύρια των υποαπασχολούμενων των «μίνι - τζομπς» με τα 400 ευρώ το μήνα! Αυτά λέει η Λίνκε, που συμπροεδρεύει με τον ΣΥΡΙΖΑ στο Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς.

***

Ας δούμε τι λέει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας: «Οι θεσμικοί πυλώνες της ΕΕ, όπως η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υπό την προεδρία Ντράγκι, έχουν ανακοινώσει σειρά μέτρων οιονεί ποσοτικής χαλάρωσης, χωρίς προηγούμενο. Μέτρα που, όταν τα είχε προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος μας εγκαλούσαν ως δήθεν ακραίους που θα βγάζαμε την Ελλάδα από την Ευρώπη. Το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο δίνει τη δυνατότητα άσκησης πολιτικής και δεν προϋποθέτει εφαρμογή μνημονίων.... Κάτι αλλάζει στην Ευρώπη. Η συντονισμένη αντίδραση της Γαλλίας και της Ιταλίας σε αυτές τις πολιτικές είναι στην πράξη η αμφισβήτηση της ταύτισης της Ευρωζώνης με τη λιτότητα. Και η ελληνική κυβέρνηση αντί να το κάνει σημαία, τάσσεται με το στρατόπεδο του Βερολίνου»(άρθρο Τσίπρα στην «Εφημερίδα των Συντακτών» στις 4/10/2014).
«Ο Ντράγκι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά δεν πιστεύω ασφαλώς ότι οι αποφάσεις της ΕΚΤ μπορούν να μας οδηγήσουν σε μια ανάπτυξη διαρκείας. Θα έλεγα ότι οι αποφάσεις της αποτελούν περισσότερο ένα συμβολικό μήνυμα στη Μέρκελ.
- Εσείς πιστεύετε πραγματικά ότι αυτή η επιστροφή στις κεϋνσιανές πολιτικές μπορούν να βρουν χώρο στην Ευρώπη;
Εκτιμώ ότι μέρα με τη μέρα διαρκώς και περισσότεροι άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων και των Γερμανών, κατανοούν ότι αυτός είναι ο σωστός δρόμος. Φοβάμαι όμως ότι μέρα με τη μέρα καθυστερούν περισσότερο. Εάν στην Ευρώπη συνεχιστεί η στασιμότητα και ο αποπληθωρισμός, κινδυνεύουμε να αντιμετωπίσουμε όχι μόνο μια ευρωπαϊκή, αλλά μια παγκόσμια ύφεση» (συνέντευξη Τσίπρα στην ιταλική εφημερίδα «Λα Στάμπα» στις 7/9/14).
«Επεσε και αυτό το κάστρο των νεοφιλελεύθερων ιδεολογημάτων. Τώρα πια η Ευρώπη συζητά ακόμα και την απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων, που από την αρχή είχαμε υποστηρίξει. Οπως, επίσης, συζητά και το ενδεχόμενο της επεκτατικής δημοσιονομικής πολιτικής με χαλάρωση των δημοσιονομικών στόχων, για ευρείας κλίμακας ευρωπαϊκά επενδυτικά προγράμματα και ό,τι άλλο χρειαστεί, για να αποτραπεί ο αποπληθωρισμός και ένα νέο επεισόδιο ύφεσης. Οταν εμείς προτείναμε απευθείας αγορά κρατικών ομολόγων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και επεκτατική δημοσιονομική πολιτική, οι πολιτικοί μας αντίπαλοι εδώ μας χλεύαζαν, μέσα στην άγνοια και το δογματισμό τους, ότι δήθεν διατυπώναμε προτάσεις αντιευρωπαϊκές και ανέφικτες. Σήμερα οι προτάσεις αυτές είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της ΕΚΤ. Με μόνη διαφορά ότι δεν έχει σημασία μόνο το τι κάνεις, αλλά και πότε το κάνεις. Σήμερα οι αναγκαίες ρωγμές στο τείχος του Βερολίνου που επιχειρούνται από την ΕΚΤ μπορεί να είναι πολύ λίγες και πολύ αργοπορημένες για να αντιμετωπίσουν την έκταση του προβλήματος»(ομιλία Τσίπρα στο «Βελλίδειο» στη ΔΕΘ στις 13/9/14).

***

Γίνεται άμεσα κατανοητό ότι και οι επικριτές του Ντράγκι και ο ΣΥΡΙΖΑ, που στηρίζει ανάλογα μέτρα και κάνει κριτική στον Ντράγκι ότι θα έπρεπε να είναι πιο αποφασιστικά, πασχίζουν για την καπιταλιστική ανάκαμψη. Η αντίθετη στάση λοιπόν των δύο «αδελφών κομμάτων» (Die Linke και ΣΥΡΙΖΑ) είναι λογική, γιατί ο καθένας κόπτεται για τα συμφέροντα του κεφαλαίου της δικιάς του χώρας. Την από κοινού βέβαια αυτή συμπόρευσή τους με τα συμφέροντα του κεφαλαίου την πλασάρουν ως υπεράσπιση των συμφερόντων του λαού, των εργαζομένων. «Για τους μικροκαταθέτες» μιλάει το Die Linke που θα πληγούν από την αγορά ομολόγων, για τους εργαζόμενους και το λαό που θα επωφεληθούν από την «ανάπτυξη που θα φέρει η ρευστότητα» ο ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ δηλαδή βλέπουμε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της προσπάθειας οι εργαζόμενοι να μπουν κάτω από την ξένη για αυτούς σημαία του κεφαλαίου της χώρας τους. Σε αυτό βεβαίως γνωρίζουμε πολύ καλά ότι ο οπορτουνισμός και η σοσιαλδημοκρατία είναι μάστορες...