Περιζήτητοι...

Την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ ανέλαβε να διαφημίσει, για μια ακόμα φορά, ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Κοτζιάς, σε προχτεσινή του συνέντευξη, στον απόηχο και των πρόσφατων συναντήσεων που είχε στη Νέα Υόρκη, όπου, όπως είπε, αναδείχτηκε η «μεγάλη αναβάθμιση της Ελλάδας και της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής».
Προσπαθώντας να στοιχειοθετήσει αυτήν την «αναβάθμιση», χαρακτήρισε «μεγάλη διαφορά» το γεγονός ότι «μέχρι πριν από δύο χρόνια η Ελλάδα ζητούσε πάρα πολλά ραντεβού και συναντήσεις», ενώ φέτος δεν ζήτησε ούτε μια από τις συναντήσεις που έγιναν, «γιατί τα αιτήματα ήταν τριπλάσια από αυτά που μπορούσαμε να ικανοποιήσουμε».
Τι είναι όμως αυτό που κάνει τόσο «περιζήτητη» την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ; Τίποτα περισσότερο από τη βελτίωση του «επενδυτικού κλίματος», που εγγυάται η επιτάχυνση της αντιλαϊκής πολιτικής. Και ταυτόχρονα η επιδίωξη της κυβέρνησης να αναβαθμίσει το ρόλο της στην προώθηση των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και ΕΕ στην περιοχή, προκειμένου να υπηρετείται το συμφέρον και των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων, με τη μετατροπή της χώρας σε κόμβο Εμπορίου και Ενέργειας.
Αυτήν τη βαθύτερη εμπλοκή αποτυπώνουν η προσπάθεια για ανάληψη αναβαθμισμένων ρόλων σε στρατιωτικό επίπεδο σε όλη την ΝΑ Μεσόγειο, τα Βαλκάνια και τη Β. Αφρική, η πρόσκληση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, η πρόσφατη ανανέωση της σύμβασης με τις ΗΠΑ για τη βάση της Σούδας, η «διαθεσιμότητα» για εμπλοκή ακόμα και σε πυρηνικά σχέδια, όπως δείχνουν οι πρόσφατες καταγγελίες για τη βάση στον Αραξο και η κάθε άλλο παρά καθησυχαστική «διάψευση» της κυβέρνησης.
Η επικίνδυνη για το λαό εμπλοκή αποτυπώνεται, επίσης, στα διάφορα περιφερειακά «σχήματα συνεργασίας» με άλλα καπιταλιστικά κράτη, που σε αντίθεση με τα όσα ισχυρίστηκε ο υπουργός περί σχημάτων «ισορροπίας γεωπολιτικών, γεωστρατηγικών στην περιοχή» και «ανάπτυξης προς όφελος του λαού μας οικονομικών σχέσεων», αποτελούν σχήματα προώθησης της ιμπεριαλιστικής «σταθερότητας», την οποία έχουν ανάγκη οι σχεδιασμοί των επιχειρηματικών ομίλων. Σχεδιασμοί που κάθε άλλο παρά εξασφαλίζουν σταθερότητα και ευημερία για τους λαούς, αλλά αντίθετα περιπλέκουν το κουβάρι των ανταγωνισμών, γεννάνε μεγάλους κινδύνους για γενίκευση του ιμπεριαλιστικού πολέμου.
Επιπλέον, ο υπουργός και η κυβέρνηση ισχυρίζονται πως «αξιοποιούμε σε αυτήν την πολυδιάστατη εξωτερική μας πολιτική όλα τα προσόντα που έχει η χώρα», αλλά και ότι μια τέτοια πολιτική «αποτέλεσε μοχλό αναβάθμισης της χώρας, του γεωπολιτικού και γεωστρατηγικού της ρόλου και ενίσχυσης σε όλους τους τομείς».
Παραδέχονται, δηλαδή, ότι η προσπάθεια αυτή της κυβέρνησης, να γίνει «σημαιοφόρος» των σχεδίων ΕΕ - ΗΠΑ και ΝΑΤΟ στην περιοχή, αξιοποιώντας όλα τα «προσόντα», όπως τη γεωγραφική της θέση και τη συμμετοχή της στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις ΕΕ και ΝΑΤΟ, πηγαίνει χέρι - χέρι με τους άλλους «υψηλούς στόχους» του κεφαλαίου: Τα επιχειρηματικά σχέδια, την προσπάθεια για προσέλκυση «επενδυτών» στην εγχώρια καπιταλιστική οικονομία, τον «στρατηγικό» για την ανάκαμψη του κεφαλαίου στόχο της μετατροπής της χώρας σε «πύλη εισόδου» Ενέργειας και εμπορευμάτων προς την ΕΕ.
Στόχοι που «συναντούν» τους αντίστοιχους των ΗΠΑ, όπως επανειλημμένως έχει κάνει σαφές ο Αμερικανός πρέσβης Πάιατ, που δεν παραλείπει με κάθε ευκαιρία να τονίσει ότι οι ΗΠΑ βλέπουν την Ελλάδα ως «πυλώνα» της στρατηγικής τους στην περιοχή, στο κέντρο του «τριγώνου» Μ. Ανατολής, Β. Αφρικής και Βαλκανίων, όπου έχουν βγει για τα καλά τα «μαχαίρια» με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, τη Ρωσία, την Κίνα κ.τ.λ.
Με μια τέτοια πολιτική για λογαριασμό του κεφαλαίου και με «έργο» που θα... ζήλευαν όλες οι κυβερνήσεις, δεν είναι τυχαίο ότι οι ΣΥΡΙΖΑίοι είναι «περιζήτητοι» στις βρώμικες δουλειές του κεφαλαίου. Ο λαός, όμως, δεν έχει τίποτα να περιμένει από αυτού του είδους την «αναβάθμιση». Αντίθετα, χρειάζεται να δυναμώσει την πάλη του ενάντια στην εμπλοκή που γεννά τεράστιους κινδύνους, στοχεύοντας την «καρδιά» του προβλήματος, τη συμμετοχή της χώρας στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις ΕΕ και ΝΑΤΟ, την εξουσία του κεφαλαίου που την επιβάλλει για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.