Ούτε παραγγελία να την είχε κάνει ο Αλέξης Τσίπρας αυτή την
αντιπολίτευση δεν θα του ερχόταν τόσο βολική. Μετά τις σημαίες, τον
εθνικό ύμνο και τις κληρώσεις, ήρθε η επιβεβλημμένη αποχή της κυβέρνησης
από το Συνέδριο δικαίωσης των Ναζιστών και των συνεργατών τους στη
Βαλτική που διοργανώνει η εσθονική προεδρία της ΕΕ, να… «εξοργίσει» τη
Νέα Δημοκρατία!
Οι αντι-ΣΥΡΙΖΑ fighters, της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν ωρροδούν προ ουδενός, όταν ανακαλύπτουν επικοινωνιακά «πυροτεχνήματα» με τα οποία πιστεύουν ότι μπορούν να φθείρουν τον Αλέξη Τσίπρα. Άλλωστε ακόμα και η Νέα Δημοκρατία, στην ανακοίνωσή της για το θέμα, καταφέρνει να πιάσει το νόημα της άρνησης της κυβέρνησης να παραβρεθεί στο εν λόγω συνέδριο «Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και σε αυτό το θέμα επιχειρεί να “ψαρέψει” ψήφους στο χώρο της παραδοσιακής Αριστεράς, ενώ είναι προφανές ότι πλέον δεν έχει καμία σταθερή ιδεολογική και πολιτική βάση», το ξεχνά όμως σχεδόν αμέσα.
Για να μην δημιουργηθεί καμία απορία. Το ιδεολογικό ρεύμα από το οποίο προέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό του ευρωκομμουνισμού, όχι μόνο έχει συμμετάσχει, αλλά έχει πρωτοστατήσει στην ταύτιση ναζισμού και κομμουνισμού. Και αν και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεπεράσει τις ιστορικές του καταβολές και είναι πλέον κόμμα της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας, δεν παύει να είναι υπέρμαχος της εξίσωσης της ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης.
Μόλις ένα μήνα πριν προκύψει το θέμα της Εσθονίας, στην εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ (την Αυγή, για να συνεννοούμαστε) υπάρχει αρθρογραφία με τίτλο «Οι ακραίες ιδεολογίες ονειρεύονται μεγάλο, όχι ανεπτυγμένο κράτος», στην οποία διαβάζουμε: «Το μίσος που χωρίζει τις ιδεολογίες της Άκρας Δεξιάς και της Άκρας Αριστεράς δεν είναι μίσος πολιτικό, ούτε ταξικό. Είναι μίσος θρησκευτικό. Προκύπτει μάλιστα περισσότερο από τις ομοιότητες και λιγότερο από τις διαφορές τους». Θεωρία των δύο άκρων, απαράδεκτες ταυτίσεις και όλα αυτά για τα οποία σήμερα η κυβέρνηση κατηγορεί την αντιπολίτευση. Και βέβαια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μια χαρά έχει συμμετάσχει σε αντίστοιχα συνέδρια όπως αυτό της Εσθονίας. Συγκεκριμένα, εκπροσωπήθηκε επισήμως σε αντίστοιχη φιέστα της σλοβακικής προεδρίας της ΕΕ, στην Μπρατισλάβα, πέρυσι.
Και εντάξει, όπως πολύ σωστά, εντοπίζει στην ανακοίνωσή της η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί με καμιά τέτοια «τουφεκιά στον άερα» να «ψαρέψει» στα νερά της παραδοσιακής Αριστεράς. Είναι όμως διαφορετικό το κίνητρο της αντιπολίτευσης, που αλλάζει την στάση που είχε κρατήσει το 2006; Τότε όταν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, είχε παρουσιαστεί ένα κείμενο εξίσωσης ναζισμού και κομμουνισμού και των «εγκλημάτων» τους, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ αλλά ακόμα και του ΛΑΟΣ, είχαν καταψηφίσει, υπογράφοντας μάλιστα και σχετικές δηλώσεις καταδίκης της συγκεκριμένης ταύτισης.
Ο μόνος που είναι δικαιολογημένος για τα όσα λέει, είναι ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Δημήτρης Καμμένος. Άλλωστε τι τον νοιάζουν τα εγκλήματα των συνεργατών των Ναζί στην Εσθονία και όλη την Βαλτική και ο αντισημητισμός που αναβιώνει μαζί με τον αντικομμουνισμό εκεί; Ο άνθρωπος έχει αποκαλύψει στο twitter παλιότερα, πως 2500 Εβραίοι, δεν είχαν πάει στους Δίδυμους Πύργους, την ημέρα του χτυπήματος της Αλ Κάιντα.
Άδωνις Γεωργιάδης και Μάκης Βορίδης που πρωτοστατούν στην επίθεση στην κυβέρνηση για το συγκεκριμένο θέμα, ανήκαν τότε στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που σήμερα αναρωτιέται «Ποιος εθνικός στρατηγικός στόχος υπηρετείται με τον τρόπο αυτό και ποιά δημοκρατική και άρα παροδική κυβέρνηση νομιμοποιείται να προσδίδει ιδεολογικό ή μάλλον ιδεοληπτικό πρόσημο σε μια ολόκληρη χώρα τοποθετώντας την στο περιθώριο των κοινών ευρωπαϊκών αξιών και ιστορικών προσλήψεων;» έλεγε τότε σε δήλωσή του στον Ριζοσπάστη «Υπήρξαν δυστυχώς προβλήματα σε πολλές χώρες που μετά την πτώση των συστημάτων του υπαρκτού σοσιαλισμού επιχείρησαν να ποινικοποιήσουν αναδρομικά πολιτικές συμπεριφορές και στάσεις. Νομίζω ότι αυτό έχει οριστικά ξεπεραστεί και θα ήταν αδιανόητο, μιλώντας πάντα στο πλαίσιο του φάσματος του δημοκρατικού πλουραλισμού, να μιλούμε για ποινικοποίηση απόψεων και μάλιστα απόψεων που έχουν πολύ συγκεκριμένη ιστορική διαδρομή και ιστορική αναφορά». Στην Εσθονία όμως τα κομμουνιστικά σύμβολα ακόμα και σήμερα απαγορεύονται, σε αντίθεση με τα ναζιστικά.
Ο Μάκης Βορίδης μας προτρέπει να διαβάσουμε την «Μαύρη Βίβλο του Κομμουνισμού», ένα πόνημα που έχει τόση σχέση με ιστορική καταγραφή όσο και «ο Μικρός Πρίγκηπας». Το σχετικό βιβλίο έχει αποδομήσει με μεγάλη επιτυχία, αν και δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, η στήλη του Ιού στην Ελευθεροτυπία. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «Λίγο μετά τη δημοσίευση της «Μαύρης Βίβλου», δύο από τους συγγραφείς της (Νικολά Βερτ και Ζαν-Λουί Μαργκολέν) θα διαφοροποιηθούν με κείμενό τους στη Monde από το τελικό προϊόν, κάνοντας λόγο για «σοβαρή αντιπαράθεση» με τον Κουρτουά και καταγγέλλοντας τον «καταχρηστικό απολογισμό των θυμάτων, ο οποίος, δεν δικαιολογείται και έρχεται σε αντίφαση με τους αριθμούς των συγγραφέων για την ΕΣΣΔ, την Ασία και την Ανατολική Ευρώπη» (Το Βήμα 23.11.1997)».
Αντίστοιχα, στο τμήμα του βιβλίου που αναφέρεται στα εν Ελλάδι εγκλήματα του κομμουνισμού τα λάθη είναι αλλεπάλληλα και μάλιστα σε γεγονότα που είναι ευρέως γνωστά και όχι σε κάποια που θα χρειάζονταν πραγματική ιστορική μελέτη: «η δήλωση Πορφυρογένη στο Στρασβούργο αποδίδεται στο Ζαχαριάδη, το κλείσιμο των συνόρων από τον Τίτο μετατίθεται ένα χρόνο νωρίτερα, ενώ εφευρίσκεται και δεύτερο, από τον Χότζα, η υποχώρηση του ΔΣΕ το 1949 αντί για την Αλβανία γίνεται στη… Βουλγαρία κ.ο.κ. Οι αγριότητες των ανταρτών εικονογραφούνται με μια απροσδιόριστη αναφορά σε «κάποιο (ανώνυμο) χωριό στη Μακεδονία», το οποίο «πλήρωσε ακριβά τις επιφυλάξεις του» απέναντι στον ΔΣΕ (σ. 349)».
Καλό λοιπόν θα ήταν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, να εξηγήσουν τι ακριβώς ήταν αυτό που τους έκανε το 2006 να καταψηφίσουν και να καταδικάσουν το συγκεκριμένο κείμενο ταύτισης ναζισμού και κομμουνισμού, ενώ σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το αντίθετο. Ψηφοθηρία;
Πάντως δεν είναι λίγοι και εκείνοι από την άλλη πλευρά που δεν δίστασαν να αρπάξουν την ευκαιρία και να πλειοδοτήσουν σε «αντισταλινισμό», όπως η «Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό» που ταυτίζει Χίτλερ και Στάλιν με τη φράση «Ο Στάλιν ξεπέρασε τον Χίτλερ στη Γερμανία και τον Πινοσέτ στη Χιλή σε αντικομμουνιστικό μένος αλλά και σε αποτελεσματικότητα στην εξάλειψη της επαναστατικής παράδοσης».
Σε κάθε περίπτωση, η ταύτιση ναζισμού και κομμουνισμού είναι επίσημη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως σε όλη την «γηραιά ήπειρο» οι νεοναζί κερδίζουν έδαφος, αποθρασυμένοι από αυτήν ακριβώς την πολιτική της ανοχής απέναντί τους, την ίδια ώρα που τα κομμουνιστικά σύμβολα απαγορεύονται σε μια σειρά «δημοκρατικές» χώρες. Όσοι λοιπόν καταδικάζουν το οτιδήποτε γιατί «έχει σοβιετικές πινακίδες», καταλαβαίνετε σε ποιους ακριβώς ανοίγουν το δρόμο. Μηδέ της κυβέρνησης εξαιρουμένης.
Οι αντι-ΣΥΡΙΖΑ fighters, της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν ωρροδούν προ ουδενός, όταν ανακαλύπτουν επικοινωνιακά «πυροτεχνήματα» με τα οποία πιστεύουν ότι μπορούν να φθείρουν τον Αλέξη Τσίπρα. Άλλωστε ακόμα και η Νέα Δημοκρατία, στην ανακοίνωσή της για το θέμα, καταφέρνει να πιάσει το νόημα της άρνησης της κυβέρνησης να παραβρεθεί στο εν λόγω συνέδριο «Η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ και σε αυτό το θέμα επιχειρεί να “ψαρέψει” ψήφους στο χώρο της παραδοσιακής Αριστεράς, ενώ είναι προφανές ότι πλέον δεν έχει καμία σταθερή ιδεολογική και πολιτική βάση», το ξεχνά όμως σχεδόν αμέσα.
Για να μην δημιουργηθεί καμία απορία. Το ιδεολογικό ρεύμα από το οποίο προέρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό του ευρωκομμουνισμού, όχι μόνο έχει συμμετάσχει, αλλά έχει πρωτοστατήσει στην ταύτιση ναζισμού και κομμουνισμού. Και αν και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεπεράσει τις ιστορικές του καταβολές και είναι πλέον κόμμα της δεξιάς σοσιαλδημοκρατίας, δεν παύει να είναι υπέρμαχος της εξίσωσης της ναζιστικής Γερμανίας και της Σοβιετικής Ένωσης.
Μόλις ένα μήνα πριν προκύψει το θέμα της Εσθονίας, στην εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ (την Αυγή, για να συνεννοούμαστε) υπάρχει αρθρογραφία με τίτλο «Οι ακραίες ιδεολογίες ονειρεύονται μεγάλο, όχι ανεπτυγμένο κράτος», στην οποία διαβάζουμε: «Το μίσος που χωρίζει τις ιδεολογίες της Άκρας Δεξιάς και της Άκρας Αριστεράς δεν είναι μίσος πολιτικό, ούτε ταξικό. Είναι μίσος θρησκευτικό. Προκύπτει μάλιστα περισσότερο από τις ομοιότητες και λιγότερο από τις διαφορές τους». Θεωρία των δύο άκρων, απαράδεκτες ταυτίσεις και όλα αυτά για τα οποία σήμερα η κυβέρνηση κατηγορεί την αντιπολίτευση. Και βέβαια η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μια χαρά έχει συμμετάσχει σε αντίστοιχα συνέδρια όπως αυτό της Εσθονίας. Συγκεκριμένα, εκπροσωπήθηκε επισήμως σε αντίστοιχη φιέστα της σλοβακικής προεδρίας της ΕΕ, στην Μπρατισλάβα, πέρυσι.
Και εντάξει, όπως πολύ σωστά, εντοπίζει στην ανακοίνωσή της η Νέα Δημοκρατία, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί με καμιά τέτοια «τουφεκιά στον άερα» να «ψαρέψει» στα νερά της παραδοσιακής Αριστεράς. Είναι όμως διαφορετικό το κίνητρο της αντιπολίτευσης, που αλλάζει την στάση που είχε κρατήσει το 2006; Τότε όταν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, είχε παρουσιαστεί ένα κείμενο εξίσωσης ναζισμού και κομμουνισμού και των «εγκλημάτων» τους, οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ αλλά ακόμα και του ΛΑΟΣ, είχαν καταψηφίσει, υπογράφοντας μάλιστα και σχετικές δηλώσεις καταδίκης της συγκεκριμένης ταύτισης.
Ο μόνος που είναι δικαιολογημένος για τα όσα λέει, είναι ο αντιπρόεδρος της Βουλής, Δημήτρης Καμμένος. Άλλωστε τι τον νοιάζουν τα εγκλήματα των συνεργατών των Ναζί στην Εσθονία και όλη την Βαλτική και ο αντισημητισμός που αναβιώνει μαζί με τον αντικομμουνισμό εκεί; Ο άνθρωπος έχει αποκαλύψει στο twitter παλιότερα, πως 2500 Εβραίοι, δεν είχαν πάει στους Δίδυμους Πύργους, την ημέρα του χτυπήματος της Αλ Κάιντα.
Άδωνις Γεωργιάδης και Μάκης Βορίδης που πρωτοστατούν στην επίθεση στην κυβέρνηση για το συγκεκριμένο θέμα, ανήκαν τότε στον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που σήμερα αναρωτιέται «Ποιος εθνικός στρατηγικός στόχος υπηρετείται με τον τρόπο αυτό και ποιά δημοκρατική και άρα παροδική κυβέρνηση νομιμοποιείται να προσδίδει ιδεολογικό ή μάλλον ιδεοληπτικό πρόσημο σε μια ολόκληρη χώρα τοποθετώντας την στο περιθώριο των κοινών ευρωπαϊκών αξιών και ιστορικών προσλήψεων;» έλεγε τότε σε δήλωσή του στον Ριζοσπάστη «Υπήρξαν δυστυχώς προβλήματα σε πολλές χώρες που μετά την πτώση των συστημάτων του υπαρκτού σοσιαλισμού επιχείρησαν να ποινικοποιήσουν αναδρομικά πολιτικές συμπεριφορές και στάσεις. Νομίζω ότι αυτό έχει οριστικά ξεπεραστεί και θα ήταν αδιανόητο, μιλώντας πάντα στο πλαίσιο του φάσματος του δημοκρατικού πλουραλισμού, να μιλούμε για ποινικοποίηση απόψεων και μάλιστα απόψεων που έχουν πολύ συγκεκριμένη ιστορική διαδρομή και ιστορική αναφορά». Στην Εσθονία όμως τα κομμουνιστικά σύμβολα ακόμα και σήμερα απαγορεύονται, σε αντίθεση με τα ναζιστικά.
Ο Μάκης Βορίδης μας προτρέπει να διαβάσουμε την «Μαύρη Βίβλο του Κομμουνισμού», ένα πόνημα που έχει τόση σχέση με ιστορική καταγραφή όσο και «ο Μικρός Πρίγκηπας». Το σχετικό βιβλίο έχει αποδομήσει με μεγάλη επιτυχία, αν και δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο, η στήλη του Ιού στην Ελευθεροτυπία. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «Λίγο μετά τη δημοσίευση της «Μαύρης Βίβλου», δύο από τους συγγραφείς της (Νικολά Βερτ και Ζαν-Λουί Μαργκολέν) θα διαφοροποιηθούν με κείμενό τους στη Monde από το τελικό προϊόν, κάνοντας λόγο για «σοβαρή αντιπαράθεση» με τον Κουρτουά και καταγγέλλοντας τον «καταχρηστικό απολογισμό των θυμάτων, ο οποίος, δεν δικαιολογείται και έρχεται σε αντίφαση με τους αριθμούς των συγγραφέων για την ΕΣΣΔ, την Ασία και την Ανατολική Ευρώπη» (Το Βήμα 23.11.1997)».
Αντίστοιχα, στο τμήμα του βιβλίου που αναφέρεται στα εν Ελλάδι εγκλήματα του κομμουνισμού τα λάθη είναι αλλεπάλληλα και μάλιστα σε γεγονότα που είναι ευρέως γνωστά και όχι σε κάποια που θα χρειάζονταν πραγματική ιστορική μελέτη: «η δήλωση Πορφυρογένη στο Στρασβούργο αποδίδεται στο Ζαχαριάδη, το κλείσιμο των συνόρων από τον Τίτο μετατίθεται ένα χρόνο νωρίτερα, ενώ εφευρίσκεται και δεύτερο, από τον Χότζα, η υποχώρηση του ΔΣΕ το 1949 αντί για την Αλβανία γίνεται στη… Βουλγαρία κ.ο.κ. Οι αγριότητες των ανταρτών εικονογραφούνται με μια απροσδιόριστη αναφορά σε «κάποιο (ανώνυμο) χωριό στη Μακεδονία», το οποίο «πλήρωσε ακριβά τις επιφυλάξεις του» απέναντι στον ΔΣΕ (σ. 349)».
Καλό λοιπόν θα ήταν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία, να εξηγήσουν τι ακριβώς ήταν αυτό που τους έκανε το 2006 να καταψηφίσουν και να καταδικάσουν το συγκεκριμένο κείμενο ταύτισης ναζισμού και κομμουνισμού, ενώ σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για το αντίθετο. Ψηφοθηρία;
Πάντως δεν είναι λίγοι και εκείνοι από την άλλη πλευρά που δεν δίστασαν να αρπάξουν την ευκαιρία και να πλειοδοτήσουν σε «αντισταλινισμό», όπως η «Κίνηση Απελάστε τον Ρατσισμό» που ταυτίζει Χίτλερ και Στάλιν με τη φράση «Ο Στάλιν ξεπέρασε τον Χίτλερ στη Γερμανία και τον Πινοσέτ στη Χιλή σε αντικομμουνιστικό μένος αλλά και σε αποτελεσματικότητα στην εξάλειψη της επαναστατικής παράδοσης».
Σε κάθε περίπτωση, η ταύτιση ναζισμού και κομμουνισμού είναι επίσημη πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός πως σε όλη την «γηραιά ήπειρο» οι νεοναζί κερδίζουν έδαφος, αποθρασυμένοι από αυτήν ακριβώς την πολιτική της ανοχής απέναντί τους, την ίδια ώρα που τα κομμουνιστικά σύμβολα απαγορεύονται σε μια σειρά «δημοκρατικές» χώρες. Όσοι λοιπόν καταδικάζουν το οτιδήποτε γιατί «έχει σοβιετικές πινακίδες», καταλαβαίνετε σε ποιους ακριβώς ανοίγουν το δρόμο. Μηδέ της κυβέρνησης εξαιρουμένης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου